ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    overtime รักที่แสนพิเศษ ( snsd&sj )

    ลำดับตอนที่ #10 : overtime six

    • อัปเดตล่าสุด 22 ก.ย. 55




    มาอัพเเร้วค้าาาาา หลังจากหายปกับการสอบ ^^
    เราทำได้ทุกวิชา ยกเว้นคณิตพื้น....เราไม่มั้่นใจเลย TTเปลี่ยนๆๆเรื่องดีกว่า ไปอ่านกันต่อเลยจ้า










    ---------เช้าวันต่อมา ณ มหาวิทยาลัย---------
    "เฮ้อ..." เมื่อคืนผมพลันมือไปโดนทิฟฟานี่ เลยได้เห็นภาพต่างๆที่เธอนั้นก่อมา มันทำให้ผมรับรุู้ถึงความเจ็บปวดภายในใจของทิฟฟานี่ แต่ผมกลับรู้สึกเป็น2เท่า ว่าแต่ยัยนั้นมีเรื่องอะไรให้ทุกข์ใจ เห็นวันๆทำตัวไร้สาระเเต่ผมก็ไม่อยากว่าเธอหรอก... เพราะผมก็เหนเธอเป็นเป็นน้องสาวคนนึงเลยไม่อยากทำอะไรให้เสียความรู้สึก
    "เป็นไรไปมักเน่?" เสียงของพี่คิบอม ทำให้ผมรู้สึกตัว
    "ป่าวหรอกฮะ" ผมขี้เกียจต่อความยาวสาวความยืดเลยบอกปัดๆ
    "ให้มันจริงเหอะ เอ้อ!อีก2อาทิตมีเข้าค่ายแอคติ้งรู้ยัง?" พี่คิบอมบอกก่อนที่จะหยิบเอกสารให้กับผมซึ่งี่คิบอมกะพี่ซีวอนเป็นร่นพี่ที่ต้องควบคุมพวกน้องๆปี1และ2
    "หืม?...ที่เกาะเชจูหรอ" ผมรุ้สึกแปลกใจกับสถานที่เพราะทุกทีจะจัดเป็นพวกย้อนรอยประวัติศาตร์
    "อื้ม...โลเคชั่นมันน่าเบื่อหน่ะ ฉันกะชีวอนเลยเสนอสถานที่ใหม่ๆสุดท้ายก็ได้ที่นี่"
    "หวัดดี! นิ! ไปดูรายชื่อนักแสดงละครกันยัง?" พี่ซีวอนพูดพร้อมกับดื่มน้ำอัดลมอย่างเท่! (นึกว่าถ่ายแบบอยู่รึไง = =)
    "ยังอะ ฮยองไปดูมายัง?"
    "อื้ม นาย คิบอม ฉันเป็นพระเอก"เหมือนปกติเพราะทุกทีที่มีงานพวกเรา3คนได้เป็นพระเอกกันเสมอแต่คนละเรื่องลองมาแคช เรื่องเดี่ยวกันสิมีหวังตายกันหมด!
    "แร้วคนที่เล่นคู่กับเราหล่ะ?"พี่คิบอมเอ่ยขึ้น จนผมนึกถึงยัยเตี้ยนั่น ป่านี้ฟานี่ไปถอนคำสาปรึยังน้า
    "ฉันได้คู่กะยุนอา นายคู่กะแท...แทยอน ส่วนนายเออ...ใครน่ะ" ผมคิดว่าคงเป็นจียอน แต่ทำไมลึกๆอยากให้เป็นยัยนั่นนะ
    "อ๋อ!! เด็กใหม่ซันนี่แถมได้แสดงในวันปิดด้วยน่ะเรื่องของนาย" ผมและพี่คิบอม ตกใจกันเพราะนอกจากที่ยัยนั่นสามารถชนะจียอนแม่นางมารยาแล้ว แถมยังได้แสดงในวันปิด ไม่ต้องตกใจหรอกฮะเพราะงานนี่จะมีทั้งหมด3วันและจะมีโชว์ต่างๆในตอนกลางวัน ส่วนพวกดนตร๊กละครเวทีจะกลางคืนแถมพวกดาราดังๆ นักข่าว คนดังในวงการต่างๆส่วนใหญ่!จะมาในวันปิด
    "น่าสนใจแล้วสิ เด็กคนนี้" พี่คิบอมพูดพลางทำหน้าตาแสดงถึงความกระหาย...
    "นิๆ ฮยองหยุดเถอะเรื่องพวกนี้มันจะทำให้ฮยองเจ็บปวดเปล่าๆ" พี่คิบอมเงียบและเเววตาฉายแววความเศร้าแต่เหมือนกับพี่เค้าต้องปิดบังไม่ให้ใครเห็นแต่ไม่สามารถคาดสายตาของผมและพี่ชีวอนได้
    "เปลี่ยนเรื่องๆ"พี่ซีวอนนำตารางและกิจกรรมในการเข้าค่ายแอคติ่งมาให้ผมและพี่คิบอมดู เพื่อให้พิจารณาและช่วยเสริมกิจกรรมให้สนุกขึ้น
    .
    .
    .
    .
    .
    .
    .
    .
    .
    สาวร่างเล็ก2คนอาศัยร่างที่เล็กมุดเข้ามาดูการประกาศรายชื่อในการแสดงละคร
    "แทๆ! เเทเป็นนางเอกเเหละ!!" สาวร่างเล็กชี้ไปต้องหน้ากระดาษรายชื่อที่มีชื่อของเพื่อนเธอติดอยู่
    "เธอก็ด้วยนิ!"
    "ห๊ะ!!!!" ร่างเล็กรีบไปดูรายชื่อของละครที่เธอแคชไปเมื่อสองวันก่อน
    "เย้!! แทฉันได้เป็นนางเอกด้วยแหละ!!"ร่างเล็กยิ้มจันตาเป็นรูปจันทร์เสี้ยวมันดูน่ารักมากๆ สำหรับคนที่พบเห็น
    "แล้วใครเป็นพระเอกอ่ะ?"
    "เออ...หืม? นะ นายโจ คยูฮยอน!"ร่างเล็กตกใจเมื่อเห็นชื่อพระเอกที่ต้องเล่นกับเทอ เพราะคยูฮยอนเป็นผู้ชายที่เทอปลื้มเมื่อได้เห็นการเเสดง
    "อ่าๆๆ ซันแปปน่ะ"ร่างบางบอกก่อนที่จะไปดูรายชื่อของละครอีกเรื่องที่เทอเเละเพื่อนคนที่ยืนข้างๆไม่ได้แคช
    "เยส ยุนติดด้วย พี่ซีวอนก็ติด"
    "เห๋? ดูให้ใครอ่ะ"
    "ก็อิม ยุนอาไง จำได้ไหม? ยัยเด็กโข่งหน่ะ" ร่างเล็กทำท่านึกก่อนที่จะเผยยิ้มออกมา
    "อ๋อ! จำได้แล้วไม่ได้เจอนานเป็นไงมั้งน้า"
    ทั้งสองคนกำลังเดินไปหาที่เหมาะๆ เพื่อทานข้าวทุกทีแทยอนจะทานที่โรงอาหารแต่ซันบันทำอาหารแล้วห่อมาเลยทำให้เทอไม่ต้องทนทานกับสถานที่ที่เสียงดังโวยวาย
    "แทยอน!!!!!!!!!!!!" ผู้หญิงหน้าตาสวยค่อนๆไปทางหน้ารักแต่ร่าสูงโปล่งเหมือนนางแบบ โผล่ออกมาจากทางด้านหลังของร่างบางขณะปูผ้ารองนั่ง
    "เฮ้ย!!!ไอ่ยุนเล่นไรเนี่ยตกใจหมดเลย" ร่างบางสถบออกมาด้วยความตกใจก่อนที่จะ ว่าคนที่โผล่มาไม่ให้สุ่มให้เสียง
    "โถ๋ แค่นี้เองทำเป็นตกใจไปได้ เออ...แล้วนี้ใครอะ"ร่างโปล่งเอ่ยออกมาพร้อมกับ ไปนั่งข้างๆร่างบาง
    "ก็ซันนี่ไง จำไม่ได้หรอ?" ร่างโปล่งมองหน้าร่างเล็ก พร้อมกับทำหน้าคุ่นคิด
    "ก้อยัยกระรอกน้อยไง"ร่างเล็กเอ่ยออกมาอีกครั้งหลังจากที่ดูแล้วร่างโปร่งตรงหน้าคงจะจำไม่ได้
    "อ๋อ!! ซันนี่!! กลับมาตั้งแต่เมื่อไร สวยขึ้นเยอะเลยน้า" ทั้งสองคนหัวเราะออกมาเพราะท่าทางของร่างโปร่งที่ทำเหมือนเด็กๆ
    "ก้อเมื่อ3วันที่แล้วเอง"
    "ทำไมอยู่ดีๆถึงกลับมาโดยไม่บอกเลยหล่ะ"ร่างบางเเละร่างเล็กอธิบายเหตุผลให้ร่างโปร่งพร้อมกับทานขานกลางวันไปด้วยมันเป็นภาพที่ดูแล้วชวนยิ้มอย่างบอกไม่ถูก
    ในขณะที่ทั้งสามคุยกันอย่างได้อัถรสไม่ได้สังเกตุเลยว่ามีใครดูพวกเค้าอยู่
    "แกไม่มีวันจะชนะฉันได้หรอก ซันนี่! ฉันจะทำให้ทุกคนได้เห็นว่าใครกันแน่ที่จะโดดเด่นที่สุดในงาน! คนอย่างแกไม่มีทางมาเทียบรัศมีของฉันได้หรอก ไม่มีวัน!!!!"
    .
    .
    .
    .
    .
    .
    .
    .
    .
    .
    .
    ตอนนี้และที่ผ่านมาเราอาจจะอัพสั้นน่ะค่ะ เพราะไม่ค่อยมีเวลาเดี๋ยวสอบเสร็จเมือไรจะอัพยาวกว่านี้นะค่ะ ส่วนเรื่องฟิคอีกเรื่องเรากำลังเเต่งพลอตและคาเเรดเตอร์อยู่อดใจรอกันหน่อยน่ะค่ะอาจจะดร่ามากันหน่อย^^

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×