อัคนีรา ราชาแห่งดวงใจ

ลำดับตอนที่ #3 : บ้านปัจจุบัน

ตอนที่  3

ภาพเบื้องหน้าชายชราคือ หญิงสาวผู้มีเส้นผมสีดำสนิทเช่นความมืดของรัตติกาล  แต่งกายแต่งกายด้วยชุดสีฟ้าแกมเขียวดังสีของทะเลที่อยู่เบื้องหน้ากำลังเพลิดเพลินกับฝูงปลาน้อยใหญ่ที่แหวกว่ายอยู่ในน้ำทะเลที่คล้ายมีกระจกซึ่งมองไม่เห็นกั้นกลางอยู่ระหว่างหญิงสาวกับน้ำทะเล

"นิต้า"  เสียงเรียกจากชายชราที่มีเส้นผมสีขาวถูกรัดเกล้าด้วยมงกุฎรูปพญานาคสีทอง ตาสีเขียวเช่นเดียวกับเจ้าของศีรษะและหญิงสาวที่หันหน้ากลับมาตามเสียงเรียก

"ท่านตา"  นิรตา รีบลุกขึ้นถวายความเคารพด้วยการย่อกายและก้มศีรษะให้องค์มาซี

"กำลังคิดอะไรอยู่หรือ นิต้า" องค์มาซีพูด พร้อมกับใช้มือลูบศีรษะของหญิงสาว ก็ทำไมท่านจะไม่ทราบล่ะว่าหลานสาวคิดอะไรอยู่ เพราะแม่นมซีน่ามารายงานหมดแล้ว

          "ข้า    ไม่"  นิต้าพูดได้เพียงเท่านั้น เพราะเมื่อมองสายตาของผู้เป็นปู่ ก็โกหกไม่ลง  เพราะสายตาที่ส่งมานั้น บอกว่าห้ามโกหกเป็นอันขาด  "ข้า ฝันถึงวันนั้นอีกแล้ว"
          
           องค์มาซี  มองสบสายตาหลานสาว พร้อมกับบอกว่า "มันผ่านไปแล้ว  พ่อกับแม่เจ้าพวกเขาไปดีแล้ว เจ้าไม่ต้องกังวลหรอก" 

เพราะหลังจากชาวแอมโปรเชีย ชึ่งนำโดยท่านเองไปถึงที่เกิดเหตุ หลังจากได้รับสันญานขอความช่วยเหลือจากบุตรสาวแล้ว  แต่ก็ยังช้าไป ไม่สามารถช่วยเหลือบุตรสาวเพียงคนเดียวและเขยที่ท่านไม่ค่อยชอบนักได้  แต่พวกมันก็ได้รับการแก้แค้นจากแอมโปรเชียอย่าสาสมอย่างที่พวกมันคิดไม่ถึงเลยทีเดียว เสียดายเพียงหัวหน้าของพวกมันที่แอบใช้จังหวะชุลมุนหนีลงดินไปได้

"ปีหน้าเจ้าก็จะอายุ  25  แล้วใช่ไหม"

"ค่ะท่านตา"

"เจ้ายังจำสิ่งที่ตาบอกได้ไหม"  แล้วชายชราก็ถอนหายใจเสียงดัง"ปีหน้าแล้วสิน่ะ"

"ข้า........" นิตาพูดต่อไม่ออกได้แต่หันไปมองภาพเบื้องหน้า"ถ้าหากข้าไม่ทำตามนั้น ข้าต้องตายจริงหรือค่ะท่านตา"

"มันเป็นส่งที่เทพเจ้าเบื้องบนกำหนดไว้ ไม่มีผู้ใดหลีกเลี่ยง หรือแก้ไขได้" ทำไมองค์มาซีจะไม่อยากใช้วิธีการอื่นเล่า  แต่นี่มันไม่มีต่างหาก

สองปู่หลาน ต่างพร้อมใจกันหันหน้าไปมองผืนน้ำเบื้องหน้า เหมือนจะมองให้ไปถึงมหานครใหญ่ที่ตั้งอยู่กลางมหาสมุทร ที่ซึ่งประมุขแห่งนั้นเป็นเหมือนผู้กุมชะตากรรมของหญิงสาวไว้ในกำมือ