นี้เหรอ....ที่เรียกว่ารัก

ลำดับตอนที่ #2 : อุ่นไอรัก -**-

http://www.siamcode.com/555th/KhonMiKooMaiRooRork-GearNite.wma

                                                      
      อุ่นไอรัก -**- 

หลังจากที่อาบน้ำเสร็จเรียบร้อย  สาวเจ้าของผมสีดำเงาก็มานั่งแต่งตัวที่โต๊ะเครื่องแป้ง    หล่อนบรรจงลูบไล้เนื้อครีมชั้นดีลงบนใบหน้า ขาว เรียวได้รูป  พร้อมทั้งแต่งเติมกลิ่นหอมละมุนจากน้ำหอมยี่ห้อดี  สาวน้อยนั่งแต่งหน้าโดยใช้เวลาไม่นานเท่าไรนัก

จากนั่นก็มาแต่งตัว เสื้อคอกลมสีฟ้าอ่อนตัวโปรดที่ เจ้าของชอบใส่  ถูกนำมาสวมใส่ในร่างบางได้อย่างลงตัว   พร้อมด้วยกางเกงขาสั้นครึ่งขาสีขาวใส่สบาย  ด้วยเนื้อผ้าที่นุ่มน่าสวมใส     จากนั่นขาเล็กๆทั้งสองข้างก็พาหล่อนลงมายังห้องทานอาหารที่อยู่เบื้องล่างของบ้าน     บ้านเปรียบเหมือนที่ที่สำคัญมากสำหรับสาวน้อย ผู้มีนัยต์ตากลมโตเป็นหน้าต่างบานสำคัญแก่ผู้ที่พบเจอ   ด้วยความที่หล่อนเป็นลูกคนเดียวของบ้านนี้  อีกทั้งการดูแลที่เอาใจใส่ของผู้เป็นแม่ ที่ทำหน้าที่ได้อย่างดีเยี่ยม   เป็นทั้งแม่  พี่ และเพื่อนในเวลาที่สาวน้อยคนนี้ต้องการ   แม้กระทั่งพ่อผู้ที่มีงานเป็นภาระใหญ่สำหรับเขา แต่เขาก็สามารถทำหน้าที่พ่อที่ดีให้แก่เด็กสาวผู้นี้ได้อย่างไม่มีข้อบกพร่อง  ทำให้สาวน้อยคนนี้มีความอบอุ่นและรักครอบครัวเป็นอย่างมาก   น้อยครั้งมากที่หล่อนจะไปพักที่อื่น  ส่วนใหญ่ที่ต้องไปพักที่อื่นก็เพราะต้องไปทัศนศึกษาหรือเข้าค่ายต่างๆ   นอกเหนือจากนี้ก็ไม่มีเรื่องอะไรที่ทำให้หล่อนต้องไปพักที่อื่น

อาหารค่ำมื้อนี้ก็เป็นอีกมื้อหนึ่งที่อร่อยและอบอวนไปด้วยความรักของสามคน พ่อแม่ลูกเหมือนเช่นทุกวัน   หญิงวัยกลางคนที่ตอนนี้กำลังเตรียมอาหารเย็นด้วยท่าทางที่คล่องแคล่วเหมือนเช่นทุกครั้ง  ทำให้สาวน้อยที่ลงมาจากข้างบนบ้านอดยิ้มไม่ได้กับท่าทางที่ดูทะมัดทะแมงของผู้เป็นแม่ 

แม่ค่ะ ..มีอะไรให้หนูช่วยไหมค่ะ

หญิงวัยกลางคนที่กำลังจะยกชามกับข้าวไปว่างที่โต๊ะทานอาหารต้องหันมาตามเสียงใสๆ ที่ดังมาจาก ลูกสาวสุดน่ารักของตน

พร้อมทั้งยิ้มด้วยรอยยิ้มที่อบอุ่นให้แก่สาวน้อย

หลังจากที่จัดอาหารเสร็จเรียบร้อย หัวหน้าครอบครัวก็ลงมาได้ทันเวลา  หนุ่มใหญ่ที่มาด้วยเสื้อคอกลมเสื้อขาว พร้อมกางเกงขาสั้นที่สวมใส่สบายๆ ดูดีไปอีกแบบหนึ่งนอกเหนือจากชุดทำงานที่เขาใส่เป็นประจำ 

***มีอะไรกินบ้างจ้ะ  สองแม่ลูก***

***        อืม หอมจัง...ขอพ่อดูหน่อยสิ ***

ผู้เป็นพ่อเดินมาขยี้หัวของลูกสาวอย่างเอ็นดู  รอยยิ้มที่เคลือบไปด้วยความอบอุ่นที่ส่งมายังลูกสาว  ทำให้ความอบอุ่นที่มีในบ้านเพิ่มทวีมากยิ่งขึ้น  พ่อแม่ลูกนั่งทานข้าวพร้อมกันด้วยความสุข  คงหายากในสมัยนี้ที่คนในครอบครัวจะมาทานอาหารพร้อมหน้าพร้อมตากันได้เหมือนครอบครัวนี้ 

หลงจากทานอาหารมื้อค่ำเสร็จเรียบร้อย   ออมก็จะเป็นคนไปล้างชามและแม่ก็จะเป็นคนทำความสะอาดโต๊ะทานอาหาร  ส่วนพ่อก็ไปนั่งดูทีวีที่ห้องรับแขก   ไม่นานแม่ก็ตามไปนั่งดูทีวีกับพ่อ สุดท้ายก็จะเป็นออมที่ไปทีหลังทุกครั้ง  

เฮ้อ.....เสร็จเสียที     วันนี้เราคงไม่ได้ดูละครอีกแล้วสิ    เพราะเรามีการบ้านที่ต้องทำเยอะเลย  ไม่เป็นไรวันหลังค่อยดูก็ได้

เทอมนี้เราต้องตั้งใจเรียนมากๆหน่อย  เพราะต้องแบ่งเวลาไปซ้อมดนตรีด้วย  ทำให้ช่วงนี้ไม่มีเวลาดูทีวีซักเท่าไร

"แม่ค่ะ ออมไปทำการบ้านก่อนนะค่ะ"

"จ้ะลูก  ไปเถอะ ขยันอ่านหนังสือมากๆนะ  จะได้สอบเข้ามหาลัยดีๆได้"

เมื่อบอกแม่เสร็จ ก้อไม่รอช้า  สาวน้อยรีบวิ่งขึ้นไปห้องนอนทันที  หยิบสมุดหนังสือขึ้นมาทำอย่างกระวีกระวาด

แล้วเดินไปยังโต๊ะเขียนหนังสือ ที่มีเคริ่งเขียนครบครัน

ออมเป็นเด็กที่ตั้งใจเรียน หล่อนไม่เคยทำให้พ่อแม่ต้องผิดหวัง   อีกทังยังมีพรสรรค์ที่บวกกับพรแสวงในการเล่นคนตรี 

เครื่องคนตรีที่เธอเล่นในวงที่จัดขึ้นกับเพื่อนๆประมาณห้าคน ก็คือ กลองชุด  ด้วยความที่เธอเป็นสาวห้าวที่ดูจากภายนอกเหมือนจะเป็นผู้ชายมากกว่าผู้หญิง  แต่หล่อนก็ยังมีจิตใจที่อ่อนโยนเหมือนสาวๆ ทั่วๆไป ด้วยจิตใจที่ถูกอบรมบ่มนิสัยมาเป็นอย่างดีจากพ่อและแม่   แต่ที่หล่อนออกจะเหมือนผู้ชายก็เพราะรูปร่างที่เล็กดู ทะมัดทะแมง   เวลาที่จะทำหรือหยิบจับอะไรก็ดูรวดเร็ว กระฉับกระเฉง   

 นั่งทำการบ้านซ่ะนาน จนในที่สุดเจ้าของร่างบางก็พล่อยหลับไปด้วยความอ่อนเพลีย    ขนตาเป็นแผงปิดบังดวงตากลมโตที่ซ้อนอยู่ภายใต้เปลือกตาขาวเนียน     หน้าขาวอมชมพูอ่อนๆ แนบติดกับโต๊ะเขียนหนังสือ ซึ่งสีของพื้นตะที่แตกต่างจากใบหน้าสีชมพู

นอนไปนานเท่าไรก็ไม่รู้ที่เจ้าตัวเผลอหลับไป    รูสึกตัวอีกทีก็ประมาณตีสองกว่า  หล่อนจึงลุกจากเก้าอี้ทำการบ้าน  แล้วทิ้งตัวลงบนที่นอนที่นุ่ม   ปูด้วยผ้าปูที่นอนลายหมีพูสีม่วงอ่อน ทั้งหมอน ผ้าห่ม  ที่มีลายและสีเดียวกัน บ่งบอกถึงความชอบสีม่วงและหมีพูที่เธอชอบเป็นพิเศษของสาวคนนี้  ที่นอนที่นุ่มและหอมละมุนด้วยกลิ่นของน้ำยาปรับผ้านุ่มทำให้หล่อนหลับสนิทถึงเช้า

กริ่งๆๆๆๆๆๆๆ********** เสียงนาฟิกาปลุกตอนหกโมงเช้าเป็นประจำ  ก็ดังเข้าไปในโสตประสาทของเด็กสาวที่นอนหลับสบายอยู่บนเตียงให้ลุกขึ้นมา ทำกิจวัตรประจำวัน เหมือนเช่นทุกวันที่ผ่านมา

สาวน้อยลุกขึ้นจากเตียงรีบปิดนาฟิกาปลุกที่ตอนนี้ส่งเสียงน่ารำคาญให้กับตัวเอง   แล้วหล่อนก็หยิบเสื้อคลุม พร้อมผ้าขนหนูผืนใหญ่เข้าไปยังห้องน้ำ  หล่อนใช้เวลาอาบน้ำไม่นานเท่าไร แล้วก็มาแต่งตัว   สักพักกิจวัตรต่างๆประจำวันนี้ก็เสร็จไปอย่างรวดเร็ว  สาวน้อยถือกระเป๋าหนังสือพร้อมที่จะมาทานข้าว       ทุกๆเช้าแม่ก็จะเตรียมอาหารเช้าให้เป็นประจำทุกวัน  รวมทั้งวันนี้ด้วย  

ข้าวต้มปลาหอมกรุ่นที่เธอชอบทนถูกจัดเตรียมไว้ในชามใบใหญ่สีสันสวยงาม