หัวขโมยแห่งบารามอส>>>เมื่อเฟรินเปลี่ยนไป(อย่างรุนแรง)รีไรท์

ลำดับตอนที่ #3 : คาโลหน้าแตก(รี)

ตอนที่3

“หนึ่ง...สอง...สาม...สี่...ห้า...”เสียงของคาโลยังนับเลขไปเรื่อยๆ

“สี่...ห้า...หก...เจ็ด...แปด...เก้า”ขณะเดียวกันโรก็นับไป

“นี่...นายไปนับไกลๆไป”นัยน์ตาสีฟ้าฉายแววงุดหงิดเมื่อโรทำลายสมาธิเขา

“เอ้า...ไม่มีกติกานี่”โรยิ้มให้คาโลอย่างกวนๆ

“เอาเลยค่ะ”เสียงเจื่อยๆของเฟรินเป็นสัญญาณให้เริ่มต้นการค้นหา

“เฟริน...”เสียงเซ็งๆของคาโลเรียกเฟริน

ทำไมเขาต้องมาทำอะไรบ้าๆอย่างนี้เนี่ย!!! ทั้งๆที่เขาก็พึงจะเคยเล่นคั้งแรกแท้ๆ(บ้านนอก เอ๊ย เนื่องจากเจ้าชายคาโลอยู่ในวังไม่ค่อยมีเพื่อนเลยไม่เคยเล่น  - -) สนามเด็กเล่นก็ไม่ได้เล็กๆ ส่วนข้างๆเสือกเป็นสวนหย่อมอีกด้วย จะหาเจอไหมเนี่ย...เครียดๆ บ่นแล้วจะได้อะไรขึ้นมาหาดีกว่า

““เฟรินอยู่ไหน”เสียงชายหนุ่มนัยน์ตาสีเขียวเอ่ยขึ้น

งานนี้เขาแหละ ต้อง เป็นผู้ชนะเท่านั้น!!!

โอกาสที่จะทำเป็นไม่รู้ไม่เห็นจะจีบเฟรินนั้นไม่ได้มีง่ายๆนะ(เค้าเรียกว่าหน้าด้าน)หึหึ ดังนั้นเราต้องรีบตีสนิทมันไว้มากๆ เผื่อมันหายแล้ว เฟรินก็จะเป็นของเรา  โฮะ โฮะๆ ^^ (เลวทรามจริงๆ)เอ เฟรินชอบกินแอปเปิ้ลงั้นเราลองไปหาที่สวยหย่อมดีกว่า  (สวยหย่อมมีแอปเปิ้ลด้วยเหรอ = =)

          “....”ดูจากสีหน้าของเจ้าโรเหมือนมันจะรู้ว่าเฟรินอยู่ไหนงั้นเราต้องรีบตามไป

“นั้นเฟริน!!!!”โรตะโกน เมื่อเห็นเด็กผู้หญิงคนหนึ่งกำลังเดินอยู่ คล้ายๆเฟริน แต่คาโลไวกว่า รีบวิ่งรี่เข้าไปหาเด็กคนนั้น

“ไอ้คาโลฉันเจอก่อนนะเฟ้ย!!! หยุดเดี๋ยวนี้”

“ปล่อย”คาโลเอ่ยเสียงเรียบตามฉบับชาเย็น (เย็นชา)เมื่อโรวิ่งมาจับแขนของเขา

“ฉันเห็นก่อน”โรเอ่ยเสียงเรียบ แล้วดึงคาโล คาโลสะบัดแขนโร จึงทำให้โรเสียหลักล้มหน้าคว่ำไปตามระเบียบ

“อย่า!!!!! +[]+”โรตะโกน

ไอ้บ้าคาโล้!!!!

หน้าของฉันต้องแปดเปื้อนพื้นพสุธาเพราะแก อย่างนี้หน้าอันหล่อเหลาของฉันต้องแหลกเพราะแก ไปตายซะ!!! หมดหล่อเลย TT

“พี่เจอหนูแล้วเฟรินพี่ชนะ ^^”ว่าแล้วพร้อมอุ้มเด็กสาวขึ้น

ปรากฏว่า...เด็กคนนั้นไม่ใช่เฟริน!!!!

“พี่เป็นใคร มาอุ้มหนูทำไม หนูไม่ใช่เฟริน หนูชื่อแอร์ อุบาทจริงๆ = _ =;”เด็กสาวที่ชื่อว่า ‘แอร์’เอ่ยขึ้นพร้อมทำหน้าเซ็งๆ

“55555555+ คาโลหน้าแตก โฮะๆๆๆๆๆ ^{}^”บัดนี้โรไปนอนกลิ้งที่พื้นแล้ว

“นี่คุณมายุ่งอะไรกับลูกชั้น ไอ้โจรห้าร้อย คิดจะมาจับลูกช้านนนนนนน หา ทุเรศ มากกก กรี้ดดด อย่านึกว่าเป็นเจ้าชายแล้วมาทำอวดดีนะ ชิ  อุบาทจริง  =[]=;;;;;;”หญิงสาวคนหนึ่งพูด (ด่ามากกว่า)ยาวเหยียด

“555555+ ฉันไปก่อนนะคาโล อย่าลืมเก็บจมูกและเศษหน้าที่แตกแล้วกัน 55555+”โรพูดไปขำไปและมองหน้าคาโลที่กำลังแค้นแล้วเดินจากไป

“เฟรินอยู่ไหนน้า ^^”โรเอ่ยอย่างสบายใจ

“อยู่นี่ค่า~~~~ ^^”เฟรินน้อยเอ่ยขึ้น  นั่นเฟรินจริงๆด้วย นั่งอยู่บนต้นแอปเปิ้ล งานนี้เสร็จพี่ล่ะน้องเอ๊ย คาโลจะแข่งกับฉันเร็วไปร้อยปีโว๊ย ก๊ากกก

“พี่โรมาแล้ว”โรกำลังเตรียมจะวิ่งไปหาเฟรินแล้วแต่มีเสียงนึงดังขึ้น

“ฉันมาแล้วโร หึหึ”เสียงเรียบแฝงแววแค้นดังขึ้นข้างหลังโร ใบหน้าของคาโลยิ้มเหยียดขึ้น ที่มุมปากมีรอยเลือดออกซิบๆ เหมือนคนถูกต่อย (ถูกต่อยจริงอะแหละ) ทั้งสองมองหน้ากัน = _=++++++o_O(ประจุไฟฟ้าค่อยข้างแรง) แล้วโรวิ่งนำไปก่อนตามด้วยคาโล ทั้งสองวิ่งสูสีกันมาก โอ้คาโลแซงแล้ว โรนั้นก็ไม่ถอยวิ่งแซงขวา

ตอนนี้เรี่มมีการตบตีกันเกิดขึ้น โรผลักคาโลเบาๆ คาโลผลักโรตอบ ผลักกันไปผลักกันมา โรเริ่มเตะเอาๆ เตะกันเข้าไป  ตอนนี้คาโลแซงโรแล้วว

“เฟรินพี่มาแล้ว  อ้ากกกกก”เกิดเรื่องที่ไม่คาดฝันขึ้น (ทำเป็นปังคุง  - -)คาโลสะดุดก้อนหินหน้าแตก

“พี่มาแล้วจ้าเฟรินน้อย”โรปีนขึ้นต้นแอปเปิ้ลแล้วอุ้มเฟรินขึ้น

“พี่โรชนะ พี่โรเก่งจัง ^^”แล้วโรก็ชนะไปตามระเบียบ

“ชิ ไว้วันพรุ่งนี้เถอะ”คาโลสบถ

ณ.ห้องนอนของคิล คาโล และเฟริน

“ไปทำอะไรมาคะ นายหญิง นายท่าน คุณโร!!!”ผีสาวพูดเสียงขึ้นจมูก เพราะสภาพแต่ล่ะคนนั้นดูไปไม่ได้ นายท่านชุดแประเปลื้อนประมาณว่า เอาโอโม่ บรีส มาผสมกันก็ซักไม่ออก แถมไปหน้าก็บูดเบียวเหมือนกับศพไปฟัดกับใครก็ไม่รู้ โร เสื้อผ้าเต็มไปด้วยเศษดิน ใบหน้ามีรอยถลอก กางเกงบริเวณหัวเข่ามีรอยฉีกขาดเผยให้เห็นแผลที่หัวเข่า เฟรินก็ไม่น้อยหน้า ชุดกระโปรงที่สวยงามกลับฉีดขาดเป็นริ้วๆ ผมยุ่งพันกันเป็นม้วด

“ไม่มีอะไรหรอกครับ แฮะๆ”โรพูด

“พี่คาโลกับ พี่โรวิ่งแข่งกันค่า ~~ แต่พี่คาโลสะดุดก็เล่นล้มค่ะ”เฟรินน้อยผู้ไร้เดียงสาพูดขึ้น

“ว้ายย  นายท่านล้มเหรอคะ อิอิ”ผีสาวหัวเราะ

“แต่ดูแผลมันเหมือนถูกใครต่อยนะ”ผีหมอเอ่ยขึ้น

“นายท่านถูกใครต่อยคะ = =”ผีสาวถาม

          “อ๋อ คาโลเค้าถูกแม่ค้าต่อยครับ”โรพูด

          ชิ...ได้ทีขี่แพะไล่

               
                คาโลคิดอย่างฉุนๆแล้วสาวเท้าเดินออกไปจากห้อง เฟรินเห็นดังนั้นเลยเดินตามออกมาด้วย

                พี่คาโลไปไหนเหรอคะ”เฟรินน้อยที่เดินตามมาถาม

“.....”

“พี่คาโลเจ็บหรือป่าวคะ”สาวน้อยถามด้วยความเป็นห่วง คาโลยิ้มอย่างอบอุ่นแล้วอุ้มเฟรินขึ้น

“ไม่หรอก   เฟริน....”คาโลบอกด้วยเสียงอบอุ่น

“แต่แผลมันน่าเจ็บนะคะ เยอะเลย TT”เฟรินทำหน้าจะร้องไห้

“อย่าร้องสิเฟรินพี่ยังไม่เจ็บเลย”คาโลกอดเฟริน( ชักอยากให้มันเป็นอย่างนี้จริงๆซะแล้ว)

“พี่คาโล.....”

“จ๊ะ”

“เอ่ออออ......”

“อะไรครับ เฟริน”คาโลถาม

“หนูอยาก....”

“อยาก....อะไรครับ”คาโลถาม

“พี่อาบน้ำให้หนูหน่อยน้า ^^”

“หา!!! O[]o”

จบตอน  ด้วยความรีบเร่ง  อิอิ