คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #4 : เธอคือใคร
ภานนท์ขับรถของสริดามาที่พักของเธอ พยายามโทรติดต่อกับเธอ แต่เธอก็ไม่รับสาย ขณะนั้นสริดาอยู่กับพีระ ก็ลังเลว่าจะรับสายของภานนท์ดีหรือไม่ เนื่องจากเธอเองก็ไม่ต้องการให้พีระรู้เรื่องที่เกิดขึ้นเมื่อคืน
ภานนท์รออยู่นาน จึงเดินไปที่ล๊อบบี้
“คุณครับ คุณดาที่อยู่ห้องเพนท์เฮ้าส์ชั้นบนสุดอยู่หรือเปล่าครับ ผมโทรหาเธอแล้วเธอไม่ได้รับสาย ถ้าเธอไม่อยู่ ผมจะได้ไม่ต้องรอ”
“คุณดาออกไปทำงานแล้วค่ะ จะฝากข้อความอะไรให้เธอติดต่อกลับมั๊ยคะ“
“ ไม่มีครับ” นึกในใจ เรื่องอะไรจะฝากกุญแจไว้ล่ะ
ภานนท์กลับออกมา ทิ้งรถไว้ที่นั่น ส่วนกุญแจกเก็บไว้กับตัว เพื่อจะได้นัดเจอเธอต่อไป
ด้านสริดา ก็กระสับกระส่าย อยากโทรกลับภานนท์ เธอเองก็อยากได้รถ วันนี้พีระและคุณพ่อของเธอสงสัยว่าทำไมเธอไม่เอารถมา กว่าจะแยกจากพีระก็ค่ำมากแล้ว พีระมาส่งเธอที่เกริกเกียรติเทอเรซ
ทางด้านภานนท์ เขามาที่คอนโดของเพื่อน ซึ่งจัดงานปาร์ตี้ และก็ได้เจอเกรซ เพื่อนสาวคนสนิทแบบไม่ผูกมัด เธอขอให้ภานนท์ไปส่งเธอที่บ้าน เกรซเป็นสาวสวยมีเสน่ห์ เธอเก่ง และฉลาด เสียดายที่ไม่ชอบการผูกมัด ซึ่งก็ตรงกับความต้องการของภานนท์ และทุกอย่างก็เป็นไปเหมือนตอนที่ทั้งคู่อยู่ที่อเมริกา โทรศัพท์ของภานนท์ซึ่งตกอยู่ที่พื้นดังขึ้น ในขณะที่เจ้าของเครื่องมีอย่างอื่นที่น่าสนใจกว่าเสียงโทรศัพท์
…………………………………………………………………………………………………………………
ภานนท์ลุกขึ้นแต่งตัว หยิบโทรศัพท์ขึ้นมาดู เห็นสายที่ได้รับจากสริดา เขายิ้มน้อยๆ เดินออกจากห้องนอนของเกรซไป ก่อนจะพ้นประตูห้อง ภานนท์หันมามองร่างงามของเกรซที่นอนหลับสนิทอยู่บนเตียง หล่อนยังสวย มีเสน่ห์เย้ายวนไม่เปลี่ยนไปจากเดิมเลยแม้แต่น้อย
ออกจากบ้านของเกรซ ภานนท์ซึ่งยังไม่คุ้นเคยเส้นทางในกรุงเทพมากนัก จึงขับรถหลงวนไปมา จนมาถึงถนนใกล้คอนโดของสริดา เขาจึงเลี้ยวเข้าซอยไป นึกแปลกใจตัวเอง ว่าทำไมถึงตัดสินใจเข้าซอยนี้มา และก็ต้องแปลกใจยิ่งกว่าเมื่อเลี้ยวเข้าไปในบริเวณคอนโด สริดายืนอยู่ที่ด้านหน้าของล๊อบบี้ ดึกป่านนี้แล้ว เธอลงมายืนทำอะไรอยู่
เขารีบจอดรถลงมาหาเธอ
“ อะไรกันคุณ ป่านนี้ยังไม่นอนอีกเหรอ “
สริดามีท่าทีเก้อเล็กน้อย
“ อ่า..แล้วคุณละคะ มาทำไมที่นี่ “
ภานนท์ถึงกับอึ้งไป เมื่อเจอคำถามของเธอ เขาไม่ได้คิดถึงคำตอบเลย และก็ไม่แน่ใจในเหตุผลที่มาที่นี่
“ผมจะเอากุญแจรถคุณมาฝากไว้ที่พนักงานตรงล๊อบบี้น่ะ เมื่อเช้าผมแวะมาแล้ว แต่ติดต่อคุณไม่ได้”
“ พอดี ชั้น เอ่อ ไม่ได้ยินเสียงโทรศัพท์น่ะค่ะ” นี่อาจจะเป็นครั้งแรกในชีวิตกระมัง ที่เธอพูดไม่ตรงกับความจริง
“ อ่อ นี่กุญแจคุณ “สริดารับกุญแจรถมา พร้อมกับขอบคุณเบาๆ
ทั้งสองคนก็นิ่งกันไป เพราะไม่รู้ว่าจะพูดอะไร ต่างก็ประหลาดใจ ด้วยไม่คิดว่าจะได้เจอกัน
ภานนท์จึงเป็นฝ่ายขอตัวกลับ “ ดึกแล้ว คุณขึ้นไปนอนเถอะ มายืนตากน้ำค้าง เดี๋ยวไม่สบาย “
“ อ๋อ ค่ะ ขอบคุณนะคะ”
ภานนท์มองตาม จนเธอขึ้นลิฟท์ลับสายตาไป
…………………………………………………………………………………………………………………
ภานนท์กลับถึงบ้านก็ต้องแปลกใจอีกครั้ง เมื่อเห็นพีระ พี่ชายยืนคุยโทรศัพท์อยู่ที่ห้องรับแขกคนเดียว
“ พี่ทำไมยังไม่นอน นี่ยังไม่ได้อาบน้ำเหรอ คงไม่ใช่รอผมใช่มั๊ย “
พีระวางสายโทรศัพท์
“ เพิ่งเข้ามาน่ะ ยังไม่ง่วง นี่ก็จะไปนอนแล้ว “
“ ฮ่าๆไปไหนมาน่ะ ไปหาคู่หมั้นมาล่ะสิ นี่ก็คงโทรหากัน พี่หมั้นมากี่ปีแล้ว ทำไมยังรักกันเหมือนวัยรุ่นเลย“
พีระยิ้ม ไม่ได้ตอบอะไร “ พี่จะขึ้นไปนอนแล้ว พรุ่งนี้ต้องทำงานอีก “
…………………………………………………………………………………………………………………
“ ตื่นแล้วเหรอ นนท์”
“ นี่พี่จะออกไปทำงานแล้วเหรอเนี่ย นึกว่าจะตื่นทัน”
“ทำไม จะออกไปพร้อมพี่เหรอ”
“เดี๋ยวตามไปดีกว่า พี่จะได้ไม่ต้องรอผม”
“ เดี๋ยวตอนเย็นไปกินข้าวกับคุณดากัน”
“ก็โอเคนะ “
หลังจากพี่ชายออกไปไม่นาน ภานนท์ก็รีบกินข้าว และออกไปทำงาน แม้จะเป็นวันแรก แต่เขาก็รู้สึกได้ ว่างานฝ่ายการเงินที่พ่อมอบหมายให้ ไม่ได้เหมาะสมกับเขาเลย ถึงเขาก็จะจบเศรษฐศาสตร์มาก็ตาม
พีระกับสริดา มาที่ห้องอาหาร ในโรงแรมหรูแห่งหนึ่ง ก่อนหน้าภานนท์เล็กน้อย
“ นายนนท์มาแล้วครับ “
สริดาหันมามอง ทั้งสองคนถึงกับอึ้งไป แต่ภานนท์ดูเหมือนจะช๊อกมากกว่าสริดา
“ นนท์ นี่งัยคุณดา คู่หมั้นของพี่ “
“ อ่อ ครับ สวัสดีครับ “
อาหารมื้อนี้เป็นมื้อที่กร่อยที่สุดสำหรับภานนท์ สริดาก็รู้สึกกระอักกระอ่วนไม่แพ้กัน จะแสดงอาการว่าเคยรู้จักกันมาก่อนก็ไม่ควร เพราะเธอไม่อยากอธิบายให้พีระรู้ว่าเรื่องเป็นมาอย่างไร ถึงได้มารู้จักกับน้องชายของเขา ส่วนภานนท์ก็ไม่คิดจะพูดหรือแสดงอาการอะไร ด้วยกำลังเซ็งสุดชีวิต พีระจึงเป็นคนพูดเกือบจะคนเดียว สริดาอึดอัดจนถึงขนาดต้องขอตัวไปเข้าห้องน้ำ ภานนท์ก็ขอตัวไปโทรศัพท์ พีระถึงกับงงเล็กน้อย ถึงอาการแปลกๆของน้องชายและคู่หมั้น
ภานนท์ดักรอสริดาที่หน้าห้องน้ำ
“เมื่อคืนคุณคงลงมาส่งพี่ผมล่ะสิ “ พูดออกไปแล้วก็อยากตบปากตัวเอง จะพูดทำไมเนี่ย ผู้หญิงคนนี้ก็ไม่ได้เป็นอะไรกับเขาเลย
“คุณภานนท์คะ ดาไม่อยากให้คุณพีระรู้ ว่าเราเคยเจอกัน “
“ ทำไมล่ะ อ่อ ไม่อยากให้เค้ารู้ว่าผมไปเจอคุณที่...”
“ พอเถอะค่ะ” เธอรีบขัดขึ้นมา ไม่อยากได้ยินคำว่าม่านรูด
“เรารีบกลับไปที่โต๊ะ อย่าให้คุณพีระสงสัยเลย “
ภานนท์ก็ไม่เข้าใจตัวเอง ว่าทำไมถึงรู้สึกโกรธสริดาขนาดนี้
“เชิญ” สริดามองเขาแว่บนึง เพียงแว่บเดียวจริงๆ และก็เดินตรงไปหาคู่หมั้น ภานนท์มองตามอย่างหงุดหงิด
“ พี่ครับ ผมมีธุระ ต้องไปแล้วนะ “
“ อ่าว จะไปแล้วเหรอ ไม่ไปนั่งฟังเพลงกันหน่อยเหรอ ร้านโปรดคุณดาเลยนะ เพลงเพราะมาก “
“Bamboo Bar น่ะเหรอครับ” สริดาตกใจ ไม่คิดว่าภานนท์จะกล้าพูดชื่อร้านที่เจอกันครั้งแรก
“ขอตัวนะครับ ผมไม่ชอบแนวนี้” พูดพลางจ้องหน้าสริดา แล้วลุกขึ้น
“ไปก่อนนะครับ ยินดีที่ได้รู้จักคุณสริดา”
ภานนท์จากไปแล้ว สริดายังนั่งตัวแข็ง ไม่เข้าใจเหมือนกัน ว่าทำไมตัวเองต้องตกใจที่รู้ว่าภานนท์เป็นน้องชายของพีระ และไม่เข้าใจว่าทำไมภานนท์ต้องโกรธเธอถึงขนาดนี้
“ นายนนท์รู้ได้ไงครับ ว่าคุณดาชอบไปที่นั่น”
สริดาไม่ได้ตอบ เพราะนึกคำตอบใดๆไม่ได้ในตอนนี้ แต่โชคดีที่พีระไม่ได้สนใจซักถามอะไร เพราะที่นั่นก็เป็นที่ที่หนุ่มสาวมีฐานะชอบไปนั่งฟังเพลงกันอยู่แล้ว ไม่แปลกที่ภานนท์จะรู้จัก แม้จะเพิ่งมาเมืองไทยได้แค่วันสองวัน
“นายนนท์เพิ่งกลับมาเมืองไทยได้ไม่กี่วันก็มีธุระค่ำๆมืดๆซะแล้ว ร้ายจริงๆนะครับ น้องผมเนี่ย”
“อ๋อ ค่ะ”
“ก่อนไปบอสตัน ก็สาวๆเยอะมาก ได้ข่าวว่าอยู่ที่โน่นก็คบสาวมากหน้าหลายตา ผมเคยเห็นแต่ละคนแนวสวยเซ็กซี่ทั้งนั้น ไม่มีหลุดเลย เคยถึงขนาดเกือบมีเรื่องมีราวๆผู้หญิงทะเลาะกันเพราะนายภานนท์”
“ เหรอคะ ดูไม่น่าเจ้าชู้เลย”
“เสือผู้หญิงตัวจริงเลยครับ ถ้าคุณดามีพี่สาวน้องสาว ผมจะไม่มีวันแนะนำพี่สาวหรือน้องสาวคุณดาให้รู้จักกับนายนนท์แน่”
อ๋อ อย่างนี้นี่เอง สริดาไม่แปลกใจ เขาเป็นคนเข้ามาคุยกับเธอ เรื่องทั้งหมดก็คงเป็นเพียงวิธีการเข้าถึงผู้หญิงของเขา
“ ไปครับคุณดา ไปฟังเพลงกัน “
“วันนี้ดาไม่ค่อยสบายค่ะ ขอตัวกลับบ้านดีกว่าค่ะ”“อ่าว คุณดาเป็นอะไรไปครับ”
“ไม่เป็นอะไรมากหรอกค่ะ แค่ปวดหัวนิดหน่อย สงสัยเพราะนอนดึก”
“ขับรถไหวมั๊ยครับ ให้ผมไปส่งมั๊ย”
“ไม่เป็นไรค่ะ ดาไม่ได้เป็นอะไรมาก เรากลับกันเถอะค่ะ”
“ผมไปส่งดีกว่าครับ” พีระประคองสริดาออกไปที่รถ ไม่เห็นว่าภานนท์แอบมองอยู่มือถือแก้วเหล้า และได้เห็นทั้งพีระขับรถของสริดาพาเธอกลับไป ภานนท์ยกแก้เหล้าขึ้นดื่ม รวดเดียวหมดแก้ว
…………………………………………………………………………………………………………
พีระส่งสริดาเรียบร้อยแล้ว ก็กลับบ้าน ภานนท์ยืนมองอยู่ที่ระเบียง แล้วก็เดินกลับเข้าห้องมาดูนาฬิกาที่บอกว่าเวลาขณะนี้เกือบตีสองแล้ว พี่ชายเขากลับมาดึกมา คงจะไปสนุกสนานกับคู่หมั้น โดยที่ภานนท์ไม่ได้รู้เลยว่า พีระไปส่งสริดาตั้งแต่หลังอาหารค่ำแล้ว
…………………………………………………………………………………………………………
ความคิดเห็น