เลื่อมกุหลาบ

ลำดับตอนที่ #2 : กุหลาบสีสวย

คืนนั้นภานนท์นัดเพื่อนสองสามคนไว้ที่คลับหรูหรา ทั้งหมดดื่มกินพูดคุยกันอย่างสนุกสนาน สายตาของภานนท์ก็เห็นผู้หญิงสาวสวย แต่งตัวด้วยเสื้อผ้าราคาแพง ท่าทางอ่อนหวานน่ารัก

“นนท์ มองตาค้างเลยนะ “ เพื่อนๆของเขาเริ่มแซว

“ สวยดี “ เขาตอบ ยังมิได้ละสายตาจากหญิงสาวคนนั้น

“ไม่น่าใช่แนวนายเลยว่ะ คนละเรื่องกะทุกคนที่นายเคยควงเลย “

“ คนเรามันเปลี่ยนกันได้ “ ภานนท์ยังคงมองตามหญิงสาวคนนั้นไป เธอเดินไปที่โต๊ะที่มีเพื่อนสาวของเธอนั่นอยู่

“ดา มาช้าจังเลย “

สริดานั่งลง พูดคุยกันลภัส เพื่อนสาวคนสนิท ภานนท์มองสองสาวคุยเล่นกัน ซักพัก จึงลุกขึ้นเดินไปหา

“ สวัสดีครับ ขอนั่งด้วยคนนะครับ “

“ เชิญค่ะ….” ลภัสรีบเชื้อเชิญ ถูกใจในความหล่อสไตล์แบดบอยของเขา

“ พอดีเราจะกลับกันแล้วค่ะ” สริดาพูดขัดขึ้นมา “ อะไรกัน จะกลับแล้วเหรอ นั่งต่ออีกนิดนะดา “

ลภัสรีบดึงมือเพื่อนสาวไว้ “ ดึกแล้วล่ะ กลับกันดีกว่า” สริดาเรียกพนักงานมาเช็คบิล ลภัสเซ็งสุดๆ “ ไม่เป็นไรครับ ผมขอเลี้ยงสองสาวแสนน่ารักเองนะครับ “ .

ลภัสดีใจ รีบหยิบนามบัตรของตัวเองส่งให้ “ ยินดีที่ได้รู้จักนะคะ ชั้นลภัสค่ะ นี่ดา ถ้าแวะไปหัวหิน เชิญที่รีสอร์ทของภัสนะคะ” ภานนท์ไม่ได้สนใจลภัสนัก สายตาจ้องมองที่สริดา คนที่เขาไม่รู้ว่าเธอคือคู่หมั้นของพี่ชาย

สองสาวออกจากคลับไปแล้ว กลุ่มเพื่อนของภานนท์เดินมาบอกว่า “ นนท์เราจะไปต่อกันที่คอนโดชั้นนะ เดี๋ยวนายขับตามฉันไปล่ะ อ่อ น้องเกรซคนสวยก็มาด้วยนะ “ นิพิธพูดถึงเกรซ เพื่อนสาวที่เรียนด้วยกันที่อเมริกา ที่เคยเป็นคู่รักแบบไม่มีข้อผูกมัดของเขา แต่เวลานี้ภานนท์กำลังสนใจ ผู้หญิงที่เพิ่งเจอกันเมื่อกี้มากกว่า

ทั้งหมดออกมาที่ลานจอดรถ ภานนท์เห็นสริดาคุยโทรศัพท์อยู่ในรถของเธอ และกำลังจะออกรถ

หันกลับมาอีกที เธอออกรถไปแล้ว ภานนท์ยักไหล่ ยังงัยเขาก็มีเบอร์โทรของเพื่อนเธอ ว่างๆจะลองโทรชวนมากินข้าวกัน แต่ก็ไม่แน่ ตื่นมาพรุ่งนี้ เขาอาจจะลืมเธอไปแล้วก็ได้

สริดาขับรถเพื่อจะกลับบ้าน แต่โดนชนท้าย เธอไม่กล้าลงจากรถมาดู เนื่องจากแถวนั้นมืดมาก จึงได้แต่เปิดกระจกลงเพื่อคุยกับชายหนุ่มที่เป็นคนชนเธอ  เธอมองเห็นผู้หญิงสาวอีกคนนั่งอยู่ในรถคันนั้น

“ ขอโทษครับผมชนรถคุณ คุณจะให้ผมเรียกประกันมาเลย หรือว่าจะเป็นพรุ่งนี้ดี เพราะตอนนี้ก็ดึกแล้ว “

“ พรุ่งนี้ก็ได้ค่ะ “

“ นี่เบอร์โทรของผมครับ” เขายื่นนามบัตรให้เธอ “ ขอของคุณด้วยครับ พรุ่งนี้จะได้นัดหมายเรื่องเคลมรถกัน “

“ ค่ะ แป๊บนึงนะคะ “สริดาควานหานามบัตรในกระเป๋าถือ “ เจอแล้ว นี่ค่ะ นาม….”

เธอยังพูดไม่จบประโยค ชายคนนั้นก็เอาผ้าเช็ดหน้าโปะเข้าที่หน้าเธอ เธอดิ้นรนอยู่เพียงเสี้ยวนาที ก็สลบไป

ชายหนุ่มคนนั้นหันมาพยักหน้ากับหญิงสาวที่นั่นอยู่ในรถ แล้วดันเธอไปด้านข้างคนขับ แล้วเข้าก็มานั่งแทน ขับรถเธอออกไป หญิงสาวที่อยู่ในรถคันหลัง ก็ขับออกไปอีกทาง

ภานนท์ขับรถจะไปคอนโดเพื่อน เห็นรถของสริดาเลี้ยวเข้าโรงแรมม่านรูดไป ก็รู้สึกแปลกใจ

“ ท่าทางไฮโซ เรียบร้อยน่ารักขนาดนั้นนี่นะ จะเข้าไปในที่แบบนั้น  คนเรารู้หน้าไม่รู้ใจจริงๆ เฮ้อ ผู้หญิงสมัยนี้ “ ภานนท์ส่ายศรีษะอย่างผิดหวัง ขับรถเลยโรงแรมไป แต่แล้วก็เปลี่ยนใจ แถวรถกลับเข้าที่โรงแรม

พนักงานรีบเข้ามาหา “ มาคนเดียวเหรอครับพี่ จอดข้างหน้าไปเลือกเด็กเลยพี่ “

“ ไม่เอาเด็กอ่ะ นี่น้องรถเบนซ์เมื่อกี้อยู่ห้องไหน”

“มาตามเมียเหรอพี่ ผมบอกพี่ไม่ได้หรอก”

“เออ เมียพี่เอง “ เขาควักกระเป๋าออกมาเปิดหยิบแบงก์พันส่งให้ พนักงานรีบรับมา แล้วชี้มือไปด้านในสุด

“ในสุดซ้ายมือเลยพี่”

ภานนท์รีบขับรถไปจอดขวางห้องนั้นทันที พนักงานรีบเก็บเงินใส่กระเป๋ากางเกง มองไปทางห้องนั้น “ ขอโทษนะเจ๊ หวังว่าคงไม่โดนผัวซ้อมนะ”

สริดาที่มีอาการครึ่งหลับครึ่งตื่น ร่างกายอ่อนแรง แม้แต่จะพูดอะไรก็ยังยากลำบาก แทบไม่มีเสียงรอดออกมา โดนอุ้มมานอนบนเตียง คนคนนั้น ลูบไล้เรือนร่าง และปลดกระดุมเสื้อเธอ แล้วก็หยิบโทรศัพท์มือถือออกมาเพื่อถ่ายรูป

ยังไม่ทันที่จะถ่ายรูป ภานนท์ที่เข้ามาเห็นเหตุการณ์ก็พอจะเดาออกได้ว่า หญิงสาวคงไม่ได้เต็มใจตามไอ้หนุ่มนั่นเข้ามาที่นี่แน่ จึงกระชากตัวผู้ชายคนนั้นออกมา ชกต่อยกัน อีกฝ่ายสู้ไม่ได้ จึงวิ่งออกไป

ภานนท์หันมามองหญิงสาวที่นอนสะลึมสะลืออยู่

“ ลุกไหวไหมคุณ”

สริดาพยายามลุกขึ้นแต่ก็ไม่มีแรง ภานนท์ส่ายหัวบ่นพึมพำ “ วันหลังคุณอย่าออกมาเที่ยวเลย ดูแลตัวเองไม่ได้แบบนี้น่ะ”

เขาจัดการติดกระดุมเสื้อให้เธอ แล้วอุ้มพาไปที่รถของเธอ

“ กุญแจรถอยู่ไหนน่ะคุณ” สริดาส่ายหน้า

“เฮ้อ งั้นทิ้งไว้นี่ก็แล้วกัน พรุ่งนี้ค่อยมาเอา หวังว่าที่บ้านคงมีกุญแจสำรองนะ “

 ภานนท์เลยพาเธอมาที่รถของเขา ขับรถออกไป ผ่านพนักงานคนเดิม

“น้อง ดูรถให้ด้วย พรุ่งนี้พี่มาเอา ดูให้ดีอย่าให้หายล่ะ” พนักงานมองมาที่รถเห็นสริดาคอพับคออ่อนอยู่ก็ตกใจ ละล่ำละลักรับคำ ภานนท์ขับรถออกไป

 โดยมีสายตาของพนักงานโรงแรมมองตาม

“ โห โดนซ้อมจนคอพับเลยเหรอ หน้าเด็กๆไม่น่าโหดเลย  อย่ามีเวรมีกรรมกันเลยนะเจ๊ “

………………………………………………………………………………………………………………