ลำดับตอนที่ #128
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #128 : DAY 128
DAY 128
5 ธันวาม 2559
เมื่อวานพาไปวัและหาอาหารทานันในรอบรัว
ป๊าอุ้มลูไปเล่นโยนไม้อะไรอเาไม่รู้
เสี้ยนำมือลู ว่าะเอาออไ้ ร้อไห้เ็บปวนน่าสสาร
ใระเอาออ็ไม่ยอมให้ับมือ
แทนเอาแหนบที่ิมาในระเป๋าเรื่อสำอาพี่หน่าหนีบออ
ทำเอาัวเล็หมสนุไป่วหนึ่
เ้าอวันธารเอหมอลมาทำนมในรัวอปลาทู
ไ้ลิ่นึเินไปหา
"อ้าว ทำไมวันนี้ไ้หยุละหมอ"
"ทีแรว่าะเ้าบริษัท แ่พอีป๋าเลียร์านให้แล้ว วันนี้เราเลยว่า"
"อ่อ แล้วนั่นทำอะไรน่ะ ทำเป็น้วยเหรอ"
"นี่เหรอ? ลอิมไหม เราว่ามันแปล ๆ ไไม่รู้"หมอเลื่อนานให้ิม
ธารหยิบมาิม
"แ็โป๊"
เราสอนหัวเราะ
"เรา็ทำามสูรนะ ทำไมมันเป็นอย่านี้"
"หมอใส่ผฟูเยอะไปหรือเปล่า"ธารเา เห็นหน้าหมอนิ่แล้วทำให้ำึ้นมาอี
สสัยะใ่ละมั้ ที่ริมันินไ้แ่มันแ็ไปสัหน่อย
"สสัยะไม่สำเร็ เอาไปทิ้ีไหม"
"ฮ่า ๆ ๆ ๆ ๆ"
"หัวเราะอะไรันรับ เสียัไปถึ้าบน"ปลาทูเินลมา หมอยัหัวเราะ้า
เลื่อนเ้ที่ยัไม่แ่หน้าให้ปลาทูิน
น้อเอามือิ้มัวแป้ มันไม่บุ๋มลไปเลยอ่ะ ฮ่า ๆ ๆ ๆ
"เสียอไหมหมอ ฮ่า ๆ บอละให้รอ่อน"
"ิว่ามัน่าย ๆ นี่หว่า ยัไละทู ะทำยัไับมันี?"
"็โยนทิ้สิร๊าบบบ ใระินไ้"
"เสียาย"
"อ่ะ ั้นหมอิน"ทูะป้อน หมอรีบปิปา
"เอ่อ หมอว่ามันะไม่ีนา ฮ่า ๆ ๆ"
"เห็นไหมละ พอ ๆ ถอยไปนั่รอแล้วัน พี่ธารอยาินเ้อะไร ผมะไ้ทำทีเียว"
"ใบเย"ธารรีบบอ
"โอเรับ เ้าแสบ 2 นละ"
"อาบน้ำันอยู่้าบน เี๋ยว็ลมาแล้วละ"
"เมื่อวานเห็นทูบอเสี้ยนำมือเ้าัสเหรอธาร"หมอถาม ธารพยัหน้า
"ร้อลั่นเลย ะเ็บอยู่ ีนะไม่อัเสบน่ะ...เมื่อเ้าธารับแผลู็ไม่เห็นว่าเ็บอะไร"
"หึหึหึ เ็บัวลอ"
หมอะเินามมาเ้ารัวอธาร ธารึโบมือ
"ไม่้อ่วยหรอหมอ ธารทำไ้"
"ไรว้า โนไล่อีแล้ว"
"ฮ่า ๆ ๆ"
"ฮ่า ๆ ๆ"
ธารทำ้าว้มุ้ทรเรื่อ เห็นว่ายัาเรื่อหลายอย่าึปั่นัรยานออมา
"ธาร!"เสียภามะโนลมาาั้นสออบ้าน
"อ้าว ลับมาแล้วเหรอ"
"อืม ิน้าวับแม่วันนึ วันนี้ไปไหนหรือเปล่า"
"ไม่อ่ะ"
"ไม่อ่ะ"
"แล้วหนูนาละ"
"ัผ้า ผ้าเ็มเลย"ธารบอ ที่ภามถามหาหนูนา
"ว่าะให้ไปเ็บมะยมให้หน่อย ไม่เป็นไร...เี๋ยวเราไปเ็บ้วยัน็ไ้"
"เรา?"
ภามำ
"เออน่า าลับแวะ้วยนะ"
"ั้นธารไปทำับ้าวให้ลู่อนแล้วัน ัวเล็ยัไม่ไ้ทานอะไร"
"อ้าวเหรอ อืม ๆ"
หลัาอาหารเ้าที่ไ้ทานพร้อมัน ปลาทูับหมอลับไปทำเ้
ส่วนแทนพาเ็สอนทำสวน
ใส่รอเท้าบูทให้น้อัส้วย
"แทนอย่าให้ลูโยนินลสระปลานะ"ธารสั่
"ะไปไหนรับ"
"เ็บมะยม"
"ไป้วยยยยยย"พี่้าวิ่มาเาะา
"พาน้อเล่นที่นี่ีว่า อาไปแปบเียว แล้วะเ็บมาฝา"
"โธ่ ้าอยาไปเ็บ้วยนี่ฮะ"
"ไปแ่รนี้เอ เล่นับน้อรอนะ"
า้าเินหน้ามุ่ยลับไปหาแทน
"พอ๋า"
"๋า น้อัสไปูสิ ป๊าทำอะไร...ป๊าเล่นับน้อหน่อย"
"หึหึหึ"แทนหันมายิ้มวน รู้ว่าลูะามธารแ่ยัไม่ยอมเรียัวเล็ไว้
"แทน! ูเาสิ เี๋ยวเาวิ่ามออไป"ธารทำเสียุ
"แทน! ูเาสิ เี๋ยวเาวิ่ามออไป"ธารทำเสียุ
"น้อัสมาทานี้รับ ป๊าใหู้อะไร..."
พอเ็สอนเผลอธาร่อยเินออมาหาภามที่บ้าน
ภามเรียมถุใส่มะยมเรียบร้อย
"อุิไว้แล้ว เาบอให้เ้าไปเ็ไ้เลย ี้...น้ำลายสอ"
"ห๋า ะเ้าไปเหรอ"ธารทำาโ
"อเาแล้ว"
"ไม่มีนอยู่เหรอ"
"เาเพิ่ออไปเมื่อี้นี้เอ เอาน่า...เป็นไรวะธาร ลัวเหรอ"
"เฮ้ย เปล่า ไม่ไ้ลัว"
"เฮ้ย เปล่า ไม่ไ้ลัว"
"ั้น็ไปสิ"
ธารับภามเินออมาาบ้านป้าีพร้อมัน
บ้านุิอยู่เยื้อับบ้านภาม เินามแนวรั้วสู ่อนะถึะประูบ้าน
ภามที่เปิประูรั้วล แล้วเินเ้าไปนแร
้าในมีสวนสวยที่ัใหม่ไม่เหมือนสมัย่อน
ัวบ้าน็ูทันสมัย ไม่น่าลัวเหมือนรั้ที่เยมา
เสียนร้อ ธารมอ้ายวาเห็นรมันั้อยู่
"โห นอะไรวะภาม สวยั"
"ไม่รู้ิ สวยเนอะ"
"อื้อ"
เินวนรอบบ้านไปทา้านหลั ะมี้นมะยมปลูอยู่ เป็น้นเิมที่มีอยู่่อนนานแล้ว
ะว่าไป...้นมะยมเานิยมปลูันหน้าบ้านไม่ใ่เหรอ
"นั่นไ เยอะไหมละ"
โหหหห ลูโ ๆ ทั้นั้น ธารับภาม่วยันเ็บ
ทีแระเ็บแ่พอิน แ่เห็นแล้วมัน็อใไม่ไหว
ลูมะยมโมา
อีหน่อยน่า อีหน่อยน่า
ไ้มาเือบรึ่ถุบิ๊ี
เหอ ๆ
เสีย๊อแ๊ัมาา้านหลัเราสอน ธารับภามหันไปูพร้อมัน
แล้วเียบ
"พอแล้วมั้ ลับเถอะ"ธารพูเพราะลัว
"อรนั้นอีนิ มันโเ็มที่แล้วถ้าไม่เ็บ็ะหล่นพื้น น่าเสียาย"
เร้!
เสียนเะอหล่น ทำเอาภามเือบ้นไม้ ธารระเ้เอาหลันำแพ
"ไปเถอะ"เร่เร้าอีน้วยน้ำเสียใ
ภามพยัหน้า ำลัะเินอ้อมัวบ้านัน
นอีฝั่็โผล่หน้าเ้ามา
"เฮ้ยยยยยย!!"ธารับภามใ ถอยหลัลัวันนล้ม
หมอหัวเราะ
"โธ่เอ้ยหมอออออ ใหม มาทำอะไร"
"พอีเินเอาเ้มาให้ป้าีับทู ป้าีบอธารเ้ามาเ็บมะยม เราเลยามมา"
"ใหายแว้บเลย รีบออันเถอะ"ภามวน
อื้อ ๆ ธาร็ว่าเราวรรีบออ
้าวเท้าออาบ้านไ้ ธารรู้สึหายใล่อึ้น
หมอยิ้ม
"เป็นอะไร"
"หมอน่ะสิ ธารใหม ทีหลัะเ้าไป็ให้สุ้มให้เสียหน่อยนะ เล่นแบบนี้ไม่สนุสันิ"
"ฮ่า ๆ เราอเ้าอบ้านแล้วนะ เาบอธารอยู่้าหลั ิว่าะรู้ัว"
"เ้าอบ้าน?"
"อื้อ"
"นไหน"ภามถามึ้นบ้าน
"ไม่รู้สิ แ่ ๆ ผู้าย ไม่ใ่เ้าอเหรอ"
ธารับภามแทบปล่อยถุมะยมแล้วอัน
"ฮ่า ๆ ๆ ล้อเล่น ทำเป็นลัวไปไ้ ไม่มีอะไรหรอ เราเห็นประูเปิอยู่เลยามเ้าไป
"โธ่หมอ!!!"พูออมาพร้อมันับภาม หมอหัวเราะสะใ
หน็อย แสบนันะ!
เ็บมะยมไว้ทานอนบ่าย ๆ
หลัาแทนพาลูทำสวนแล้ว ็อาบน้ำเปลี่ยนุใหม่ลมานั่เล่นอเล่นัน
อาทูทำเ้ให้หลานแบบไม่หวาน ัสอบมา
ินแบบไม่พูไม่า
"อร่อยไหมรับ"อาหมอถาม
ธารำ
"อร่อยร๊าบบบ"พี่้าอบให้
"๊าบบบ"น้อถึะพูาม
ธารแบ่เ้ให้แทนิ้นเล็ แทนไม่่อยอบทาน แ่็อยาะเสิร์ฟพร้อมาลิ่นาุระที่หมอเอามาให้
"แทน ไม่ิมหน่อยเหรอ"
ไอ้หล่อมัวแ่เล่นอเล่นลู
"วาไว้่อนรับ"
ธารเห็นเ้าแล้วทนไม่ไ้ อยาให้แทนิมะเลย ึลไปนั่ป้อน
"อ้าปา อ้ามมม อร่อยไหม"
"อร่อย"แทนยิ้ม
้าับัสหัวเราะิั อะไรัน็ไม่รู้ ธารรู้สึเินึ้นมาเลยเินมานั่ทานอัวเอ
"พาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาา"น้อัสระโโลเ้นเมื่อเห็นอาภามเินเ้าประูมา
ภามอและฟัเ็สอน
ีใันมา แย่ันูบแ้มภามให่เลย
"อะโห ๆ มันะเวอร์เินไปไหมสอนนี้"ป๊าแว
นภามล้มนอนลน่ะ ้านั่่อมแล้ว้มลูบ
ส่วนัสึผมแล้วทำท่าะัแ้ม
ธารรีบรั้ัสไว้ ัวน้อยยัเล่นไม่่อยเป็น ลัวะทำให้ภามบาเ็บเ้า
"ัสรับ ไม่เล่นแรนะลู"
เสียรีร้อีใาทั้สอน
ธารเห็น้วยับแทนนะว่า ะเวอร์ันไปไหนสอนนี้ ฮ่า ๆ ๆ
"ุ๊บ เอ้อ ุ๊บ เอ้อออ ุ๊บบบ"ธารลุ้น
"พอไ้แล้ว ้า ัส! อาภามเ็บแล้วนั่น"
ว่าภามะลุึ้นมาไ้ สภาพแบบหัวระเิ ทำเอาทุนำไปาม ๆ ัน
สาปั่นัรยานมาถึ พี่หน่า็ามมา
อนนี้เรื่อรบ
พริแห้
น้ำาลทราย
น้ำาลปี๊บ
น้ำปลา
ุ้แห้ ใ้ัวให่อย่าี
ป้าีั่วถั่วลิสมาให้พร้อม
ะปิเอาห่อใบอและนำไปย่าพอให้ส่ลิ่นหอม
สาลมือทำับหนูนา แบ่ทำให้ภาม่อน เาลูุหนูไม่่อยทานเผ็
ส่วนอนอื่นแยออมาอีร
"ที่ริวรมีปูเ็ม้วยเนอะ"
"หึหึหึ ถ้าท้อเสียะสมน้ำหน้าให้"แทนัอ
"ิ อย่าเห็นินละัน"ธารีปาไอ้หล่อ ลืนน้ำลายัเอื๊อ
หอมมา
พาันัใส่านแล้วนั่ทานัน
หมอเอ็ิน่ายอยู่่าย อาะ่ายว่าปลาทู้วย้ำ
น้อไม่ินและไม่แลามอ
"ไม่ิมสัหน่อยเหรอ"ธารถาม หมอหันไปยิ้มให้ปลาทู
เห็นแววาหมอึ่ ๆ ล้อเลียนเหมือนมอเ็นนหนึ่
น่ารัั
"ีี ีี"น้อัสี้านมะยมแล้วเอาแะลิ้น
"น้อินไม่ไ้ มันเผ็มารับ"พี่้าบอ
"พอ๋า"
"ินไม่ไ้ เผ็นะ เี๋ยวะเอาให้ใหม่"
"ะให้น้อินเหรอฮะ"
"ลอินไหม อร่อยนะ"ธารบอ หยิบมาหั่นเป็นเสี้ยวเล็และให้ัสลอ
ลูทำหน้าเปรี้ยว
ฮ่า ๆ ๆ ๆ ฮ่า ๆ ๆ ๆ
"เอาใหม่สิธาร"พี่หน่าะถ่ายรูป
เอาแะลิ้นเาใหม่ น้อัสทำหน้าเหยเ
ไอ้หล่อยัำ
"ทำอะไรแบบนั้นรับลู"
พอา้าลอบ้า็ทำหน้าไม่่าัน ฮ่า ๆ ๆ ๆ
แ่นั้นัส็ไม่อินอี ฮ่า ๆ ฮ่า ๆ ๆ
อนเย็นอาบน้ำเปลี่ยนุให้เ็เป็นสีำ
แทนไปรับย่าับรถอล์ฟไปยัส่วนลาอหมู่บ้าน
ส่วนธารพาเ็ ๆ เินไปพร้อมหมอและปลาทู
ไปเอภาม ป้าี ที่บ้านแล้วไป้วยัน
วันนี้ที่หมู่บ้านมีานเล็ ๆ
เป็นานเรียบ ๆ ที่ทุนรวมใันมาร้อเพลสรรเสริพระบารมี
และุเทียนถวายวามอาลัย ในหลวอแผ่นิน รัาลที่ 9
ป้าี ทำที่รอน้ำาเทียนมาเผื่อเ็สอน้วย
"ู"เรียหาอาทู อยาให้อาทูอุ้มแล้ว
ทูปล่อยมือหมอแล้วอุ้มหลาน
พอมาถึลานว้า หลายน็ยัไม่เ้าไปรวมันรลา
ยืนันอบ ๆ เห็นบ้านไหนที่ไม่เอันนาน็เ้าไปทัทายและยืนพูุยัน
"นั่น แมหรือเปล่า"หมอยับแว่น ธารหันมอ
"ใรเหรอ"
"แมไ ที่เยเรียนโรเรียนเรา ใ่ไหม"ธารำใรแทบไม่ไ้ แ่หมอเินนำไปทัเรียบร้อย
"ไปไหนหมอ"ปลาทูเรีย หมอหันมา
"ทัเพื่อนแปบนึรับ"
"เพื่อนเยอะะริ"
ธาร็มอามหมอนะ นหมอเินลับมาพร้อมนที่ว่า
"นี่ไธาร ำันไม่ไ้เหรอ?"
"แมำไ้นะ แ่ธาระำแมไม่ไ้สิ"
"แมไหน?"
"โหหหห ทั้โรเรียนมีี่แมเอ ำไม่ไ้เหรอ"แมหัวเราะ
พออ้าปาว้าแบบนี้ ธารนึออเลย
"เฮ้ย แมห้อ 14 ใ่ไหม"
"่าย ๆ ว่าะนึออ"
"ไปทำอะไรมา ทำไมสวยึ้นั้เยอะ...แล้วเอ่อ..."ธารับเสื้อ
"ผอมล 40 ิโล"แมอบ
"โหหหหหหห"ทุนที่ยืนรนั้นือแบบาโมา ทำไ้ยัไ
"ทำไ้ไอ่ะ"หมอถาม
"อหั"ำอบที่แบบทำทุนหน้าเหวออีรอบ
"ริิ อหัแล้วผอมไ้นานี้เลยเหรอ"หมอยัถาม่อ
"มันอหัแบบยัไม่ไ้เป็นแฟนนี่สิ แถมนที่เราอบยัพูาไม่่อยี เราเลยโรเสียใเลยอ่ะ"
"แล้วอนนี้มีแฟนหรือยั"
"หมอ ๆ ใเย็นร๊าบบ"ธารปรามหมอแทนปลาทู
"ีบหมอไ้ไหมอ่ะ"
"ฮ่า ๆ ๆ ๆ อะไรัน มีธารับหมอยืนรนี้ ทำไมเลือหมอะละ"
"เราิว่าธารไม่โสแล้วละ ใ่ไหม?"
"ูยัไ?"
"เาเอา ไม่รู้สิ เ้นท์ผู้หิมั้"
"ฮ่า ๆ ๆ ั้น"
"ลมีแฟนแล้วริิ"แมทำหน้าอยารู้ ธารหัวเราะ่อนะี้ไปทาแทนที่ยืนอยู่ไล ๆ
ุยับผู้ให่นอื่น
"นนั้น...? พี่ พี่อะไร? ที่เยเรียนโรเรียนเราป่ะ? พี่?"
"แทน"
"เอ้อออ ใ่ ๆ ล เฮ้ยยยยย ลไ้ันริน่ะ???"แมทำาโยิ่ว่าเิม
เพิ่มเิมือับมือธารเย่ารัว ๆ
"ฮ่า ๆ ๆ ิว่าไ"
"โหยยยยยยย เออ"แมทำหน้าเอ๋อไปเลย
"สมัย่อนำไ้ว่าอบนั่้อนัรยานลับไปนี่...ใ่ไหม? โหยยย นานแล้วเหมือนันนะ"
"่ายยย"ธารยิ้ม
ไอ้หล่อมอมาทานี้ ยมือึ้นวัเรียธาร
"โหยยยยยย หล่ออ่ะ ไม่น่าเื่อเลย...เฮ้ย ไม่น่าเื่อว่ะ ฮ่า ๆ ๆ"
แมมันบ่นอยู่ำเียวแล้วทีนี้
ไอ้หล่อวัมือเรียอี
"ไปหาแทน่อนนะ ้าแล้วเี๋ยวะโนบ่น"ธารบอ"
หมอับแมพยัหน้า ธารึเินไปหาแทน
ไอ้หล่อเรียเ้าไปไหว้ ปู่อ แนั่อยู่บนรถเ็นึ่ลูหลานเ็นมา
ธารย่อัวลแล้วราบั ทัทายท่าน เพราะไม่ไ้เอันนานมาแล้ว
ปู่อ็เป็นเพื่อนอย่านี่แหละ
น่าะแ่ว่าย่าอยู่หลายปี
ารเลื่อนไหวแ้า พอถามว่าำธารไ้ไหม แ็เียบไปนาน่อนะพยัหน้า
มือนแ่หนัเหี่ยวมาแล้ว ูไม่่อยมีแร
แ่ปู่็ยับีบระับมือธาร ส่ผ่านวามอบอุ่นออมาที่มือนั้น
ท่านไม่ไ้พูอะไร แ่มอธารเหมือนะสำรวทุเรื่อหน้า
ธารยิ้ม วัมือเรียทูให้อุ้มหลานมาหาปู่
หลานน้อยสวัสี ทำเอาทุนยิ้มเอ็นู
"ัสนเ่ นี่ือปู่ทวนะรับ"แทนบอลู
หลายนเห็นัสแล้วเอ็นู ไอ้หล่อึหน้าบานึ้นทันที
หมอเินมาหาเรา ยืนอยู่้านหลัเาาปลาทู
"ยิ้มหน่อย สุหล่อ"
"อย่าวนนะหมอ ำลัอารม์ไม่ี"
"ฮ่า ๆ อนเหรอรับ นั่นแ่เพื่อนเอ ธาร็รู้ั ไม่ไ้อะไรสัหน่อย"
"แ่็ไม่แนะนำให้ผมรู้ั"
"อ่อ อโทษนะร๊าบบบ มัวแุ่ยันเรื่ออื่น"หมอ้อเ็ัวโ
เสียุ๊ิ๊ลเรื่อย ๆ ธารเอ็มัวแ่ับา้าับัสที่ทำท่าะวิ่เล่นัน
ไม่ไ้หันไปมออี
ถึเวลาุเทียน ึ้อให้แทนอุ้มน้อัส เาะไ้สบน่ารั
ไม่เล่น
เสียร้อเพลพร้อมเพรียันแบบนี้ ทำให้ธารรู้สึนลุ
หลัาร้อเพลแล้ว ยัยืนสบนิ่ัน้วย
แ่เ็ ๆ ไม่สามารถนิ่แบบเราไ้ แทนึ้อพาสอนออไปยืนห่า ๆ
เป็นวันที่ทำพิธีารอย่า่าย
สุท้าย็แ่ร่ำลาและเินลับบ้านใรบ้านมัน
ไปทาน้าวบ้านุย่า
พาเ็ ๆ ไปเล่นและทำให้ย่ายิ้มไ้
"เอาเสื้อันหนาวลูมาไหม"แทนถาม ธารเินไปหยิบในระเป๋าให้
ระเป๋าโราเอมอน ้อมีอพร้อมเสมอ
ใส่ให้ัวเล็แล้ว็ปล่อยเล่นามสบาย
"ไปทาน้าวสิ มีนเลี้ยลูแล้ว"
"แทนทานแล้วเหรอ"
"ยัรับ"
"ั้นรอทานพร้อมแทนีว่า"
ไอ้หล่อ้มลุ๊บแ้ม
"ถ้าลูร้อหาแล้วะไม่ไ้ทานนะรับ ธารไปัารัวเอ่อนเลย อย่าให้แทนุ"
"ฮึ่ย"
อยาัแ้มนัวโ ไอ้หล่อโอบไหล่ธารเ้าไปในบ้าน
ธารทาน่อนนแร แล้วึัมาป้อนลู
ภามมาถึ็สร้าเสียเฮฮาอีรั้ เพราะพาเ็เ้นล
ย่าำให่เลย
ิว่าว่าะไ้ลับไปนอนที่บ้านึโ
เพราะเ็ิเล่นเหลือเิน
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น