ลำดับตอนที่ #20
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #20 : DAY 20
DAY 20
31/7/59
่วนี้ฝนุ่ม่ำ พาให้้นห้าอแทนเป็นสีเียวะอุ่ม
เ้านี้ธารพาัสออมานั่มวิวหน้าถนน ป้อน้าวไป้วยเปลี่ยนบรรยาาศ
อาทูับอาภามี่ัรยานโว์หลาน
เ้าัวเล็หัวเราะอบใ เวลาอาทูยล้อ
อนที่ภามทำบ้า ไม่รู้ว่ามันลื่นหรือประอไม่ไหว
ัรยานล้มทับัวัโรม
"เฮ้ย!!!"
ปลาทูวิ่ไปหานที่นอนล้มไปับพื้น
ธารเอ็พุ่ไปหาแ่ิที่เ้าัวเล็ะโหน้ามอให่
"อู๊ยยยย"
"ไหวไหม เ็บไหมพี่"ปลาทูถาม
"เสียอะไรธาร?"แทนโผล่หน้าออมา
"ภามรถล้ม"ธารบอแ่นั้น แทนเินุ่มออไปูภามแล้วเ็นัรยานลับมา
"น้อัสนั่เย ๆ พ่อะไปเอาล่อยามาให้อา"ธารบอ เห็นแผลแล้วะเ็บ
ศอาวลายเป็นสีแเ้ม รอยถลอว้า
"อู๊ยยยยยย"
"อา....เะ อาเะ"ัสเาะแนอาภาม
"อาภามเ็บรับ ป๊าอุ้มูแผลมา...ูสิ อาภามนนไ้เรื่อ เอาน้ำล้า่อน"
ปลาทูไปหยิบน้ำับผ้าุบน้ำมาเ็ให้
"ภามอย่าร้อันไ้ไหมละ ธารทำไม่ไ้...มือสั่นหมแล้ว"
"ผมทำให้..."ปลาทูอาสา ธารปล่อยให้น้อใ้สำลีุบแอลอฮอลล์่อยเ็อย่าใเย็น
"อู๊ยยยยยย เ็บ"
"ผมทำเบาแล้วนะ"
"ี้"
"เะ เะ เะ"ัสี้แล้วมอมาที่ธาร ธารอลู
"เ็บรับ"
"เะ"ัสับที่าัวเอ แล้วให้ภามู
"อ่อ โว์แผลให้อาูเหรอรับ"ธารยิ้ม อาภามหายเ็บไ้แปบนึ
พอทูทำแผลเสร็ (ไม่ไ้แปะผ้า็อ)
เ้าัส็ให้อาอทันที ปราว่าภามบอเ็บสะโพ
แ่มันไม่มีแผลนะ รอยถลอ็ไม่มี
"อีเี๋ยวมันะ้ำอยู"แทนว่า
"อ่อย อาพาเที่ยวไม่ไหวแล้วัส..."
ปล่อยอาภามนอนพั ัสไปี่รถเล่นับอาทู่อ
"ลยัอยาไ้แม่บ้านไหม"ธารถาม ไอ้หล่อมอหน้า
"เรียมาุย่อน็ไ้ พวานทำวามสะอาทั่วไป ไปเ้าเย็นลับ
หรือแ่เ้ามาปัวาเ็ถู่วยธาร อย่านั้นแทนโอเว่า"
"ไม่ให้้าเหรอ"
"อืม สมัยนี้ไว้ใใรไม่ไ้ทั้นั้นแหละธาร ถ้าหาไม่ไ้แทนะโทรไปเรียป้าสุ่นลับมา"
"หึหึ แะมาหรอ...เฮ้อออ ไปั้นานแล้วไม่ลับมาหาันบ้าเลย ิถึแั"
"เอาไว้ะพาไปเที่ยว"
ธารยิ้ม ป้าสุ่นเห็นัสีใมาแน่
ป้าแเป็นนเียวที่ไ้เห็นธารทุ่วเวลา
ไม่ว่าะสุ ทุ์ เหา หรืออ่อนแอะเป็นะาย
อนนี้ธารมีวามสุมาแล้ว อยาให้แไ้เห็น
"ภามมันเป็นยัไบ้า"แทนถาม ภามยึห้อนั่เล่นอเ็นอนยาว
เหุเพราะไ้ึ้น ัวร้อนและบ่นว่าปวหัว ปวัว
นี่็รอเี้ยับภีมไปื้ออ
ธารบอะพาไปรพ.เอ็ไม่ยอม
ป้าีเป็นห่วเินมาู ภาม็ยัไม่ยอมไป
แทนให้เ็บเสื้อผ้าัสับ้า บอะพาลูไปเล่นน้ำที่อีหมู่บ้าน
ไม่อยาให้ัสวิ่เ้าไปใล้ ลัวะิไ้อาภาม
ธารึ้นมาเ็บอำเป็นและแวะห้อปลาทู
"ทูะไปับพี่ไหม"
"ไปไหน"
"พี่แทนะพาหลานไปว่ายน้ำ"
"อ้าว แล้วพี่ภามละ"
"รอเี้ยับภีม โทรบอแล้วละ...ปล่อยให้นอนอยู่นี่ไม่เป็นไร"
"ั้น...็ไ้รับ"
ธารลมาหาภาม นั่ยอ ๆ แล้วเอามืออัหน้าผา
"ภาม ธาระไป้านอนะ..."
"ไปไหน"เสียภามยานา
"พาเ็ ๆ ไปว่ายน้ำ เี๋ยวป้าีมาอยู่เป็นเพื่อน ธาระแวะบอหรอ..."
"แม่ไปไหน"
"มีนมาเรียส่อ..."
"อ่อ"
"โทรบอภีมแล้ว ภีมำลัลับ...ภามอยู่ไ้ใ่ไหม"
"อืม"
"หรือะให้โทรามภนพ"ธารถาม แ่เหมือนภามไม่อยาอบอะไร
ธารึนิ่ ภาม็นิ่หลับ
"ธาร เสร็รึยั"แทนเรีย
"อืม ๆ รอทูแปบนะรับ"แทนพยัหน้า ออไปสาร์ทรถรอ
ธาระห่วน้อยว่านี้ ถ้าภนพอยู่้วย
บ้าเอ้ย! ันไปีไ่ั้แ่เ้า ะรู้ไหมว่าพี่ัวเอนอนเ็บอยู่นี่
นั่รอทูเียบ ๆ ในบ้าน เสียโทรศัพท์ภามัึ้น
ธารนิ่
แ่ภามไม่ระิ
ธาร็ยันิ่
แ่เสียโทรศัพท์ั่อเนื่อ
.
.
สุท้ายธารหยิบึ้นมาูไม่ึ้นื่อ แ่็รับ
"ฮัลโหล"
"รถล้มเป็นยัไบ้า"เสียทุ้มละมุนอยู่ปลายสาย
ทำเอาธาร้อยสายห่าาหูแล้วมอ
หรือว่าะเป็นน ๆ นั้นอภาม???
"เอ่อ...."
"ะให้วินัยไปรับ"
"เอ่อ..."
"เรียมัวแล้วัน"
"เอ่อ ือนี่ไม่ใ่ภามรับ"ธารัสินใบอ เาเียบไปั่วรู่
"แล้วนั่นใร"เสียที่อบลับมาุัน ทำธารใสั่น้วยวามลัว
ยโทรศัพท์ออห่าาหูแล้วมออีรั้
"เอ่อ ธะ ธารฮะ น้าบ้าน"
"อ่อ"
"ภะ ภาม ภามเา...รถล้มน่ะฮะ"
"แล้วเป็นยัไบ้า ทำไมถึล้มไ้"
"็ี่เล่นันเมื่อเ้าน่ะรับ ที่บ้านทำแผลให้...านั้น็บ่นว่าปวัว อนนี้ไ้ึ้นำลันอน..."
"อะไรนะ?!?!?!"
ธารอ้าปา้า เพราะเสียะโนูมีอำนา
"รอพี่ายเามารับไปรพ.น่ะฮะ"
"อ่อ"
"เอ่อ..."ธารไม่รู้ะพูอะไร่อ ปลายสายเอ่ยอบุแล้ว็วา
แ่นี้?
ธารมอเบอร์อีรั้แปลใ
เสียุ้นั
แู่น่าลัว
นนี้หรือเปล่าที่ภามบอเมื่อืน
ธารอเปิโทรศัพท์ูรูป แ่ไม่มีอะไรแปลใหม่
มีแ่รูปัสับ้าเ็มไปหม
"เสร็แล้ว ะให้ผมทำแนวิอะไรให้เ็ไปรอท้อหน่อยไหม"ปลาทูลมาสีหน้าแ่มื่น
ะไ้อาบน้ำเรียบร้อย
"แทนสาร์ทรถรอแล้วน่ะสิ"
"อ่อ"ปลาทูเปิู้เย็น เอาน้ำผลไม้ปั่นไว้ใส่วมาใส่ถุผ้า และ็อาหารบอีนิหน่อย
ธารวาโทรศัพท์ภามไว้ใล้มือภาม
ออาบ้านำลัะปิประู
มีนมายืนรอหน้าบ้าน
แทนเปิระถาม เาบอเามารับภาม
แ่ว่า...ะให้ไปไ้ยัไ เาเป็นใร็ไม่รู้
ไอ้หล่อบอให้ธารึ้นรถไปนั่ับลู ัวเอลมาุยับเา
"เาะพาภามไปรพ."แทนโผล่หัวเ้ามาบอ
"ใรน่ะ?"
"นอแฟนภามมั้"แทนพู ธาราโ
"แล้วะให้ไปไ้ยัไ ภีมำลัมานะ???"
"หึหึหึ บอภีมไปรพ.เลย สนุแน่..."แทนหัวเราะั่วร้าย
เ็สอนรอนานแล้ว พาันโวยวาย ว่ายน้ำ ๆ
นพี่ะโน นน้อรี๊รับ
เสียัวุ่นวายไปหม
ธาระอยู่รั้รออีหน่อย็ไม่ไ้ ึเรียแทนับทูึ้นรถแล้วให้เาัารันเอ
(อนรถเลื่อน ธารว่าธารเห็นนนั่ในรถที่ิฟิล์มำ แ่ทูับแทนบอไม่เห็น)
ลน้ำันทั้ 5 น สนุที่สุโยเพาะัวเล็
ไม่มีห่วยามา้วย ึ้อให้อุ้มลอ
"ู้ะ ู"
"ะไปแล้วน้าาาาา"ปลาทูว่ายน้ำไปหา ้าับัสรี๊ลั่นสระ ิ้นหนีในอ้อมอแทน
เล่นอยู่นานสัั่วโมว่า ๆ ธารให้พาลูึ้นไปทานอาหารที่สโมสริัน
แล้วึ่อยลับบ้าน
ภีมโทรมาโมโหให่ว่าภามไปับใร แ่พอรู้ว่ารพ.ไหนึรีบามไปทันที
ธารเอ็ให้แทนไปรพ.
ไปถึมีภาม ภีม เี้ยนั่อยู่ ธารไม่ไ้บอเรื่อุยโทรศัพท์ับใร
"พา พาม"
"อาภามเป็นอะไรฮะ"้าถาม ธารระิบว่าไม่สบาย
"มานานแล้วเหรอ"แทนถามเี้ย
"รึ่ั่วโมไ้ละ ใรพาภามมาส่วะ? มาถึไม่เห็นมีใร"
"อ้าว ริเหรอ เาบอเป็นนอเ้านายภาม"
"แล้วมึ็ให้มาเนี่ยเหรอแทน ถ้ามันเอาไอ้ภามไป่าหมป่าทำไี"เี้ยพูแรแ่ยิ้ม
"สัส"ภีม่า ะแหย่ภีมนั่นแหละ
"หมอว่าไบ้า"
"มีไ้ ให้น้ำเลือ สะโพมัน้ำเยอะอยู่เหมือนัน"ภีมบอ แทนพยัหน้า
นั่มอนป่วยหลับ
"พา พาาาาาาาาาาา"
"ู่ววววว ัสรับมาหาพ่อนะ...อาเาหลับอยู่"
"พาาาาาาา"
"พาพาหลับอยู่ ุ๊ ๆ นะน้อัส"้าระิบ แ่ธารหัวเราะเพราะัวเสียัน่ะือ้าเลย
ืนนี้ภนพับป้าีะมานอนเฝ้า
เรานั่นานนเือบทุ่มถึะลับบ้านัน
ัสับ้าหมพลั ถึนา้อพาันอุ้มอาบน้ำ
แทนยิ้ม
"อบไหม"
"อบอะไร"ธารถาม
"อยู่ับเ็ ๆ ไ อบไหม"
"หึหึหึ ไม่รู้เหรอ..."ธารเิน
ไอ้หล่อเอ็ทำไ้ีไม่แพ้ัน ทั้อุ้ม้าออมาวา เ็ัว และใส่เสื้อผ้า
"ะเหนื่อยันมาเลยเนอะ"
เราสอนมอ้าับัสที่นอนหลับู่ัน
ไอ้หล่ออา้านหลัธารไว้
"เหนื่อยไหม..."มือหนานวที่ไหล่พอให้ลายเหนื่อย
ธารเอียหน้าแล้วยิ้มให้
"มีพี่เป็นแฟน..."
"พอ ๆ ไม่้อร้อ"ธารสะบัไหล่หนีมือไอ้หล่อ
โธ่เอ้ยยยยย ำลัมีอารม์ึ้ันะมาร้อเพล
นัวโหัวเราะร่วน
"ยัไม่บท่อนฮุเลยอะไรวะธาร"
"ไม่้อร้อเลยนะ ไปเอาถุเท้ามาใส่ให้เ็ ๆ"
"ูบที"
"แทน"
"สัที"
ไอ้หล่อับาธารเอียหน้าแล้วัวเอ็ประบปาลมา
อืม...
"ประสาท"ธารลี่ยิ้มแบบว่าหุบไม่ไ้
แทนเย่าปลายาเล็น้อย แล้วทำท่าูวิาธาร่อ
"ทำไมทำัวน่ารัั"
"น่ารัอยู่แล้วเหอะ"
"ริปะ?"
"อื้อ"แทนส่สายาวิบวับแล้ว้มลัออ ธาริผมแทนทันที
"อย่า...! เ็บ"
"อืมมมมม หึหึหึ"แทนูนเป็นรอย ธารรู้ว่าเป็นรอยแน่เพราะแทนทำเ็บ
"ผมมันปิ ไม่มีใรเห็นหรอน่า"
"แล้วทำ ทำไม? โธ่!!"
"ุ๊บ รันะรับ"
"ไม่รั"
ไอ้หล่อยิ้ม ผิวปาอารม์ีไปหยิบถุเท้ามา 3 ู่
"เมื่อถึเือนเมษา หนุ่มบ้านนานั่ฝัน..."
"เฮ้ออออ เริ่มละ..."ธารบ่น ไอ้หล่อเ้นวนใส่
"อยนรั อยนรัาัน
สิ้นสราน์น้อ็พลันลืมพี่
เธอทิ้นาทิ้ไร่ หมายไม่มี...
ใยธารมาลืมพี่ ที่ท้อทุ่นา..."
ธารอหัวเราะไม่ไ้
นบ้าเอ้ย
"ไปปิไฟไ้แล้ว..."
"เฝ้าหลอยแ่สาว พี่หนาวใหนัหนา
ยามเมื่อฝน ยามเมื่อฝน หล่นมา
หนุ่มบ้านนาหนาวอุราไม่สิ้น
นฝนลเือนหมวลนโบยบิน
ใน้อลืมไปสิ้นถิ่นานบ้านเรา..."
(หนุ่มนารอนา - ไวพน์ เพรสุพรร)
"แ"ัสร้อไห้ึ้น ธารลุัวลไปบ้นลู
"ูสิ ลูยัหนวหู"
"หึหึหึ ัสไม่เ้าใป๊าเล้ย"
"ไปเอานมลูมา แล้วหมอน้าพี่้าอยู่ไหน ทำไมไม่เอาึ้นมาให้ลู"
ธารไล่ลไป
แทนยิ้มทะเล้นลไปหยิบอมาให้ลู แล้วบอะลไปูบอล
"นอน่อน็ไ้ หรือะให้แทนร้อเพลล่อม"
"ไม่้อเถ๊อะ..."
"ฮ่า ๆ ุ๊บที"ธารหันไปุ๊บหนึ่ทีว่า่าย ไอ้หล่อยี้ผมธาร
"นอนเลย เี๋ยวพี่ึ้นมา..."
"อื้อ"
"รันะรับเ็บ้าอแทน"
"ัวเอน่ะสิบ้า"
นี่มหรือหรอ่าเอาี ๆ ไอ้หล่อ
ธารล้มัวลนอน แทน็เินไปเปิโมไฟหรี่แบบเบาสุแล้วปิไฟลาห้อ
ืนนี้ฝันีเนอะ...
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น