ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    รักวุ่นวาย...กะ...นายสลับเพศ..tvxq[Yusoo]

    ลำดับตอนที่ #6 : [Ep.6]เปนแฟนกันนะ!!!

    • เนื้อหาตอนนี้เปิดให้อ่าน
    • 258
      0
      2 มี.ค. 52

     
    Ep.6 



    “จุนซู!!/ยูชอน!!”
     
    ไม่รู้ว่าเรานั่งกันอย่างนี้นานเท่าไหรแล้ว ไม่รู้ว่าจะพูดอาไรกันดี ภาพในวัยเยาว์ผ่านเข้ามาในหัว ตอนนี้เค้านั่งบนม้านั่งข้างสนามกีฬาอยู่กับบุคคล ที่แสนจะคิดถึง บรรยายเงียบง่ำ เราทั้งสองไม่พูดอาไรกันเลย ทั้งที่แสนจะคิดถึง และก้อคิดว่ายูชอนคงคิดว่าแบบเดียวกับเค้า จนเค้าคิดว่าคงต้องพูดอาไรสักอย่าง
     
    “เอ่อ.../เอ่อ...” ทั้งสองพูดพร้อมกันจากที่นั่งเงียบกันนาน
    “ไม่เจอกันนานนะ/ไม่เจอกันนานเนอะ” [(- -//)<<จุนซู] [ยูชอน>>(\\- -)]
    “สบายดีป่าว?/สบายดีนะ” [(- -////)<<จุนซู] [ยูชอน>>(\\\\- -)]
    “กลับมานานหรือยัง?/เปนแฟนกันนะ” !!!!!!!!!!!!!!!!
    [(0oO)<<จุนซู] [ยูชอน>>(^ ^)]
     
    “จุนซู!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!”
                    

                    ไม่รู่ว่าผมพูดอาไรผิดไป ผมพูดจบจุนซูก้อเปนลมไป ผมพาเค้ามาห้องพยาบาล ปล่อยเค้านอนพักไป เค้าเปลียนไปมาก แต่ผมยังจำเค้าได้นะ เค้าสวยกว่าที่ผมคิดไว้ และต่อหั้ยเค้าเปลียนไปมากแค่ไหนผมก้อคิดว่าคงจำเค้าได้ และตอนนี้ผมกับมาหาเค้า กลับมาตามสัญญาที่หั้ยไว้ ไม่รู้ว่าจุนซูจะจำได้มั้ยนะ อยากคุยกับเค้าจัง คิดถึงเหลือเกิน...
     
     
    “อือ..ๆ..แม่คะ...จุนจั..งหิว..น้ำ”จุนซูได้สติ ดวงตายังปิดสนิท พูดอึ้มอ้ำ เพราะความกระหาย
    ผมเดินไปกดน้ำที่ตู้ในห้องพยาบาล มาหั้ยจุนซู ผมใช่มือที่เหลืออีกข้างประคองหัวจุนซุไว้ แล้วค่อยๆ ป้อนน้ำหั้ยร่างเล็ก
     
    “แม่คะ...ยูชอนกลับมาแล้วๆเค้ากลับมาหาจุนจังแล้ว”จุนซุที่ยังไม่ได้สติ ยังคงเพ้อต่อไป ร่างสูงที่เฝ้าอยู่ได้ยิ้มก้ออดยิ้มไม่ได้ มือหนาเคลื่อนไปจับยังมือเล็กแน่น กระซิบเบาๆข้างหู...
     
    “ใช่คับ...ผมกลับมาแล้ว”เพียงเสียงกระซิบนี้ดังข้างหู ร่างบางได้สติทันที สัมผัสบางอย่างที่แสนคุ้นเคยนี้ ได้กลับมาอยู่กับเค้าอีกครั้ง ร่างเล็กลืมตาขึ้นพบร่าสูงที่คุ้นเคย ปากบางเผยยิ้มช้าๆ ปากหนายิ้มตอบเช่นกัน มือที่ยังคงจับไว้ กระชับแน่นขึ้น ทั่งสองพูดคุยกันไปเรื่อยๆจำความเขินอายเริ่มจางลง
     
     
    “นี่ๆตะเอง จะกลับไปอีกเมื่อไรหรอ?”ร่างเล็กถามร่างสูงที่ตอนนี้ ทั้งสองได้ออกมาจากห้องพยาบาลแล้ว เดินเล่นไปเรื่อยๆรอบโรงเรียน...
     
    “ไม่ไปแล้วละ บอกแล้วไงว่าจะกลับมา นี่แนะ!”มือหนารู้สึกหมั่นเขี้ยวร่างเล็ก เลยเอามือขยี้บางร่างเล็กเบาๆๆ
     
    “อ่าๆๆรู้แล้วๆๆผมเสียทรงหมด..นี้แนะ!แบร่ๆๆ”ร่างเล็กเริ่มเขินอีกครั้ง มือบางอยู่ไม่สุก เอื้อมมือไปดึงหูร่างสูงอย่างแรง แล้วรีบวิ่งหนี...
     
    “นี่...เจ็บนะๆๆจะไปไหนอ่า...กลับมานี้นะๆๆ”ร่างสูวิ่งตามร่างเล็กไปทันที ช่วงเวลานี้เหมือนได้กลับไปวัยเด็กอีกครั้ง ภาพซ้อนของเด็กสองคนวิ่งไล่กันอย่างสนุกสนาน จนทั้งสองเริ่มเหนื่อยล้า
    จุนซูหยุดวิ่ง มือจับเค่าหอบแฮะๆๆเช่นเด๋วกับร่างสูงที่ทรุดลงไปกับพื้นสนามหญ้าจุนซูเดินกับมา นั่งข้างยูชอน หายใจถี่...
     
    “เหนื่อยชะมัดเลย...ไม่ได้เล่นด้วยกันนานและเนอะ”จุนซูหันไปพูดกับยูชอน ในจังหวะเดียวกับร่างสูงที่หันหน้าไปทางจุนซู ใบหน้าของร่างสูงห่างกับร่างบางเพียงคืบ สัมผัสได้ถึงลมหายใจของกันและกัน และเมื่อตาประสานตา ราวกับโลกนั้นหยุดนิ่ง ก่อนที่ร่างเล็กจะรู้สึกตัวหันออกไปอีกทาง
    ร่างสูงยิ้มกว้าง 
     
    “ช่ายๆ...เมื่อยด้วยอ่า...อยู่นู้นไม่ได้วิ่งเลย”
    “มั่วแต่อยู่กับสาวๆละสิถ้า”จุนซูนั่งกอดเข่ามองยูชอนอย่างค้อนๆ
    “ใช่สะที่ไหนละ...”ยูชอนหันกลับมาพูดกับจุนซู
    “ชิเชอะ...ไม่สนหรอก - -”จุนซูค้อนยูชอนก่อนจะซุกหน้าไปกับแขนที่ก่อนเข่าไว้ ยูชอนเห็นดังนั้น จึงขยับตัวเข้าไปไกล้ๆกระซิบเบาข้างหูบาง
    “หึงหรอ?”ปากอิ่มยิ่มเหล่ ร่างเล็กหงายหน้าขึ้นมาพิงไหล่ร่างสุงไว้ ร่างสุงโอบไหล่เล็กตอบ...
    “แล้วเค้ามีสิทธ์หรือป่าวละ??”จุนซูพูดโดยหันหน้าไปทางอื่น
    “แน่นอนคับ”น้ำเสียงอบอุ่นไม่เคยเปลียนไปของยูชอนทำใจของจุนซูสั่นไหวได้อีกครั้ง
     
    ติ้งต่องก่องแก่ยย~
     
    “อ่าตะเอง...เลิกเรียนแล้วไปกินไอติมกานดีก่า เค้าพาไป”ร่างเล็กที่พิงตัวกับร่างสูงเด้งตัวออกมาจากอกแกร่งหลังจากได้ยินเสียงออด
     
    “ไปสิ เดี่ยวเราเลี้ยงเอง”ร่างสุงยิ้มตอบ
     
    “๕๕๕ แน่นอนละเรื่องไรเค้าต้องออกตังค์ละ อ้าว!ลุก”จุนซูลุกขึ้นก่อนจะยื่นมือบางให้ร่างสูงลุก ทั้งสองเดินจุงมือกันเดินไปนอกโรงเรียน สายตามากมายมองมาที่จุนซูและยูชอน แน่นอนว่าจุนซุก้อฮอตฮิตติดอันดับ Top 5 ของโรงเรียน แถมยังเดินจับมือกับชายหนุ่มต่างโรงเรียนที่น่าตาหล่อเหลาเอาการ ทำหั้ยข่าวลือต่างๆแผ่ไปอย่างลวดเร็ว

     
    จุนซูพายูชอนมาที่ร้านไอศกรีมบรรยากาศดีข้างโรงเรียนที่ชื่อว่าไฃ”Love Generation” บรรยายกาศในร้านตกแต่งอย่างปราสาทหรู แต่ไปด้วยความอบอุ่น กลิ่นหอมอ่อนๆของดอกไม้อาไรซักอย่าง ช่วยผ่อนคลายได้ดี จุนซูเลือกที่นั่งติดหน้าต่างด้านในสุด จุนซูและยูชอนนั่งลง ก่อนที่พนักงานจะมารับออร์เดอร์

     
    “อ้าว!จุนซู พาใครมาเอ๋ย?แล้วดงเฮละ”พี่แยซอง หรือ ป๋าแย้ เจ้าของร้าน Love Generation ที่จุนซูมาทานปล่อยๆทำหั้นสนิทกัน
     
    “อ่อ...นี่ยูชอนคะ ตะเองนี่พี่แยซอง”จุนซูตอบป๋าแย้ และแนะนำตัวยูชอนหั้ยป๋ารู้จักยูชอพยักหน้ารับด้วยรอยยิ้ม
     
    “อ่อ...จะเรียกพี่สุดหล่อก้อได้นะ หรือกันเองๆก้อป๋าแย้จ่ะ”ป๋าแย้ตอบยูชอนได้ยิ้มๆ
    “แล้ววันนี้จะกินอะไรละ”ป๋าถามจุนซู
     
     
    “อ่อๆๆเอาไรดีหว่า???ตะเองอยากกินไรอ่า”จุนซูยื่นเมนูอีกเล่มหั้ยยูชอนดู เลือกๆไปเรือยๆ
    ป๋าแย่มีไรแนะนำบ้างอ่าวันนี้”จุนซูถามเจ้าของร้าน ป๋ารู้สึกเซงกับชื่อตนอย่างมาก
    “จุนซู แย้ ไม่ใช่ แย่ ได้มั้ยๆๆๆๆๆๆ”ป๋าแย้พูดด้วยน้ำเสียงขอร้องๆๆ
    “คร่าๆๆๆๆทราบแล้วคร่า”จุนยิ้มตอบ ยูชอนที่มองเหตุการ์ณต่างๆก้ออดยิ้มไม่ได้
    “งั้นเอาเหมือนเดิมดีกว่าป๋า แล้วตะเองละกินไร”จุนซูตัดปัญหา ด้วยการสั่งรายการที่เคยสั่งประจำ ก่อนจะหันไปถามร่างสูง
    “เอาเหมือนจุนซูก้อได้^^”ร่างสูงยิ้มตอบ
    “ได้ๆรอแปปนึงน้า”ป๋าแย้รับออร์เด่อไป แล้วกลับมาพร้อมกับไอศกรีมน่าตาน่ารัก
    “ทานหั้ยอร่อยน้า^^”ป๋าแย้พูดก่อนจะไปรับออร์เด่อโต๊ะอื่น ทั้งสองกินไปเรื่อยๆด้วยความอร่อย
     
     
    “นี่จุนซูค่อยๆกินก้อได้เลอะหมดแล้ว”มือหนาหยิบผ้าเช็ดหน้าออกมาเช็ดปากบางที่เลอะติดขอบปากบาง
    “อ่าๆๆขอบใจๆๆ”จุนซูรับผ้ามาเช็ดปากตน
    “จุนซู”ยูชอนมองหน้าจุนซูแล้วถาม
    “ตอนเราไม่อยู่มีใครบ้างหรือป่าว?”
    (ถามไรเนี่ย > < ก้อรอตะเองอ่าจาหั้ยเค้ามีคายยย:จุนซู)
    “ไม่มีหรอก กกก” จุนซูตักไอติมเข้าปากแก้เขิน
    “แล้วตอนนี้ละนี้ละ”
    (ก้อรอตะเองขอยุนี่ไง > <:จุนซู)
    “ถามบ้าๆน่า...จะมีใครได้ละ >o<”
    “แสดงว่า จุนซูไม่ได้มีใครอยู่ช่ายม่ายคับ ?”มือหนาหยิบช้อนไอติมออกจากมือบาง แล้วจับมือนั้นกุมไว้
    “กะ...ก้อๆงั้นละ...”ใบหน้าเล็กขึ้นสีแดงจัด ท่ากระอักกระอวน
    “งั้นจุนซูเปนแฟนกับยูชอนนะคับ”เรียบเรียบพูดออกมาง่ายๆ
    “ไม่ >,< ”คำตอบจากร่างเล็กทำเอามือหนาอึ่ง ไปก่อนจะคลายมือออก
    “อื้ม...ทานต่อเถอะ”ร่างสูงเปลียนเรื่องคุยทันที รู้สึกจุกที่อก หน้าชามีรอยยิ้มฝืนๆ ทำหั้ยร่างบางสังเกตได้ไม่ยาก
    “นี่ๆๆเรายังพูดไม่จบเลยนะ”จุนซูเอื้อมมือหยิกแขนร่างสูงเบาๆ
    “....-_-....”
    “เค้าจาบอกว่า ไม่เปนแฟนกับตะเองก้อบ้าแล๊ว!!เดกโง่ > <”ร่างบางก้มหน้าแดงสุก มือเขี่ยไอติมไปมาจนละลายหมดแล้ว ร่างสูงได้ยินเช่นนั้น ก้อคลี่ยิ่มออก แล้วยื่นมือหนาไปลูบหัวร่างเบา อย่างหมั่นไส้
    “น่ารัก ^^”ปากหนาพูด สายตามองร่างเล็กไม่ขาด
    “บ้าๆๆเขินนะ”
     
                    แล้วเวลาแห่งความสุขก้อผ่านไป ผ่านไปเรื่อย จนท่านผู้อ่านต้องติดตามตอนต่อไป เรื่องราวต่อไปจะเปนเช่นไรขึ้นอยู่กับกำลังใจของนักเขียน ที่ได้จากผู้อ่านทุกท่าน กติกาพิเศษ!!!ท่าน อยากหั้ยอาไรเกิดขึ้น ตอนต่อไปบ้าง มีตัวละครใด ที่อยากหั้ยมาอยู่ในนิยายของเรา เพียงเม้นมาบอกเราได้ ที่กล่อมคอมเม้น  จากนี้ต้องขอไปก่อน ขอบคุนคร่า^^

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×