คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : [Ep.1][ป๊อบปีเลิฟ...วัย 4 ขวบ]จุนจัง....
"เค้าว่ากันว่า...เรื่องบังเอิญไม่มีในโลก...
มีแต่พรหมลิขิตเท่านั้นที่ทำให้ใครหลายคน...
ต้องพบเจอเรื่องราวต่างๆที่เราไม่คาดหวัง...
แม้ว่าโชคชะตาจะเล่นตลกกับเรามากแค่ไหน...
แต่ชั้นเชื่อว่า...เราจะสามารถข้ามผ่านมันได้...ถ้ามีใครสักคนมาเคียงข้างเรา..
ไม่ว่าใครก็ตาม..."
ฉันปิดหนังสือรักโรแมนติกลงบนโต๊ะนักเรียน..กึก...เฮ้อ...เราจะมีใครสักคนเคียงข้างบ้างมั้ยน้า...........
ท่านผู้อ่านคงงงว่าเค้าเปงใคร ..โฮะๆๆ ก็ เปง นางเอกนิยายนะสิ..ฮ่าๆๆๆล่อเล่น...เค้ามีนามว่า คิม จุนซู...อ่า..เค้าเปงผู้หญิงนะ...แม่บอกเค้าว่า..ตอนเด็กๆๆเค้าเปงผู้ชาย....แต่เค้าโดนนางฟ้าใจร้ายเสกหั้ยกลายเปงผู้หญิง...(ซะงั้น)...ตอนนี้เค้าอายุ 18 แหละ ...ยังมะมีเห็นสะที่...ได้แต่อ่านิยายและจิตรานาการไปวันๆ...ว่าแล้วก้อคิดถึงป๊อบปี้เลิฟของเค้า...รักนี้เกิดขึ้นตอนอนุบาล 2.ประมาณ 4 ขวบ..เด่วจาเล่าหั้ยฟัง...
"นี่ยูชอน...ตะเองรอเค้าด้วยจิ้"เด็กน้อยตัวกลมวิ่งตามเพื่อนชายดุ้กๆๆ
"จุนซูนายเปงปู้จายนะ...มาวิ่งตามช้านทามมาย...และก้อเลิกแทนตัวเองว่าเค้าได้ม้ามันตุ้ดอ่า..."
หนุ่มน้อยหน้าตาหล่อเหล่าตั้งแต่เด็กนามว่า ปาร์ค ยูชอน หันกลับไปเอ็ดเด็กน้อยที่วิ่งตามมา
"ก้อเค้าอยากเปงเพื่อนกะตะเองนิ...ฮือ..อ"เด็กน้อยสะอื้น...ที่ถูกเอ็ดเค้า...เมื่อยูชอนเห้นน้ำตาของจุนซูเลยเกิดความใจอ่อน แล้วจับมือจุนซูขึ้นมา...
"ก้อได้นายเปงเพื่อนช้านก้อได้...หยุดร้องได้แล้วเด้กโง่...เราเปงปู้จายเข้มแข้วเค้าไว้จิ..."
จุนซุยิ้มร่า...พร้อมดึงมือยูชอนวิ่งปายในสนามเด้กเล่น...ทั้ง 2 เล่น กันสนุกสนาน...และกลายเปงเพื่อนสนิทกานที่สุด...จนวันหนึ่ง...
"จุนซูพรุ่งนี้นายไปว่ายน้ำที่บ้านช้านน้า..ไปเล่นน้ำกาน..."ยูชอนจับมือ 2 ข้างของจุนซูเขย่าเล็กน้อยขอร้อง...
จุนซูหน้าแดงกร่ำ...พะยักหน้ากึกๆๆๆ
"อือๆๆไปเค้าก้อได้...แต่เค้าขอแม่ก่อนน้า...ไปได้เด๋วโทรไปบอก..."
-บ้านจุนซู-
"แม่ฮะ..พรุ่งนี้เค้าขอไปว่ายน้ำไปยูชอนได้มั้ยฮะ..."จุนซูทำตาวิ้งๆๆๆอ้อนแม่ของตัว..
"บ้านยูชอนหรอจุนจัง...อื้ม...ไปสิลูกแม่มีเบอร์คุณนายปาร์คอยู่...ไว้มีไรแม่จะโทรไปหานะจุนจัง...ระวังตัวด้วยละ...อย่าไปทำแอ๊บบ้านเค้านะจุนจัง...โฮะๆๆ"แม่พูดไปพรางเอามือตีหัวจุนซุเบาๆๆ
"แม่อ่า......"จุนซุทำปากแบะเดินขึ้นบันไดไปก่อนจะ หยุดอยู่ที่บันไดคั้นสุดท้าย
"แม่ฮะ...เค้าขอใช้โทรศัพท์โทรหายูชอนแปปนึงนะฮะ..."
"ตามใจสิลูกอย่านานนักน้า...."
"ฮะแม่...ของคุงฮะ.."
-ณ ห้องจุนซู-
"ตุ้ด.....ๆ.....ๆ....ๆ..ฮัลโหล..สวัสดีครับ ผมยุชอนพูดครับ..จะขอสายครับ..."
"อ่า...ยุชอนพูดสะคล่องเลยนะ..."
"เอ้าจุนซุหรอ....มีอาไรหรือป่าว"
"ก้อจามาบอกเรื่องว่ายน้ำอ่า...."
"ว่าไงมาได้ม้า????"
"ได้สิเค้าขอแม่แล้วละ...ไว้จาไปกี่โมงละ...เค้าจาได้หั้ยแม่ปายส่ง"
"อื้มๆๆๆมาสัก 10.00 โมงก้อได้วันหยุดขี่เกียจตื่นเช้าหนะ.."
"ได้ๆๆว่าแต่นายทามอาไรยุหรอเงียบจางเลย"
"เราจานอนแล้วละ...."
"หรองั้นแค่นี้ละกานนะ...ไว้เจอกานพรุ่งนี้..ราตรีสาหวัดดดน้า........"
"จ้า...กุ้ด ไนท์.."
"บาย/บาย"
วางโทรศัพท์เสร็จ...จุนซูเดินไปที่หน้าต่างๆๆเห้นพระจันทร์ดวงกลมโต...เลยพูดออกมาว่า....
"คุงพระจันฮะ...ขอบคุงที่หั้ยเค้ามีเพื่อนดีๆๆอย่างยุชอนนะฮะ...แต่ตอนนี้ผมเปงผู้ชายเค้าคงเปงได้แค่เพื่อนของยุชอน....ถ้าเค้าเปงผู้หญิงก้อดีสิครับ...เฮ้อๆๆๆๆๆๆๆ"
เปงจังหวะพอดีที่แม่ของจูนซูเค้ามาห้องของเค้า....แน่นอนแม่ได้ยินทุกอย่าง...
"ว่าแล้วลูกเรา....รักยูชอนสะแล้ว....ลูกเราเปงเกย์ตั้งแต่เด็กๆเลยหรอนี้ฮ่าๆ"แม่นึกในใจ
และสิ่งที่มะคาดคิดก้อเกิดขึ้น!!!....
จู่ๆๆๆก้อมีแสงวาบ!!!!!!!!มาจาดวงจันทร์...
จุนซุตกใจล้มลงกะพื้น!!!!!...
แม่ที่แอบดุเหตุการณ์อยู่เค้ามาหาลูกแล้วกอดเอาไว้!!!!!!...
ทันใดนั้นเองก้อมีนางฟ้าองค์น้อยโผล่อยู่ริมหน้าต่างๆๆ!!!!!!!!!!
"เด็กน้อยข้าเปงนางฟ้าอุปถัมภ์ของเจ้า มีนามว่า คิมแจจุง ข้ามาดี...เจ้าอยากเปงผู้หญิงงั้นหรอ...ข้าจาทำหั้ยคำขอของเจ้าเปงจิงเอง....."นางฟ้าไม่รอคำตอบจากจุนซู...และได้โปรยผงวิเศษลงบนตัวจูนซู
"ข้าไปละขอหั้ยเจ้าสมหวังดังใจเด็กหญิง คิม จุนซู...."นางฟ้าหายวิ้งๆๆๆพร้อมกับแสงหวาบๆๆอีกครั้ง..
"จุนจัง...ลูกเปงอาไรหรือป่าวลุก...ฮ้า!!!!...."แม่ถามจุนจังอย่างเปงห่วง..
"เปงฮะแม่เปง...."จุนจังทำคิ้วยุ่ง..
"เปงอาไรจุนจัง..บอกมาสิจุนจังบอกแม่..."
"แม่ฮะ...............ผม............ปวด..........ฉี่........^3^~~~"
"โถ่จุนจัง...ไปปะไปเค้าห้องน้ำ ...จุนจังมะเปงอาไรก้อดีแล้ว...."
แม่ถอนหายใจแล้วเดินไปที่เตียง....ส่วนจุนจังก้อไปห้องน้ำ....
"อ่า..นางฟ้ามีจิงๆๆๆหรอเนี่ย....แล้วทำไมนางฟ้าไม่ฟังเค้าพูดเลย...และก้อไม่เห้นเค้าจาเปงอาไรเลย...เฮ้อๆๆ"จุนซูบนพรึมพรำในขณะที่กำลัง ถอดกางเกงเพื่อจาทำภารกิจ...
แต่...!!!!!!!!!!!!!
"แม่ฮะะะะะะะะะะ!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!"
จุนซูเรียกแม่เสียงดังอย่างตกใจ!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
"เกิดอาไรขึ้นจุนจัง....เปงอาไร"แม่ถามอย่างเปงห่วง....
"แม่ฮะ...ฮือ..อ..อ..ฮือ..."จุนซูสะอึ้น น้ำตาคลอ
"มีอาไรจุนจัง...ร้องไห้ทามไม..."แม่รูปตัวจุนจังปลอบ...ถามด้วยน้ำเสียงที่อ่อนโยน..
"แม่ฮะ......ไอ้ตัวเล็กผมหายไปฮะแม่....ฮือ..อ...กลายเปงอาไรไมรู้อ่า...."
"อาไรนะลูก....ไหน..."แม่พูดด้วยความตกใจ...แล้วค่อยสำรวจตัวลูก...
'จิงๆๆด้วย...หรือว่านางฟ้าตัวมะกี้....'
ความคิดเห็น