เสน่ห์นางมาร

ตอนที่ 14 : บทที่ 8

 ๘

บลินดาเงยหน้าขึ้นมองร่างสูงที่หันหลังให้และเดินตรงไปยังตู้เสื้อผ้าอย่างไม่คิดจะสนใจสักนิด ตอนนี้หล่อนกำลังเจ็บใจอย่างที่สุดและจะต้องเอาชนะให้ได้!

        ก็ได้ในเมื่อเขาว่าหล่อนไม่ดีสักอย่าง คนไม่ดีสักอย่างแบบหล่อนนี่แหละจะเป็นเมียของเขาให้ดู

บลินดาจึงตัดสินใจถอดเสื้อยืดตัวนอกออก ก่อนจะค่อยๆ พยุงตัวเองลุกขึ้นแล้วถอดกางเกงผ้าเนื้อนิ่มราคาแพงขาสั้นออกจากสะโพก

        บัดนี้ร่างบางของหญิงสาวจึงเหลือเพียงบราลูกไม้คัพบีสีแดงกับซับในลูกไม้สีเดียวกัน นับหนึ่งถึงสิบแล้วพุ่งตัวไปยังร่างหนาที่ยืนหันหลังให้หล่อนพร้อมกอดเอวเขาเอาไว้แน่น

        “เฮ้ยนี่คุณ! ทำบ้าอะไรปล่อยผมเดี๋ยวนี้”

        “ไม่ ดาไม่ปล่อย”

        “ผมบอกให้ปล่อย!” รพีตวาดเสียงเข้ม ใจกระตุกวูบ มือก็พยายามแกะมือบางของหญิงสาวที่เกาะเอวเขาแน่นยังกับปลิงบึง ขณะเดียวกันก็เริ่มรู้สึกวูบวาบกับอกอวบที่แนบเข้ามากับแผ่นหลังกว้างของเขาอย่างจงใจ ที่สำคัญตอนนี้เขารู้สึกได้ถึงความเปลือยของหญิงสาว

ให้ตายเถอะ นี่มันวันซวยอะไรของเขา!

        “ดาไม่ปล่อย นอกจากคุณยอมรับดาเป็นแฟนและพูดกับดาดีๆ ดาจะปล่อย แต่ถ้าคุณไม่รับปาก ดาจะร้องให้คุณป้าช่วย ดาจะบอกคุณป้าว่าคุณคิดจะปล้ำดา!”

        “บ้าสิ” รพีกัดฟันกรอด เขาไม่มีทางที่จะเสียท่ายัยผู้หญิงบ้ากามนี่ง่ายๆ และก่อนที่บลินดาจะพูดอะไรออกไป ชายหนุ่มก็กระชากมือที่กอดเขาอยู่ออกอย่างรวดเร็วและด้วยแรงกระชากก็ทำให้ร่างบางๆ หลุดมือชายหนุ่มศีรษะไปกระแทกกับขอบเตียงเต็มแรง

        รพีชะงัก ใจหายวาบเมื่อร่างบอบบางเกือบเปลือยของหญิงสาวล้มลงแน่นิ่งไปต่อหน้าต่อตา เขาก้าวเท้าเขาไปใกล้ก่อนจะเขย่าหญิงสาว แต่หล่อนยังไม่ตอบสนอง ชายหนุ่มจึงอุ้มหญิงสาวขึ้นมาไว้บนเตียง

        “ดา ดา คุณตื่นสิ อย่าเล่นแบบนี้นะ ดา” ก๊อกๆๆ รพีใจหายวาบอีกระลอก เมื่อได้ยินเสียงเคาะประตูพร้อมเสียงเรียกจากมารดา

ตายล่ะหว่า ถ้าแม่มาเห็นเข้าเขาแย่แน่ แต่เสียงที่เคาะรัวติดๆ ทำให้ชายหนุ่มทำอะไรไม่ได้นอกจากจะตวัดผ้าห่มออกคลุมร่างบางและเดินไปเปิดประตูให้มารดา

        “เกิดอะไรขึ้นลูก เสียงดังเอะอะโครมคราม อุ๊ยนั่น!” นางผกามองหน้าบุตรชายอย่างตกตะลึง คาดไม่ถึงว่าบลินดาจะมาอยู่ในห้องบุตรชายในสภาพเกือบเปลือย ส่วนลูกนางก็มีเพียงแค่ผ้าขาวม้าผืนเดียวปกปิดเบื้องล่างไว้เท่านั้น!

        “เอ่อ แม่ฮะ คือมันไม่ใช่…”

        “ลูกผู้ชายกล้าทำต้องกล้ารับ ลูกอย่ามาปฏิเสธตอนที่หนูดานอนสลบไสลไม่ได้สติแบบนี้ มันไม่เป็นสุภาพบุรุษเท่าไรนะลูก” นางผกามองหน้าบุตรชายอย่างผิดหวังก่อนจะเดินตรงไปยังเตียงนอนและก้มลงเก็บเสื้อและกางเกงของหญิงสาวมาวางไว้ข้างๆ ก่อนจะกระชับผ้าห่มให้ปิดร่างบางให้มิดชิดยิ่งขึ้น

        ขณะที่รพีเหมือนกับถูกทุบศีรษะไม่มีผิด เขาไม่ผิดแต่ปฏิเสธไม่ได้ พ่อเขาเป็นชายชาติทหารคำไหนคำนั้น กล้าทำกล้ารับและสอนเขามาเสมอ แต่นี่เขาไม่ได้ทำแล้วจะให้เขายอมรับได้ยังไง

        “แต่งตัวให้เรียบร้อย แล้วมาคุยกับแม่” นางผกาเดินนำออกไปจากห้องของรพีแล้ว แต่ชายหนุ่มยังยืนงงร่างสูงหยิบเสื้อผ้ามาใส่อย่างลวกๆ ก่อนจะหันไปมองร่างบางที่สลบไม่ยอมฟื้นด้วยดวงตาโกรธเกรี้ยว เขาไม่มีทางยอมรับผิดชอบในสิ่งที่เขาไม่ได้ทำเด็ดขาด!

        ร่างสูงก้าวออกไปพร้อมกับประตูที่ถูกปิดลง แต่คนที่เขาคิดว่าสลบไปเพราะแรงกระแทกกลับค่อยๆ หรี่ตาขึ้นมองตามก่อนจะลืมขึ้นเต็มตาแล้วเผยอยิ้มออกมาอย่างสมใจ

        “ดี สมน้ำหน้าอยากเล่นตัวนัก คราวนี้แหละคุณจะต้องตกมาอยู่ในกำมือของฉันเพียงคนเดียว! อู๊ย คนบ้า เอะอะก็ทำร้ายร่างกาย เจ็บทั้งหัวเจ็บทั้งข้อเท้าในวันเดียวกันเลยนะยัยดา แต่มันก็คุ้มใช่ไหมล่ะ”บลินดาพึมพำกับตัวเองพลางยิ้มอย่างเจ้าเล่ห์

        ร่างสูงของรพีก้าวเข้ามานั่งข้างมารดาที่มองเขาอย่างสงบนิ่ง แต่ใครจะรู้ในความสงบเยือกเย็นของมารดานั้น แฝงไว้ด้วยความโกรธกรุ่นมากมายเพียงไหน

        “เกิดอะไรขึ้น” ผกาถามพร้อมกับมองหน้าบุตรชายอย่างค้นคว้า ขณะที่รพีสบตามารดาอย่างอึดอัด

        “ผมไม่ผิด และไม่ได้ทำอะไรเขาอย่างที่แม่เข้าใจ” คำตอบหนักแน่นของบุตรชายทำให้นางผกาถอนหายใจออกมาอย่างหนักใจ ทำไมนางจะไม่รู้จักนิสัยของบุตรชาย แต่ก็ไม่เข้าใจว่าทำไมสาวสวยที่นางนึกเอ็นดูถึงเข้าไปอยู่ในห้องนอนของลูกนางได้

        “เล่าให้แม่ฟังได้ไหม” รพีสบตามารดาอย่างชั่งใจ เขาไม่อยากพูดเรื่องหล่อนลับหลังแต่ถ้าไม่บอก มารดาก็คงยังเข้าใจผิดเขาอยู่ดี เพราะฉะนั้นชายหนุ่มจึงตัดสินใจเล่าเรื่องราวทั้งหมดเกี่ยวกับหญิงสาวให้นางเข้าใจ

        เสียงถอนหายใจของมารดาทำให้รพีนึกเป็นห่วง และคิดในใจว่าต้องหาทางทำให้หญิงสาวไปจากบ้านเขาให้ไวที่สุด แต่คำพูดที่ออกมาจากปากมารดาทำให้ชายหนุ่มถึงกับนิ่งอึ้งอย่างไม่คาดคิด

        “ทำไมพีไม่ลองคบหาหนูดาดูก่อนล่ะ เผื่อลูกอาจจะค้นพบในสิ่งที่เราไม่เคยเห็นในตัวหนูดาก็ได้นะ”

        รพีมองมารดาราวกับว่าไม่เคยเห็นมาก่อน นี่เขาอุตส่าห์เล่าถึงวีรกรรมต่างๆ นาๆ ของหล่อนแล้วแต่มารดาเขากลับบอกให้เขาลองคบหล่อนหน้าตาเฉยอย่างไม่น่าเชื่อ

        “แม่หมายถึงสิ่งที่อาจแย่กว่าที่เห็นนี่เหรอครับ? ไม่เด็ดขาด ผมไม่คิดจะคบค้าสมาคมกับยัยผู้หญิงสิ้นคิดแบบนั้น”

        คำตอบชัดเจนของบุตรชายทำให้นางผกานิ่วหน้า

        “ทำไมล่ะ พีกลัวอะไร น้องตัวนิดเดียว ทำอะไรพีไม่ได้อยู่แล้ว” เขาไม่อยากจะบอกมารดาว่าเขาไม่ได้กลัวบลินดา แต่เขากลัวความคิดของบลินดาต่างหาก

        “แม่ฮะ…”

        “เอาล่ะๆ จะยังไงก็ค่อยว่ากันตอนที่หนูดาฟื้นขึ้นมาแล้วกัน ว่าแต่พีทำอะไรน้องถึงได้สลบไปแบบนั้น”

        ใบคมเข้มของบุตรชายก้มลงต่ำอย่างละอายและรู้สึกผิดก่อนจะตอบมารดาออกไปตามความจริง

เปิดโอน+จอง 'รวมเรื่องรัก 3' และ 'ขวัญของใจ' 
พร้อมจัดส่งปลายเดือนพฤษภาคม 2561

#รวมเรื่องรัก 3 (ขนาด A5) ราคาเล่มละ 450 บาท 
#ขวัญของใจ (ขนาด B6) ราคาเล่มละ 350 บาท

พิเศษ!! สั่งซื้อทั้งสองเล่ม โอนเงินเพียง 750 บาท
จัดส่งฟรีลงทะเบียน แถมปกใส ที่คั่น และโป๊สการ์ด

ชื่อบัญชี sumitra r. บัญชีออมทรัพย์ สาขาเซียร์ รังสิต
- ธนาคาร ไทยพาณิชย์ 364-228684-0 
- ธนาคาร กสิกรไทย 001-1-73374-3

โหลดอีบุ๊กได้ที่นี่จ้า

ไฮเทคส์ https://www.hytexts.com/