โ ป ร ย ป ร า ย
ความรักครั้งก่อนของนิลินจบลงไปนานแล้ว
แต่ที่ต้องกลับมายังบ้านเกิดเมืองนอนอย่างถาวรในครั้งนี้
ยังไงก็ไม่ใช่เพราะผู้ชายคนนั้นแน่ๆ
แต่เป็นเพราะมารดาที่ยื่นคำขาด
ว่าจะขายผืนดินที่รักนักรักหนา
ให้กับผู้ชายใจร้ายคนนั้น หากไม่ยอมกลับบ้าน
ซึ่งเป็นเรื่องที่หล่อน...ยอมไม่ได้เด็ดขาด!!
...บางบทบางตอน...
“ไร่โน้นเขาปลูกอะไรเหรอแม่เห็นมีหลายอย่าง คนเยอะแยะไปหมด”
จำปีเงยหน้าขึ้น แล้วมองไปตามสายตาของลูก
“ที่เห็นไกลๆ เขาทำไร่ข้าวโพด ถัดมาสงสัยเป็นมัน”
“แล้วตรงนี้ล่ะ ที่ติดกับที่ของเรา เขาเว้นเอาไว้ทำไม”
“ว่าจะเอาไว้รวมกับไร่นี้นี่แหละ แล้วค่อยคิดว่าจะทำอะไรต่อทีหลัง”
คำตอบจากเสียงทุ้มๆ คุ้นหูทำให้คนถามหันขวับกลับไปมอง แล้วก็ต้องหน้าร้อนผ่าวตึงเปรี๊ยะเมื่อพบกับเจ้าของร่างสูงใหญ่ ผิวคล้ำที่ยืนจังก้าอยู่อีกด้านหนึ่งของลำธาร ซึ่งไม่รู้ว่าเขาเดินมาจากทางไหนและตั้งแต่เมื่อไร
“ฉันไม่ขาย” นิลินตอบพลางเชิดหน้า
โหลดอีบุ๊กได้เลยนะคะ
สารบัญ 35 ตอน อัปเดตล่าสุด 8 เม.ย. 63 / 08:0935 ตอน
ผลงานอื่นๆ ของ นิราอร
นิยายที่ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ
ยังไม่มีบทวิจารณ์ของเรื่องนี้
ยังไม่มีคำนิยมของเรื่องนี้
ยังไม่มีคำนิยมของเรื่องนี้
อย่ายอมจนกว่าลินจะท้องเลยจ้าคุณพี่คม
เยี่ยมค่ะลิน...อุ้ย!ไม่ได้ๆต้องเอาใจช่วยพี่คม
เราไม่อยากให้คมง้อลินอีกแล้ว ทำใจแล้วหาคนใหม่เถอะ ปล่อยให้นินยึดติดถือติดไปตลอดชีวิตคนเดียวเถอะ
พอเถอะคม ในเมื่อเขาไม่ยอมก็พอเถอะ พอแค่นี้เถอะ
บางครั้งเราก็ไม่เข้าใจลินเลย
แม่เก่งมากคะ สตรอง สุภาพ นิ่งและมีเหตุผลมากๆ ดีอะ
เพิ่งตามมาอ่าน สนุกมากเลยยยย ไรท์มาอัพต่อเร็วๆนะ
จะรอดมั้ยอะ คู่นี้
อ้าวววว รีบๆๆ ตบหลายๆๆที เลย ยัยลินนนน
ตายแน่นาย
ก็ทำผิดอีกและ
คดีเก่าก็ยังอยู่ ยังจะสร้างเรื่องใหม่อีก
สนุกมาก
ดีต่อใจ
อย่าเพิ่งเข้าใจอิพี่คมผิดสิ
เขาออกจะรักน้องรินคนเดียว
อึดอัดแทนนิลิน แม่ก็จัดให้เหลือเกิน เห็นแค่1ส่วน ถือว่าดีทุกส่วน สมมุติถ้าพอมีปัญหาอะไร ก็จะแนวขอโทษ แนวไม่รู้ ไม่คิดว่าเป็นแบบนี้ แต่ว่าไม่ทันนายหัวแล้วละค่ะ นายแม่