คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #87 : บทที่85: ลูกไฟยักษ์ปะทะโซล่าร์ซิสฯแคนน่อน
บทที่85 ลูกไฟยักษ์ปะทะโซล่าร์ซิสฯแคนน่อน
ความสามารถใหม่ที่มาตาร์บอกกับพวกโซล่าร์ซิสฯ ก็ไม่เชิงว่าเป็นความสามารถใหม่จริงๆ มันยังคงเป็นความสามารถในการขยายปราณที่ได้รับจากคนอื่นนั่นเอง แต่ว่ามาตาร์ฝึกควบคุมปราณสายอื่นจนชำนาญขึ้นแล้ว ทำให้สามารถขยายปราณได้มากกว่าเดิม แล้วยังใช้ขยายปราณออกมาสองธาตุได้อย่างสบายอีกด้วย ดั่งเช่นที่มาเจนต้าและอาเชอร์ถ่ายปราณให้มาตาร์ แล้วเขาก็ปล่อย ‘สายฟ้าวารี’ ออกมานั่นเอง
มาตาร์อุ้มโรสแล้วพุ่งร่างขึ้นมาเบื้องบนเพื่อหลบลาวาที่อยู่รอบๆเรย์น่า แล้วก็ใช้ไม้ตายประสานทันที
โรสถ่ายปราณน้ำแข็งให้มาตาร์ มาตาร์ก็ขยายปราณน้ำแข็งของโรสให้ใหญ่โตขึ้น น้ำแข็งก้อนใหญ่ก็เริ่มจับตัวคลุมทั้งคู่เอาไว้ แล้วมาตาร์ก็ใช้กงจักรลม พุ่งลงไปหาเรย์น่าทันที น้ำแข็งก้อนใหญ่พุ่งลงสู่พื้นด้วยความเร็วที่มากขึ้นทุกครั้งที่มาตาร์เสริมกงจักรลมเข้าไป กระสุนน้ำแข็งก้อนยักษ์ที่มีละอองน้ำแข็งยืดออกเป็นสายพุ่งเข้าหาเรย์น่าอย่างรวดเร็วด้วยความเร่ง
“น้ำแข็งดาวตก!!” โรสยังอุตส่าห์ตะโกนชื่อท่าไม้ตายออกมา
“กระจอกน่า!!” เรย์น่าไม่หลบ แต่รวบรวมพลังไฟใส่กงเล็บฟาดสวนกลับไปทันที
ตูมมม!!!
ไอน้ำแข็งและคลื่นความร้อนปะทะกันอย่างรุนแรง แรงปะทะของพลังขั้วตรงข้ามก่อเกิดเป็นลมพายุพัดพาสิ่งรอบข้างกระจายออกไปหมด พวกโซล่าร์ซิสฯก็โดนลมพัดกระเด็นไปคนละทางเหมือนกัน
ฟืดดด!!
มาตาร์ที่อุ้มโรสอยู่กระเด็นถอยหลังออกมาหลังจากการปะทะ แต่ชายหนุ่มยังฝืนยืนเอาไว้ได้แม้แรงปะทะจะทำให้ขาของเขาไถลไปตามพื้นเป็นทางยาวกว่าสิบเมตรก็ตาม น้ำแข็งที่ล้อมรอบตัวของทั้งคู่แตกกระจายไปหมด ส่วนทางเรย์น่า ถูกแรงกระแทกกดร่างให้จมลงไปในพื้นดิน ลาวารอบๆดับไปหมดแล้วกรงเล็บที่ใช้ปะทะเมื่อครู่ก็ได้รับบาดเจ็บ มีเลือดไหลออกมาจากมือของหญิงสาวในร่างอสูร
“โรส” มาตาร์ส่งเสียงเรียกหญิงสาวที่เขาอุ้มอยู่ก่อนจะปล่อยเธอลง
โรสเปลี่ยนมาเกาะหลังของชายหนุ่มแทน เธอเอามือคล้องคอมาตาร์ไว้จากทางด้านหลังแล้วใช้ขาเหนี่ยวเอวเขาเอาไว้ ถึงจะเคยทำแบบนี้มาแล้ว แต่ก็ยังอายอยู่ดี หน้าเธอแดงซ่านออกมาอย่างปิดไม่มิด แต่ก็คงไม่มีใครเห็นหรอก
ฟุบ!
มาตาร์ใช้เท้าไร้เงาพุ่งเข้าประชิดเรย์น่าทันที มือที่ถือทอนฟาทั้งคู่ของเขากลายเป็นกำปั้นน้ำแข็งยักษ์
ตูม! ตูม! ตูม! ตูม! ตูม!
กำปั้นน้ำแข็งระดมต่อยเข้าไปที่ร่างอสูรของเรย์น่าไม่ยั้ง
“อึก! อึก! อึก!” เรย์น่าส่งเสียงออกมาทุกครั้งที่หมัดน้ำแข็งกระแทกเธอให้จมดิน
“แกมันคนไร้ค่า! ไม่มีใครเค้าต้องการ!” เสียงชายคนหนึ่งดังขึ้นในสติอันเลือนรางของเรย์น่า
“ไม่นะคะ อย่าทิ้งหนูไป พ่~อ” เด็กหญิงตัวเล็กๆวิ่งตามชายคนนั้นไป
“ชั้นไม่ใช่พ่อแก แกมันเป็นลูกชู้!” ชายคนนั้นตะคอกกลับไปที่เด็กหญิง
“ฮือ~อ” เด็กหญิงร้องไห้ออกมา เธอไม่เข้าใจคำพูดของชายที่เธอเรียกว่าพ่อด้วยซ้ำ เธอรู้แต่เพียงว่าเธอถูกทิ้งเท่านั้นเอง
ตูม!
“อึก!”
“มาอยู่กับชั้นมั้ย” ชายหนุ่มพูดขึ้นมา
“จริงเหรอคะ” หญิงสาวดีใจที่ในที่สุดเธอก็มีคนที่เธอสามารถเชื่อใจได้
“แกมันไร้ประโยชน์ หาเงินได้แค่นี้มันจะพอได้ยังไง ไปขายตัวซะไป๊” ชายหนุ่มคนเดิมพูดขึ้น
“ทำไม! เธอพูดกับชั้นอย่างนี้ได้ยังไง!! ชั้นเป็นแฟนเธอนะ” หญิงสาวตัดพ้อและเริ่มร้องไห้กับคำพูดของชายหนุ่ม
“งั้นเราเลิกกันละกัน ชั้นเบื่อที่จะเสแสร้งแล้ว จะไปไหนก็ไปไป๊” ชายหนุ่มไล่หญิงสาวที่เขาไม่เห็นค่าแล้วอย่างกับหมูกับหมา
ตูม!
“อึก!”
“เรย์น่า เธอไปเป็นหัวหน้าทีมค้นหาพวกหน้าใหม่ที่เมืองเริ่มต้นที่4ละกันนะ เธอมาจากที่นั่นด้วยนี่” เสียงชายที่เป็นหัวหน้ากิลด์หมาป่าสวรรค์พูดขึ้น
“ได้ค่ะ ชั้นจะทำสุดความสามารถเลยค่ะ” เรย์น่าตอบ
“พยายามเข้าล่ะ ชั้นฝากความหวังเอาไว้ที่เธอนะ” ชายคนเดิมพูดขึ้นอย่างอบอุ่น หญิงสาวรับคำอย่างยิ้มแย้ม
ตูม!
“อึก!”
‘มันไม่ยอมเข้ากิลด์เราค่ะหัวหน้า เราเสียคนไปเกือบหมดแล้วด้วย’ เรย์น่ารายงานชายหัวหน้ากิลด์
‘ใช้วิธีอะไรก็ได้ ทำให้มันรู้สำนึกว่ากิลด์หมาป่าสวรรค์ไม่ใช่จะหยามกันได้ง่ายๆ’ ชายหัวหน้ากิลด์ตอบกลับ
‘ค่ะ’ เรย์น่าตอบกลับไป
ตูม!
“อึก!”
‘เรย์น่าเธอจะสร้างปัญหาให้ชั้นไปถึงไหนเนี่ย กิลด์ที่เธอพาคนไปตายเค้ามาร้องเรียนกับชั้นจนชั้นจะรับไม่ไหวแล้วนะ’ ชายเจ้าของกิลด์ตำหนิหญิงสาว
‘แต่พวกนั้นก็เห็นดีเห็นงามด้วยนี่คะ’ เรย์น่ารายงานกลับไป
‘เธอถูกไล่ออกแล้ว จะได้ตัดปัญหาไปซะที’ ชายเจ้าของกิลด์ตอบกลับมา
‘หัวหน้าคะ ขอโอกาสให้ชั้นอีกครั้งเถอะคะ’ เรย์น่าพยายามอ้อนวอน
‘เธอมันไร้ค่า ไม่ต้องกลับมาที่นี่แล้วนะ’ ชายเจ้าของกิลด์ตอบกลับ
ตูม!
“อึก!”
“เธอมันไร้ค่า!!”
“ไม่มีใครต้องการเธอ!!”
เรย์น่ากัดฟันด้วยความคับแค้นใจ เสียงผู้คนทั้งหลายยังคงดังกึกก้องอยู่ในหัวของเธอ
ตูมมม!!!
“ไปตายซะให้หมด!!” เรย์น่าลุกขึ้นมาพร้อมกับสะบัดกรงเล็บอย่างแรง ปัดหมัดน้ำแข็งยักษ์ของมาตาร์ออกไป
ครืนนน!!
ลูกไฟยักษ์ที่มาตาร์เคยโดนออกมาอีกครั้ง ขนาดของมันมหึมา รัศมีใหญ่ถึงสามสิบเมตร ใหญ่กว่าที่มาตาร์เคยโดนครั้งหลังสุดเสียอีก
“โซล่าร์ซิสฯ!!!” มาตาร์ตะโกนเรียกพวกโซล่าร์ซิสฯทั้งหมดให้มารวมกันเมื่อเห็นว่าเรย์น่าทุ่มสุดตัวในการโจมตีครั้งนี้แล้ว
ฟู่วว!
“ฮึบ” มาตาร์กำลังควบคุมปราณธาตุของเขาให้มันเสถียรอยู่ในขณะฝึกอยู่ในแมนชั่นแห่งความตาย
ฟุบบ!
“เป็นยังไงบ้างครับคุณมาตาร์” พ่อบ้านแสนสะดวกถามขึ้นเมื่อเห็นว่ามาตาร์สลายก้อนพลังไปแล้ว
“ยากกว่าที่คิดเยอะเลยโฆเซ่” มาตาร์บ่นออกมา
“แต่ถือว่าโชคดีนะครับ ที่คุณมาตาร์มีปราณธาตุลม แล้วยังมีท่าระเบิดวายุเป็นพื้นฐานอยู่แล้วด้วย” พ่อบ้านสะกิดให้มาตาร์ได้คิด
“อืม ตอนที่สร้างบอลไฟก็คิดอย่างนั้นเหมือนกันแหละ ถ้าไม่มีปราณลมกับพื้นฐานระเบิดวายุ คงคุมไฟให้เป็นก้อนไม่ได้ง่ายอย่างนั้นตอนสร้างมันขึ้นมา” มาตาร์คิดถึงตอนที่เขาใช้ลมบังคุบไฟให้เป็นก้อนได้อย่างไม่ยากเย็นนักตอนสร้างบอลไฟ
“แล้วตอนนี้ทำได้ถึงไหนแล้วล่ะครับ” พ่อบ้านถามถึงความก้าวหน้า
“ก็ถ้าไม่นับปราณลม รวมสองธาตุด้วยกันได้สบายๆ” มาตาร์กำลังฝึกรวมธาตุ
ตั้งแต่การฝึกครั้งที่แล้ว มาตาร์พยายามสร้างลักษณ์ของปราณทั้งสี่เพื่อที่จะมาขั้นตอนต่อไป คือการรวมมันเข้าด้วยกันนี่แหละ เพราะตั้งแต่ใช้บอลไฟได้เขาก็รู้แล้วว่าการประสานปราณมันรุนแรงแค่ไหน เพื่อเป้าหมายสุดท้ายของเขา คือประสานห้าปราณ หรือที่พวกโซล่าร์ซิสฯเรียกว่าโซล่าร์ซิสฯแคนน่อนนั่นแหละ
ถ้ามาตาร์สามารถประสานห้าปราณได้ด้วยตัวคนเดียวเมื่อไหร่ เมื่อนั้นโซล่าร์ซิสฯแคนน่อนถึงจะประสบความสำเร็จ เพราะคนอื่นมีหน้าที่แค่ถ่ายปราณเท่านั้น ส่วนความยากจริงๆมันคือการประสานปราณนี่แหละ ความผิดพลาดครั้งที่แล้วเกิดจากการควบคุมธาตุไม่ได้ มันจึงระเบิดออกมา ไม่แม้กระทั่งรวมกัน ซึ่งในขณะนี้มาตาร์สามารถประสานปราณสามธาตุได้แล้วโดยใช้ธาตุลมเป็นแกนเสมอ แต่เมื่อเขาใส่ธาตุที่สี่ลงไป มันก็มักจะระเบิดออกมาทุกที โชคดีที่อยู่ในแมนชั่นแห่งความตายเขาจึงไม่ได้รับบาดเจ็บใดใด ไม่อย่างนั้นคงตายไปเป็นสิบๆครั้งแล้ว
“ทำยังไงก็เพิ่มธาตุที่สามไม่ได้” มาตาร์ไม่ได้นับปราณลม จริงๆแล้วเขาหมายถึงธาตุที่สี่
“เพราะว่าการเพิ่มธาตุเข้าไปทีหลังมันจะทำให้ไม่เสถียรน่ะสิครับ” พ่อบ้านผู้รอบรู้ชี้ให้เห็นปัญหา
“หมายความว่า ต้องใส่ธาตุทั้งหมดพร้อมๆกันแต่แรกเหรอเนี่ย” มาตาร์จับความหมายในคำพูดของพ่อบ้าน
“แล้วมีปัญหาอะไรเหรอครับ” พ่อบ้านถามขึ้นมา
“ใช้ห้าธาตุพร้อมกันทีเดียวเนี่ยนะ!?” มาตาร์โอดครวญ “แค่แปลงพลังสองธาตุยังสับสนสุดๆแล้วเลย จะให้ใช้ห้าธาตุทีเดียวได้ไง”
“แล้วถ้าแปลงทีละธาตุในจุดที่ต่างกันแล้วค่อยเอามารวมกันทีหลังล่ะครับ” พ่อบ้านหน้ายิ้มเสนอ
“ถ้าอย่างนั้นก็เป็นเหมือนเดิมน่ะสิ พอจับธาตุมากกว่าสามมารวมกันมันก็ระเบิด” มาตาร์บอกสิ่งที่เกิดขึ้นเมื่อเขารวมปราณทีละธาตุ
“ไม่ใช่อย่างนั้นครับ ปกติคุณมาตาร์มีวิธีรวมห้าธาตุพร้อมกันอยู่แล้วนี่ครับ เพียงแค่ฝึกให้ออกมาห้าธาตุพร้อมกันก่อนก็พอ” พ่อบ้านบอกให้มาตาร์นึกถึงวิธีการที่เขามีอยู่แล้ว
“อ๋า!? หรือว่า!!” มาตาร์นึกออกทันทีว่าพ่อบ้านของเขาหมายความว่าอย่างไร
ฟู่วว!
“ไฟ!” มาตาร์ชูนิ้วชี้ขึ้นมา บังเกิดเป็นไฟลุกที่ปลายนิ้ว
วิ้ง!
“น้ำแข็ง” มาตาร์ชูนิ้วกลางต่อขึ้นมาจากนิ้วชี้ ปรากฏน้ำแข็งขึ้นมาที่ปลายนิ้ว แต่ไฟจากนิ้วชี้ใกล้ๆกลับทำให้น้ำแข็งหายไปทันที
“อ๋า! ใช้ไม่ได้อ้ะ ไฟกับน้ำแข็งมันตีกัน” มาตาร์ร้องขึ้นมาอย่างผิดหวัง
เมื่อพ่อบ้านพูดคำว่ามีวิธีรวมห้าธาตเข้าด้วยกันอยู่แล้ว มาตาร์นึกถึงระเบิดวายุที่ใช้นิ้วทั้งห้าเป็นแกนแล้วรวมพลังได้ในเวลาอันรวดเร็ว การสร้างระเบิดวายุก็ไม่ได้ต่างกับการรวมปราณห้าธาตุ ในเมื่อการสร้างแกนกงจักรลมทีละแกนมันทำได้ยากก็สร้างมันพร้อมๆกันห้าแกนก็สิ้นเรื่อง ในทำนองเดียวกัน ถ้าการรวมปราณทีละธาตุมันยากนักก็รวมมันรวดเดียวห้าธาตุพร้อมกันเลย
สิ่งที่มาตาร์ต้องฝึกก็คือ แปลงธาตุใส่นิ้วทั้งห้าธาตุให้เรียบร้อยเสียก่อน แต่ตอนนี้มีปัญหาอยู่ นั่นก็คือ พลังธาตุไฟกับน้ำแข็งมันหักล้างกัน สร้างใกล้ๆกันไม่ได้
“คุณมาตาร์นึกถึงภาพความสัมพันธ์ของธาตุสิครับ ธาตุอะไรควรจะอยู่ตรงไหน” พ่อบ้านผู้รู้งานเตือนสติมาตาร์
“...” มาตาร์ได้ยินที่พ่อบ้านพูดก็นึกถึงรูปตารางธาตุธรรมชาติทั้งห้า ‘มีลมอยู่ตรงกลาง มีพลังงานสูงอยู่ด้านบน คือไฟกับสายฟ้า มีน้ำแข็งที่หยุดนิ่งอยู่ด้านล่างตรงกับไฟ และมีดินอยู่ตรงกับสายฟ้า’
“อืม ถ้าอย่างนั้น” มาตาร์พูดขึ้นแล้วเริ่มใส่ปราณลงทีละนิ้วทันที
นิ้วกลางเป็นลม คอยเป็นตัวกลางไม่ให้ธาตุอื่นหักล้างกัน นิ้วชี้เป็นไฟ นิ้วโป้งเป็นสายฟ้า พวกพลังงานสูงอยู่ด้วยกันส่งเสริมกันได้ นิ้วนางเป็นน้ำแข็ง นิ้วก้อยเป็นดิน พวกหยุดนิ่งอยู่รวมกันอีกด้านของมือ
“ทำได้แล้วโฆเซ่!” มาตาร์ร้องขึ้นอย่างดีใจเมื่อปราณทั้งห้าธาตุแสดงลักษณ์ออกมาตามนิ้วทั้งห้าของเขา
“ทีนี้ก็ลองรวมมันเข้าด้วยกันดูสิครับ” พ่อบ้านแสนสะดวกแนะนำ
ปิ้วว!!!
ก้อนหินที่มาตาร์ใช้เป็นเป้าเกิดเป็นรูทะลุไปอีกด้านหนึ่ง ขนาดรูของมันใหญ่เท่ากับขนาดของลำแสงที่เขายิงออกไปเลย
“เอ๋? แค่นี้เองเหรอเนี่ย” มาตาร์รู้สึกผิดหวังกับผลลัพธ์ของมัน
“มีอะไรไม่น่าพอใจเหรอครับ” พ่อบ้านถามขึ้นเมื่อเห็นปฏิกิริยาของชายหนุ่ม
“นึกว่าก้อนหินจะระเบิดวอดวายหายไปทั้งก้อนซะอีก ดูแล้วกระจอกกว่าบอลไฟยังไงก็ไม่รู้นะเนี่ย” มาตาร์ตอบพ่อบ้านของเขาถึงผลลัพธ์ที่เขาคาดว่าจะได้รับ
“คุณมาตาร์ดูดีๆสิครับ ผลลัพธ์ของมันร้ายแรงกว่าที่คุณมาตาร์คิดมากนะครับ” พ่อบ้านชี้ให้ดูรูที่เกิดจากลำแสงที่เขาปล่อยออกมา
“ก็แค่ก้อนหินเป็นรูนี่นาโฆเซ่” มาตาร์มองแล้วก็ยังไม่เห็นว่ามีอะไรแปลก
“ที่มันเป็นรูนี่เพราะอะไรล่ะครับ” พ่อบ้านผู้รอบรู้เริ่มอธิบายให้ชายหนุ่มเข้าใจโดยตั้งคำถาม
“เพราะมันโดนลำแสงห้าธาตุเข้าไปไง” มาตาร์ตอบห้วนๆ
“แล้วส่วนที่เคยเป็นก้อนหินมันหายไปไหนล่ะครับ” พ่อบ้านถามต่ออีก
“ก็สลายไปล่ะมั้ง” มาตาร์ตอบ
“ใช่ครับ มันสลายไป คุณมาตาร์คิดถึงพลังอะไรที่ทำให้สสารสลายไปได้บ้างล่ะครับ” พ่อบ้านพูดให้มาตาร์ได้คิด
“...” มาตาร์เริ่มคิด แล้วเขาก็ต้องตกใจ “เฮ่ยย!! อย่าบอกนะว่าพลังนี้ถึงขั้นสลายสสารให้หายไปเลยน่ะ”
เพราะมันไม่มีการระเบิด ไม่มีรอยไหม้ ไม่มีเศษซาก สิ่งที่โดนลำแสงนี้มันหายไปเฉยๆ เหมือนก้อนหินถูกคว้านเนื้อให้หายไปอย่างนั้น
“ลองคิดวิธีอื่นที่จะใช้งานมันนอกจากใช้เป็นลำแสงดีมั้ยครับ เพราะถ้าเข้าไปในเกม คุณมาตาร์มีปราณไม่พอจะทำแบบนี้หรอกนะครับ อย่างดีก็ก้อนพลังลูกเล็กๆเท่านั้น” พ่อบ้านพูดต่อในขณะที่มาตาร์นิ่งอึ้งกับผลลัพธ์ของปราณห้าธาตุไปแล้ว
โซล่าร์ซิสฯอีกสามคนกระโดดมารวมกันบริเวณที่มาตาร์และโรสยืนอยู่
“ทำยังไงดีพี่มาตาร์ อย่างนี้ได้ตายกันหมดแน่เลย” คริมซั่นพูดขึ้นเมื่อเห็นว่าลูกไฟค่อยๆเคลื่อนใส่จุดที่มาตาร์ยืนอยู่
“ไม้ตายของพวกเราไง” มาตาร์พูดขึ้น
“หา?” คริมซั่นยังสงสัยมาตาร์หมายถึงท่าไหน
“พวกเรามีไม้ตายกันด้วยเหรอฮ้า” มาเจนต้าถามขึ้นมา ไม้ตายที่ใช้ด้วยกันทั้งห้าคนน่ะเหรอ
“มีอยู่ท่าเดียวไม่ใช่เหรอ” มาตาร์ยืนยันกับพวกโซล่าร์ซิสฯ
“ถ้าใช้ตอนนี้ก็ได้ตายอีกรอบน่ะสิครับ” อาเชอร์เข้าใจแล้วว่ามาตาร์หมายถึงท่าไหน
“งั้นจะยอมตายด้วยลูกไฟลูกนี้ดี หรือเสี่ยงใช้ไม้ตายของเราดีล่ะ” มาตาร์ถามให้พวกโซล่าร์ซิสฯคิด
“ไม่มีเวลาแล้วพวกเรา เชื่อใจพี่มาตาร์เถอะ” โรสกล่าวขึ้นมา เพราะเธอเห็นฝีมือพี่ชายคนนี้แล้วรู้สึกมั่นใจว่าคราวนี้จะต้องสำเร็จแน่นอน
โซล่าร์ซิสฯทุกคนพยักหน้าให้กัน แล้วเคลื่อนตัวไปยืนหลังมาตาร์ทันที
“พร้อมนะ!” มาตาร์ให้สัญญาณ
โซล่าร์ซิสทั้งสี่คนประทับมือไปที่หลังของมาตาร์ คริมซั่นและอาเชอร์จับไหล่มาตาร์คนละข้าง โรสกับมาเจนต้าจับไปที่เอว
“สาม! ...สอง! ...หนึ่ง!!” มาตาร์นับถอยหลัง
“ย้ากก!!” มาตาร์ร้องขึ้นมาเมื่อปราณทั้งสี่สายไหลเข้าสู่ตัวของเขา
มือทั้งสองข้างของมาตาร์ยกขึ้นมาเสมอกัน เกิดเป็นลูกบอลแสงสีขาวลูกเล็กๆขึ้นมา แล้วมันก็ค่อยๆใหญ่ขึ้นเรื่อยๆ
ตอนที่อยู่ในแมนชั่นแห่งความตายมาตาร์ใช้ปราณห้าธาตุด้วยมือข้างเดียว แต่ตอนนี้เขาใช้สองมือโดยใช้หลักแบบเดียวกับตอนที่ปล่อยระเบิดวายุสิบแกน มือทั้งสองข้างของมาตาร์ปล่อยปราณอย่างละห้าธาตุออกมารวมกันตรงกลาง
ด้วยปริมาณปราณจากคนห้าคนทำให้ลูกบอลใหญ่ขึ้นเรื่อยๆ แต่ก็ไม่ใช่ขนาดที่ใหญ่โตมหึมาอะไร
มาตาร์ชูมือขึ้นด้านบนให้บอลปราณห้าธาตุนั้นเป็นตัวปะทะกับลูกไฟยักษ์
“พร้อมแล้วทุกคน!!” มาตาร์ตะโกนขึ้นมาเมื่อเห็นว่าบอลปราณห้าธาตุพอจะต้านลูกไฟยักษ์ได้แล้ว
ส่วนหน้าตาของพวกโซล่าร์ซิสฯแต่ละคนเต็มไปด้วยประกายแห่งความตื้นตัน ดวงตาแต่ละคนส่งแสงประกายปิ๊งปั๊ง แม้มาตาร์จะมองไม่เห็นหน้าพวกนั้น แต่เขาก็ยังรู้สึกถึงบรรยากาศที่มีความคึกแบบแปลกๆแผ่ออกมาทางด้านหลังได้ชัดเจน
“โซล่าร์ซิสฯแคนน่อนนน!!!” ทั้งสี่คนตะโกนออกมาสุดเสียง
ปิ้วว!!
แล้วลูกบอลแสงสีขาวขนาดเส้นผ่านศูนย์กลางเพียงห้าสิบเซนติเมตรก็เข้าปะทะกับลูกไฟยักษ์ เส้นผ่านศูนย์กลางสามสิบเมตร
เรย์น่า ชีมีประวัติดราม่าจริงๆ แม้แต่คนเขียนก็คาดไม่ถึง
ความคิดเห็น