คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #82 : บทที่80: หญิงสาวผู้เดียวดาย
บทที่80 หญิงสาวผู้เดียวดาย
ปัง! ปัง! ปัง! ปัง! ปัง! ปัง!
บราวนี่รัวปืนใส่เรย์น่าไม่หยุด แต่หญิงสาวผมขาวกลับหลบได้หมดทุกนัดเลย
“เจ้ามดปลวกเอ๊ย ทำเป็นแค่เหนี่ยวไก แต่ยิงปืนไม่เป็นเลยนี่ น่าสมเพชนัก เฮอะ!!” เรย์น่าพูดจาถากถางบราวนี่ไปด้วยหลบไปด้วย
มันก็จริงอย่างที่เรย์น่าพูด เพราะบราวนี่รู้แต่วิธีเล็งปืนแล้วเหนี่ยวไกเท่านั้นเอง แต่การใช้ปืนต่อสู้มันยังมีมากกว่านั้นอีก แต่บราวนี่ก็ไม่สนใจ เธอทำสิ่งที่เธอทำได้เท่านั้น คือยิงมันเข้าไป
ปัง! ปัง! ปัง! ปัง! แกร็ก! แกร็ก!
จนในที่สุดกระสุนก็หมด แต่เรย์น่าก็ยังไม่ได้รับบาดเจ็บแม้สักน้อย
“ฮ่าๆๆๆ ยิงจนกระสุนหม...!!”
ฟิ้ว! ฟิ้ว! ฟวับ! ฟุบ!
เรย์น่าจะพูดจาถางถางต่อแต่เธอก็ต้องหลบวูบ บราวนี่ไม่เคยเสียเวลาพูดคุยอยู่แล้ว เมื่อปืนใช้ไม่ได้เธอก็ตรงเข้าไปเตะแทนอย่างไม่มีลังเล ส้นเท้าที่มีสเปอร์ของของแม่เหยี่ยวสาวเฉี่ยวตัวของเรย์น่าไปมา
ปึ้ก!
“นึกว่าเตะเป็นอยู่คนเดียวหรือไงยะ” เรย์น่ายกขาขึ้นมากันเท้าของบราวนี่เอาไว้ได้แล้วออกแรงยันสวนกลับไปทันที
ปึ้ก! ฟวับ!!
บราวนี่เสียหลักถอยออกมา แล้วทันใดนั้นแส้เส้นสีดำของเรย์น่าก็พันเข้าไปที่คอของบราวนี่ทันที
ฟิ้ว! ปึ้กก!!
“อึ๊!!” บราวนี่ส่งเสียงร้องออกมาในลำคอ เมื่อร่างของเธอถูกเหวี่ยงกระแทกพื้น
หมับ! ฉัวะ!
แต่ไม่ต้องรอให้โดนกระแทกอีกครั้ง บราวนี่ใช้มือจับแส้เอาไว้แล้วใช้สเปอร์ที่ส้นเท้าของเธอตัดแส้ออกทันที
“เสียเวลาจริงเจ้าพวกมดปลวก!” เรย์น่าพูดขึ้นมาอย่างฉุนเฉียวเพราะบราวนี่ดิ้นรนมากกว่าที่เธอคิดจนเธอรำคาญ
ฟิ้ว! ฟวับ! ฟวับ! ฟวับ!
แล้วทันใดนั้นแส้ก็ยืดแล้วเลื้อยออกมาเหมือนงูเข้าพันตัวบราวนี่จนเธอไม่สามารถขยับตัวได้ ที่ผ่านมาเรย์น่าไม่เคยใช้ท่านี้เพราะมันไม่ใช่ท่าที่เหมาะกับการถูกรุมโจมตี แต่เมื่อมีบราวนี่เป็นเป้าหมายคนเดียวมันก็เป็นการง่ายที่จะจับแม่เหยี่ยวสาวมัด
ผัวะ! ผัวะ! ผัวะ!
“ฮึ! เป็นยังไงล่ะเจ้าพวกมดปลวก! ตายๆไปซะ” เรย์น่าแค่นเสียงพร้อมกับระดมเตะไปที่บราวนี่ที่ไร้ทางขัดขืนจนบราวนี่เริ่มกระอักเลือดออกมา
งั่ม!!
ขณะที่เรย์น่ากำลังเตะอย่างมันเท้า หมาป่าสีขาวตัวหนึ่งก็เข้ามาใช้เขี้ยวอันแหลมคมขย้ำไหล่เธอจากทางด้านหลัง มันคือคลาร่านั่นเอง เธอฝืนอาการบาดเจ็บมาช่วยบราวนี่
“อ๊า!!” เรย์น่าส่งเสียงร้องโหยหวนออกมาด้วยความเจ็บปวด
ทางด้านโซล่าร์ซิสฯตอนนี้ด้วยทีมเวิร์คของพวกเขา แค่อสูรอัญเชิญระดับ135มีหรือจะพอมือพวกเขาห้าคน เพราะความต่างของระดับที่ไม่มากนัก การโจมตีถึงจะถูกลดทอนลง แต่ก็ส่งผลให้อิฟรีทได้รับบาดเจ็บมากขึ้นเรื่อยๆอยู่ดี
ฮูมม!!!
เจ้าอสูรไฟคำรามก่อนที่จะใช้ท่าไม้ตายของมันออกมา
ตูมม! เปรี๊ยะ!! เปรี๊ยะ!! เปรี๊ยะ!!
กำปั้นของอิฟรีทต่อยลงพื้นอย่างแรง แล้วบังเกิดรอยแยกบนพื้น
ฟู่วว!!
แล้วทันใดนั้นตามรอยแยกก็มีของเหลวสีแดงไหลทะลักออกมา เมื่อมันสัมผัสกับอะไรจะเกิดควันและไอน้ำขึ้นมา
“เฮ้ยย!!” มาตาร์อุทานออกมาด้วยความตกใจ
“อะไรครับพี่มาตาร์” คริมซั่นถามขึ้นมา
“ระวังไอ้น้ำแดงนั่นให้ดีนะ โดนเข้าไปถึงตายได้เลยมั้ง” มาตาร์เตือนพวกโซล่าร์ซิสฯ
ของเหลวนั้นก็คือลาวานั่นเอง เป็นหินหลอมเหลวที่มีความร้อนสูงมาก
ตูมม!! ตูมม!! ตูมม!!
อิฟรีทต่อยหมัดลงพื้นรอบตัว ส่งลาวาออกมาเต็มพื้นที่จนพวกโซล่าร์ซิสฯเข้าใกล้ไม่ได้เลย เพราะลาวาจะปะทุขึ้นมาแบบไม่แน่นอน เกิดเผลอเดินเข้าไปตรงรอยแตก ไม่รู้จะบังเอิญตายขึ้นมาเมื่อไหร่ เพราะแค่สัมผัสก็ละลายได้ถึงกระดูกแล้ว และดูเหมือนเจ้าอสูรไฟตัวนี้จะสามารถต้านทานพลังธาตุไฟได้ดีซะด้วยสิ ทำให้มันไม่ได้รับบาดเจ็บจากลาวาเหล่านั้นเลย
“แล้วอย่างนี้จะไปชนะมันได้ยังไงล่ะเนี่ย” คริมซั่นบ่นออกมาหลังจากทุกคนถอยออกมาจนพ้นพื้นที่ที่เป็นรอยแยก
“โจมตีระยะไกลไง” อาเชอร์กล่าวพร้อมกับตั้งท่าจะยิงเอสบาซูก้าอีกครั้ง
“เดี๋ยว! ดูท่าทางมันก็ไม่อยากให้เราเข้าไปใกล้มันเหมือนกันนะ” มาตาร์ทักขึ้นมา
“แล้วทำไมเหรอฮ้า?” มาเจนต้าถามขึ้นมา
“เราก็ไม่ต้องสนใจมันสิ ไปกำจัดยัยงูพิษเลยง่ายกว่าอีก” มาตาร์มักจะไม่ฝืนดันทุรังทำอะไรอยู่แล้ว ในเมื่อลำบากนักก็ไปหาทางที่ง่ายกว่าก็สิ้นเรื่องแล้ว
“เออ แฮะ” เหล่าโซล่าร์ซิสฯต่างส่งเสียงออกมาอย่างคาดไม่ถึง เพราะปกติถ้าสัตว์ประหลาดออกมาก็ต้องสู้กันให้ตายไปข้างหนึ่งสิ ไม่เคยคิดถึงการปล่อยสัตว์ประหลาดเอาไว้แล้วไปโจมตีตัวหัวหน้ามาก่อนเลย
“ตรงนั้น” มาตาร์ชี้ไปตรงจุดที่บราวนี่สู้กับเรย์น่า เพราะเขารับรู้ได้จากทักษะเชื่อมวิญญาณ
แล้วมาตาร์ก็พุ่งตัวนำออกไป โดยมีพวกโซล่าร์ซิสฯวิ่งตาม ทิ้งเจ้าอสูรไฟให้ยืนเก้ออยู่ตัวเดียว
ฉัวะ! ฉัวะ! ฉัวะ!
กรงเล็บของโมเรน่าตัดปลายแส้ที่พันตัวบราวนี่ออก แล้วแกะเศษแส้ออกอย่างทุลักทุเล เนื่องจากโมเรน่ากระดูกหักไปหลายท่อน ท่าทางของเธอจึงดูเหมือนเจ็บปวดมากในขณะเคลื่อนไหว
“ยัยนกกระจอกเป็นยังไง” โมเรน่าถามบราวนี่ที่โทรมไปทั้งตัวเพราะถูกเตะไม่ยั้ง
หมับ!
บราวนี่ไม่พูดอะไรแต่กอดโมเรน่าเอาไว้แน่น
“ธ.. เธอทำอะไรน่ะยัยนกกระจอก!” โมเรน่าตกใจจนหน้าแดง “ไม่ต้องมาทำซึ้งเลยนะ!”
“โมเรน่างี่เง่า” บราวนี่พูดออกมาเรียบๆแล้วลุกขึ้นยืนอย่างทุลักทุเล แต่คราวนี้ดูท่าโมเรน่าจะไม่โกรธเท่าไหร่ที่บราวนี่ว่าเธอ
ผัวะ! ผัวะ! ตุ้บ! ตั้บ!
ขณะนั้นเรย์น่ากำลังฟัดกับคลาร่านัวเนีย คลาร่าในร่างหมาป่ากัดไหลเรย์น่าเอาไว้ไม่ยอมปล่อย ส่วนเรย์น่าก็ทั้งเอามือทุบทั้งสะบัดตัวลงพื้นจนคลาร่าก็ระบมไปหมดเหมือนกัน
และแล้วมาตาร์ก็วิ่งมาถึงจุดที่ทั้งสี่คนอยู่เป็นคนแรก ...แต่ว่าเขากลับไม่ลงมือ
“ยัยงูพิษ ยอมแพ้ได้แล้ว ระดับแค่ร้อยกว่าๆเอาชนะพวกเราห้าคนไม่ได้หรอก” มาตาร์พูดออกมา
ฟู่ววว!! เอ๊ง~ง!!
ทันใดนั้นมือของเรย์น่าที่เอื้อมไปจับปากคลาร่าก็เกิดควันลุกขึ้นมาจนคลาร่าต้องถอนปากออกไปพร้อมกับร้องครางอย่างเจ็บปวด
“คลาร่า!!” มาตาร์ร้องออกมาด้วยความเป็นห่วงหมาป่าสาวของเขา
“พวกแกคิดว่าชนะชั้นได้แล้วงั้นเหรอ! คิดตื้นๆ!!” เรย์น่าตะโกนออกมาพร้อมโบกมือครั้งหนึ่ง
ร่างของอสูรไฟที่เห็นอยู่ไกลๆก็หายไปทันที
“พี่มาตาร์!!” พวกโซล่าร์ซิสฯวิ่งมาสมทบตามมาทันในที่สุด
“ฮ่าๆๆๆ” แล้วทันใดนั้นเรย์น่าก็หัวเราะเหมือนเสียสติ
“พวกเราอย่าเพิ่งลงมือนะ!” มาตาร์ร้องห้ามพวกโซล่าร์ซิสฯเอาไว้ ดูเหมือนเขาจะมีแผนการอะไรบางอย่าง เพราะตามปกติแล้วมาตาร์จะไม่เสียเวลาพูดกับคู่ต่อสู้เด็ดขาด แต่จะลงมือทันทีที่มีโอกาส ซึ่งถึงมาตาร์ไม่ร้องเตือนพวกโซล่าร์ซิสฯก็ไม่มีผลอะไรเท่าไหร่หรอก เพราะพวกโซล่าร์ซิสฯชอบประกาศตัวก่อนสู้เสมอ
“จงเป็นพลังให้กับข้า อิฟรีท!!” เรย์น่าเอ่ยมนตร์ที่แตกต่างไปจากเดิมเล็กน้อย
ครืนน!!
แล้วทันใดนั้นสิ่งที่มาตาร์ไม่คาดคิดก็เกิดขึ้น
ร่างของหญิงสาวผมขาวเปลี่ยนไป มีเขาคู่หนึ่งงอกออกมา มันดูเหมือนเขาที่เจ้าอสูรไฟมีเลย มือของหญิงสาวเปลี่ยนเป็นกรงเล็บ และขาเปลี่ยนรูปไปเป็นเหมือนขาสัตว์ป่า จากผมสีขาวยาวสลวยเปลี่ยนเป็นผมสีแดงอันหยาบกระด้าง
“อะไรเนี่ย!?” มาตาร์อุทานออกมาอย่างตกใจ
ทักษะอาวุธในเกมจ็อคออนไลน์มีขั้นหนึ่งและขั้นสอง จากมือเปล่าในขั้นหนึ่ง แยกออกเป็นอาวุธอีกมากมายในขั้นที่สอง สายเวทในเกมจ็อคออนไลน์ก็มีขั้นสองเช่นเดียวกัน จากเวทอัญเชิญในขั้นหนึ่ง แยกออกเป็นสิบๆสายในขั้นสองแล้วแต่ความต้องการของผู้ใช้เวทเอง และเวทขั้นสองของเรย์น่า คือประสานร่างกับอสูรอัญเชิญนั่นเอง
“ฮ่าๆๆๆ ตายยย!!” เรย์น่าแผดเสียงออกมาแล้วก็เริ่มโจมตีทันที
ฟู่วว!! ตูมม!!
กรงเล็บที่ไฟลุกของเธอซัดลงพื้นจนแตกเป็นทาง แล้วลาวาก็ปะทุออกมาทันที
“ฮึ้ยย!!” โรสใช้ปราณน้ำแข็งคลุมตัวพุ่งเข้าใส่เรย์น่าทันที
ฟู่ว! ฟู่ว!
ร่างกายของโรสโดนลาวากระเด็นใส่จนควันขึ้น แต่เธอก็ไม่หวั่น
“ท่าไม้ตาย!!” โรสตะโกนขึ้นมาพร้อมกับใช้ไหล่เสริมพลังน้ำแข็งกระแทกเข้าใส่เรย์น่าทันที
ตูมม!! ตูมม!!
“Risen Bazookaaa!!!(ริสเซินบาซูก้า!!)” โรสและอาเชอร์ประสานเสียงกันขึ้นมาเมื่อจังหวะที่ไหล่ของโรสเข้ากระแทกเรย์น่า ลูกตุ้มเหล็กก็พุ่งเข้ามากระแทกพร้อมๆกัน
“อึ้ยย! บังอาจนัก!” เรย์น่าโดนกระแทกตัวปลิวออกมา แต่ดูเหมือนเธอจะไม่ได้รับบาดเจ็บมากนัก
การประสานร่างของเวทอัญเชิญของเรย์น่าไม่ได้แตกต่างกับการประสานร่างกับนางฟ้าของเมโลดี้เลย ระดับของร่างประสานคือระดับของร่างสองร่างรวมกัน ตอนนี้ระดับของร่างประสานของเรย์น่านั้นอยู่ที่270ดังนั้นจึงไม่แปลกที่ไม้ตายของพวกโซล่าร์ซิสจะโจมตีไม่เข้า เพียงแต่ความสิ้นเปลืองของพลังวิญญาณนั้นแตกต่างกันมาก เพราะนอกจากจะเสียพลังเพื่อคงสภาพให้อสูรอัญเชิญแล้วยังต้องเสียพลังเพื่อคงสภาพของการประสานร่างด้วย การประสานร่างด้วยวิธีนี้จึงทำได้ในเวลาสั้นๆเท่านั้นเอง
เรย์น่ารอให้พวกโซล่าร์ซิสฯทั้งหมดมารวมกัน เธอถึงได้ปล่อยไม้ตายนี้ออกมา เพื่อประหยัดเวลาที่สุดนั่นเอง ยิ่งระดับเธอลดลงมาครึ่งหนึ่ง ยิ่งต้องวางแผนให้ดี เรย์น่าก็ไม่ได้หน้ามืดตามัวถึงขั้นไม่ได้วางแผนมาเพื่อสู้กับคนพร้อมกันห้าคนเหมือนกัน
หมับ! ฟูววว!!
“อ๊ายยยย!!!”
กรงเล็บอันใหญ่โตของเรย์น่ากวาดมาคว้าตัวโรสเอาไว้ แล้วจุดไฟขึ้นทันทีจนตัวโรสลุกไหม้ออกมา
ผัวะ!! ผัวะ!!
มาตาร์พุ่งเข้าใส่เรย์น่าจากด้านบนแล้วเตะใส่เธอไม่ยั้ง โรสยังคงเกร็งปราณน้ำแข็งเข้าต้านแต่ดูเหมือนจะทนได้ไม่นานเท่าไหร่นัก
“ฮึ้ยย!!” มาตาร์โยนทอนฟาทิ้งไปอันหนึ่งแล้วเรียกทักษะไม่มีลิมิตฯพร้อมใช้ระเบิดวายุออกมาทันที
“ไม่มีทาง!!” เรย์น่าเคยโดนระเบิดวายุมาครั้งหนึ่งแล้ว ถึงจะเป็นทีเผลอแต่เธอก็จำได้
หญิงสาวในร่างอสูรเรียกลูกไฟใส่กรงเล็บสวนเข้ากับระเบิดวายุของมาตาร์
ตูมมม!!!
เกิดการระเบิดอย่างแรง มาตาร์กระเด็นออกมาพร้อมกับไฟลุกท่วมตัว ดูเหมือนพลังไฟของเรย์น่าจะเหนือกว่าระเบิดวายุของมาตาร์ ส่วนโรสตอนนี้ดูเหมือนจะแน่นิ่งไปแล้ว ตัวเธอแห้งอยู่ในมือของเรย์น่าแล้วค่อยๆสลายไปช้าๆ
“โรสสส!!!” คริมซั่นตะโกนออกมาเมื่อเห็นว่าโรสไม่รอดแน่แล้ว
“แกตายยย!!” โซล่าร์ซิสฯที่เหลือทั้งสามคนพุ่งเข้าใส่เรย์น่าทันที
“ฮ่าๆๆๆ แมงเม่าบินเข้ากองไฟ!” เรย์น่าหัวเราะออกมาอย่างสะใจ ก่อนที่จะเรียกลาวาให้ปะทุขึ้นมาตามพื้นทันที
ตูมมม!!!
เนื่องด้วยตอนนี้นอกจากเรย์น่าจะใช้การรวมร่างกับอสูรอัญเชิญแล้วเธอยังใช้ทักษะประจำเผ่า นั่นคืออวตารมาร เสริมค่าพลังจิตใจทำให้พลังไฟทั้งหมดสูงขึ้นกว่าเดิมอีกห้าเท่า ไม่แปลกอะไรที่มาตาร์และเหล่าโซล่าร์ซิสฯจะสู้ไม่ได้ และที่เรย์น่าไม่ใช้เวทขั้นสองจนกระทั่งป่านนี้เพราะท่าไม้ตายนี้ของเธอเป็นความลับนั่นเอง เธอไม่เคยแสดงพลังให้คนในกิลด์เห็นเลย แต่ตอนนี้เธอเหลือตัวคนเดียวแล้ว จึงไม่คิดหน้าคิดหลังอีกต่อไป เรย์น่าเหมือนหมาจนตรอกที่ต้องสู้ยิบตา และความคับแค้นทั้งหมดของเธอ เธอเลือกมาระบายกับมาตาร์
ร่างของโซล่าร์ซิสฯแต่ละคนโดนลาวาเข้าไปจนลุกไหม้ ดิ้นทุรนทุราย
ฟูววว!! ตูมม!! ตูมม!! ตูมม!!
เรย์น่าซัดลูกไฟเต็มพลังใส่ร่างของโซล่าร์ซิสฯทั้งสามที่ดิ้นอย่างทรมานเพราะความร้อนจนเกิดเป็นเสาไฟขึ้นมาสามต้น แล้วร่างของทั้งสามคนก็สลายไป
ฟู่ววว!!
แต่แล้วจู่ๆ เรย์น่าก็คืนร่างเดิมทันทีพร้อมกับทรุดลง
“แฮก แฮก” เรย์น่าหอบอย่างเหนื่อยอ่อน ดูเหมือนเธอจะใช้พลังวิญญาณจนหมดแล้ว
ตอนนี้ศัตรูของเธอเหลืออยู่สี่คน คือแม่สามสาวมดปลวกนั่นซึ่งแต่ละคนก็โทรมเต็มที่แล้ว กับจ้ามาตาร์ที่ใกล้ตายเต็มทีเหมือนกัน
“ฮ่าๆๆๆ” เรย์น่าหัวเราะออกมาอย่างผู้ชนะ เมื่อเธอยืนอยู่เหนือร่างอันทรุดโทรมทั้งสี่ร่าง
ฉึกก!!
คลาร่าที่ใบหน้ามีรอยไหม้และอ่อนแรง ใช้ดาบสั้นของเธอแทงเข้าที่หลังด้านขวาของเรย์น่าจนทะลุออกมาด้านหน้า
ผัวะ!!!
“แก!!” เรย์น่าแผดเสียงออกมา พร้อมกับสะบัดแม่หมาป่าสาวกระเด็นไป
พรูดด!!
เรย์น่าดันมีดออกจากตัว แล้วบาดแผลก็ค่อยๆจางหายไป ดูเหมือนเธอจะพกน้ำยาฟื้นพลังชั้นสูงเอาไว้ด้วย
มันเป็นเรื่องธรรมดาของผู้เล่นระดับสูงที่จะมีของชั้นดีฝากเอาไว้ที่ร้านรับฝาก การที่เรย์น่ากลับมาได้เร็วขนาดนี้เพราะเธอมีของอยู่แล้ว แม้จะไม่มีเงินก็ไม่มีปัญหาอะไร และเธอยังมีของอีกเยอะที่ฝากเอาไว้ในร้านรับฝาก
“อึก อึก” หญิงสาวตาสีฟ้าน้ำทะเลหยิบขวดน้ำยาสีฟ้าออกมาดื่ม แล้วก็โยนขวดทิ้งไป
เพียะ!!
เธอสะบัดแส้ครั้งหนึ่ง จากแส้ธรรมดาก็เปลี่ยนเป็นแส้เส้นยาวมีไอสีดำแผ่ออกมาดูน่าขยะแขยง พลังวิญญาณของหญิงสาวฟื้นกลับคืนมาจากการดื่มน้ำยาสีฟ้านั่น
ฟืด! พลักก!
“อ๊ายยย!!”
แส้สีดำเลื้อยไปพันร่างคลาร่าเอาไว้ แล้วโยนร่างเธอไปรวมกับอีกสองสาวที่บาดเจ็บจนขยับกันแทบไม่ไหวทั้งคู่
“พวกแกสามคนตายไปก่อน แล้วชั้นจะส่งเจ้านายของพวกแกตามไป แต่คงไม่เร็วนักหรอกนะ เพราะชั้นจะทรมานมันก่อน!! ฮ่าๆๆๆๆ” เรย์น่าพูดจาเหยียดๆใส่สามสาว หัวเราะเยาะเย้ย แล้วก็เริ่มหวดแส้ของเธออย่างบ้าคลั่งทันที
เพี้ยะ!! เพี้ยะ!! เพี้ยะ!! เพี้ยะ!! เพี้ยะ!! เพี้ยะ!! เพี้ยะ!! เพี้ยะ!!
“โอ๊ยย!”
“อ๊ายย!!”
แส้สีดำค่อยๆกระชากเอาเลือดเนื้อและวิญญาณของสามสาวออกไปอย่างช้าๆ แต่ละคนกระดูกหักและร่างกายบอบช้ำมากอยู่แล้ว ส่วนมาตาร์ตอนนี้ร่างกายไหม้เกรียมนอนนิ่งไปแล้ว นั่นทำให้สามสาวยิ่งช้ำใจ ทุกครั้งที่แส้หวดลงมา สามสาวก็จะได้แผล พร้อมเลือดที่ไหลนองออกมา พวกเธอกอดกันเอาไว้แน่น แล้วร่างกายก็ค่อยๆสลายไปอย่างช้าๆ ...จนหายไปทั้งหมด
“แฮก แฮก ...ต่อไปตาแก เจ้ามาตาร์” เรย์น่าหอบออกมาเพราะเธอทุ่มแรงไปกับการฟาดแส้แบบไม่ยั้ง แล้วก็ค่อยๆเดินไปหาร่างที่นอนแน่นิ่งของมาตาร์
เพี้ยยะ!!
เรย์น่าฟาดแส้ใส่มาตาร์ครั้งหนึ่ง แต่มาตาร์นอนไม่ขยับเลย เขานอนนิ่งให้ฟาดใส่ง่ายๆอย่างนั้น
เพี้ยะ! เพี้ยะ!
“แก!! อย่ามาแกล้งตายนะ ร้องออกมาเ~ซ่!!” เรย์น่าหวดแส้ออกมาอีกสองทีพร้อมกับแผดเสียงออกมาเหมือนคนบ้า
เพี้ยะ!
“ฮือ~อ” แต่แล้วเรย์น่ากลับร้องไห้ออกมาเมื่อในที่สุดแล้วเหลือมาตาร์อยู่คนเดียว
“เป็..นอ.ะไ..รไ.ปยั.ยงู.พิษ ฟาดต่อเซ่!” มาตาร์ที่หญิงสาวนึกว่าไม่มีสติกลับพูดออกมาเมื่อเรย์น่าหยุดฟาดแส้ใส่เขา
“อึ๊!” เรย์น่าสะดุ้งออกมาพร้อมกับเช็ดน้ำตาทันทีที่รู้ว่ามาตาร์ยังมีสติ
เพี้ยะ!! เพี้ยะ!! เพี้ยะ!! เพี้ยะ!!
“แก! เจ้ามนุษย์ตัวซวย อย่าคิดนะว่าถ้าแกตายไปแล้วมันจะจบแค่นี้! ชั้นจะมาฆ่าแกอีก จำเอาไว้!!” เรย์น่าเร่งฟาดแส้เหมือนต้องการกลบเกลื่อนว่าเธอร้องไห้ออกมา
จากที่เธอกะว่าจะทรมานมาตาร์เล่น กลับกลายเป็นเร่งให้เขาตายในเวลาอันรวดเร็วแทน
เพี้ยะ!! เพี้ยะ!! เพี้ยะ!! เพี้ยะ!!
“ฮ่าๆๆๆๆ”
แล้วร่างของมาตาร์ก็สลายไปพร้อมๆกับเสียงแส้และเสียงหัวเราะของหญิงสาว
มีใครรู้สึกว่าเรย์น่าน่าสงสารบ้างมั้ยเนี่ย?
ความคิดเห็น