ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    JOQ Online คนจริงลวงโลก <มี E-Book>

    ลำดับตอนที่ #7 : บทที่6: หนทางสู่เวทมนตร์

    • เนื้อหาตอนนี้เปิดให้อ่าน
    • 20.57K
      107
      15 ธ.ค. 54

    บทที่6 หนทางสู่เวทมนตร์

    มาตาร์วิ่งออกจากเมืองด้วยกำลังทั้งหมดที่มี เขาวิ่งเลยทุ่งแมวมองเข้าไปอีกจนถึงป่าโปร่ง

    ในที่สุดเขาได้เจอแมวป่าตัวหนึ่ง ขณะที่ค่าความอึดแทบหมด

    “คลาร่า โมเรน่า บราวนี่ ออกมา” มาตาร์ปลดผนึกสัตว์เลี้ยงทั้งสามของเขาออกมา เพราะในขณะนี้เขาเคลื่อนไหวมากๆไม่ได้ ไม่อย่างนั้นเขาถ้าค่าความอึดหมดลง เขาจะกลายเป็นเป้านิ่งให้แมวป่านี่ขย้ำแน่นอน

    แมวจรจัด

    ระดับ15

     

    มาตาร์ใช้คำสั่งสำรวจสัตว์อสูรแล้วพบว่าระดับของมันยังน้อยกว่าระดับสัตว์เลี้ยงทั้งสามของเขา ...แต่ก็จะประมาทไม่ได้ เพราะระดับมันบอกได้แค่ประสบการณ์ที่ได้หลังต่อสู้เท่านั้น ถ้ามันเป็นแมวที่มีค่าสถานะสูงๆ เขาอาจจะลำบากได้ แถมสัตว์เลี้ยงของเขาสถานะแทบไม่แตกต่างจากสัตว์เลี้ยงระดับ1เท่าไหร่เลย

    สัตว์เลี้ยงทั้งสามของเขายืนจ้องแมวจรจัดอยู่ ขวางหน้าเจ้าแมวป่าตัวนั้นกับเขาเอาไว้ เหมือนกำลังจะปกป้อง

    ง้าวว!!

    เจ้าแมวป่าร้องขู่ แม่นกน้อยบราวนี่บินขึ้นสูง ในขณะที่เจ้าหมาคลาร่าและเจ้าแมวโมเรน่าพุ่งเข้าโจมตีแมวจรจัดทันที

    แง้ว! ง้าว! กรร! จิ๊บๆ! โฮ่ง! จิ๊บๆๆ!

    หมาหนึ่งตัว แมวสองตัวกัดกันนัวเนีย โดยมีนกกระจอกสีน้ำตาลส่งเสียงเชียร์ แต่เจ้าแมวป่าดูคล่องแคล่วและชำนาญในการต่อสู้ที่สุด ทั้งจังหวะเวลา ตะปบเอาเจ้าคลาร่าและโมเรน่ากระเด็นไปคนละทาง แต่เจ้าหมาบ้านและแมวเลี้ยงก็สู้ไม่ถอย

    คลาร่าได้โอกาสกัดเข้าไปที่ขาหลังของเจ้าแมวป่าข้างหนึ่ง เจ้าแมวป่าสะบัดขาพร้อมข่วนกลับไปหลายแผล แต่เจ้าหมาน้อยก็ไม่ยอมปล่อย โมเรน่าได้โอกาสบ้างเข้าไปข่วนหลังเจ้าแมวป่าไม่ยั้ง บราวนี่นานๆจะได้โอกาสสักที โฉบลงมาจิกหัวเจ้าแมวป่าเบาๆ

    ฉึก!!

    มีดเสียบเข้าที่เจ้าแมวป่าด้วยทักษะรุมสกรัม มาตาร์เข้ามาเสริม เพราะพวกสัตว์เลี้ยงของเขาช่วยซื้อเวลาให้เขาได้พักผ่อนพอสมควร แล้วหลังจากนั้นก็เป็นการยำข้างเดียว เจ้าแมวป่าก็สิ้นชีพกลายเป็นศพเละเทะ

    อย่างนี้นี่เอง เค้าถึงว่าเจ้าพวกนี้เลี้ยงเอาไว้น่ารักๆมาตาร์คิดถึงคำพูดของเจ้าของร้านขายสัตว์เลี้ยงที่บอกว่าสัตว์เลี้ยงทั้งสามของเขาไม่ได้มีไว้สำหรับต่อสู้ เพราะขนาดระดับสูงกว่าแถมยังช่วยกันรุมยังลำบากขนาดนี้

    “ผู้เล่นมาตาร์สังหารแมวจรจัด ระดับ15 ได้รับค่าประสบการณ์24ค่ะ” เสียงจากระบบดังขึ้น

    มาตาร์แกะห่ออาหารสัตว์ออกมาแบ่งทั้งสามตัว

    อาหารสัตว์นั้นนอกจากจะทำให้อิ่มแล้วยังมีคุณสมบัติช่วยฟื้นฟูพลังชีวิตให้สัตว์เลี้ยงได้ด้วย

    จะว่าไป ยังไม่ได้เชคค่าสถานะของตัวเองตั้งแต่ซื้อของเมื่อคืนเลย ว่าแล้วมาตาร์ก็เปิดสถานะตัวละครขึ้นมาดู

    มาตาร์

    ระดับ 17

    ประสบการณ์ 436/1000

    พลังชีวิต 100/100

    พลังวิญญาณ 448/448

    โจมตี 160

    ป้องกัน 116

    สะท้อน 116

    พลังกาย

    30/100+40-110

    สมาธิ

    309/235+94-20

    ความคล่องตัว

    70/100+60-90

    จิตใจ

    90/100+10-20

    ความอึด

    143/158+15-30

    โชค

    149/121+48-20

     

    พลังกายกับความคล่องตัวถูกเสื้อผ้าที่ใส่ดูดไปเยอะเลยแฮะ มิน่าทำไมวิ่งไม่ค่อยเร็ว แต่แบบนี้จะถือว่าฝึกพลังกายกับความคล่องตัวไปด้วยรึเปล่านะ มาตาร์คิดหลังจากเห็นค่าสถานะของเขาที่ถูกเสื้อผ้าใช้งานไปเกินครึ่ง

    ซึ่งการใส่อุปกรณ์ที่ใช้ค่าอย่างนี้ถือได้ว่ากำลังฝึกฝนอยู่ แต่จะไม่เร็วเท่าการออกกำลังกาย

    การวิ่งเร็วๆหรือเคลื่อนไหวเร็วๆเป็นช่วงๆ ถือว่าเป็นการฝึกฝนความเร็วได้ ซึ่งมาตาร์ก็ไม่รู้ เพราะส่วนใหญ่เขาวิ่งไกลๆซะมากกว่า ซึ่งมันเป็นการฝึกความอึดแทน

    “วันนี้เราลุยฆ่าแมวกันดีกว่าเนอะ” มาตาร์พูดบอกกับทั้งสามตัวหลังจากคิดได้ว่า น่าจะลองฝึกค่าความคล่องตัวและพลังกายดู

    มาตาร์และสัตว์เลี้ยงทั้งสามจึงเดินทางลึกเข้าไปเรื่อยๆในป่าโปร่งแห่งนี้ ซึ่งมีแมวหลายชนิดอยู่กันแบบห่างๆ ทำให้พวกมาตาร์สามารถต่อสู้ได้ง่าย และเริ่มยุทธการฆ่าแมว

    ถ้ามาตาร์ศึกษาข้อมูลสักหน่อยจากกระดานข่าวซึ่งมีบอกในช่องข่าวสารที่อยู่ในเมนู ก็จะรู้ว่าป่าแห่งนี้ถูกเรียกว่าป่าแมวเปลี่ยวซึ่งเหมาะที่จะเป็นสถานที่ฝึกเริ่มต้นที่สุด เพราะพวกแมวจะไม่อยู่กันเป็นฝูง และมีการโจมตีที่ไม่รุนแรงมากนัก เหมาะที่จะเอาไว้ฝึกฝนเพิ่มพลังชีวิตด้วย ส่วนอีกสองสถานที่ที่เหลือคือป่าหมาหมู่ และป่าฝูกนก ซึ่งก็ตามชื่อมันนั่นแหละ พวกหมาจะอยู่กันเป็นกลุ่มเล็กๆ ส่วนนกจะอยู่กันแบบกลุ่มใหญ่ ซึ่งมาตาร์ก็ได้สัมผัสฝูงนกมาแล้วจากความตายในครั้งแรก

    “ว้าย!! ใครก็ได้ช่วยด้วยค่ะ” เสียงหญิงสาวดังมาจากในป่า เสียงฝีเท้าดังใกล้เข้ามาเรื่อยๆ

    มาตาร์หันไปตามเสียง เห็นหญิงสาวคนหนึ่งผมยาวหยักศกสีดำ กำลังวิ่งหนี...

    แมวหมี

    ระดับ 35

     

    เฮ่ย! แมวหรือหมีนั่นน่ะ มาตาร์ต้องตกใจเมื่อสัตว์อสูรชนิดหนึ่งตัวใหญ่เท่าหมีวิ่งไล่หญิงสาวอยู่ หน้าตามันก็เหมือนหมีมากกว่าแมวซะด้วย

    “บราวนี่ ไปก่อกวนมันให้หน่อย” ไม่ใช่ว่ามาตาร์จะทำตัวมีคุณธรรม แต่เขาสังเกตเห็นว่าเจ้าแมวหมีตัวนี้มันเคลื่อนไหวไม่เร็วเท่าไหร่ น่าจะเป็นเป้าหมายในการฝึกฝนได้ดี ชายหนุ่มนึกขอบคุณหญิงสาวคนนั้นที่วิ่งมาทางเขาจริงๆ

    เจ้านกบราวนี่ฟังคำสั่งเจ้าของแล้วก็บินไปที่แมวหมีทันที โดยมีหน่วยรบภาคพื้นดินทั้ง3วิ่งตามไปติดๆ

    เจ้าแมวหมีตัวใหญ่ชะงักเล็กน้อยเมื่อเห็นนกตัวเล็กๆบินพุ่งเข้ามาทำท่าจะจิกที่ตาของมัน มันหยุดยืนด้วยขาหลังทั้งสอง แล้วใช้ขาหน้าปัดไปมาหวังว่าจะโดนเจ้านกตัวน้อย แต่มันกลับทำไม่ได้ อาจจะเป็นเพราะเจ้านกบินหลบเร็วเกินไป หรือไม่ก็ตัวมันเองที่ช้าเกินไป

    “คลาร่า! โมเรน่า!” มาตาร์ตะโกนพร้อมทั้งทำสัญลักษณ์ชี้ด้วยสองนิ้ว บอกให้ทั้งสองตัวแยกกันโจมตีคนละด้าน จะได้ใช้ทักษะรุมสกรัมได้

    คลาร่าวิ่งไปทางซ้ายแล้วอ้อมไปข้างหลังเจ้าแมวหมี ส่วนโมเรน่าวิ่งไปทางขวาแล้วอ้อมกลับมาเหมือนกัน มาตาร์ยังคงพุ่งไปเพื่อโจมตีด้านหน้า ในขณะที่เจ้าแมวหมีกำลังสาละวนอยู่กับบราวนี่

    “รุมสกรัม!!” มาตาร์ตะโกนปลุกใจก่อนที่ทั้งสามจะพุ่งเข้าโจมตีเจ้าแมวหมีพร้อมกันทั้งสามด้าน

    ที่ต้องบอกว่าตะโกนปลุกใจเพราะทักษะทั้งหลายใช้ออกได้ตามใจนึกเป็นปกติไม่จำเป็นต้องตะโกนชื่อท่า ไม่อย่างนั้นทักษะลอบสังหารก็ต้องตะโกนก่อนโจมตี ศัตรูคงรู้ตัว และนั่นคงไม่ใช่การลอบสังหาร

    ฟวับ!! ตูมม!!

    กรงเล็บของเจ้าแมวหมีเฉี่ยวมาตาร์ไปไม่กี่เซนติเมตร ทำเอาพื้นดินบริเวณที่กรงเล็บจิกลงไปกระจุยขึ้นมา มาตาร์คาดว่าถ้าเขาโดนเข้าไปแม้แต่กรงเล็บเดียว คงได้กลับไปนอนดูทีวีในห้องรอเกิดสักชั่วโมงเป็นแน่

    แต่ถึงมาตาร์และพรรคพวกจะโจมตีอย่างไร ก็ดูเหมือนจะไม่เป็นผลเลย ซึ่งมันก็ควรจะเป็นเช่นนั้น เพราะเจ้าแมวหมีนี่มีระดับสูงกว่ามาตาร์ถึง18ขั้น และยังมีพลังป้องกันสูงกว่าพลังโจมตีของมาตาร์อีกด้วย ทางเดียวที่จะทำให้มันบาดเจ็บได้ก็คือ อาศัยโชคจากการโจมตีคลิติคอลซึ่งจะโจมตีทะลุพลังป้องกันของเจ้าแมวหมีไปได้ หรือไม่งั้นก็ต้องมีเวทมนตร์หรือการโจมตีที่ไม่ใช่กายภาพสักอย่าง

    เปรี๊ยะ~~!!

    สายฟ้าเป็นเส้นพุ่งเข้ามาช็อตเจ้าแมวหมี ประกายไฟสั่นกระเพื่อมไปมาจนเกือบจะโดนมาตาร์จนเขาต้องกลิ้งตัวหลบออกมา แล้วหันไปมองต้นตอของเส้นสายฟ้าที่พุ่งเข้ามาอย่างต่อเนื่องนั่น

    เป็นหญิงสาวคนที่วิ่งหนีเจ้าแมวหมีมานั่นเอง เธอปล่อยสายฟ้าออกมาจากมือซ้ายที่สวมถุงมือแปลกๆ ทำเอาเจ้าแมวหมีนิ่งค้างไปทันทีเพราะแรงช็อต ซึ่งดูท่ามาตาร์จะเข้าไปสอดด้วยไม่ได้ เพราะไม่อย่างนั้นเขาต้องโดนช็อตไปด้วยกันแน่

    “เตรียมตัวซ้ำค่ะ พลังวิญญาณดิชั้นจะหมดแล้ว” สิ้นเสียงของหญิงสาว สายฟ้าก็หายไปทันที

    มาตาร์ที่มองอยู่เพลินๆได้สติก็พุ่งเข้าไปโจมตีต่อ ซึ่งผลลัพธ์ยังคงเป็นเช่นเดิม คือโจมตีไม่เข้า แต่ก็ยังมีหลุดลูกฟลุคคริติคอลออกมาบ้าง ประมาณหนึ่งในสิบครั้งที่มาตาร์ใช้มีดจิ้มเข้าไปที่ตัวเจ้าแมวหมี

    “สาม สอง หนึ่ง” เสียงหญิงสาวดังขึ้นอีก

    มาตาร์เข้าใจทันทีว่าการนับถอยหลังหมายถึงเจ้าหล่อนจะยิงสายฟ้ามาอีก เขากระโดดถอยออกมาทันที

    เปรี๊ยะ~~!!

    แล้วการโจมตีถ่วงเวลา สลับกับสายฟ้าดำเนินต่อไปเรื่อยๆ จนในที่สุดเจ้าแมวหมีก็ตายเพราะโดนสายฟ้าโจมตี ซึ่งร่างของแมวหมีก็รุ่งริ่งพอสมควร เพราะโดนโจมตีแบบบั่นทอนชีวิตมานาน

    “ผู้เล่นมาตาร์ สังหารแมวหมีระดับ35 ได้รับประสบการณ์ 225 ค่ะ”

    การได้รับประสบการณ์แบบช่วยกันสู้นี้ ปกติระบบจะประเมินจากพฤติกรรมในการช่วยสู้ ไม่ว่าจะเป็นระยะเวลาที่เข้าร่วมหรือพลังโจมตีที่ทำได้ แต่ถ้าเป็นการรวมกลุ่มกันอย่างเป็นทางการ ทุกคนที่อยู่ในรัศมีการต่อสู้จะได้รับค่าประสบการณ์เหมือนกันแม้จะยืนอยู่เฉยๆ

    ซึ่งในกรณีที่มาตาร์เข้าร่วมในการสังหารแมวหมีนี้ ระดับที่ต่างกันถึง18 ทำให้เขาได้ค่าประสบการณ์ถึง1800 แต่เนื่องจากช่วยสู้กันสองคนจึงลดลงครึ่งหนึ่งเหลือ900 แล้วถูกแบ่งไปให้สัตว์เลี้ยงทั้งสามอีกในปริมาณเท่าๆกัน มาตาร์จึงได้รับประสบการณ์ 225

    วูบ! กริ๊ก!

    พริบตานั้นเอง เงินทั้งหมดที่แมวหมีทำหล่นก็ถูกเข็มขัดจอมงกของมาตาร์ดูดเข้าไปหมด

    “อ๊ะ!! ขอโทษครับ เดี๋ยวผมเอามาแบ่งให้ครึ่งนึง” มาตาร์พูดบอกหญิงสาวพลางล้วงเอาเงินจากช่องเข็มขัด

    “ไม่เป็นไรค่ะ คุณเอาไปหมดเลยก็ได้ เพราะถ้าไม่ได้คุณช่วยดิชั้นคงจะตายไปแล้ว” หญิงสาวตอบ

    มาตาร์จ้องมองผู้หญิงคนนี้ชัดๆก็พบว่าเธอเป็นหญิงสาวที่มีหน้าตาคมคายคนหนึ่ง อาจจะไม่เด่นมากแต่ก็ไม่ได้สวยอะไรมากมาย ดูแปลกๆ คาดว่าคงจะปรับหน้ามาเล็กน้อย ผมยาวหยักศกสีดำ นัยน์ตากลมโตสีน้ำตาล

    “แล้วสายฟ้าที่คุณใช้นั่นคือเวทมนตร์เหรอครับ” มาตาร์สงสัยเพราะเขาเอาแต่สู้แบบใช้กำลังมาตลอด ซึ่งผลลัพธ์ก็เห็นอยู่แล้วว่าทำอะไรแมวหมีไม่ได้เลย เขาจึงคิดอยากที่จะหาทางสู้โดยใช้สมองบ้าง

    “ใช่ค่ะ คุณเพิ่งเคยเห็นเหรอคะ” หญิงสาวตอบ

    “ครับ เพิ่งจะเคยเห็นนี่แหละ แล้วทำยังไงถึงจะใช้ได้บ้างล่ะครับ” มาตาร์ถามพร้อมมองไปที่ถุงมือรูปร่างแปลกๆของหญิงสาว มันเหมือนทำมาจากโลหะ ขนาดใหญ่คลุมมือไปจนเกือบจะถึงข้อศอก

    “มีภารกิจให้ทำที่เมืองเริ่มต้นค่ะ ลองหาข้อมูลในบอร์ดข่าวสารดูก็รู้ค่ะ มันมีหลายทางเลือกอยู่เหมือนกัน” หญิงสาวตอบพร้อมกับค่อยๆเดินเข้ามาหามาตาร์

    มาตาร์คิดว่าหญิงสาวคนนี้ก็น่าจะเป็นแหล่งข้อมูลที่ดี นอกจากจะอ่านข่าวสารจากในบอร์ดแล้วน่าจะแลกชื่อเป็นเพื่อน เผื่ออยากจะสอบถามอะไรอื่นๆอีก

    “ถ้ายังไงแลกชื่อเป็นเพื่อนกันได้มั้ยครับ เผื่อผมมีอะไรอยากจะสอบถามเพิ่มเติม” มาตาร์เปิดเมนูเตรียมเลือกช่องสื่อสารเพื่อเพิ่มชื่อหญิงสาวเป็นเพื่อน

    สวบบ!!

    “ได้เลยค่ะ แต่เอาไว้คุณมาตาร์ฟื้นขึ้นมาก่อนแล้วหาดิชั้นให้เจอนะคะ” หญิงสาวพูดอย่างยิ้มแย้มพร้อมกับมีดที่แทงเข้าหาพุงของมาตาร์โดยที่เขาไม่ทันได้ตั้งตัว

    ชายหนุ่มคิดว่าเขาไม่เคยได้บอกชื่อของเขากับหญิงสาวคนนี้ไปแน่นอน แต่ทำไมเธอจึงรู้จักชื่อของเขาได้

    คำตอบมีเพียงอย่างเดียว คือเธอก็เป็นนักล่าค่าหัวที่มีความสามารถตรวจสอบชื่อได้เหมือนกัน

    ซารีน่า

    ระดับ 32

     

    มาตาร์สำรวจชื่อเธอเอาไว้ทันที ตอนนี้เขาเจ็บจนแทบจะขยับไม่ไหวแล้ว และคาดว่าคงไม่รอดแน่นอน

    “ได้..เลย ..แล้ว.เจ..อกัน ...ซา..รี.น่า” มาตาร์พูดเสียงแหบ หายใจติดขัด สายตาเริ่มพร่าเลือน

    เปรี๊ยะ~~!!

    เสียงสายฟ้าดังยาวขึ้น

    แล้วมาตาร์ก็ลืมตาขึ้นมาบนโซฟาในห้องสีขาว

    “แม่ซารีน่านั่น ร้ายจริงๆ” มาตาร์พูดถึงความประทับใจแรกเมื่อเขารู้สึกตัว แล้วก็ลองเปิดสถานะขึ้นดู

    มาตาร์

    ระดับ 8

    ประสบการณ์ 412/1000

    พลังชีวิต 100/100

    พลังวิญญาณ 224/224

    โจมตี 120

    ป้องกัน 120

    สะท้อน 120

    พลังกาย

    120/100+20

    สมาธิ

    140/117+23

    ความคล่องตัว

    120/100+20

    จิตใจ

    120/100+20

    ความอึด

    120/100+20

    โชค

    120/100+20

    ทักษะอาวุธ

    มือเปล่า ระดับ1

    เมื่อไม่ติดอาวุธ สถานะพื้นฐานทั้งหก +20%

    ทักษะอาวุธ

    มือมีด ระดับ1

    เมื่อถือมีด กาย+20% คล่อง+30% อึด+5% สมาธิ+20% จิต+5% โชค+20%

    ทักษะพิเศษ

    รุมสกรัม ระดับ1

    พลังวิญญาณ20 ระยะเวลา10วินาที เมื่อผู้ใช้ทักษะรุมสกรัมสามคนขึ้นไปโจมตีศัตรูตัวเดียวกัน พลังโจมตี+10% ศัตรูมีโอกาสติดสภาพมึนงง10%

    ทักษะพิเศษ

    ลอบสังหาร ระดับ1

    พลังวิญญาณ50 เมื่อโจมตีโดยศัตรูไม่ทันรู้ตัว พลังโจมตี+100%

    อุปกรณ์

    ความต้องการ

    คุณสมบัติ

    -

    -

    -

     

    “เฮ่ย!!” มาตาร์สะดุ้งจนตัวลอยเมื่อเห็นสถานะตัวละครของเขา ทำเอาเจ้าแมวเจ้าหมาและเจ้านกที่อยู่ในห้องด้วยกันกระโดดหนีด้วยความตกใจ

    “ทำไมมันเหลือแค่นี้ล่ะ” มาตาร์ไม่เคยทราบข้อมูลของผู้เล่นมีค่าหัวมาก่อน ว่าสถานะทั้งหมดจะหายไปถึง50%

    มาตาร์เปิดข้อมูลข่าวสารจากบอร์ดขึ้นมาทันที ค้นหาข้อมูลเกี่ยวกับค่าหัว

    หลังจากอ่านข้อมูลไปสามสี่หัวข้อ มาตาร์ก็ได้รู้ว่าคนมีค่าหัวเช่นเขาจะสูญเสียอะไรไปบ้างเมื่อตาย

    ชายหนุ่มก็เปิดดูค่าหัวของรายชื่อมาตาร์ แล้วเขาก็พบว่าใบหน้าของเขาหายไปจากรายชื่อนี้แล้ว

    ไปขอแบ่งจากยัยซารีน่าซักห้าแสนจะเธอยอมมั้ยนะ มาตาร์คิดถึงค่าหัวล้านเจ็ดของเขาที่ซารีน่าได้รับไป และยังมีเงินในธนาคารและที่ติดตัวอยู่อีก รวมๆกันแล้วสองแสนกว่าๆ และอุปกรณ์สุดหรูที่เขาเสียเงินซื้อไปประมาณสามแสน เบ็ดเสร็จแล้วแม่มดสาวซารีน่าได้ไปร่วมสองล้านกว่าๆจากการฆ่าเขา ถ้าเปลี่ยนเป็นตู ตูก็ฆ่าเหมือนกันแหละ

    ดูท่าชายหนุ่มจะทำใจได้ง่ายดายเหลือเกิน กับสิ่งที่เขาต้องสูญเสียไป ถือซะว่าเป็นบทเรียน มันสอนให้เขารู้ว่า ถ้าริจะเป็นโจร ต้อเก่งจนไม่มีใครฆ่าได้ซะก่อน ...ดูท่าทางเขายังคงไม่คิดจะเลิกเป็นโจร

    มาตาร์ยังคงมีเวลาเหลืออีกเล็กน้อยก่อนจะครบชั่วโมง เขาจึงอ่านข่าวสารเพื่อหาวิธีการฝึกเวทมนตร์ให้ได้

     

    ขณะนี้เวลาในเกมคือ 11.00 และแล้วมาตาร์ก็กลับมายืนอยู่ที่ลานกลางเมืองอีกครั้ง

    สิ่งแรกที่ต้องทำ ก็คือ เอาผ้าคลุมยาจกมาห่มกันโป๊เอาไว้ก่อน

    แล้วมาตาร์ที่ต้องการหาข้อมูลเพิ่มอีกก็เดินไปอาคารเริ่มต้น

    “สวัสดีครับคุณมาตาร์ เชิญนั่งเลยครับ” คราวนี้มาตาร์ได้ห้องที่มีพนักงานผู้ชายประจำ

    โจนาธาน ลิฟวิงสตัน ซีกัล

    ระดับ 161

     

    “สวัสดีครับคุณโจนาธาน” มาตาร์นั่งลง และไม่ลืมที่จะตรวจสอบชื่อคนที่เขาพูดคุยด้วย

     “วันนี้มีอะไรจะมาสอบถามครับ” โจนาธานยิ้มรับพร้อมกับถามมาตาร์กลับอย่างสุภาพ

    “เวทมนตร์เค้าเรียนกันยังไงครับ” มาตาร์ถาม

    แต่โจนาธานกลับมองกลับแล้วครุ่นคิดสักครู่เมื่อได้ยินคำถามของมาตาร์ ทำเอามาตาร์รู้สึกไม่แน่ใจว่าเขามาถามถูกคนหรือเปล่า แต่แล้วพนักงานหนุ่มก็พูดออกมาก่อน

    “ถามอย่างนี้แปลว่า คุณมาตาร์ไม่รู้จักถนนทางเลือกสินะครับ” พนักงานหนุ่มย้อนมาตาร์

    “ถนนทางเลือก?” คำถามของโจนาธาน ทำเอามาตาร์งง

    “ครับ มันคือภารกิจสำคัญเป็นอันดับแรกๆที่ควรจะไปทำก่อนเลยครับ ดีนะครับที่คุณมาตาร์มาถามผมก่อน ถ้าไม่อย่างนั้นเกิดเรียนเวทมนตร์ไปแล้วไม่ชอบ จะเปลี่ยนกลับก็ไม่ได้แล้ว” พนักงานหนุ่มยิ้มอย่างโล่งใจ

    แต่มาตาร์ก็ยังไม่เข้าใจในสิ่งที่โจนาธานพูดอยู่ดี เขายังคงทำคิ้วขมวดอย่างสงสัย

    “ไม่ต้องเครียดขนาดนั้นก็ได้ครับ คุณมาตาร์ดูแผนที่เมืองนี้นะครับ” พนักงานหนุ่มพูด แล้วแผนที่เมืองเริ่มต้นก็ถูกฉายออกมาจากโต๊ะ

    มาตาร์มองไปบนแผนที่ มือของโจนาธานจิ้มไปที่จุดหนึ่งในเมืองแล้วก็บอกมาตาร์ว่า “ไปที่นี่นะครับ แล้วคุณมาตาร์ก็จะทราบเองว่าควรจะทำอะไรบ้าง”

    และแล้วมาตาร์ก็เดินออกมาจากอาคารเริ่มต้น พร้อมกับจุดหมายใหม่ นั่นคือที่ ถนนทางเลือก

    ปัง!!

    มาตาร์ล้มลงแล้วกลายเป็นแสงหายไปทันที

    “อ้าว ทำไมไม่ได้ค่าหัวล่ะเนี่ย” ชายคนหนึ่งถือปืนเดินมาที่ประตู บริเวณที่มาตาร์หายไป

    “เฮ่ย! ชื่อแกมีค่าหัวแล้วว่ะ ...แต่ไม่เยอะเท่าไหร่ ไม่ถึงพัน” ชายอีกคนที่เดินมาด้วยกันพร้อมตรวจข้อมูลค่าหัว

    “อ้าว ค่าหัวไอ้หนุ่มนั่นมันหายไปแล้วนี่หว่า โทษทีเพื่อน ข้าไม่ได้เชคก่อนที่เอ็งจะยิง” ชายคนเดิมพูดขึ้น

    ดูเหมือนชายคู่นี้จะเป็นนักล่าค่าหัวที่ไม่รู้จักเชคข้อมูลให้ดีก่อน เขาสังเกตเห็นมาตาร์ตั้งแต่ตอนที่มาตาร์ไปขึ้นเงินรับค่าหัวที่อาคารนักล่า แล้วก็บังเอิญเห็นมาตาร์เดินเข้าไปในอาคารเริ่มต้น จึงคิดจะมาลอบฆ่ามาตาร์เพื่อรับค่าหัว

    ส่วนมาตาร์ก็กลับมานอนแผ่อยู่บนโซฟาในห้องสีขาวอีกครั้งหนึ่ง พร้อมกับใบหน้าเซ็งๆ

     

    Rewrite tag : เพิ่มลักษณะของซารีน่า

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    นิยายที่ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×