ปันรัก | unwilling

โครม!! 

"เกิดอะไรขึ้นน่ะ"เสียงชายวัยกลางคนดังขึ้น

"มีคนเดินมาตัดหน้ารถครับคุณท่าน"เสียงชายคนขับรถเอ่ยตอบ

"ลงไปดูเขาหน่อยสิ เป็นอะไรมากรึเปล่าน่ะ"เสียงชายวัยกลางคนเอ่ยขึ้นอย่างร้อนรน

------------------------------------------------------------------------------

"ที่นี่ที่ไหนน่ะ"เสียงหญิงสาวเอ่ยขึ้นอย่างงุนงง

"คุณท่านคะ แม่หนูนี่ฟื้นแล้วค่ะ"หญิงวัยกลางคนหันไป พูดกับชายคนหนึ่ง

"หนูเป็นยังไงบ้าง ยังเจ็บตรงไหนไหม"ชายวัยกลางคนเอ่ยถามอย่างเป็นห่วง

"หนู......ไม่เป็นไรแล้วค่ะ"หญิงสาวเอ่ยตอบไปแบบตะกุกตะกัก

"ว่าแต่หนูชื่ออะไรล่ะ แล้วบ้านอยู่ที่ไหน"ชายวัยกลางคนเอ่ยถาม

------------------------------------------------------------------------------

"คนไข้มีอาการความจำเสื่อมนะครับ อาจเกิดจากการที่ศีรษะกระแทกอย่างรุนแรงตอนโดนรถชนน่ะครับ"เสียงคุณหมอหนุ่มเอ่ยบอก

"แล้วอย่างนี้จะทำยังไงล่ะคะคุณท่าน"เสียงหญิงวัยกลางคนเอ่ยถาม

"ขอบคุณหมอมากนะ ที่เหลือเดี๋ยวผมจัดการเอง"ชายวัยกลางคนเอ่ย

------------------------------------------------------------------------------

"ต่อจากนี้หนูคือปันรัก จิรวัฒนากุล ลูกสาวคนเดียวของฉัน" คุณท่านเอ่ยขึ้น

"แต่......... "หญิงสาวกำลังจะทักท้วง

"ไม่มีแต่ ตกลงตามนี้นะ"คุณท่านเอ่ยดักทาง

"ค่ะ"หญิงสาวทำได้เพียงจำใจยอมรับ

------------------------------------------------------------------------------

"รัก หนูแต่งงานกับกรนะลูก พ่อคุยกับพ่อของกรแล้ว ลูกทั้งสองเหมาะสมกันที่สุดแล้ว"คุณพ่อเอ่ยบอกฉัน

"ค่ะคุณพ่อ"ฉันตอบรับอย่างง่ายดาย

"เตรียมตัวเลยนะลูก"คุณพ่อเอ่ยบอก

'เพื่อตอบแทนคุณพ่อ ฉันทำได้ทุกอย่างอยู่แล้ว'ฉันคิดในใจ

------------------------------------------------------------------------------

                                                    ดอกไม้กลางสายฝน