คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #4 : ความลับของซาสึเกะ/ท้าประลอง!
เอ๊ะ
ซาสึเกะคุง หรือว่าคุณ ? ลีหยุดความคิดไว้แค่นั้น แต่ก็ฉุกใจสงสัยขึ้นมาอีก เลยเอ่ยถามไปอย่างตรงๆ
“คุณ จะไปฝึกว่ายน้ำใช่ไหมละครับ?” คิ้วของคนถูกถามกระตุกยิกๆ สีหน้าเริ่มเปลี่ยน
จากเฉยชาเป็นงงงวยและอารมณ์เสีย
“คือ ถึงคนส่วนใหญ่จะว่ายน้ำเป็น แต่ก็ไม่ใช่เรื่องแปลกที่คุณจะ
เอ่ออ.. ว่ายไม่เป็นนะครับ” ลีเว้นช่วงพูดนิดหน่อย แล้วสาธยายเรื่องว่ายน้ำไม่เป็นเป็นต่ออย่างหน้าตาเฉย
“ถึงคุณจะเก่งไปทุกด้าน แต่ผมก็เข้าใจครับ คนเรามันกต้องมีสิ่งที่ทำไม่ได้กันบ้าง”
พอได้ยินไอ้เหตุผลบ้าๆนั่นของคนคิ้วหนา สีหน้าของซาสึเกะที่เฉยชาแล้วเปลี่ยนเป็นอารมณ์เสีย แต่ตอนนี้บูดสนิทแทบไม่เหลือเค้าเดิม
“ไม่เป็นไรครับผมจะช่วยคุณเองเริ่มจากฝึกว่ายเรื่อยๆ อ๊ะ! บ้านผมมีห่วงยางนะครับถ้าไม่รังเกียจ
ละก็ผมเอามาให้ก็ได้ สีชมพูน่ารักซะด้วย” เท่านั้นแหละเส้นอารมณ์ของคนว่ายน้ำไม่เป็นก็ขาดผึง
แทบจะง้างหมัดต่อยคนพูดซักเปรี้ยงสองเปรี้ยง ! ดูมันคิดเข้า
มันคิดเข้าไปได้ว่าเขาว่ายน้ำไม่เป็น!
เนจิกับกาอาระนั้นนั่งช็อคกับเรื่องของซาสึเกะไปเรียบร้อยแล้ว ท่านหัวหน้าห้องกับเจ้าชาย
สุดเข้มที่แสนเงียบขรึมพูดไม่ออกซักแอะ
เสียงใครบางคนหัวเราะเสียงกัมปนาทเข้าซะก่อนที่เขาจะลงมือกระโดดเตะไอ้คนตรงหน้าที่ช่าง
สรรหาเหตุผลสุดยอดของการที่เขามาลงชื่อไปทะเลบ้าๆนี่
“ก๊ากกกกกกกกกกกกกกกๆๆ ซาสึเกะ.. นะ นาย ฮ่าๆ ว่ายน้ำไม่เป็นหรอเพื่อน ฮ่าๆๆๆ”
ไอ้หัวเหลืองเจี๊ยวจ๊าวนั่นมันหัวเราะซะลั่นห้อง บ้าชิบ! อุสึมากิ นารุโตะ กับร็อค ลี ชั้นจะฆ่าพวกนาย !
ยัง ความซวยของเขายังไม่พอ เพราะคนทั้งห้องหันมาทางเขาเป็นตาเดียวด้วยสายตาประมาณว่า
‘เฮ๊ย จิงอ้ะ ??’ ตอนนั้นแหละที่เขาเริ่มมีความคิดว่า ‘น่าจะฆ่าล้างบางมันซะทั้งห้องนั่นแหละ’
“ซาสึเกะคุง ที่นารุโตะพูดน่ะจริงหรอ ?” ซากุระวิ่งเข้ามาหาเขาด้วยท่าทีตกใจเอามากๆ นั่นไง! มาแล้ว เอาอีกแล้ว ! ไอ้พวกนี้!!!
“เปล่า ชั้นว่ายเป็น”
“แล้วคุณจะไปทะเลทำไมละครับ ทั้งๆคุณก็ไม่ได้คะแนนน้อยเลยซักนิด” เจ้าคนเริ่มเรื่องพูดแย้งมาแต่ไกล นี่มันอยากตายกันจริงๆใช่ไหม? !!
“ชั้นไม่มีอะไรทำตอนปิดเทอม” เขาตอบด้วยสีหน้าเก็บอารมณ์เดือดปุดๆสุดขีด
“งั้น ซาสึเกะคุงก็เลยจะไปเที่ยวใช่ไหม”
“อืม”
“เห็นม้า.. ซาสึเกะคุงน่ะว่ายน้ำเป็นหรอกย่ะตาบ้านารุโตะ นายเนี่ยชอบพูดอะไรมั่วๆ”
“ช่ายยย ซาสึเกะคุงของชั้นนะ เก่งทุกอย่างอยู่แล้ว
” อิโนะที่เป็นทัพเสริมเริ่มออกตัวแทน
อย่างสุดๆ
“อะโด่ ชั้นว่าหมอนี่โม้มากกว่ามั้ง อิโนะ ซากุระจัง”
“ใช่แล้วละ จะว่าไปมันก็ไม่มีหลักฐานว่าที่นารุโตะกับลีพูดมันไม่จริงนา เราเองก็ไม่เคยเห็นหมอนี่
ว่ายน้ำด้วย” คิบะที่เป็นทัพเสริมของนารุโตะก็ออกตัวแล้วเช่นกัน
“นี่ตาเบ๊อะ อย่ามาว่าร้ายซาสึเกะคุงอย่างนี้นะ”
“เฮ้ๆ แต่เธอเองก็ไม่เคยเห็นเจ้าซาสึเกะมันว่ายน้ำไม่ใช่หรอไง ซากุระ” คิบะเถียง
“ถะ..ถึงชั้นจะไม่เคยเห็น แต่ซาสึเกะคุงเค้าก็ต้องว่ายได้อยู่แล้วละ”
“เอางี้ไหมละ วันอาทิตย์นี้ให้ซาสึเกะมาแข่งว่ายน้ำกับไอ้นารุโตะ ถ้ามันชนะพวกชั้น
ก็จะถอนคำพูดทั้งหมด”
“อะ เอ๋ คิบะ แล้วไหงเป็นชั้นวะ???” คนโดนเสนอชื่อให้แข่งว่ายน้ำ ชักสีหน้าปุเลี่ยนๆ ถามเพื่อนเลวอย่างอดไม่ได้ ส่วนซาสึเกะก็หันมาจ้องหน้าเขาอย่างกินเลือดกินเนื้อซะงั้น
ซากุระกับอิโนะพยักหน้าเห็นด้วย แล้วหันไปขอความเห็นจากซาสึเกะผู้ต้องลงแข่ง
“ซาสึเกะคุงเอาไง จะแข่งไหม?”
“ยังไงก็ได้” เขาตอบตกลงไปง่ายๆ เพราะความแค้นนารุโตะส่วนนึง และอีกส่วนคือ
ไม่มีไรทำ
“งั้นตกลง วันอาทิตย์ตอน 10 โมงตรง เจอกันที่สระว่ายน้ำโรงเรียน”
“แน่นอนอยู่แล้วย่ะ ซาสึเกะคุงไม่หนีหรอกน่า เขาไม่เหมือนนารุโตะนะ”
คนโดนด่าทางอ้อมรู้สึกเหมือนโดนหินก้อนใหญ่ทุบหัว เขาชักสีหน้าแหยๆกับคำด่ากรายๆของซากุระ แต่ไม่ได้พูดอะไรออกไป
การแข่งครั้งนี้ขนาดรองหัวหน้าชิโนะที่แสนเงียบ (ขอโท่ดทีเพื่อน ลืมแกไปซะสนิทเลย)
ก็ยังต้องหันมาให้ควาสนใจกับการโต้วาที เขาเองก็คงจะมาดูด้วย ถ้าถามถึงพวก 2/7 ที่แสนสอดรู้สอดเห็นคงไม่ต้องพูดถึงเลยว่าจะมาหรือไม่มา
เท็นเท็นเดินไปหาเนจิเพื่อนจะชวนมาดูการแข่งวันอาทิตย์ของซาสึเกะกับนารุโตะด้วยกัน เพราะบ้านของเธออยู่ใกล้กับบ้านตระกูลฮิวงะ จึงไม่แปลกที่ฮินาตะ เนจิ และเท็นเท็น
จะมาโรงเรียนด้วยกันบ่อยๆ
“นี่เนจิ วันอาทิตย์นี้นายจะไปไหม”
“ไม่รู้สิ แต่ในฐานะหัวหน้าไม่ไปคงไม่ได้” เขาตอบทั้งๆที่ก้มหน้าอ่านหนังสืออยู่
ไม่ได้เงยหน้าขึ้นมาคุยด้วยซ้ำ
เธอได้แต่ยิ้มแห้งๆกับพฤติกรรมความเฉยชากับสุดยอดความรับผิดชอบของชายหนุ่มตรงหน้า
“ งั้น
” ไม่ทันที่เธอจะพูดจบ เนจิก็ขัดขึ้นมาก่อนทำให้เธอแปลกใจเล็กน้อย
“หน้าบ้านเธอ 9โมงตรง ฮินาตะกับชั้นจะรอที่นั่น อีกอย่างชั้นเป็นผู้ชายไม่ควรจะให้ผู้หญิง
เป็นฝ่ายรอที่หน้าบ้าน”
เขาพูดกับเธอทั้งๆที่ยังอ่านหนังสืออยู่เหมือนเดิม แต่น้ำเสียงกลับทอกระแสอบอุ่นประหลาด
เท็นเท็นใจเต้นไม่เป็นส่ำกับน้ำเสียงนั้น
เสียงของ..เนจิ.. แต่คำพูดต่อมาของเขาก็เฉยชาเหมือนเดิม หรือเมื่อกี๊..เธออาจจะเป็นฝ่ายเพ้อไปกันนะ?
“อย่าตื่นสายอีกละ ชั้นไม่ชอบรอนานๆ”
“อือ” เธอส่ายหัวกับความฝันลมๆแล้งของตัว และเชื่อสนิทใจว่าเสียงของเนจิเมื่อกี๊ เธอเป็นฝ่ายคิด
ไปเองแน่นอน
“นารา ชิกามารุ นายมานอนอะไรตรงนี้เนี่ย” เสียงตวาดที่ดังไม่แพ้เสียงของซากุระมาลั่นแว้ดอยู่ข้างหูเขาตั้งแต่เมื่อกี๊แล้ว เฮ้ออ
ใครกันนะ
ช่างเป็นมารความสุขตูซะจริง คนกะลังหลับสบายๆแท้ๆ
เมื่อลืมตาตื่นมาแทบหุบลงอีกครั้งแบบไม่ต้องคิด ก็เทมารินะสิ ใครๆก็รู้ว่าแม่เนี่ยน่ากลัว
ไม่แพ้ยัยซากุระเล้ย พวกผู้หญิงนี่น่ารำคาญชะมัด ให้ตายดิ !
“นี่ชั้นกำลังด่านายอยู่นะ นี่มันที่นั่งชั้น อยากหลับก็ไปหลับโต๊ะตัวเองสิยะ!!”
‘เออแฮะ นี่เขาหลับตรงที่ยัยนั่นอยู่หรอเนี่ย มิน่ารังควานไม่เลิก แต่ตรงนี้เนี่ยทำเลดีแฮะ วันหลังต้องแอบยืมมางีบซักหน่อยแล้ว’
ชิกามารุคิดไปเรื่อยเปื่อยพลางเดินอาดๆไปจากโต๊ะอย่างว่าง่าย ง่ายแสนง่าย
จริงๆนะ
และแล้วเทมาริก็ต้องปลงกับความเรื่อยเปื่อยเฉื่อยแฉะของเพื่อนเธอคนนี้อีกครั้ง ...
++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++
งะ เง้อออ อ ตอนแรกคิดว่าจะมาอักตอนเช้า เมื่อวานผมเองก็นั่งแต่งไปได้ 2 ตอน จะเอาตอนนี้ลงก่อนซะหน่อย
กลับกลายเป็นว่า พอตื่นมา หม่าม๊าก็เรียกให้ไปธุระเป็นเพื่อนด้วยซะงั้น TT เลยไม่ได้อัพเลย
พิมจังง ป๋มมาอัพแล้วนะคร้าบ ตอนนี้ยังไม่หมดวันนะ ที่ผมสัญญาจะมาอัพวันนี้อ้ะ TOT
ขอประทานโทษกับผู้ที่รออ่านจริงๆครับ TT *
ความจริงมีรูปประกอบเรื่องของตอนนี้ด้วย แต่ยังวาดไม่เสร็จ 555 วันนี้นั่งแต่งมันทั้งวันเลย
น่าจะเสร็จราวๆพรุ่งนี้ครับ ถ้าสมบูรณ์แล้วจะเอามาอัพให้ดูทันที (ขอบอกว่า มันเป็นอะไรที่ฮา+น่ารักมากๆ)
(virgin_sasuke@hotmail.com) * BENKYO
ความคิดเห็น