ลำดับตอนที่ #1
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : นำเรื่อง
สำหรับสาวอายุ17อย่างฉัน ยูเจฮี สิ่งที่เลวร้ายที่สุดคือ การหลอกลวง เพราะคนที่ฉันรักที่สุดกลับทำให้ฉันเจ็บปวด ด้วยเพียงการพนันกันเล่นๆของเขากับเพื่อนเท่านั้น
" เราเลิกกันเถอะ ยูเจฮี -_- "
" ทำไมล่ะแจอินTToTT เธอยังเคยบอกกับฉันว่าเราจะแต่งงานกัน ไม่ใช่หรอ...แจอินTToTT"
" เฮ้อ..เธอนี่มันโง่จริงๆ ป่านนี้ยังไม่รู้อีกว่าที่ฉันคบกับเธอก็แค่เพราะว่าเป็นสิ่งที่ฉันพนนัไว้กับเพื่อนก็แค่นั้น เธอดูสารรูบตัวเธอเองสิไม่มีใครเขาอยากคบกับทอมอย่างเธอหรอก-_-"
เขาลุกขึ้นแล้วหันมาพูดกับฉันว่า " อ้อ..ลืมบอกไปอย่างว่าต่อไปนี้ไม่ต้องมาทำตัวสนิทกับฉันอีก เพราะแค่นี้ฉันก็แทบจะบ้าอยู่แล้ว"
แล้วเขาก็เดินออกจากร้านไป ถึงฉันจะรู้ว่าคนอย่างเขาพูดแล้วไม่มีทางคืนคำแต่ฉันก็ยังจะตามเขาไป เพราะเขาคือคนที่ฉันรักที่สุดไงคะ
" แจอิน.........นายอย่างทิ้งฉันไป ฉันขอร้อง ToT "ฉันตะโกนเสียงดังจนที่เดินผ่านไปผ่านมาหันมามอง อะไรยะ แค่นี้ถึงกับต้องเป็นเกาหลีมุงกันเลยหรือไง แต่ช่างเถอะยอมสักวันเพราะตอนนี้ฉันไม่ว่างมาสนใจพวกนี้หรอก
แต่แจอินก็ไม่หันมาแต่กลับพูดกับฉันด้วยน้ำเสียงเย็นชา
" ไม่มีคำว่าเราอีกต่อไปอย่ามาให้ฉันเห็นหน้าอีกแล้วก็อย่ามาคุยกับฉันด้วย เพราะว่าฉันเกลียดเธอที่สุด"
เขาไปแล้ว เขาเดินจากฉันไปแล้ว คนที่ฉันรักที่สุด บอกว่าเกลียดฉันที่สุด ต่อจากนี้ไป ฉันก็ไม่มีใครอีกแล้ว
ปึง ปัง ปึง ปัง ปึง ปัง ปึง ปัง
เสียงนั่นทำให้ฉันทำให้หลุดออกจากภวังค์ ฉันรีบเช็ดน้ำตาแล้วเดินไปเปิดประตู ไม่ต้องบอกก็รู้ว่านี่คือ ยูเฮมี น้องสาวตัวแสบของฉันเองค่ะ
" พี่คะไปเที่ยวกัน" แล้วยัยนี่ก็ลากฉันไปที่ห้อง แล้วเริ่มทำผมแต่งหน้าให้ฉัน เวลาผ่านไป 1 ชั่วโมง ยัยนี่ก็จับฉันใส่เสื้อฮูท กระโปรงสั้นสีชมพู พอฉันมองตัวเองในกระจก โหเหมือนกับว่าในกระจกไม่ใช่ฉันเลย
"ไปเร็วพี่" ยัยนี่พาฉันไปขึ้นรถ ฉันไม่ค่อยอยากไปเที่ยวเท่าไรเลย
เธอพาฉันเล่นของเล่นหมดทั้งสวนสนุก แต่ฉันกลับไม่สนุกเลย
" พี่คะ เดี๋ยวฉันขอไปโทรศัพท์ หน่อยนะ "
"........ "
แล้วจู่ๆ ฉันก็เดินไปชนกับใครคนหนึ่ง
" โอ๊ย "
" ขอโทษครับ "
เอ๋....ภาษาญี่ปุ่นหรอ ดีจังเลยพอดี ฉันพูดภาษาญี่ปุ่นได้
" ไม่เป็นไรค่ะ " นายนี่หล่อไม่ใช่เล่นเลย ฉีนขอเรียกว่านายหน้าหล่อละกัน
" งั้นผะ ผม ขะขอตัวก่อนนะครับ //// " อะไรกันแค่นี้ถึงกับหน้าแดงเลยหรอ
" ค่ะ "
แล้วพอเขาเดินไป ยัยเฮมี ก็เดินกลับมา
" ไปพี่กลับกันได้แล้ว "
" อืม "
เมื่อกลับถึงบ้านฉันก็นอน เพราะวันนี้เหนื่อยมาก ( อย่าหาว่าฉันสกปรกเลยนะ )
เช้าวันรุ่งขึ้น
ก็อก ก็อก ก็อก
" เจฮี นี่แม่เอง "
" ค่ะ แม่ =_=" โห....ง่วงสุดๆ"
พอเปิดประตูแม่ก็เดินไปนั่งที่เตียงแล้วพูดว่า
" เจฮี แม่ตัดสินใจ แล้วว่าจะให้ลูก ไปเรียที่ญี่ปุ่น "
" เราเลิกกันเถอะ ยูเจฮี -_- "
" ทำไมล่ะแจอินTToTT เธอยังเคยบอกกับฉันว่าเราจะแต่งงานกัน ไม่ใช่หรอ...แจอินTToTT"
" เฮ้อ..เธอนี่มันโง่จริงๆ ป่านนี้ยังไม่รู้อีกว่าที่ฉันคบกับเธอก็แค่เพราะว่าเป็นสิ่งที่ฉันพนนัไว้กับเพื่อนก็แค่นั้น เธอดูสารรูบตัวเธอเองสิไม่มีใครเขาอยากคบกับทอมอย่างเธอหรอก-_-"
เขาลุกขึ้นแล้วหันมาพูดกับฉันว่า " อ้อ..ลืมบอกไปอย่างว่าต่อไปนี้ไม่ต้องมาทำตัวสนิทกับฉันอีก เพราะแค่นี้ฉันก็แทบจะบ้าอยู่แล้ว"
แล้วเขาก็เดินออกจากร้านไป ถึงฉันจะรู้ว่าคนอย่างเขาพูดแล้วไม่มีทางคืนคำแต่ฉันก็ยังจะตามเขาไป เพราะเขาคือคนที่ฉันรักที่สุดไงคะ
" แจอิน.........นายอย่างทิ้งฉันไป ฉันขอร้อง ToT "ฉันตะโกนเสียงดังจนที่เดินผ่านไปผ่านมาหันมามอง อะไรยะ แค่นี้ถึงกับต้องเป็นเกาหลีมุงกันเลยหรือไง แต่ช่างเถอะยอมสักวันเพราะตอนนี้ฉันไม่ว่างมาสนใจพวกนี้หรอก
แต่แจอินก็ไม่หันมาแต่กลับพูดกับฉันด้วยน้ำเสียงเย็นชา
" ไม่มีคำว่าเราอีกต่อไปอย่ามาให้ฉันเห็นหน้าอีกแล้วก็อย่ามาคุยกับฉันด้วย เพราะว่าฉันเกลียดเธอที่สุด"
เขาไปแล้ว เขาเดินจากฉันไปแล้ว คนที่ฉันรักที่สุด บอกว่าเกลียดฉันที่สุด ต่อจากนี้ไป ฉันก็ไม่มีใครอีกแล้ว
ปึง ปัง ปึง ปัง ปึง ปัง ปึง ปัง
เสียงนั่นทำให้ฉันทำให้หลุดออกจากภวังค์ ฉันรีบเช็ดน้ำตาแล้วเดินไปเปิดประตู ไม่ต้องบอกก็รู้ว่านี่คือ ยูเฮมี น้องสาวตัวแสบของฉันเองค่ะ
" พี่คะไปเที่ยวกัน" แล้วยัยนี่ก็ลากฉันไปที่ห้อง แล้วเริ่มทำผมแต่งหน้าให้ฉัน เวลาผ่านไป 1 ชั่วโมง ยัยนี่ก็จับฉันใส่เสื้อฮูท กระโปรงสั้นสีชมพู พอฉันมองตัวเองในกระจก โหเหมือนกับว่าในกระจกไม่ใช่ฉันเลย
"ไปเร็วพี่" ยัยนี่พาฉันไปขึ้นรถ ฉันไม่ค่อยอยากไปเที่ยวเท่าไรเลย
เธอพาฉันเล่นของเล่นหมดทั้งสวนสนุก แต่ฉันกลับไม่สนุกเลย
" พี่คะ เดี๋ยวฉันขอไปโทรศัพท์ หน่อยนะ "
"........ "
แล้วจู่ๆ ฉันก็เดินไปชนกับใครคนหนึ่ง
" โอ๊ย "
" ขอโทษครับ "
เอ๋....ภาษาญี่ปุ่นหรอ ดีจังเลยพอดี ฉันพูดภาษาญี่ปุ่นได้
" ไม่เป็นไรค่ะ " นายนี่หล่อไม่ใช่เล่นเลย ฉีนขอเรียกว่านายหน้าหล่อละกัน
" งั้นผะ ผม ขะขอตัวก่อนนะครับ //// " อะไรกันแค่นี้ถึงกับหน้าแดงเลยหรอ
" ค่ะ "
แล้วพอเขาเดินไป ยัยเฮมี ก็เดินกลับมา
" ไปพี่กลับกันได้แล้ว "
" อืม "
เมื่อกลับถึงบ้านฉันก็นอน เพราะวันนี้เหนื่อยมาก ( อย่าหาว่าฉันสกปรกเลยนะ )
เช้าวันรุ่งขึ้น
ก็อก ก็อก ก็อก
" เจฮี นี่แม่เอง "
" ค่ะ แม่ =_=" โห....ง่วงสุดๆ"
พอเปิดประตูแม่ก็เดินไปนั่งที่เตียงแล้วพูดว่า
" เจฮี แม่ตัดสินใจ แล้วว่าจะให้ลูก ไปเรียที่ญี่ปุ่น "
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น