คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #5 : ตอนที่ 5 เจอกัน
ส่วนทางริวมาถึงก็ไม่เจอรุ้งที่โต๊ะอาหารแล้วถามพนักงานคนนึงพนักงานตอบว่าออกไปแล้วริวรีบออกไปตามรุ้ง โดยสวนกับรุ้งที่ร้านเสื้อผ้าเพราะไม่เห็นรุ้ง
“ริวว่าชุดนี้ดีไหมค่ะ”รุ้งหยิบชุดสีเทาขึ้นมาทาบกับตัวเอง
ส่วนเรียวก็มอง “ผมว่าชุดนี้ดีกว่านะ”เรียวพูดหยิบชุดสีขาวขึ้นมา “มันเข้ากับผิวคุณน่ะ”
รุ้งแขวนชุดนั้นแล้วก็รับชุดที่เรียวหยิบมา “งั้นรุ้งจะไปลองดูนะคะ”รุ้งพูดเสียงนุ่มนวลเหมือนเดิม “ฝากกระเป๋าด้วยนะคะ”รุ้งส่งกระเป๋าให้เรียวฝากถือ แล้วก็เข้าไปลองชุด
เรียวนั่งรออยู่ข้างนอก ซักพักก็มีเสียงโทรศัพท์ดังขึ้นในกระเป๋ารุ้ง ทำให้เรียวตกใจไม่กล้ารับสายนั้นเป็นสายที่ริวโทรมา หลังจากเสียงโทรศัพท์เงียบไป รุ้งก็ออกมา
“เป็นไงบ้างริว”เสียงรุ้งถาม
เรียวเงยหน้าขึ้นมาเห็นรุ้งถึงกับตาค้าง เพราะชุดนั้นทำให้รุ้งสวยงามมาก
“ทำไมมองรุ้งอย่างนั้นละคะ”รุ้งถาม
“เปล่า ครับ”เรียวตอบ “อ๋อเออโทรศัพท์คุณดังน่ะครับ”เรียวยื้นกระเป๋าให้รุ้งรุ้งรับมา
ส่วนริวกลับเข้ามาหาอีกรอบก็เห็นรุ้งยืนอยู่กับเรียว โดยที่เรียวยืนหันหลังอยู่ ริวรีบเข้ามาหารุ้ง “รุ้งไปไหนมา ผมหา...”ริวพูดยังไม่จบประโยคเรียวก็หันมา
ทั้งสองคนยืนมองตากัน ไม่ใช่แต่ทั้งเรียวกับริวจะอึ่งแต่รวมไปถึงรุ้งด้วย
“นี้มันอะไรกันคะ”รุ้งถาม “คุณมีพี่ชายด้วยหรอริว”
“ผมไม่”ริวตอบยังไม่ทันจบ เรียวก็รีบไปเพราะมีลูกค้ารอเขาอยู่ “เดี๋ยวก่อนซิ”ริวห้ามไว้ไม่ทัน
“รุ้งรอผมก่อนที่นี้นะ เดี๋ยวผมมา”ริวสั่งวิ่งออกตามเรียวไป
ส่วนเรียวมาถึงร้านอาหารก็ไม่เจอลูกค้าของเขาแล้ว เรียวจึงโทรศัพท์ไปหาลูกค้าทางธุรกิจก็พบว่าลูกค้ากลับไปแล้วแล้วก็ไม่สั่งซื้อสินค้าจากเขาแล้ว “บ้าจริง ต้องโดนท่านพ่อว่าแน่นเลย”เรียวสลบออกมาเบาๆ หลังจากนั้นเรียวก็โทรไปหาซาโต้ที่ญี่ปุ่น
“ว่าไงเรียว”ซาโต้ถาม
“คือว่าเรื่องลูกค้าเขาไม่ซื้อสินค้าเราแล้วครับ”เรียวพูดเป็นภาษาญี่ปุ่น
“ว่าไงนะ แล้วแกไปทำยังไงถึงได้พลาดกับการเจรจาละ”ซาโต้ตะหวาดใส่เรียว
ทำให้เรียวหน้าเสียงพูดเสียงตะกุตะกะ “คือว่า คือว่า”
“งั้นแกก็ไม่ต้องจัดการแล้วบินกลับมาให้เร็วที่สุด”ซาโต้ว่าตัดสายเรียวทิ้ง ทำให้เรียว
ถึงกับใจเสียกลัวพ่อของตนเอง รีบมุ่งหน้าออกมาจากห้างนั้นทันที ส่วนริวตามเรียวไปอย่างไม่ลดระ จนกระทั่งผลาดกับเรียวตอนออกจากห้าง
“บ้าจริง”ริวสถบออกมาเบาๆ เมื่อพลาดกับเรียว แล้วจึงกลับไปหารุ้งที่ร้านเสื้อผ้า
“เป็นไงค่ะเจอไหม”รุ้งถาม
“พลาดกันครับ”ริวตอบ “เขาออกไปนอกห้างแล้วก็หายตัวไปเลย” ริวทำหน้าผิดหวัง
“ไม่เป็นไรค่ะ รุ้งเชื่อว่าเราต้องเจอเขาอีกแน่นอน”รุ้งพูดให้กำลังใจริว
ความคิดเห็น