เสียงกระซิบ...ที่ดังริบหรี่

ลำดับตอนที่ #4 : ตอนที่ 4 สงสัย

หลังจากนั้นริวก็ไปส่งเพื่อนพร้อมกับกลับบ้านไม่ไปไหนเลย ริวขับรถมาจอดที่หน้าบ้านเดินลงมาจากรถ โยนกุญแจรถให้คนขับรถที่บ้านนำไปจอด

“วันนี้ฝนจะตกแน่เลยลูกของแม่กลับบ้านยังไม่ 6 โมงเย็นเลย”ชลแซวลูกของเขา

ส่วนริวมองชล “คุณแม่ครับผมเป็นลูกชายคนเดียวของคุณพ่อกับคุณแม่ใช่ไหมครับ”ริวถามชลด้วยเสียงจริงจัง

คำถามนั้นทำให้ชลถึงกับพูดไม่ออกยกสอง “ทำไมถามแม่อย่างนั้นน่ะลูก ก็แม่มีแต่ริวคนเดียวนี่”ชลตอบ”ลูกไปเจออะไรมา ถึงได้ถามแม่อย่างนั้นละ”ชลถามกลับบ้าง

“ก็วันนี้ผมไปเจอคนที่หน้าเหมือนผมน่ะสิครับ เหมือนมากจนหน้าตกใจ แล้วผมก็มีความรู้สึกแปลกๆด้วย เหมือนกับว่าเคยเจอกับเขามาแล้ว แต่พอจะออกไปหา เขาเขาก็หายไปแล้ว”ริวตอบ

“ลูกคงหน้าโหลมั่งอย่าคิดมาก เชื่อแม่ซิ”ชลพูดดึงริวเข้ามากอดพร้อมกับลูบหัวริว ในใจตอนนี้ทั้งกังวลและเป็นห่วงริวไม่อยากให้ริวรู้ความจริง

หลังจากนั้นทั้งคืนริวก็กลับไปนอนคิดทั้งคืน เช้าวันต่อมา

“ริว ริว นี่มัน9โมงแล้วตื่นได้แล้วลูกก๊อกๆๆ”ชลมาเคาะประตู “หนูรุ้งมาหาจะลูก แกอยู่ข้างล่างกับแม่นะตื่นแล้วลงมาเร็วเข้าละชลพูดเสร็จก็เดินลงไปข้างล่าง

“รุ้ง!”ริวได้ยินชื่อนั้นก็รีบลุคขึ้นอาบน้ำแต่งตัวโดยเร็วที่สุดเสร็จแล้วก็ลงมาข้างล่าง

“ว่าไงนายตัวดี ได้ยินว่าสาวมารีบตื่นเชียวนะเรา”ไพศาลแซว ริวได้ยินว่าพ่อเขาแซวก็ยืนบิดไปบิดมาตรงบันได

“วันนี้เดี๋ยวพ่อจะไปงานกับแม่กลับก็คงดึกไม่ต้องรอนะนอนได้เลย”ไพรศาลบอก”ไปกันเถอะคุณ”ไพศาลบอกเดินกอดหัวไหลชลออกไป

“คุณแม่กับคุณพ่อคุณดูรักกันจังเลยนะค่ะ ดูแล้วน่ารักดีจังเลย”รุ้งชม

“แล้วอยากเป็นเหมือนกับคุณพ่อคุณแม่ผมไหมครับ”ริวพูดด้วยน้ำเสียงร่าเริงจะกอดไหล่รุ่ง

“พอเลย พอเลยพ่อตัวดี เรามาติวกันดีกว่า”รุ้งพูดด้วยน้ำเสียงนุ่มนวลมุดใต้แขนริวไป

“จะที่รัก”ริวพูดเล่นกับรุ่งทำให้รุ่งเขินหน้าแดง

“รุ้ง”ริวเรียก

“คะ”รุ้งตอบ

“วันนี้ไปทานข้าวข้างนอกกับผมไหม”ริวถาม

“ถ้าไป คุณห้ามพารุ้งกัลป์บบ้านเกินสองทุ่มนะคะเดี๋ยวคุณแม่ว่ารุ้งเอา”รุ้งตอบ

“ครับผม”ริวรีบตอบตกลง หลังจากนั้นตอยเย็นริวก็พารุ้งไปทานข้าวที่ห้างแห่งหนึ่ง

“เดี๋ยวผมขอไปเข้าห้องน้ำก่อนนะครับ”ริวบอกลุคขึ้นไปจากโต๊ะ

แล้วเรียวก็เดินเข้ามาในร้านอาหารนี้กับลูกค้าอีกหนึ่งคน รุ้งมองกวาดสายตาไปทั่วก็เจอเรียวกำลังเดินมาทางโต๊ะอาหารที่รุ้งนั่งอยู่ รุ้งจึงจับมือเรียว

“ทำไมไปไหวจังคะริว แล้วตอนที่ออกมาไม่ได้แต่งชุดนี้นี่ เปลี่ยนชุดใหม่หรอคะ”รุ้งถามทำหน้างง

“ขอโทษคับผมไม่ใช่ริว ทักคนผิดแล้วละคับ”เรียวพูดเสียงติดๆเพราะเป็นภาษาไทยไม่ใช่ญี่ปุ่น

“แน่ะ หลอกรุ้งอีกแล้ว ทานข้าวเสร็จแล้วเราไปเดินเล่นกันดีกว่าปะ”รุ้งชวนดึงเรียวออกไปจากร้าน “เราจะไปไหนกันดีคะ”รุ้งถาม แต่เรียวยังไม่ทันพูดก็ถูกดึงไปที่ร้านเสื้อผ้าแล้ว