เสียงกระซิบ...ที่ดังริบหรี่

ลำดับตอนที่ #3 : ตอนที่ 3 พบเจอ

เรียวบินมาเมืองไทยส่วนริวก็กำลังนั่งสอบที่ห้องสอบ เรียวเดินออกมาจากช่องทางออกของเครื่องบินใส่ชุดสีขาวทั้งชุดและก็แว่นตาดำ

“คุณมิโยชิว่า เรียว หรือเปล่าครับ”มีผู้ชายไทยคนหนึ่งถามเป็นภาษาญี่ปุ่น

“สวัสดีคับ”ส่วนเรียวพูดภาษาไทยให้กับผู้ชายคนนั้น ทำให้คนไทยคนนั้นทำหน้างง “ผมพูดไทยได้น่ะคับ แต่ก็ไม่ค่อยชัดน่ะคับ”เรียวพูดด้วยเสียงช้าๆและเรียบๆแต่ก็ติดๆขัดๆ

“อ๋อคับ ผมกฤษดา เรียกสั่นๆว่ากฤก็ได้คับ”ผู้ชายคนนั้นแนะนำตัว

“ยินดีที่ได้พบคับคุณกฤ”เรียวยี้นมือออกมาจับมือกับกฤษดา

“เสร็จแล้ว”ริวทำข้อสอบเสร็จแล้วก็ออกมาจากห้องสอบ

“ไงไอ้ริว จะไปสอบเข้าที่ไหนต่อละ”เพื่อนริวทั้งสองคนทักริว

“ข้าก็ยังไม่รู้เลย แล้วพวกแกละจะไปสอบเรียนต่อที่ไหนกันบ้างวะไอ้คิมไอ้จอร์น”ริวตอบถามกลับบ้าง

“ไม่รู้ซิ ข้าว่าถ้าพวกแกไปสอบที่ไหนข้าก็จะไปด้วย”จอร์นที่เป็นลูกตอบ

“ข้าก็เหมือนกัน ถ้าแกไปสอบที่ไหน พวกข้าก็จะไปด้วย ก็เราเป็นเพื่อนกันมาสิบกว่าปีแล้วนี่ จริงไหม”คิมตอบกอดไหนเพื่อนไว้ทั้งสองคน

“งั้นไปฉลองกันที่ร้านกาแฟดีกว่า พวกแกชอบกาแฟกันใช่ปะ”ริวถาม

“เออ ใช่”ทั้งสองคนตอบ

“งั้นไปกันเลย ข้ารู้จักร้านดีๆ”ริวชวนคิมกับจอร์น  ทั้งสามคนไปกันด้วยรถของริว

สักครู่ก็ถึงร้านกาแฟที่ริวพามาริวบอกให้คิมกับจอร์นเข้าไปก่อนส่วยตนจะไปหาที่จอดรถ

“สั่งไหนดีน้า น่ากินไปหมดเลย”คิมพูด

“งั้นเอาคาบูชินโน้เพิ่มครีมสองถ้วย และก็โดนัทใส่แอวม่อนสามชิ้นนะครับ”จอร์นสั่ง

“ผมเอากาแฟเข้มๆ ถ้วยนึง แล้วก็คุกกี๊ก็แล้วกันครับ”คิมสั่งเสร็จเดินไปนั่งกับจอร์น

ระหว่างนั้นเรียวก็เดินเข้ามาในร้านนี้เหมือนกัน เรียวสั่งเสร็จก็เดินไปนั่งโต๊ะตรงกันข้ามกับพวกริวที่มีโต๊ะลูกค้าอีกคนขั้นอยู่

“ว่าไงวะสั่งกันยัง”ริวถาม

“สั่งแล้วข้าสั่งให้แกด้วย คาบูชิโน้เพิ่มครีมเหมือนเดิมใช่ไหม”จอร์นถาม

“ถูกต้องแล้วเพื่อน รับรองร้านนี้อร่อยที่สุดข้าวนเวียนหาชิมมาทั่วแล้วมีร้านนี้อร่อยที่สุดเลย”ริวบอก

“ถ้าแกรับรองว่าอร่อยงั้นข้าก็ต้องลองชิมซะแล้วซิ ว่าจริงไหม”คิมพูด

แล้วกาแฟก็มาเสริฟทั้งโต๊ะเรียวและก็ริว ทั้งหมดดื่มกาแฟกันอย่างอร่อยกัน เรียวก็ทานเสร็จก่อนเดินไปจ่ายเงินที่เค้าเตอร์แล้วก็ออกไปจากร้านยืนรอรถอยู่ข้างนอกอีกฝั่งของถนน โดยคิมหันออกไปมองหน้าร้านเห็นเรียวยืนอยู่

“ผีหลอก”คิมพูดเสียงตกใจชี้ไปข้างนอก

“อะไรกันว่ะไอ้คิม ผีมีที่ไหนกัน”จอร์นพูดเสียงเยาะเย้ยมองออกไปข้างนอกเห็นเรียวยืนอยู่ถึงกับสะอึก พูดไม่ออกเลย

“แกก็เป็นไปอีกคนแล้วหรอไอ้จอร์น”ริวหัวเราะทั้งสองคนพร้อมกับหันลังไปมองบ้างริวถึงกับพูดไม่ออก

“ไปกันเถอะวะ”ริวชวนวิ่งไปวางเงินที่เค้าเตอร์แล้วก็ออกไปนอกร้านกำลังจะข้ามถนนแต่ก็โดนรถเมย์มาจอดขวางซะก่อนพอรถแม่ออกไปก็ไม่เห็นเรียวแล้ว

“ไอ้ริวแกมีพี่น้องหรือเปล่าว่ะ”คิมพูดเสียงสั่นครอด้วยความกลัว

“จะบ้าหรอข้าเป็นลูกคนเดียวนะเว้ย”ริวตอบ

“แล้วทำไม ถึงมีแกสองคนว่ะ ผีหรือเปล่า”จอร์นถามบ้าง

“จะบ้าหรอนี่มันแค่ 5 โมงเย็นเองนะ”ริวตอบกลับด้วยเสียงรำคาญใจ พร้อมกลับมองไปทางซ้ายและขวา