คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #9 : น้องแบคคนแมน 8 [100%]
น้องแบคคนแมน 8
เคยได้ยินคำว่า 'กลัวมากๆ' มั้ยครับ?
นั่นแหละ ตอนนี้แบคฮยอนคนแมนกำลังเป็นอยู่ เข้าขั้นหนักด้วยล่ะ
ผมไม่รู้เลยจริงๆว่าแบคฮยอนกลัวผมเพราะอะไร .ทำหน้าใสซื่อ
<ทอแร>
ไรท์ด่าผมทำไมครับ?
พอครับ ปล่อยเค้าไป ผมมันก็เป็นแค่ตัวละครที่โดนเขาแต่งให้ไปทำอะไรก็ได้นี่! *เข้าสู่โหมดดราม่า*
<เคๆ ท่ดๆ>
แค่นั้นแหละที่กูอยากได้ยิน ฟายยยยยยย!!!!!
"แบคฮยอน"
ผมตะโกนเรียกชื่อเจ้าของร่างที่ตอนนี้นอนในอ่างอาบน้ำ
ฟังไม่ผิดหรอกครับ แบคฮยอนกลัวผมจนต้องหนีไปนอนในอ่างอาบน้ำ เรื่องนี้ผมไม่ผิดนะ
ไม่ผิดเลยจริมๆนะ...
"แบคฮยอน!"
รอบที่สอง
"แบคฮยอน!!"
สาม
"แบคฮะ...."
อ้าปากตะโกนรอบที่สี่ แต่สิ่งที่ได้กลับมาคือ...
"จะตะโกนหาพ่อมึงเหรอ? กูจะนอน! หุบปากไปไอ้หูกาง!!!"
โอโหโหดสัสมากครับ ผมนี่ลุกขึ้นเลย
"เราตกลงกันแล้วนะแบคฮยอน!"
'end chanyeol part'
เสียงชานยอลดังก้องอยู่นอกห้องน้ำ ผมชักจะเริ่มกลัวการอยู่กับมันขึ้นมาตงิดๆแล้วสิ...
ตงิดพ่อง! กูกลัวชิบหาย!
ก็ใครใช้ให้พูดแบบนั้นกันวะ? ผมก็ขวัญเสียเลยอ่ะดิ
คือก็แค่จะเอาที่ชาร์ตไง คือนั่นมันเป็นของล้ำค่ารองจากโทรศัพท์เลยไง ก็ไม่มีแล้วผมจะใช้อะไรชาร์ตอ่ะ?
ชานยอลแม่งโรคจิต!!!!
แล้วประเด็นคืออะไรที่กูต้องกลัวมันวะ? เออนั่นดิ คิดได้ดังนั้นก็เปิดประตูไปต่อยหน้ามันให้หายแค้นซักหมัด
"แกร็ก!"
เสียงประตูห้องน้ำดังหลังจากที่ผมบิดลูกบิดประตูห้องน้ำ แต่แล้วสิ่งที่ทำให้ผมหน้าสั่น7.8ริกเตอร์ได้ก็คือ...
กองผ้าห่มแอนด์ผ้านวมและหมอนหนึ่งใบถูกยัดเข้ามาในห้องน้ำปะทะกับหน้าของผมจังๆ โอโหนี่มึงกะจะฆ่ากูทางอ้อมเลยช่ะ?
"เอ้ยยยยยย"
(เห้ยยยยยย)
เสียงของผมอู้อี้เพราะถูกหมอนใบโตทับหน้าอยู่ แล้วนี่มึงจะคุยกับกูดีๆได้มั้ยสาสสสสสส!
"ถ้ามึงไม่นอนบนเตียงก็นอนกับกูในอ่างนี่แหละ!"
มันลั่นวาจาแค่นั้นก็โยนผ้านวมลงอ่างอาบน้ำ ตามด้วยหมอนอีกหนึ่งใบ แล้วมันก็ทิ้งตัวเองลงไปในอ่าง พร้อมคว้าเอวผมลงไปนอนกับมันด้วย เห้ยยยยย!
"ปล่อยกู!@%*())+*%*=(&@*=(-%#*+="
ผมสบถไม่เป็นภาษา ดิ้นตัวสุดแรงเกิดประดุจไส้เดือนในดิน...
คือมึงเปรียบเทียบดีกว่านี้ไม่ได้หรอวะ?
"มึงจะนอนดีๆหรือจะไม่นอนทั้งคืน?"
30%
แข็งแกร่งดั่งภูผา
แน่นิ่งประดุจถูกแช่แข็ง
และนั่นคือคำนิยามของผมตอนนี้...
ขากูแข็งเนื่องจากการเกร็งสุดชีวิต โดยสาเหตุคือไม่ให้ขาผมโดนขาไอ้หูกาง
โถ่มันช่างรันทดเหลือเกินชีวิตกู...
"ฟืด~"
เสียงถอนหายใจดังขึ้นเป็นรอบที่ล้านของวัน ไม่ใช่ของมันหรอก ของกูนี่แหละ!
"นอน"
มันพูดแถมยังเอามือมากดหัวผมแนบลงไปกับหน้าอกมัน
*RRRRRRRRRRRR*
เสียงโทรศัพท์ของใครซักคนดังขึ้น ปฏิกิริยาต่อมาคือการล้วงหาโทรศัพท์ของตนเอง และนั่นคือความชิบหายของแบคฮยอนผู้นี้ครับคุณผู้อ่าน
ดีดตัวอย่างไว้แสงก่อนที่มือไอ้ชานยอลมันจะมาล้วงโทรศัพท์ของตัวเอง นั่นคือการขยับตัว! และเป็นอันตรายอย่างใหญ่หลวงต่อร่างกายของผม
"ยอโบเซโย?"
แหม่ๆๆ เสียงหวานดัจจริตดีจริงๆ
ผมเท้าเอว เบะปากมองคนที่นอนอยู่ในอ่างอาบน้ำ ทำหน้าตาระรื่นเชียวนะ แหมมมมม รู้นะว่าคุยกับผู้หญิง เสียงนางแจ้นดังออกมาจากโทรศัพท์ไง เออไง มีแฟนแล้วไง เอออออออ หงุดหงิดโว้ยยยยยยยยย ฟหกด่าสวฟหกด่าสว
เป็นเวลานานที่ผมยืนเบะปากอยู่ข้างอ่างจนกระทั่งคนคุยโทรศัพท์คุยธุระ(ส่วนตั๊ว ส่วนตัว)ของตัวเองเสร็จ หันมามองผมด้วยสีหน้ากวนตีน และประโยคที่ทำให้อยากถีบคนชื่อปาร์ค ชานยอลมากที่สุด
"หึงเง่ะ?"
เง่ะพ่องงงงงงงงงงงงงงงงง!!!!!!!!!!!!
"ไม่ได้หึง"
ตอบหน้าตาย-_-
"โกหกหน้าตาย"
นั่นแหนะ ยังจะมาล้อเลียนกูอีก อยากชิมตีนกูมั้ยล่ะมึง!
"ก็บอกว่าไม่ได้หึง มึงแม่งชอบคิดไปเองตลอดเวอ่ะ"
ผมพูดทั้งๆที่ตีนข้างซ้ายเริ่มจะกระตุกอยากถีบใครซักคน ไม่ต้องใครอ่ะ ไอ้สิ่งมีชีวิตที่เรียกว่าปาร์คชานยอลคนนี้นี่แหละ ที่เขาอยากจะฝากรอยตีนไว้ในกายเธอ~ ให้เธอรับไออุ่น~
แหมมมมมม มึงมาเป็นเพลง
"เมื่อกี้คุยกับแม่"
อ่าว ชิบหายแล้วนี่กูด่าคุณนายไปเยอะเลย ขอโทษไว้ ณ ที่นี้นะครับคุณนาย
แล้วทำไมกูต้องเรียกแม่ไอ้ชานว่าคุณนายวะ?
ก็ดีกว่าเรียกคุณแม่แล้วกัน...
"ใครถาม?"
รีวิวการพูดยังไงให้ล่อตีน by บยอนแบคคนแมน
"ก็บอกคนแถวนี้ เพื่อจะคิดไปเองว่าคุยกับแฟน กลัวคนแถวนี่งอน~"
มันพูดแล้วทำหน้าทำตา ตีนมันก็เอื้อมมาเขี่ยต้นขาผม นี่สะกิดดีๆก็ได้ป่ะว้าาาาาาาาา?????
"สะกิดกูทำเตี่ยไร?"
ถามไปก็เอามือตบตีนมันไป นี่มึงจะเขี่ยอีกนานป่ะ! กูจั๊กจี้!!!
"นอน"
กูเริ่มรำคาญคำนี้ขึ้นมาละจริงๆ
"กูไม่อยากนอนบนตัวมึง"
ผมทำหน้าเบื่อโลก สายตากลอกไปมาเป็นเลขแปด
"งั้นก็ไปนอนบนเตียง"
ขณะนี้เวลาตีหนึ่งกว่าๆแล้ว กระผม นายบยอน แบคฮยอน ผู้นี้นอนไม่หลับ สาเหตุมาจากบุคคลที่นอนอยู่ข้างๆ นอนส่งเสียงกรนดังสนั่นประดุจเปิดเวทีบนเตียง คือถ้ามึงจะกรนดังขนาดนี้อ่ะนะ=..=
"ครอกกกกกกกฟวี้ๆๆๆๆๆ"
สำหรับกูแล้วนี่คือเสียงกรนที่กวนตีนที่สุดในโลกครับนี่พูดเลย
แม่สอนมาว่า ถ้าใครนอนกรนให้จับพลิกตัวนอนตะแคง แล้วเสียงจะเงียบไปเอง วันนี้ผมจะลองทำการทดลอง โดยมีชานยอลเป็นเหยื่อครับท่านผู้อ่าน
ว่าแล้วก็เริ่มเลย!
"ฮึบ!"
มีเสียงเล็ดลอดออกจากปากผมเล็กน้อยเพราะตัวมันหนักมากจริงๆครับ แดกข้าววันละกี่กิโลวะมึงเนี่ย!!!
จับพลิกตะแคงตัวมันในความมืดเสร็จแล้วเสียงก็เงียบไปจริงๆ ขอบพระคุณวิธีการของแม่ที่ทำให้ผมจะได้นอนในวันนี้ครับ-/\-
"แม่งเอ้ย กว่าจะเงียบ!"
ผมสบถเสียงกระซิบเพราะกลัวว่ามันจะตื่น โล่งหูละกูคืนนี้
แต่แล้วสิ่งที่กูไม่เคยคาดคิดมันก็เกิดท่ามกลางความมืดมิดในห้องที่ปิดไฟ สำผัสอุ่นๆตรงแผ่นหลังของผม กูรู้เลยครับ กูรู้เลย
แบคฮัก...
แงงงงงงงงงงงง แม่ครับอีแบคจะร้องงงงงงงง
ผมนอนนิ่งๆให้มันกอด สาเหตุคือกลัวมันตื่นขึ้นมาละหงุดหงิด ทีนี้ชิบหายของแท้ครับ...
ส่วนอีคนข้างหลังนี่ก็กอดกูอย่างกับกูเป็นหมอนข้างเลยห่า แถมพอกูเงยหน้าไปมองเสือกทำตาพริ้ม หน้ายิ้มแย้ม เชียวนะมึง ห่าราก!!!
จะว่าไปสัมผัสนี้ก็อบอุ่นดีนะ เขาไม่ได้ให้ใครนอนกอดนอกจากแม่มานานเท่าไรแล้วนะ?
"ฝันดีนะ....ชานยอล"
100%
ทาดาาาาาาาา~ มาอัพต่อให้แล้วววววว
ขอบคุณคนอ่านทุกท่านนะคร้าาา
คอมเม้นมาเลยยยย
แบคเริ่มมีใจหรือฉันคิดไปเอง5555
ชานยอลเร่งทำคะแนนละน้าาาา
ฝากแท็กด้วยจ้าาาา
#นบคม
รักคนอ่านทุกคนน้าาาาา
จุ๊ป
t
h
e
m
y
b
u
t
t
e
r
ความคิดเห็น