คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #5 : น้องแบคคนแมน 4 [100%]
น้องแบคคนแมน 4
"กลับกันเถอะ"
ผมพูดออกไป ทนไม่ไหวล่ะ คือถ้ามึงจะอ่อยกันขนาดนี้ เพราะแม่สาวเสริฟคนสวย(ผมเริ่มมองว่านางไม่สวยล่ะ)ย้ายก้นงามๆขอเธอมานั่งข้างๆผม แถมยังจ้องไอ้ชานยอลตาเป็นมัน
"อะไรวะ ยังไม่หมดถ้วยเลยนะมึง”
จงอินมันพูดครับ คือถ้ามึงเป็นกู มึงจะไม่พูดอย่างนี้ไง
ตื้อดึง!
เสียงไลน์เข้าครับ ไม่ต้องตกใจ ไอโฟนก็งี้
Real_pcy
:หึงอ่อ( ? ³?)♥
Read
Bbeackhyun
:ใครหึง ไม่มี(¬_¬)?
Read
ผมเงยหน้ามองคนพิมพ์ไลน์มาหน้า ก็ว่าทำอะไรยุกยิกใต้โต๊ะ แล้วนี่จะยิ้มทำไม มึงจะยิ้มทำไม!!!
"กลับก็กลับ"
จงอินที่นั่งโซ้ยไอติมเสร็จพูดทั้งๆที่ไอติมเลอะปาก ก็แน่สิ มึงแดกหมดแล้วหนิแหม่
ด้วยความใจดีที่คุณพ่อและคุณแม่ประทานให้มา ผมเลยเอื้อมมือไปเช็ดคราบไอติมที่เลอะปากจงอิน แม่งมองผมตาค้างเลยครับ ไง กูหล่อละสิ อิ___อิ
"มะ....มึงทำอะไร"
จงอินถามเสียงตะกุกตะกัก อะไรกันนี่พ่ออุตสาห์มีน้ำใจช่วยเหลือนะ!!!
"ก็เช็ดปากมึงไง"
ยิ้มครับ ผมยิ้ม ทำขนาดนี้เทพบุตรยังเรียกพ่อเลยครับแหม่
'kai part'
ผมกำลังช็อก!!!
นี่แบคฮยอนทำอะไรลงไป?!
รู้บ้างมั้ยว่าคนแอบชอบอย่างผมจะใจเต้นแรงกับการกระทำที่ไม่คิดอะไรของแบคฮยอนนั่นนะ
"กลับ"
ผมหันไปทางต้นเสียง ชานยอลนั่นเองที่พูด แต่ทำไมหน้าตาบูดบึ้งอย่างนั้นว่ะ?
"ไปดิ”
ผมพูดจบก็ลุกออกจากเก้าอี้ เตรียมเดินออกแต่โดนคว้าแขนไว้
"แบคฮยอนเดินไปขึ้นรถก่อน เรามีเรื่องจะคุยกับจงอินนิดหน่อยนะ"
30%
"มึงชอบแบคฮยอนใช่มั้ย?"
ชานยอลถามออกมาด้วยสีหน้าที่หงุดหงิดขึ้นกว่าเดิม
"ถ้าใช่แล้วจะทำไม?"
ผมตอบกลับไปแบบกวนตีน
ตอนนี้เราอยู่กันในร้านนี่แหละครับ แม่สาวคนสวยคนนั้นออกไปทำงานต่อแล้ว ผมล่ะรำคาญหล่อนจริงๆ
เอาความจริงคือผมเป็นเพื่อนกับแบคฮยอนมานานแล้วล่ะครับ และผมก็แอบชอบเขาด้วย แต่แบคฮยอนน่ะไม่รู้หรอก รายนั้นเชื่อคนง่ายจะตาย
ที่ผมคบกับคยองซูเพราะอยากรู้ว่าผมรักแบคฮยอนจริงมั้ย?
และก็รู้ว่าผมยังไม่ถึงขั้นรักขนาดนั้น
แต่ใครจะไปรู้ว่าความชอบมันสามารถพัฒนาเป็นความรักได้...
"กูชอบแบคฮยอน"
นี่ชานยอลชอบแบคฮยอนจริงๆเหรอ
เหมือนที่ผมคิดไว้เลย ท่าทางไอ้นี่มันฟ้องตั้งแต่ผมเห็นที่ห้องน้ำหลังโรงเรียนล่ะ
"งั้นมึงก็เป็นศัตรูกูนะเพื่อน"
ผมพูดออกไปครับเพราะผม...
"กูจะจีบแบคฮยอน!"
ชานยอลมันตะโกนเสียงดังเลยครับ โอ้ยนี่มึงพูดเบาๆก็ได้
"มึงพูดเบาๆก็ได้มั้ง"
ผมปรามมันครับ มึงเห็นแม่สาวคนนั้นมั้ย นางหันมามองมึงอีกแล้วนะห่า
"เออ กูขอโทษๆ"
"กติกาคือ ห้ามให้แบคฮยอนรู้ว่าเราสองคนเป็นศัตรูกัน และ..."
"และอะไร?"
ชานยอลขมวดคิ้วถาม
"และห้ามรวบหัวรวบหาง มึงเข้าใจแล้วนะ ตกลง?"
"ตกลง"
60%
"แบคฮยอนกินไรอีกป่ะ?"
น้ำเสียงปนหงุดหงิดของไอ้ชานยอลดังแว่วมาจากหน้ารถ คือตอนนี้ผมกับแบคฮยอนนั่งกันอยู่เบาะหลังครับ ถือว่าครั้งนี้ผมชนะ อิอิ
"โอ้ เยยยยยยย"
เสียงร้องเพลงของแบคฮยอนยังคงดังอยู่ต่อเนื่อง ก็เจ้าตัวเล่นเสียบหูฟังแล้วเปิดเพลงดังสุดขนาดนั้น ระเบิดลงข้างๆก็คงไม่ได้ยินเสียงหรอกครับ5555
แต่เดี๋ยวนะ.....
ข้างๆมันก็ผมนี่หว่า!
นี่กูแช่งตัวเองทำไมว่ะ?
"แบคฮยอน..."
นั่นแหนะ มันเรียกอีกแล้วครับ งั้นผมสงเคราะห์ให้ก็ได้ ชิ!
ผมถอดหูฟังออกจากหูแบคฮยอนช้าๆ ก่อนจะกระซิบที่ข้างหูว่า...
"แบคฮยอน กินไรอีป่ะ?"
แบคฮยอนหันมาก่อนจะพยักหน้าหนึ่งที พร้อมขยับมากขมุบขมิบพูดอะไรก็ไม่รู้
"อะไรนะ?"
ผมพูดออกไป ขมวดคิ้วนิดๆ นี่ผมหรือแบคฮยอนหูหนวกกันแน่
"ฉันบอกว่าฉันอยากกินโจ๊ก!!!
"อือหือ พอพูดดังแม่งก็ดังจนแก้วหูกูจะแตก
และก็อย่างที่ว่าล่ะครับ....
พวกเราสามคนถึงได้มานั่งข้างถนนหนาวๆกันแบบนี้
"ง่ำๆ เห้ยมึงสองตัวอ่ะ ไม่สั่งกันอ่อว่ะ เห้ยเจ้านี้อร่อยนะเว้ย!"
แบคฮยอนที่กำลังเคี้ยวหมูในปากพูดถามพวกผมสองคน สีหน้าที่ดูเอร็ดอร่อยนั่นทำให้ผมกลืนน้ำลายดัง เอื้อก!
"แต่ แต่......."
ผมพูดตะกุกตะกักออกไป ความจริงแล้วคือกูไม่มีตังค์โว้ยยยยยยยยยย!!!!
"เห้ยจงอินเดี๋ยวป๋าแบคเลี้ยง"
แบคฮยอนพูดแค่นั้นล่ะครับ ผมนี่ยืนขึ้นเลย เดินไปตรงหน้าร้านแล้วสั่งโจ๊กเลยครับ จะรออะไรล่ะก็ป๋ามันอนุญาติแล้ว5555
"เห้ยนี่มึงสั่งจริงอ่อ?"
ไอ้แบคมันถามผมครับ เอ้า! ก็มึงบอกจะเลี้ยง?
"มึงบอกกูว่ามึงจะเลี้ยงเองนะสัส ห้ามกลับคำนะแบคไม่งั้นกูไม่ให้มึงลอกการบ้านแน่!"
ผมขู่มันออกไปครับ เห็นอย่างนี้นี่ที่สามของห้องนะมึ๊งงงงงงงง!
แค่ก! ไอ้แบคถึงกับสำลักโจ๊กเลยครับ มันทำหน้าวิงวอนสุดชีวิตเลยตอนนี้ นี่กูหยิบกล้องมาถ่ายรูปจะทันมั้ยว่ะ?
"กูขอโทษ กูขอโทษ สองชามเลยก็ได้มึง แต่มึงห้ามไม่ให้กูลอกการบ้านนะ พลีสสสสสส"
หน้ามันขอร้องสุดชีวิตเลยครับ นี่เห็นว่ากูสงสารมึงนะ
"เออๆ กูให้มึงลอกก็ได้ ว่าแต่สองชามเลยหรอว่ะ?"
ผมถามออกไปเพื่อความแน่ใจอีกครั้ง ถ้าหลอกกูอีกครั้งนี่มึงไม่ได้ลอกกูอีกตลอดชีวิตแน่!
"จ้าาาาาาา"อีแบคลากเสียงยาวอย่างนี้แล้วผมจะรออะไร?
โจ๊กใส่ไข่สองชามกลิ่นหอมฉุยถูกนำมาวางบนโต๊ะเหล็กอย่างรุนแรง โดยน้องคนเสริฟที่ดูเหมือนจะเป็นลูกสาวเจ้าของร้าน นี่มึงไม่พอใจอะไรกูป่ะนิ ถ้าไข่แดงลวกกูแตกนะกูจะเอารองเท้าแตะเขวี้ยงใส่หัวแม่งเลย ไงล่ะมึง กูโหด กลับไปตั้งกล้องแล้วรีวิวครีมหน้าใสต่อได้ล่ะมึง
ผมเริ่มลงมือตักโจ๊กคำแรกเข้าปาก เห้ย! แม่งอร่อยจริงๆว่ะ เออไว้วันหลังเดี๋ยวกูมากินอีก แต่มึงช่วยจ้างคนเสริฟที่เป็นมิตรกว่านี้หน่อยนะกูกลัว
"ขอกินหน่อย"
ไอ้ชานยอลชี้ที่ปากตัวเอง ไอ้แบคหันไปมองแล้วตักโจ๊กมาหนึ่งคำเตรียมยัดใส่ปากมัน(ใช้คำว่ายัดเพราะมันตักคำใหญ่มากจริงๆ นี่คนหรือควายแดกกันแน่)
ยังไม่ทันที่โจ๊กจะถึงปาก ด้วยความหมันใส้ของผมจึงดันโจ๊กอีกชามนึงที่ยังไม่ได้กินให้มัน ไงล่ะมึง ดับฝันอ่ะดิ แต่กูเสียดายไข่แดงนั่นชิบหาย
"แดกเอง"
ผมพูดพร้อมยกยิ้มอย่างผู้มีชัย ก่อนจะเอี้ยวตัวไปกินโจ๊กในช้อนที่แบคฮยอนถือค้างไว้ท่าเดิม
งานนี้กูชนะจ้าาาาาาาาาาา
100%
โอ้เยยยย ดูเหมือนว่าจงอินจะนำนะ แต่ไม่เป็นไร
พาร์ทหน้าชานยอลจะเอาจริงล่ะนะ555
ขอบคุณที่ตามอ่านกันมาจนถึงตอนนี้นะคะ
ขอบคุณสำหรับคอมเม้นด้วยเน้อออ
อย่าลืมแท็ก
#นบคม
ในทวิตกันด้วยน้ะ
t
h
e
m
y
b
u
t
t
e
r
ความคิดเห็น