I want say love you อยากบอกคำว่ารัก (Yaoi-TVXQ)

ลำดับตอนที่ #1 : Charpter 1 : Intro

 

Charpter 1 Intro

 

“ก๊อกๆๆ”เสียงเคาะประตูห้องหนึ่งดังขึ้น แต่ก็ยังไร้วี่แววเจ้าของห้อง “ก๊อกๆๆๆๆๆๆๆๆ ยุนโฮ ตื่นได้แล้ว!!!”

 

“..........คร่อก..........”

 

“-*- โครม!!!ไอหมีบ้า!!!ปลุกยากที่สุดในบ้านเอ๊ย!!!!!!!!!”นางฟ้าสุดสวยที่เริ่มแปลงกายเป็นซาตาน ใช้ฝ่าพระบาทสวยทาบไปกับประตูแล้วถีบเต็มที่จนประตูเปิดผึง(ไม่พังด้วยวุ้ย) แล้วตะโกนดังลั่น ยุนโฮ(หมี)ที่นอนอืดอยู่เมื่อกี้ก็เป็นอันสะดุ้งตื่นทันที

 

“คิม แจจุง!!!”

 

“ฉันรู้เฟร้ยยยย ว่าตัวเองชื่อคิม แจจุง! นายไม่ต้องเรียกเสียงดังหรอกนะ! พวกน้องๆเค้ารอนายอยู่แค่คนเดียว รีบไปอาบน้ำเลยไป๊ ไอ้หมีบ้า”แจจุงบ่นไฟแลบ ก่อนจะเดินปึงปังลงบันไดไป เหลือแต่ยุนโฮที่เอ๋อสนิท...

ณ ห้องโถง

 

“พี่แจฮะ พี่ยุนโฮยังไม่ตื่นอีกหรออออ”เสียงครวญครางดังมาจากน้องเล็กของบ้าน ชิม ชางมิน

 

“ใช่ๆ แจจุง ฉันจะเป็นโรคกระเพาะตายอยู่แล้วนะ”นุ้งโลมา เซีย จุนซู ผู้น่ารักและใสซื่อประจำบ้านดงบังชินกิ เอ่ยขึ้นแล้วตีครีบไปมา และมันก็ไปโดนผู้โชคร้ายซึ่งนั่งอยู่ข้างๆ มิคกี้ ยูชอน

 

“จุนซู!!! หยุดก่อนๆฉันเจ็บน้า~”

 

“อ๊า~ ขอโทษนะยูชอน”จุนซูเบิกตากว้างแล้วรีบขอโทษขอโพยซ้ำแล้วซ้ำเล่า ดวงตากลมโตสีรัตติกาลคู่สวยของพี่ใหญ่บ้านดงบังชินกิ กวาดตามองภาพพวกนั้นด้วยความเคยชิน

 

“นอนตายอยู่นั่นน่ะ พี่ต้องพังประตูเข้าไปเรียกถึงจะยอมตื่น”แจจุงพูดพลางแสยะยิ้มอย่างเจ้าเล่ห์ ทำให้สมองอัจฉริยะของชางมินประมวลผลได้ทันทีว่าแจจุงกำลังคิดหาทางแก้แค้นอยู่

 

“พี่แจฮะผมไม่บ่นแล้วแต่พี่เลิกทำหน้าอย่างนั้นเหอะ”ชางมินพูดอย่างกล้าๆกลัวๆ

 

 ตั้งแต่เดบิวต์แล้วต้องอยู่บ้านเดียวกัน เคยมีมั้ยซักครั้งที่หากพี่แจคนสวยของเขาโดนเล่นงานแล้วจะไม่เอาคืน...อย่าน่าสยดสยอง ครั้งเดียวจำไปอีกหลายภพ พี่จุนซูกับพี่ยูชอนเคยทำแก้วน้ำใบโปรดของพี่แจตกแตก แล้วโดนสั่งให้นอนนอกบ้าน 3 วัน และต้องไปเดินรอบเมืองโดยไม่ปลอมตัว(โดนรุมสกรัมโดยหญิงสาว - -) พี่ยุนโฮนอนอืดก็โดนถีบออกนอกบ้านสั่งห้ามนอน 1 อาทิตย์ ส่วนเค้าดันทำครัวที่แสนจะสำคัญของพี่แจเละตุ้มเป๊ะโดนสั่งอดข้าว 2 อาทิตย์ T^T

 

“อืม”คำตอบสั้นๆ ง่ายๆ ที่แสนจะไม่ตรงกับใบหน้าที่โหดเหี้ยมของแจจุงในเวลานี้ถูกเอ่ยขึ้น

 

“ฮัดชิ่ว! ใครนินทาฉันรึเปล่าเนี่ย”

 

“ไม่มีใครนินทานายหรอกนะยุนโฮ รีบๆมานั่งซะนะ เดี๋ยวฉันตักข้าวให้”เมื่อ
แจจุงเหลือบเห็นยุนโฮก็รีบปั้นยิ้มนางฟ้าพร้อมเอาอกเอาใจอย่างดี รวมทั้งข้าวผัดจานโตที่สุดถูกประเคนให้ยุนโฮ...

 

 ชางมินมองตามด้วยสายตาละห้อย จุนซูและยูชอนมองด้วยความสงสัย ยุนโฮไม่สนใจใครทั้งสิ้น ตักเอาๆยัดเข้าปากแล้วเคี้ยวหงับๆด้วยสีหน้าระรื่น ก่อนจะซีดลง 
ซีดลง และ...

 

“จะ...แจจุง!!!!นายใส่อะไรลงป่ะ แค่ก แค่ก อุ๊บ!”ยุนโฮตะโกนลั่นบ้าน ก่อนจะวิ่งพรวดเข้าห้องน้ำอย่างรวดเร็ว

 

‘พะ...พวกผมจาไม่ขัดพี่แจเด็ดขาดขอร้าบบบบบ TT’เหล่าน้องๆมองตามลีดเดอร์ของวงตนเองอย่างอนาถแทน ก่อนจะเหลือบไปเห็นแจจุงที่กลับมาสวมมาดซาตานเช่นเคย แล้วสะดุ้งสุดตัว รีบหนีอย่างหัวซุกหัวซุนกัน

 

“ไม่มีอะไรหรอกนะยุนโฮ มันก็แค่พริกแดงสด เม็ดใหญ่ ของไทย 50 เม็ด เอง”และนั่น...คือคำพูดปิดท้ายของโศกนาฏกรรมแห่งบ้างดงบังชินกิ - -

 

เพิ่งแต่งครั้งแรกนะคะ อาจจะไม่ค่อยถูกใจ แล้วก็สั้นหน่อยนะคะ

 

อย่าลืมเม้นท์เป็นกำลังใจให้คนแต่งนะคะ เดี๋ยวมาอัฟต่อค่ะ ^^