ตัวโน๊ตหัวใจ...คีย์บันไดรัก

ลำดับตอนที่ #2 : ...แล้วมันเปนไงมาไงล่ะเนี่ย...

 ม.4 เราเรียนอยู่ร.ร.นึงในจังหวัดเชียงใหม่ แล้วก้อเปนเดกกิจกรรมด้วย

 เปนวงค์โยธวาทิตของรร.อ่ะเปนวงหญิงล้วน เราเล่น ทูบาร์ (เครื่องดนตรีที่มีเสียงต่ำที่สุด ในบรรดาเครื่องดนตรีทั้งหมด)เครื่องใหญ่ๆอ่ะ   แล้ววันนึงเราก้อได้ไปเจอกับเหตุการณ์ที่ทำให้ดอกรักเกิดขึ้นกลางใจเรา(อีกครั้ง...เหอๆ)

เรื่องมันมีอยู่ว่าาาา....งานการศึกษารร.เอกชนทั่วเชียงใหม่ จะให้นร.วงโยธวาทิต ทั่วเชียงใหม่มาเล่นรวมกัน

เพื่อแสดงถึงความเปนหนึ่งเดียวในการเปนเอกชน(จาแสดงไปทามมายก้อไม่เข้าจายยย)

       วงเราได้เดินมาร์ชชิ่งนำขบวนเดินเข้า เปนวงเดียวที่เดิน เพราะวงอื่นขี้เกียจกันหมด ประกอบด้วยความเปนโปรฯของวงเรา เค้าเลยยอมรับให้โชว์พาวกันตามอัธยาศัย เหอๆ....การแสดงนี้ จะมีการซ้อมร่วมอยู่ 2 วัน ถ้วนๆ(ซ้อมกันแค่สองวันเอง...โคดโปรฯ)

วันแรก......

            วงเรามาถึงรร.มงฟอร์ต(มงฟอร์ตเปนเจ้าภาพอ่ะ) แต่เช้าเลย.. ไม่มีวงไหนมากันซักวง เราก้อต่อเครื่องกันแล้วก้อเริ่มวอร์มเสียง เพื่อการโชว์พาวครั้งยิ่งใหญ่ เหอๆ....ซักแป๊ป ก้อมีไอ่วงกางเกงสีน้ำเงินเดินมา วงไรหว่า อ๋อ!!เจ้าภาพนี่หว่า  มานมาทำอารายยยย......มานเดินกันมาสองคน คนนึงน่าตาใช้ได้เรยยอ่ะ กับอีกคนนิอ้วนมากมาย แต่ขาวสัตๆ อ่านะ...พอดูได้  ได้ความว่า ให้มาวอร์มด้วยกัน เออ!!!นะ...อยู่ดีไม่ว่าดีจามาวอร์มด้วยกันซะงั้น เอาเหอะๆเพราะพาร์ทอื่นก้อมีมาวอร์มด้วยเหมือนกัน

ไอ่คนแรกเนี่ยนะ มานอยู่ ม.3 ชื่อ ชาร์ป (เหมาะกับเปนนักดนตรีแท้ๆเลยวุ้ย)   

มานเปนหัวหน้าพาร์ททูบาร์ของมงฟอร์ต เล่นเก่งใช้ได้เลยอ่ะ..

กะอีกคน มานอยู่ ม.2 มานชื่อตุล (เกิดเดือนตุลาแหงๆ)

เปนรุ่นน้องของชาร์ป เก่งรึปล่าว..ไม่รุ เพราะเราไม่ได้นั่งข้างมันอ่ะ เลยไม่รู้

มานเดินเข้ามากันสองคน..กล้ามากนะเมิง เหอๆ...

“มาสเซอร์.. บอกให้มาซ้อมด้วยกันครับ เด๋วตอนสิบโมงมีรวมวงนะครับ”

“อ่อ ค่ะๆ ได้เลย เข้ามาๆ  ปุ๊ก เขยิบให้เค้าเข้ามาหน่อยดิ”

นี่...เปนงายยย โชว์ด่าน้องให้ดูเลย มานจาได้รู้ว่าช๊านอ่ะ เปนหัวหน้าพาร์ทดารานะโว้ยยยย ม่ายช่ายหมูๆ(แต่อ้วนเหมือนหมูว่ะ ทำไงดี....แงงง งงง งงง งง ง.....)

“นำวอร์มเลยครับ...ดารานำวอร์มเลย”มานมาบอกงี้...ตั้งตัวไม่ทันนะเนี่ย

“โอ๊ยยย วอร์มไปเถอะค่ะ...นำวอร์มไม่ค่อยเก่งหง่ะ”

“มะเปนไรหรอกครับ ถ้าดาราไม่เก่งมงฟอร์ตจาเรียกว่าอาไรล่ะครับ”

            ดูมานพูด....กรูกะน้องพาร์ทงี้จะลอย เขินอ่ะ มานำวอร์ม ถ้านำผิดมานจาหัวเราะกรูม๊ายยน้อออ...

ก้อเริ่มวอร์มกัน สรุปคือได้สลับกันนำวอร์มโดยมีหัวหน้าพาร์ทของสองรร.เปนแกนนำวอร์ม

เท่าที่ดู...มงฟอร์ตจะไม่เน้นวอร์มที่เปน  sler( การปล่อยลมโดยไม่ตัดเสียง) tung(การใช้ลิ้นตัดเสียงให้มีความชัดเจน) หรือพวกวอร์มอาไรเร็วๆจาวอร์มเปน long tone (การปล่อยลมยาว)มากกว่า เวลาเรานำวอร์มเค้าเลยจะเล่นตามไม่ค่อยทัน เพราะ ไม่ชินกับการเล่นเร็วๆ แล้วดาราก้อไม่ชินกับการ วอร์ม ลองโทน ของมงฟอร์ตด้วย เพราะรู้สึกโค-ตะ-ระ-เบื่อ เลยยย...(ต้องเข้าจายยอ่านะ.....วงดารามันซาดิสด์อ่ะ ชอบอารายแรงๆ มานสะจายยยดี เหอๆๆ)     

“ชื่ออาไรกันมั่งหรอครับ” พอได้ที่ได้ทางกัน ก้อเริ่มทำความคุ้นเคยอ่านะ...น้องชาร์ปก้อเลยถามขึ้นมา

“ชื่อหนิงค่ะ อยู่ ม.4 นะ”แนะนำตัวอ่ะ...แนะนำตัว

“คนนี้ ชื่อ ปุ๊ก นะ อยู่ ม.3 อีกคนชื่อ ผึ้ง เปนน้องพาร์ท”

“คับๆ ผมชื่อชาร์ปนะ อยุ่ ม.3 อ่ะ” โห...ม.3 หรอวะ กรูนึกว่า จาแก่กว่านี้ซ้าอีก เล่นเกิดมาหน้าแก่นี่หว่า ความผิดนะนั่น..ผิดมากมาย ก้อเจือกไปเรียกมานว่าพี่ซ้างั้น อ่ะ ....ม่ายเปนรายยโว้ย ม่ายรู้ไม่ถือว่าผิด เหอๆๆ

 “อ่าว..ม.3 หรอ เหอๆ พี่อยู่ ม.4 แล้วอ่ะ  ” เราต้องเปลี่ยนสรรพนามในการคุยกะทันหัน น่าตกจายยจิงๆ ช๊านแก่หรอเนี่ยยยย...ม่ายน้าาาา

“อ่า คับๆ...คนนี้ชื่อตุลอยู่ ม.2 คับ เปนน้องพาร์ทผม”

“หวัดดีคับ..”น้องเค้าทัก ประกอบกับแจกยิ้มหวานนนน....หวานจนตาหายไปเลยอ่ะ (555+) น่ารักดี ชอบอ่ะ ขาวๆตี๋ๆเหอๆ จาต้อยเดกหรอเนี่ยกรู

“ค่ะๆ หวัดดีค่ะ ” อ่า...เริ่มรู้จักกันแล้ว ตอนนี้บรรยากาศก้อเริ่มเปนกันเองมากขึ้น เพราะรู้เขารู้เรากันพอสมควรแล้ว

            ตอนสิบโมงก้อเริ่มซ้อมรวมวง วงของรร.อื่นก้อมาครบแล้ว ก้อเริ่มแจกโน๊ต

โอ้!!!...แม่เจ้าาาาาา ยากจิ๊ปหาย ยากมากมายเรยอ่ะ ไล่ เขบ็ต เปน สี่-ห้า บรรทัดแน่ะ ตายๆๆ

แต่อย่างเรามานโปรฯงายยย...ดูแปปเดียวก้อเล่นได้(ไม่ค่อยเท่าไหร่เลยกรู เหอๆ)

ตอนนี้มากันครบทุกวงแล้ว หลังจากได้แนะนำชื่อกันไปแล้ว(แนะนำกันเองอ่ะ ในพาร์ท) ก้อเริ่มเล่นรวมกัน

ที่จำได้คร่าวๆ...มงฟอร์ตนั่งทูบาร์แถวแรก กะ วชิราลัย ดารานั่งแถวสองเพราะเล่นซูซาร์(งวงช้างสีขาวน่านแหละ) นั่งกะ รร.ปรินส์

แถวที่สาม เปนแถวของ พระหฤทัย กะ จิตรา มีน้องตุลไปแถมด้วย เพราะไม่มีแสตนดู

           เราเริ่มเล่นไปได้สอง-สามเพลง น้องตุลก้อตะโกนข้ามหัวแถวเราไปถามน้องชาร์ป

“พี่ชาร์ปๆๆ..” อ่านะ..กลัวเค้าไม่รู้ว่ารุ่นพี่มันชื่อชาร์ปงายยวะ ตะโกนซ้าดัง  แล้วน้องชาร์ปก้อหันกลับมา

“ธิติ...จะมาไม๊อ่ะ” อ่าววว...มานเปนครายอีกล่ะเนี่ย   ยังมีอีกหรอ..นึกว่ามีสองคนซ้าอีก แต่ก้อไม่ได้ถามนะ เพราะไม่ได้ไปบอกมานหนิว่าแอบฟังมานพูดอยู่ (เหอๆชั่วร้ายละกรู)

“โทรไปถามมานแล้ว มานบอกว่าเด๋วกะลังจามาถึง” เออนะ..อ่ายเชี่ยนี่ ถ้าอยู่ดารามานได้โดนครูตุ้ยด่าไม่ได้ผุดไม่ได้เกิดแน่เลยว่ะ...

“อ่ออ...หรอๆ แล้วมานเอาเครื่องไหนเล่นอ่ะ”

“เอาเครื่องใหญ่เล่น มึงอ่ะเล่นเครื่องเล็กไปนั่นแหละไอ่ตุลอย่าบ่น”

“โห อารายยว้าาาาา” ไอ่น้องตุลมานแอบบ่นอ่ะ ทำเอากรูกะน้องพาร์ทหัวเราะกันครืนเรยย

            แล้วซักพัก ไอ่คนที่ชื่อ “ธิติ” มานก้อมาปรากฏตัว เลยรู้เหตุผลเลยว่าทามมายมานถึงรอดมาจนถึงทุกวันนี้

มันจบแล้วอ่ะ .....เปนนักศึกษาแล้ว  หน้าตาก้อ..ดูดีอ่ะ ไม่น่าเกลียด แต่มานอ้วนนะ แต่งตัวเซอร์ๆประมาณว่า แต่งตามใจกรู ตางี้ โคดโต ตาโคดใสเลยอ่ะ..เหอๆ อิจฉา มานมานั่งกะ น้องชาร์ปที่แถวแรก พร้อมกับทูบาร์ที่ดาราไม่มี

อ่ายยยสาดดดด...อยากได้โว้ยยยย!!

            แล้วเราก้อเริ่มเล่นกัน พอเปลี่ยนเพลง น้องชาร์ปมานก้อหันมา บอกว่า....

“พี่หนิงๆ” เอาเข้าไปๆ กลัวเค้าไม่รู้รึงายยย ว่าช๊านชื่อหนิง เรียกซ้าดังโคด

“หืมม..อารายยย” ตกจายยไม่ใช่เล่น เมิงจาเอาไงกะกรูอีก....

“ผมมะมีโน๊ตอ่าา ขอดูด้วยได้ไม๊” มานถามตบท้ายด้วยการทำหน้าเจี๋ยมเจี้ยม

ตอนนี้ทุกคนก้อหันมาดูเราหมดเลย ทั้ง ปรินส์ ทั้ง พระทัยฯ มานคงอยากรู้อ่ะ ว่าเราจาตอบว่างายยย

แล้วมาทำอย่างงี้ครายมานจากล้าปฏิเสธอ่าาาา....ก้อต้องตอบตกลงอ่ะดิ

“เอาดิๆ มานั่งข้างๆนี่ดิ” เราก้อย้ายให้มันมานั่งข้างๆจาได้ดูด้วยกัน แล้วน้องชาร์ปกะพี่ธิติมานก้อสลายโต๋กันมานั่งข้างแบนด์ดารากันหมด น้องชาร์ปนั่งข้างเรานะ พี่ธิติไปนั่งข้างไอ่ผึ้ง ซวยแล้วงายยย เล่นดีๆนะไอ่ผึ้ง...อย่าทำช๊านขายหน้าน้าาาาาา..แล้วทุกอย่างก้อเปนไปอย่างราบรื่น ทุกคนก้อเล่นกันไม่ค่อยได้ไปตามระเบียบ เพราะว่า เหนโน๊ตวันแรกนิหน่าาา..ดารากะมงฟอร์ตยังพอไปได้ แต่อีก 3 โรงเรียน เล่นกัน(แทบจะ)ไม ่ได้เลย  แล้วก้อถึงเวลาพักเที่ยง....

พักเที่ยงก้อต้องกินข้าวช่ายยยมะ...เราก้อมานั่งกินกะเพื่อนๆอย่างหนุกหนาน เพราะเปนการกินข้าวต่างรร.โคตรจาหนุกหนานจิงๆ

แต่....เรากะเพื่อนๆบางคน(ส่วนมากเปนหัวหน้าพาทอ่านะ)ก้อต้องกลับไปโรงเรียนก่อน เพราะ ต้องไปเล่นให้ละครเวทีที่โรงเรียนอีก อ่านะ!!ทำใจ งานมานเยอะงี้อ่ะ ครูก้อเลยให้เรากลับมาก่อน ทิ้งน้องพาร์ทผู้หน้าสงสาร ไว้ที่ซ้อมรวมวง แต่เรากลับมาก่อน

พอกลับมาก้อไปเล่นกะวงแชมเบอร์ รวมกันเปนออเครสต้าอ่ะ...ก้อเจอพี่อห์น” (ตอนนั้นยังไม่รู้ว่ามานเปนเกย์...ก้อดีจายย ดีละกลับมาเจอหน้าพี่ ขจร)

               พอตกเย็นมา น้องๆกะเพื่อนๆที่เหลือในวงก้อกลับมาจากรวมวงและทุกคนทำหน้า เหมือนกับผ่านศึกกันมาแล้วมากมาย ไอ่ปุ๊กหน้าดำกลับมาเลย(จากที่มานก้อดำอยู่แล้ว555+)แล้วก้อกลับมาเล่าให้เราฟัง

“โอยๆๆพี่หนิงขา ม่ายไหวนะอย่างเงี๊ย เล่นม่ายทัน”  เอาเหอะน้อง!!! พี่เข้าจายยยเพราะก้อยังไม่ได้เหมือนกานนน

“เปนไงมั่งอ่ะ เล่าดิ๊ๆ” อยากรู้ว่าไปทำอาไรขายหน้าไว้รึป่าวอ่ะนะ เหอๆ

“ก้อพอพี่หนิงไปนะ เค้าก้อให้มาวอร์มกันก่อนซ้อมตอนบ่ายอีกรอบ แล้วชาร์ปมานจาให้ปุ๊กนำอ่ะ”   เอาแล้วงายย....

กรูว่าแล้ว น้องกรูไปทำขายหน้าแน่แล้ว เวนกามม มม มม ม....

“แต่ปุ๊กไม่ได้นำนะ เพราะปุ๊กไม่กล้าอ่ะ กลัวไปทำอะไรผิด” ดีมาก..ไอ่น้องร๊ากกกกก

“แล้วไงต่ออ่ะ”

“แล้วชาร์ปก้อเลยมานำวอร์มอ่ะ โคดเบื่ออ่ะพี่หนิง”

“อืมๆ รู้สึกเหมือนกันช่ายยมะ” เหอๆ ไม่ได้รู้สึกคนเดียวนี่หว่า สรุป เปนกันกันทั้งพาร์ท ก้ายกันทั้งพาร์ท

“อ่า..ช่าย โคดน่าเบื่ออ่ะ แล้วตอนบ่ายเค้าให้แยกพาร์ทซ้อมอ่ะพี่หนิง ก้อแยกไปซ้อมกานนน” มานเริ่มเล่าต่อ

โดยมีไอ่ผึ้งเปนตัวเสริม

“แต่ปุ๊กคิดว่า ไปนั่งพูดกันมากกว่า โคดฮาเลยอ่ะ พี่หนิง”  กรูว่าแล้ว...พลาดไปแล้วกรู รู้งี้ไม่กลับมาดีกว่า

“เอ้อ!!!!ใช่ๆพี่หนิงพี่ติมานมาถามไอ่ผึ้ง”มานเล่าด้วยสีหน้าตื่นเต้นมากมายเรยยยย ก้ออยากรู้อ่ะดิ

“ถามว่าไรอ่ะผึ้ง” หันไปถามไอ่ผึ้งบ้าง ก้ออยากรู้นี่หว่าาา

“พี่ติมานถามว่า ดารามีแต่ผู้หญิงหรอ...หนูก้อตอบว่าใช่”

“อืมๆ”

“แล้วมันก้อถามต่อว่า...แล้วมีแฟนได้ไม๊”  เกิดอาการ “จึก”ค่ะท่านผู้อ่าน รู้เลยเนี่ย..ว่าไอ่เนี่ย  “หน้าม่อ”

“แล้วน้องผึ้งตอบว่าอารายอ่ะ”

“หนูก้อไม่ได้ตอบว่าไง...ก้อได้แค่ยิ้ม แหะๆๆ ”  น่านนนน!!!!! น้องพาร์ทกรูเอาแล้วงาย ไม่มีภูมิต้านทานความหน้าม่อบ้างเล้ยยยย(ใครไปเหมือนหล่อนล่ะ ไอ่หนิง..เหอๆๆ) 

“เนี่ยค่ะ พี่หนิง!!หนูก้อไม่รู้จาทำไงเหมือนกันอ่าค่ะ ....”

“ก้อนะ...แล้วแต่เวรแต่กรรมละกานนนน”  แล้วพาร์ททูบาร์ก้อรู้สึกถึงสายตาอาฆาต ของไอ้ยิม มานมองแบบประชดว่า”เมื่อไหร่เมิงจาเอาเครื่องขึ้นมาซ้าที  กรูจาวอร์มแล้ววววว”

“เอ่อออ พี่ว่า ตอนนี้ไปซ้อมก่อนดีกว่า ก่อนที่จาได้ซวยกันทั้งพาร์ท” น้องพาร์ทคงจะเริ่มรู้สึกถึงพลังอาฆาตนั้นก้อเลยไม่มีข้อโต้แย้งใดๆ เลยร่วมใจกันสลายโต๋ไปนั่งซ้อม...