คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : Episode 1 : พิธีกรรมสีเลือด (p.2)
Episode 1 : พิธีกรรมสีเลือด (p.2)
“ วอ ~ วี้ หว่อ วี้ หว่อ ”
เสียงไซเรนรถตำรวจดังขึ้นมาแต่ไกลพี่ขวัญจับมือผมแล้วชวนออกไปข้างนอก
เพราะพี่เขารู้สึกกลัวกับสิ่งที่เกิดขึ้นผมจึงพาพี่ขวัญไปนั่งใต้ต้นไม้
“ เห้ย ! ไอพีธ ” เสียงของผู้ชายพูดขึ้นพร้อมกันแล้วมีมือมาตบบ่าผมเบาๆ
“อ้าว ไอ้วิน ไอ้คิว ไอ้ไผ่ มาได้ไง ? ” ผมหันไปตามเสียงเจอเพื่อนเก่าของผมยืนเรียงกัน
อย่างกับ boy bend จะว่าไปในกลุ่มเพื่อนคงมีผมหน้าตาธรรมดาที่สุดเพราะ
คนแรก วิน หนุ่มป็อปที่สุดในโรงเรียนมัธยม ผมสีน้ำตาลเป็นประกาย ตาคมมีเสน่ห์
ส่วนคนที่สอง คิว ผู้ชายขี้เล่นผมสีโอ็ค ปากเรียวเล็กอย่างกับผู้หญิง
และคนสุดท้าย ไผ่ ผู้ชายผมสีดำสนิท นิสัยผู้น้อยต่อยหลัก
“นี้..อยู่ห้องเดียวกันยังไม่รู้อีกหรอครับ ไอคุณพีธ” วินพูดพร้อมกับกอดคอผม
แล้วก็เล่นหัวยังกับผมเป็นเด็กๆ
“พี่ขวัญครับ นี้ไอวิน ไอคิว แล้วก็ไอไผ่เพื่อนผมครับ” ผมแนะนำเพื่อนๆผมให้พี่ขวัญได้รู้จัก
พี่ขวัญก็ส่งยิ้มให้เหมือนตอนแรกที่เจอผม เราทั้งหมดนั่งคุยกันซักพัก
จนผมขอตัวไปเข้าห้องน้ำ
“น้องๆ...ช่วยพี่แจกหน่อยสิ” พี่ผู้ชายน่าจะอยู่ปี3เดินเข้ามาส่งกะดาษให้ผมไปแจก
“ครับๆ..” ผมรับคำ แล้วพี่เขาก็รีบเดินไป ผมจึงก้มหน้ามาอ่านกระดาษในมือ
“ด้วยเหตุที่เกิดเหตุการณ์ประหลาดขึ้นทางสถานศึกษาจึงเห็นสมควรว่าควรให้นักเรียนกลับบ้านพร้อมๆกัน.....เมธา พาณิชย์ ”
ผมเงยหน้าจากกระดาษแล้วรีบวิ่งไปแจกกระดาษนั้นไปแล้วเหลือไว้ 5 แผ่น
สำหรับพี่ขวัญ และเพื่อนๆ
“นี้ครับพี่ขวัญ ส่วนนี้ที่เหลือของพวกแก”ผมส่งกระดาษให้พี่ขวัญแล้วโยนกระดาษที่เหลือ
ใส่หน้าไอวิน
“กลับบ้านด้วยกัน....เอ่อ แล้วพีธบ้านอยู่ไหนหรอจ๊ะ” พี่ขวัญทวนคำแล้วหันมาถามผม
“ผมอยู่หอตรงซอย 42 ครับ..แล้วพี่ขวัญหละครับ” ผมตอบพี่ขวัญพร้อมถามต่อเป็นมารยาท
“อ้าวหรอ..อืมอยู่หอเดียวกับพี่เลยพี่อยู่ห้อง 14 อย่างนั้นพีธก็คือเด็กใหม่ 13 ใช่ปะ?”
“ใช่ครับ อย่างนั้นวันนี้กลับด้วยกันนะครับ ^^ ” ผมตอบพี่ขวัญแล้วส่งยิ้มให้
“พวกผมอยู่บ้านพักข้างๆหอครับ ” คิวพูดแล้วแทรกตัวมาระหว่างผมกับพี่ขวัญ
หลังจากนั้นพวกเราก็พากันกลับบ้านผมบอกลาพี่ขวัญแล้วเดินเข้าห้องไปอาบน้ำ
เปลี่ยนเสื้อผ้าแล้วมานั่งเล่นคอมพิวเตอร์
--------------------------------------------------------------
23.30 น.
“ก๊อก ก๊อก ” เสียงเคาะประตูห้อง ผมจึงเดินไปเปิด... แต่มันกลับไม่มีใคร
มีเพียงบัตรสีดำสนิทเขียนว่า
“ ผู้ถูกเลือก ”
ผมปิดประตูลงแล้ววางบัตรนั้นไว้หัวเตียงแล้วนอนต่อ...
ความคิดเห็น