คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : Let U Go CHAPTER2 :: New Target
“เฮือก!!!”ร่างบางทั้งสามสะดุ้งตื่นขึ้นมาจากเตียงของตน
“พวกนายก็ฝันใช่มั้ย??”ทงเฮหันไปหาเพื่อนที่เหลือ ก่อนจะห้มหน้าลงเมื่อเห็นเพื่อทั้งสองพยักหน้า
ฝันอีกแล้ว ผ่านมา3ปีก็ยังลืมไม่ได้ซักที
ตั้งแต่วันที่เดินจากมา ก็ฝันอย่างนี้ตลอด เหมือนคอยตอกย้ำเหตุการณ์ที่ตนทำร้ายคนที่รัก...มากที่สุด ไม่เคยมีวันไหนที่ไม่เสียใจ หรือ ลบเลือนมันลงไปได้ซักที
“3ปีแล้วนะ...”ฮยอกแจเอ่ยออกมาเบาๆ หยาดน้ำตาค่อยๆไหลเปื้อนใบหน้าขาว เสียใจ ทั้งที่สัญญาว่าจะไม่ให้ใครมาทำร้ายคนที่เขารัก แต่สุดท้าย...
เขานี่แหละที่ทำมันเอง
“นั่นสิ แต่เหมือนพึ่งผ่านมาเมื่อวานเอง”ซองมินกล่าวก่อนจะล้มตัวลงนอน ซบหน้ากับหมอน พร้อมกับหลั่งน้ำตาออกมาเงียบๆ
“นอนเถอะ พรุ่งนี้ต้องทำงานอีก”พูดจบทงเฮก็ทิ้งตัวนอน กลั้นเสียงสะอื้นที่จะเผยออกมาให้คนอื่นได้ยิน
ฮยอกแจลงนอนเป็นคนสุดท้าย ทั้งสามคนไม่มีใครที่สามารถหลับลงซักคน ใบหน้าต่างนองไปด้วยน้ำตาแห่งความรวดร้าว
สาเหตุที่ทั้งสามคนต้องขอเลิกจากคนที่รักนั้น เพราะคำว่า “หน้าที่” มันค้ำคออยู่ การเป็นนักฆ่า ไม่มีวันไหนที่จะอยู่ได้อย่างสงบสุข มือที่ภายนอกดูขาวสะอาดแต่กลับเปื้อนไปด้วยเลือดของคนชั่วมากมาย ถ้าหากไม่ปล่อยมือจากคนที่รักไปตั้งแต่วันนั้น ซักวัน...พวกเขาอาจจะต้องเสียคนที่รักไปตลอดกาล...
++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++
เช้าวันต่อมา
“เจ้าสามลี! ตื่นเดี๋ยวนี้เลยนะยะ! ฉันบอกให้ตื่นไงล่ะเฟ้ย!”เคร้ง! เสียงแหลมหูอันคุ้นเคยดังขึ้น ก่อนจะตามด้วยเสียงตะหลิวเคาะกระทะอันดังสนั่นพาลเอาคนที่พึ่งจะข่มตาหลับได้ไม่ถึงชั่วโมงต้องเบิกตาขึ้นมาอีกครั้งหนึ่ง
“อะไรอ้ะ! พี่ฮีชอลอ่า...นี่ปลุกไม่ดูเวลาเลยใช่มั้ยเนี่ย~~~”เสียงบ่นจากลีหนึ่งดังขึ้น
“ใช่ๆ ทำร้ายกันได้~~~”ตามด้วยลีสองมาติดๆ
“พี่ชอลลี่ ปลุกสายๆหน่อยก็ได้น้า~~~”ตบท้ายด้วยลีสาม
“เช้าบ้าอะไรล่ะยะ! 9โมงแล้วยังไม่ตื่นกันอีก ตื่นๆๆๆ”ฮีชอลเคาะกระทะไม่หยุดเมื่อเห็นสามลีที่ว่ากำลังจะล้มตัวนอนอีกครั้ง ทำให้ต้องตื่นขึ้นมาอย่างช่วยไม่ได้
“ดีมาก...”ยิ้มอย่างพอใจเมื่อเห็นรุ่นน้องสุดที่รักตื่นทุกคน“เอาล่ะ...ลีมิน!”ชี้ตะหลิวไปที่ซองมิน“วันนี้เวรนายเก็บห้อง ลีฮยอก! เวรนายทำอาหาร ส่วนลีด๊อง...”เงียบเสียงไปสักครู่ “วันนี้นายล้างจานด้วยนะ!”เมื่อสั่งเสร็จก็เดินออกไปก่อนจะตะโกนว่า
“แต่ถ้าพวกนายอาบน้ำแต่งตัวเสร็จใน15นาทีทุกอย่างที่ฉันพูดไปไม่ต้องทำ!!!”เท่านั้นแหละ แย่งห้องน้ำกันกระจาย เลือกชุดกันเสร็จสรรพเพื่อให้ทำทุกอย่างได้เสร็จตามเวลาที่กำหนด
15นาทีต่อมา
“เยี่ยมมาก!!!”ฮีชอลปรบมืออย่างชอบใจเมื่อเห็นรุ่นน้องทั้งสามนั่งกันอย่างเรียบร้อยที่โต๊ะอาหาร
ทันเวลาเป๊ะ!
“ก็พี่เล่นให้เวลาแค่15นาที พวกผมมีกัน3คนนะพี่ไม่ใช่คนเดียว”ซองมินโวยวายอย่างเหลืออด ก็ปกติเขาใช้เวลาอาบน้ำก็เกือบครึ่งชั่วโมง แต่นี่เฉลี่ยก็คนละ5นาที
5นาที!!!
ใช่คนรึเปล่านั่นน่ะ
“แต่พวกนายก็เสร็จทันนี่นา...”ฮีชอลเอ่ยก่อนจะเดินไปเปิดทีวี“ดูซิว่าวันนี้จะมีข่าวอะไรบ้าง”ทันทีที่เปิด ใบหน้าของนักข่าวสาวก็ได้โผล่ขึ้นมาพร้อมกับเสียงบรรยายเกี่ยวกับข่าวนั้นๆอย่างชัดเจน
‘สวัสดีค่ะทุกท่าน จากที่เราได้ทราบกันว่า คุณสเตลล่า นักแสดงดังของวงการ ซึ่งมีข่าวลือมาว่าเธอได้ลอบจ้างมาเฟียให้ทำร้ายคุณ มินซอนเย ซึ่งเป็นนักแสดงหน้าใหม่ที่โด่งดังไม่แพ้กัน แต่เมื่อวานนี้...’นักข่าวเงียบไปครู่หนึ่ง‘เธอได้เสียลงชีวิตแล้วค่ะ...จากการตรวจสอบพบว่าได้เสียชีวิตโดยการลอบยิงเข้าที่ขมับทำให้เธอเสียชีวิตลงทันที แต่ว่าทางตำรวจได้พบอะไรบางอย่างค่ะ!’เธอพูดอย่างตื่นเต้นเมื่อได้ยินการรายงานจากsmall talkที่เธอสวมอยู่‘ในเสื้อของคุณสเตลล่าได้มีไพ่รูปเอซ โพดำ โดยด้านหลังเป็นรูป 3L’แตฮีเงียบไป‘ดูท่าว่าการเสียชีวิตลงครั้งนี้คงไม่ใช่การลอบทำร้ายธรรมดาๆแล้วสิคะเนี่ย เมื่อมี 3L มารับประกันแบบนี้ ดูท่าว่าตำรวจทั้งเกาหลีคงจะเจองานหนักแล้วล่ะค่ะ ขอจบการรายงานเพียงเท่านี้ ดิฉัน คิมแตฮี รายงาน’
“ว้าวๆๆ ดังใหญ่แล้วนะเราเนี่ย~~~”ฮีชอลเอ่ยหลังจากปิดทีวีลง ใบหน้าฉายความยินดีอย่างเห็นได้ชัด
“ก็นะ...คนมันมีฝีมือ~~~”ทงเฮพูดอย่างโอ้อวด
“ฝีมือตรงไหนฟระ เห็นแกยิงอย่างเดียว ฉันอุตส่าห์ไปล่อยัยนั่นออกมานะเฟ้ย”ฮยอกแจโวยอย่างอดไม่ได้
“เงียบไปเลยไอ้ไก่ แกจะล่อออกมาได้เรอะถ้าไม่ได้ฉันชงเครื่องดื่มผสมยาให้ยัยป้านั่นน่ะ!”ซองมินขัด
“เอาน่าๆ ถือว่าเก่งก็แล้วกัน”ฮีชอลเอ่ยเมื่อเห็นว่าสงครามนี้ท่าจะยาวนาน
ใช่แล้วล่ะ 3L มาจากคำว่าสามลี (ลีซองมิน ลีฮยอกแจ ลีทงเฮ) ซึ่งทั้งสามคนเมื่อรับงานมาจะแยกย้ายกันปฏิบัติตามหน้าที่ที่ได้รับมอบหมาย ถือว่าเป็นทีมเวิร์คที่ยอดเยี่ยมเลยทีเดียว
ออดๆ
“ผมไปเปิดนะ!”ทงเฮพูดเมื่อได้ยินเสียงกริ่งก่อนจะวิ่งออกไปเปิดประตู
“น่าเบื่อชะมัด”ฮีชอลบ่นก่อนจะนอนเอกเขนกอยู่บนโซฟาตัวยาว ใบหน้าสวยงอง้ำไปด้วยความเซ็ง
หากคนที่ไม่รู้จักคงคิดว่าฮีชอลเป็นเพียงชายหนุ่มที่มีใบหน้าสวย และ มีลักษณะเหมือนผู้หญิง แต่ใครจะไปรู้ว่าความจริงแล้วฮีชอลนี่แหละ...
...นักฆ่าอันดับหนึ่งของวงการ...
แต่นอกจากสามลี และ นายใหญ่แล้ว ก็ไม่มีใครที่รู้จักหน้าค่าตาของฮีชอล ทราบเพียงว่าคิมฮีชอลคือนักฆ่าผู้ที่ไม่เคยเผยโฉมหน้าให้ผู้ใดเห็นก็เท่านั้น
“สวัสดีทุกคน~~~”เสียงใสกังวานดังขึ้นมาทันทีที่ทงเฮวิ่งไปเปิดประตู
“ไง...ทึกกี้”ฮีชอลเอ่ยทักทั้งที่ยังหลับตาอยู่ทำเอาคนที่เดินเข้ามาอย่างหน้าชื่นตาบานต้องหน้ายู่ลงด้วยความไม่สบอารมณ์ ยังไม่ทันเดินมาให้เห็นมันก็รู้ซะแล้ว เซ็งหมี (= ^ =)
“เออ...รู้ตัวอีกแล้ว นี่ท่าทางเครื่องเปลี่ยนเสียงคงใช้ไม่ได้แหงๆ”ลีทึกพูดก่อนจะโยนเครื่องเปลี่ยนเสียงที่ตัวเองสวมอยู่ทิ้งไป
ลีทึกเป็นเพื่อนกับฮีชอลมาตั้งแต่เด็ก เมื่อมาเป็นนักฆ่า ลีทึกซึ่งเป็นเด็กกำพร้าเหมือนกับ ฮีชอลจึงเลือกที่จะมาเป็นด้วย โดยเปลี่ยนชื่อจากจองซูมาเป็นลีทึก นอกจากนั้นลีทึกยังเป็นนักฆ่ามือหนึ่งของวงการเช่นเดียวกับฮีชอลเพราะพวกเขาทั้งสองเป็นคู่หูกันตลอดการทำงาน
แต่ตอนนี้ลีทึกเลือกที่จะเป็นคนส่งรายชื่อเป้าหมายไปให้กับนักฆ่าแทน
“เสียงแสดงความหลั่นล้าอย่างนั้นมีแค่นายคนเดียวแหละย่ะ”ฮีชอลบ่นก่อนจะลืมตาขึ้นมา“งานใหม่หรอไงทีนี้??”เอ่ยถามพอเป็นพิธี
“แม่นแล้ว เอ้าสามลีนั่งให้เรียบร้อยหน่อยเร็ว มีงานใหม่มาบอก”ลีทึกเอ่ยชักชวนคนที่นอนกินช็อคโกแลตที่เหลือให้กระฉันกระเฉงขึ้นหน่อย
“หวัดดี / ดีฮะ /ไงฮะ พี่ทึกกี้”สามลีทักทายกันโดยเรียงจากอายุ (แก่ไปเด็ก)
“จ้า พี่มีงานใหม่มาให้ งานครั้งนี้มีเป้าหมาย3คน งานใหญ่เลยนะ ยากใช่เล่นเลยล่ะ แต่ว่า...”ลีทึกเงียบเสียงเพื่อเพิ่มความตื่นเต้น“ถ้าทำงานนี้สำเร็จ พวกนายจะได้เลิกเป็นนักฆ่าตามที่เคยขอไป”ข้อเสนอที่แสนถูกใจทำให้สามลีตาวาวขึ้น
“จริงนะพี่ทึกกี้!”ซองมินยิ้มด้วยความดีใจ
“ถ้าอย่างนี้...”ฮยอกแจอมยิ้มน้อยๆ
“รับอยู่แล้ว~~~”ทงเฮปิดท้ายก่อนจะหัวเราะเสียงลั่น
“ดีมากๆ งานนี้งานหิน นายใหญ่บอกว่า จะให้เวลาทั้งหมด3เดือน โดยต้องวางแผนไปตีสนิทแล้วลอบฆ่าโดยไม่ให้ตำรวจจับได้ นี่คือเป้าหมายของพวกนาย”ลีทึกยื่นเอกสาร3ซองให้กับสามลี
ซองมินเลือกหยิบซองริมซ้าย ฮยอกแจหยิบซองริมขวา ส่วนทงเฮหยิบซองกลางสุด แต่เมื่อหยิบแล้วกลับรู้สึกเหมือนมีลางสังหรณ์ไม่ดี เหมือนกับ...
พวกเขาจะต้องทำสิ่งที่ไม่อาจให้อภัยได้
“เปิดสิ”ฮีชอลที่คาบป๊อกกี้อยู่หันมาเอ่ย ทั้งสามฉีกซอง และ ดึงเอกสารข้างในออกมา
“นี่มัน...”ซองมินตาค้าง มือปล่อยเอกสารเหล่านั้นลงพื้น
“...ไม่จริงใช่มั้ย”ฮยอกแจนิ่ง เหมือนร่างกายไร้เรี่ยวแรงฉับพลัน
“มันไม่ใช่เรื่องจริงใช่มั้ย!!!”ทงเฮตะโกนออกมาก่อนที่ทั้งสามคนจะปล่อยเอกสารนั้นลงสู่พื้นอันเย็นเฉียบ
ฮีชอลกับลีทึกได้แต่งงกับท่าทางของรุ่นน้องตัวเอง แต่เมื่อขยับไปดูก็ต้องชะงัก
“ไอ้บ้านั่น...มันคิดจะทำอะไรอีก”ฮีชอลพูดด้วยเสียงเคียดแค้น
“ฉันขอโทษ ฉันไม่รู้ว่ามันจะเป็นแบบนี้”ลีทึกเอ่ยด้วยความสำนึกผิด
เอกสารบนพื้นนั้นเขียนไว้ว่า
เป้าหมายสุดท้าย...โจวคยูฮยอน! ฮันคยอง! คิมคิบอม!
++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++
งานเข้าแล้วไง
ทีนี้สามลีจะทำยังไงต่อไปล่ะเนี่ย
มีเม้นมา3เม้น
ดีใจจังเลย^^
เม้นเดียวก็ดีใจแล้วค่ะ
สู้ๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
ความคิดเห็น