บันทึกรักของผู้หญิงขี้แง

ลำดับตอนที่ #4 : นอกสายตา

แหละแล้วก็มาถึงวันเกิดเรา ต้องเล่าก่อนว่า การดำเนินชีวิตของเราและเพื่อนๆยังปกติ  แต่ละคนเมื่อถึงโรงเรียน ต่างก็จับกลุ่ม คุยกัน เสียงดังสนั่นห้อง เพราะไม่ใช่แค่ กลุ่มเรากลุ่มเดียว ห้องเรามักไม่ค่อยสนิทกับห้องอื่นสักเท่าไหร่ ตอนเช้าของแต่ละวันห้องเราก็จะเสียงดังเป็นพิเศษเพราะทุกคนจะอยู่ในห้อง และห้องเรามักอยู่เป็นห้องเดียว  ห้องอื่นๆเค้าอยู่ด้วยกันตั้งหลายห้อง ห้องเราเป็นห้องเดียวที่ได้อยู่และ มักจะขึ้นง่ายเพราะอยู่แค่ชั้น 2  ส่วนห้องอื่นชั้น 4  มาเข้าเรื่องดีกว่านะ  คือว่าวันนั้นเนี่ยเราก็นั่งคุยกะเพื่อนๆอยู่แล้วก็ดูของขวัญที่เพื่อนๆให้เรา พอนั่งคุยกันสักพักนายนี่ก็มาก็มาหาเรา   แต่ว่าเราให้เพื่อนเราไปคุย พอคุยกันเสร็จเพื่อนเราก็มาบอกว่า  



\"......... คนไหน รังเกียจเค้าหรอถึงไม่ยอมออกมาพบ\"



พอเพื่อนเราพูดจบนะ ควันนิ ออกหูเลย ว่าทำไมถึงพูดแบบนี้ เราไม่เคยคิดรังเกียจเลยด้วยซ้ำเพียงแต่เราไม่อยากให้ใครรู้ว่าเราเป็นใคร      



พอสักพักเพื่อนเราก็มาเรียก จากการที่เราโกรธพร้อมยื่นของขวัญให้ มันเป็นพวกกุญแจ2อัน อยู่ในถุง  เพื่อนเราก็บ่นกันใหญ่เลยว่า อะไรให้มาแค่นี้    ในความคิดเรานะ แค่นี้ก็ดีแล้วดีกว่าไม่ได้อะไรจากเค้าเลย  แต่ใจเราก็ไม่อยากได้ของอะไรจากเค้าเลย แค่เค้ามาให้เราเห็นหน้าก็ดีแล้ว



หลังเลิกเรียน



เราและเพื่อนๆไปที่ร้านประจำ เดินออกมาจากประตูโรงเรียนไม่ถึง20ก้าวก็ถึงแล้ว  แต่ส่วนอีกร้านที่ติดกับกำแพงโรงเรียน พวกเราก็จะไปนั่งกาอะไรกินกันเพราะ ช่วงกลางวันไม่ค่อยได้กิน ที่โรงเรียนคนเยอะ ไปก็ไม่ทัน เลยตเองมาหาอะไรทานหลังเลิกเรียน  พอนั่งกันไปปไม่นานเพื่อนเรา 2 คนก็ไปซื้อเค้กมาให้เราและเพื่อนเราอีกคนหนึ่ง เราแก่ว่าเพื่อน 2 วัน ก็เลยรวบเดียวเลย  แต่ว่าร้านที่เราไปนั่งทานอะไรเนี่ยภายในโรงเรียน ที่ติดกับกำแพงก็จะเป็น ห้อง ปกครองและประชาสัมพันธ์ ซึ่งพอออกมาจากห้องทั้ง 2 ห้องแล้ว ทางที่ติดกับห้อง ประชาสัมพันธ์จะมีระเบียงไว้นั่งแหละที่ตรงนั้นแหละเป็นที่ นายนี่กับคนรักของเค้า มักมานั่งเล่นด้วยกัน ซึ่งเป็นปกติถ้าหลังเลิกเรียน เราจะเจอคู่นี้อยุ่บ่อยๆ  แต่วันนี้มันวันเกิดเรา เราไม่อยากจะเจอเท่าไรเลย เจ็บนะเห็นแค้ามานั่งหยอกล้อกัน

เข้าเรื่องต่อ พอเพื่อนเรา นำเค้กมาว่า ทุกคนต่างร้องเพลงอวยพรวันเกิดให้เราและเพื่อน อย่างดัง เราก็อายเพื่อนเราก็อาย นายนี่ก็มองลงมานะ ว่าวันเกิดใคร  พอทำอะไรกันเสร็จปุ๊บ มันก็ถึงภาระกิจของเราแล้วที่ได้แกล้ง พวกเพื่อนคือ นำเค้กมาป้ายหน้ากัน  วันนั้นจึงสนุกมาก เลย  แต่ว่าเราเรื่องกำลังเศร้าเลยแหละ เค้า2 คนมีความสุขกันมากเลย บ้างครั้งแฟนเค้าก็งอนที่พูดถึงเรา  งงใช่มั้ยละ  เอาเป็นว่า เรื่องเรา ไม่จบง่ายๆหรอก





อยู่นอกสายตาของเธอตั้งไกล

ฉันนั้นก็ทำได้แค่มองจากตรงนี้

แต่ฉันยังรอสักวันเธอหันมองผ่านมางนี้แค่วินาที

เธฮเห็นฉันคนนี้ในสายตา