ลำดับตอนที่ #3
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : อ๊ะอ๊ะอาย
ต้องบอกก่อนนะ ว่าเราเนี่ยรู้ว่านายนี่เป็นใคร ชื่ออะไร แต่นายนี่อะ ไม่รู้หรอก แต่ว่า เป็นคนที่เจ้าเล่ห์มาก ไปแอบถามเพื่อนเราว่าเราเป็นใคร เพื่อนเราก็บอกนะว่าเราเป็นใคร แต่ว่าเค้าคงอยากให้เราเป็นคนบอกเองมั้ง เอาเป็นว่า เข้าเรื่องดีกว่าเนอะ
เปิดเทอมวันแรก (สิ่งที่ไม่คาดฝันก็เกิดขึ้นกะเราอะสิ)ไม่คาดฝันเพราะอะไรหรอ เพราะว่า เปิดเทอมวันแรก แทนที่จะได้เจอหน้าเพื่อนๆของเรา กลับไปเจอนายนี่ เราก็หยุดมองแป็บหนึ่งนะ นายนี่ก็หยุด เพราะต่างคนต่างรู้แล้วนี่ว่าใครเป็นใคร แต่ว่า นายนี่แกล้ง เป็นไม่รู้ พอมองกันแป็บหนึ่งปุ๊บ เราก็รีบเดินไปหาเพื่อนเราเลย พอหลังเลือเรียน เราก็มีนัดกับเพื่อนเราว่าจะไปเดอะมอลล์กัน แต่ก่อนไปเนี่ยพวกเราก็ได้ไปกราบไหว้ สิ่งศักดิ์สิทธิ์ประจำโรงเรียนเรา แต่ว่านายนี่ทำงานอยู่ที่ประชาสัมพันธ์อะ ก็เลยได้เจอกันตอนเย็น แต่มันไม่ใช่อย่างนั้นนะสิ นายนี่ดั้นโทรมาหาเรา แล้วเราก็เปิดเสียงไว้ซะดัง นายนี่ได้ยินอยู่แล้วแหละ แต่เราตัดสายทิ้ง แล้วปิดเครื่องไปเลย เพราะกลัวโทรมาอีก พอไหว้กันเสร็จแล้ว ก็มุ่งหน้าสู่เดอะมอลล์ พอไปถึงเราก็โทรถามเลยว่า
\"เมื่อกี้โทรมาหรอ\"
\"ครับ เด๋วคุยกับเพื่อนพี่นะ\"
\"อืม\"
เราต้องบอกก่อนนะว่าเราเนี่ยรู้จักคนในห้องนายนี่อะ ประมาณ 2-3 คน แต่เราดั้นไปรู้จักเพื่อนสนิทของนายนี่อะสิ ซวยใช่มั้ยละ พอคุยกันปุ๊บ เพื่อนนายนี่ก็ส่งให้นายนี่คุยต่อ แต่เราได้ยินเค้าเพื่อนเค้าพูดนะ ว่า
\"... ชัวร์\"
เท่านั้นแหละเราก็รีบวางสาย ไปเลยแล้วก็โทรไปอีกรอบแต่ให้เพื่อนคุยให้ อะ ว่าเราโกธรแล้ว
พอคุยกันเสร็จแล้วเราก็ไปเลือกซื้อของให้เค้า ของขวัญวันเกิด เราก็ไปซื้อ ขวดโหลรูปหัวใจ แล้วก็มีหัวใจติดปีกอยู่ข้างในนั้น เพื่อนๆคงนึกออกใช่มะ ก็ทำธุระของแต่ละคนเสร็จเราก็กลับบ้านต่างคนต่างแยกย้ายกันกลับ เราก็นั่งเล่นเนทปกติเพื่อนเราก็มาบอกกับเราว่า
“ ของขวัญที่ซื้อให้อะ คืออะไร ”
“ ขวดโหล แล้วมีหัวใจติดปีดอยู่ข้างใน ”
“ พี่เราบอกว่า เมื่อฝากหัวใจไว้ที่เค้า ”
“ ฮะ ว่าไงนะ ”
“ เอออย่างที่บอกแหละ ”
“ทำไงอะ”
“ไม่รู้อะ”
วันนั้นเราก็แถมบ้าเลยแหละ เพราะอะไรอะหรอไม่คิดหรอกว่ามันจะ เป็นสื่อความหมายได้ขนาดนี้ แถมได้ว่าหลับไม่ลง เลย
วันต่อมาหลังเลิกเรียน
เรากะเพื่อนก็จะออกนอกโรงเรียนเพื่อไปร้านประจำที่พวกเราอยู่กันเสมอเป็นร้านของอาจารย์ประจำชั้นเราเองตอนม.1 ระหว่างเดินไปเราก็ผ่านนายนี่ เราก็เลยให้เพื่อนเราเอาไปให้ แต่เพื่อนเราไม่มีใครหล้าสักคนเราเลยต้องให้เองในใจก็กลัวแต่อีกใจก็อ้าย แต่ก็ต้องให้อะทำไงได้ละก็ต้องเอาไปให้จนได้
อ๊ะ อะ อาย(แย่เลย)
เธอมาทำอย่างนี้ได้อย่างไร
อย่า อย่าบอกใครนะ
อ๊ะอะอย่า อย่าบอกใครนะ
อ๊ะอย่า อย่าบอกใครนะ
อ๊ะอะอาย(แย่เลย)
อย่าบอกใครนะ อ๊ะอะอาย
อย่าบอกใครนะ
อ๊ะอะอาย อ๊ายอาย
อย่า อย่าบอกใครนะ
อ๊ะอะอาย อ๊ายอาย อ๊ายอาย
หลังจากนั้นมาก็ไม่มีอะเกิดขึ้นอีก จนกระทั่งวันเกิดของเรา จะเป็นอย่างไร
เปิดเทอมวันแรก (สิ่งที่ไม่คาดฝันก็เกิดขึ้นกะเราอะสิ)ไม่คาดฝันเพราะอะไรหรอ เพราะว่า เปิดเทอมวันแรก แทนที่จะได้เจอหน้าเพื่อนๆของเรา กลับไปเจอนายนี่ เราก็หยุดมองแป็บหนึ่งนะ นายนี่ก็หยุด เพราะต่างคนต่างรู้แล้วนี่ว่าใครเป็นใคร แต่ว่า นายนี่แกล้ง เป็นไม่รู้ พอมองกันแป็บหนึ่งปุ๊บ เราก็รีบเดินไปหาเพื่อนเราเลย พอหลังเลือเรียน เราก็มีนัดกับเพื่อนเราว่าจะไปเดอะมอลล์กัน แต่ก่อนไปเนี่ยพวกเราก็ได้ไปกราบไหว้ สิ่งศักดิ์สิทธิ์ประจำโรงเรียนเรา แต่ว่านายนี่ทำงานอยู่ที่ประชาสัมพันธ์อะ ก็เลยได้เจอกันตอนเย็น แต่มันไม่ใช่อย่างนั้นนะสิ นายนี่ดั้นโทรมาหาเรา แล้วเราก็เปิดเสียงไว้ซะดัง นายนี่ได้ยินอยู่แล้วแหละ แต่เราตัดสายทิ้ง แล้วปิดเครื่องไปเลย เพราะกลัวโทรมาอีก พอไหว้กันเสร็จแล้ว ก็มุ่งหน้าสู่เดอะมอลล์ พอไปถึงเราก็โทรถามเลยว่า
\"เมื่อกี้โทรมาหรอ\"
\"ครับ เด๋วคุยกับเพื่อนพี่นะ\"
\"อืม\"
เราต้องบอกก่อนนะว่าเราเนี่ยรู้จักคนในห้องนายนี่อะ ประมาณ 2-3 คน แต่เราดั้นไปรู้จักเพื่อนสนิทของนายนี่อะสิ ซวยใช่มั้ยละ พอคุยกันปุ๊บ เพื่อนนายนี่ก็ส่งให้นายนี่คุยต่อ แต่เราได้ยินเค้าเพื่อนเค้าพูดนะ ว่า
\"... ชัวร์\"
เท่านั้นแหละเราก็รีบวางสาย ไปเลยแล้วก็โทรไปอีกรอบแต่ให้เพื่อนคุยให้ อะ ว่าเราโกธรแล้ว
พอคุยกันเสร็จแล้วเราก็ไปเลือกซื้อของให้เค้า ของขวัญวันเกิด เราก็ไปซื้อ ขวดโหลรูปหัวใจ แล้วก็มีหัวใจติดปีกอยู่ข้างในนั้น เพื่อนๆคงนึกออกใช่มะ ก็ทำธุระของแต่ละคนเสร็จเราก็กลับบ้านต่างคนต่างแยกย้ายกันกลับ เราก็นั่งเล่นเนทปกติเพื่อนเราก็มาบอกกับเราว่า
“ ของขวัญที่ซื้อให้อะ คืออะไร ”
“ ขวดโหล แล้วมีหัวใจติดปีดอยู่ข้างใน ”
“ พี่เราบอกว่า เมื่อฝากหัวใจไว้ที่เค้า ”
“ ฮะ ว่าไงนะ ”
“ เอออย่างที่บอกแหละ ”
“ทำไงอะ”
“ไม่รู้อะ”
วันนั้นเราก็แถมบ้าเลยแหละ เพราะอะไรอะหรอไม่คิดหรอกว่ามันจะ เป็นสื่อความหมายได้ขนาดนี้ แถมได้ว่าหลับไม่ลง เลย
วันต่อมาหลังเลิกเรียน
เรากะเพื่อนก็จะออกนอกโรงเรียนเพื่อไปร้านประจำที่พวกเราอยู่กันเสมอเป็นร้านของอาจารย์ประจำชั้นเราเองตอนม.1 ระหว่างเดินไปเราก็ผ่านนายนี่ เราก็เลยให้เพื่อนเราเอาไปให้ แต่เพื่อนเราไม่มีใครหล้าสักคนเราเลยต้องให้เองในใจก็กลัวแต่อีกใจก็อ้าย แต่ก็ต้องให้อะทำไงได้ละก็ต้องเอาไปให้จนได้
อ๊ะ อะ อาย(แย่เลย)
เธอมาทำอย่างนี้ได้อย่างไร
อย่า อย่าบอกใครนะ
อ๊ะอะอย่า อย่าบอกใครนะ
อ๊ะอย่า อย่าบอกใครนะ
อ๊ะอะอาย(แย่เลย)
อย่าบอกใครนะ อ๊ะอะอาย
อย่าบอกใครนะ
อ๊ะอะอาย อ๊ายอาย
อย่า อย่าบอกใครนะ
อ๊ะอะอาย อ๊ายอาย อ๊ายอาย
หลังจากนั้นมาก็ไม่มีอะเกิดขึ้นอีก จนกระทั่งวันเกิดของเรา จะเป็นอย่างไร
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น