บันทึกรักของผู้หญิงขี้แง

ลำดับตอนที่ #1 : อยากรู้ว่า...

เราเป็นผู้หญิงคนหนึ่งไม่สวย เฮฮา เอาแต่ใจตนเอง และอีกหลายนิสัยและที่สำคัญ ขี้แงเป็นที่สุด ที่ใครหลายคนมักจะพูดกะเราว่า ร้องไห้อีกแล้ว จะร้องอะไรนักหนา

    การดำเนินชีวิตในแต่ละวันก็เหมือนคนปกติทั่วไป ตื่นเช้าไปเรียน เย็นกลับบ้าน เล่นเนท ฯลฯ เพื่อนๆคงพอจะเดาออกนะว่าเราเจอความรักได้จากที่ไหน  จากเนท เนี่ยแหละ  มันทำให้เราได้เจอกับคนคนหนึ่ง ที่ทางบอร์ดของโรงเรียนเรา   ถ้าพูดถึงโรงเรียนเราเนี่ยหลายคนก็รู้จัก แน่นอนเราได้รู้จักกับนายคนนี้ ( ขอใช้นายนะ ถึงแม้จะแก่ว่าเราเกือบ4ปี ) เป็นเวลา 1 ปีกว่าแล้วแหละ ( เฮ้อ นายจะจำได้มั้ยเนี่ย )  เรื่องมันมีอยู่ว่า ห้องเราได้ตั้งกระทู้ไว้ ห้องเราโดนว่าสาระพัด จึงทำให้เราหมดแรงที่จะเล่น เวบบอร์ดของโรงเรียนเราอีกต่อไป แต่ว่า มันไม่ง่ายอย่างนั้นหรอก เราได้พาดพิงเป็นห้องของนายนี่เอาไว้ แล้วนายนี่นะกะเพื่อนเค้าก็มา คอยปกป้อง แต่ว่า ก็เพื่อนนายนี่ถูกผู้ปกครองสั่งแบน ก็เหลือแต่นายนี่คนเดียวที่คอยดูแลห่วงใยห้องเรามาตลอด เรากะนายนี่สนิทกันมาก จนเรียกได้ว่ามีอะไรมักปรึกษากันเป็นคนแรก  แต่ตอนนั้นเนี่ยนะ เราก็รู้ทั้งรู้ว่านายนี่มีแฟนแล้ว  แต่ว่าตอนนั้นอะเราไม่คิดรักนายนี่เลยนะ จากที่เล่นกันแต่ในบอร์ดพี่เค้าก็ทิ้งเบอร์เอาไว้ แล้ววันหนึ่งเราก็โทรไป   นั่นแหละจำเป็นจุดเริ่มต้นที่เราได้รู้จักของคนคนนี้ แล้วได้ สนิท จนเรารักนายนี่จนได้



อ่า เพลงนี้ก็ฟังแล้วอาจไม่ค่อยเกี่ยวกับเรื่องเท่าไรนะ แต่เป้นเพลงแรกที่เราให้นายนี่ฟังอ่า







ฉันฝันว่าฉันมีเธอ ฉันฝันว่าเรารักกัน

เพียงแค่นั้น ได้แค่ฝันก็หวั่นไหว

ยังคอยค้นหาคำตอบ เพียงเธอเท่านั้นรู้คำตอบ

ว่าใจของเธอ มีฉันรึเปล่า