ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    สาวเฮี้ ยวหน้าใสกะหนุ่มใจใสสุดหล่อ

    ลำดับตอนที่ #5 : Chapter 5 : เลิกยุ่งกับชั้นซะที่เถอะนะจีซุง

    • อัปเดตล่าสุด 17 ต.ค. 49


    "พอได้แล้ว!!!"
    แล้วฉันก็รีบเอื้อมมือไปคว้ากระเป๋าและออกวิ่งออกจากห้องไปในที่สุด และฉันก็ได้ยินเสียงตะโกนตามหลังมา
    "เธอไม่เชื่อฉันงั้นเหรอ!! ฉันพูดจริงๆนะ!!!"
    "เธอจะให้ฉันเชื่องั้นเหรอ!!! จะให้ฉันเชื่อคนที่มาจูบฉันงั้นเหรอ!!!"
    "เธอเชื่อฉันสิ!!!"จีซุงตะโกนตามหลังฉันมา แต่ฉันก็วิ่งต่อไปๆ
        ทำไมชื่อที่จีซุงบอกถึงคาใจฉันนะเหมือนกับว่าเคยได้ยินที่ไหนมาก่อนงั้นแหละ แต่ว่าตอนนี้ฉันไม่สามารถทำใจให้เชื่อใครได้อีกแล้ว แม้แต่เพื่อนของฉันที่ฉันรักมากที่สุดก็เป็นไปไม่ได้แล้ว ฉะนั้นฉันจึงเชื่อได้แต่พี่กุนวูเท่านั้น ทั้งๆที่ฉันคิดว่าสิ่งที่จีซุงพูดมันไม่เป็นจริง แต่ใจของฉันรู้สึกกังวลมากอย่างบอกไม่ถูก ทำไมกันนะ...?
    ตอนเช้า
      ขณะที่ฉันกำลังจะออกจากบ้านฉันเห็นพี่กุนวูยืนอยู่หน้าบ้านฉัน ฉันจึงรีบเดินเข้าไปหาพี่กุนวูอย่างสงสัยว่าทำไมถึงรู้ที่อยู่ฉัน
    "พี่กุนวู มารอใครคะ?"
    "ก็มารอเธอน่ะสิ คิดว่าฉันจะมารอใครล่ะ"
    "หะ? แล้วรู้ที่อยู่ฉันได้ไงล่ะ"
    "รู้สิ ก็ฉันถามเพื่อนเธอเอาน่ะสิ"
    "เพื่อนคนไหน"
    "เพื่อนเธอที่ชื่อ ฮันยูจองน่ะ"
    "....อ่อ หรอคะ"
    คนนั้นเป็นเพื่อนฉันที่ค่อนข้างสนิทเหมือนกัน แต่แวบหนึ่งฉันคิดถึงจินฮีขึ้นมา ( - -;)
    "ไปกันเถอะค่ะ"
    "...อืม"
        หลังจากที่คุยกันแล้วพวกเราก็จะเดินไปโรงเรียน แต่พอจะถึงใกล้ๆโรงเรียนฉันดันมองไปเห็นจีซุงกำลังลงจากรถคันหนึ่ง และจีซุงก็เห็นฉันแล้วด้วย ฉันจึงเร่งฝีเท้าเข้าโรงเรียนไปก่อนที่หมอนั่นจะมาทัก
    "เฮ่..เธอเดินเร็วทำไม" พี่กุนวูสงสัยจึงถามขึ้น
    "อ่า....ไม่มีไรค่ะ"
    "ไม่ต้องเดินเร็วก็ได้ เดี๋ยวจะสะดุดหกล้มเอา"
      ทำไมพี่กุนวูถึงน่ารักอย่างนี้นะ อุตส่าห์เป็นห่วงฉันด้วยหรอ ฉันมองพี่กุนวูด้วยตาเป็นประกาย (*_*) และฉันก็เหลือบไปเห็นจีซุงเดินเข้าโรงเรียนไปอย่างหน้าไม่พอใจนัก (- -;) พอถึงในโรงเรียนฉันกับพี่กุนวูก็แยกกันไปเข้าตึกของตัวเอง (ตึกของฉันกับพี่กุนวูอยู่คนละตึกกัน T_T ) โดยฉันกับพี่กุนวูจะนัดกันเจอหลังเลิกเรียนที่หน้าโรงเรียน พอฉันเข้ามาในห้องเรียนฉันก็เผลอมองหาจินฮีก่อนแต่ไม่มีวี่แววว่าเธอจะอยู่ในห้อง แต่ฉันเห็นจีซุงจ้องมาที่ฉันอยู่ และหมอนั่นก็กำลังเดินเข้ามาหาฉัน (- -;) ฉันจึงทำท่าว่าจะเดินออกนอกห้องไป
    "เดี๋ยวก่อน! อย่าเพิ่งไป!!"
    ฉันจึงหยุดเดินและหันไปมองหน้าจีซุงอย่างหน้าตาไม่ค่อยสบอารมณ์นัก
    "ฉันไม่ทำอะไรเธอหรอกน่ะ"
    "ขืนทำน่ะสิ โดนแน่!!!"
    "อย่างนี้สิ ถึงจะสมเป็นเธอน่ะ ไปมองไอ้กุนวูซะตาเป็นประกาย นี่ใช่เธอเหรอ"

    ตอนนี้ตอนจบมันไม่ค่อยมีไรเท่าไหร่ เดี๋ยวมารอดูภาคต่อของตอนนี้ดีกว่านะ เหอๆ อย่าลืมเม้นให้นะค้า
    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×