ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    Unlove_รวมพลคนหมดรัก(Yaoi)

    ลำดับตอนที่ #19 : ยกที่ 16 : แฟนของโด้

    • เนื้อหาตอนนี้เปิดให้อ่าน
    • 289
      10
      12 ธ.ค. 59

    ยกที่ 16 : แฟนของโด้

     

    หลังจากเมื่อวานที่กระผมน้องมีนได้ทำตัวเกาะติดไอโด้ไปแบบไม่เกรงใจไอวิชเลยแม้แต่น้อย ทำให้ผมได้รู้ว่า การไปเที่ยวกับไอโด้ เป็นอะไรที่สนุกกว่าการนั่งดูไอวิชท่องหนังสือสามถึงสี่ส่วนได้

    และแน่นอนว่าเมื่อมีวันแรก วันที่สองก็จะตามไปติดๆ วันนี้ผมก็ยังคงมานั่งเป็นตุ๊กตาหน้ารถให้ไอโด้เหมือนเคย และเบาะหลังในวันนี้ก็ตกเป็นของนิวและป้ออีกเช่นกัน แต่รอบนี้ต่างออกไปนิดๆ ตรงที่มีไอบาสเข้ามาแจมด้วย

    “กูจะมาแดกข้าวเหนียว” เหตุผลมึงตรงจนกูยอมใจอ่ะบาส = =

                เรื่องมันเกิดจากไอเชี่ยบาสนี่เลยครับ ไอตัวดีที่น่าจะเป็นญาติกับโคนัน ไปที่ไหนมีเรื่องที่นั่นจริงๆ

                คือวันนี้ไอโด้พาพวกผมไปแวะไร่ผลไม้ของบ้านมันที่อยู่อีกอำเภอให้พ่อแม่มันครับ แบบพอไปส่งเด็กๆเสร็จไอโด้ก็บอกว่าจะแวะทำธุระที่ต่างอำเภอ

    พ่อโทรมาเมื่อเช้า บอกว่าป้านง ภรรยาลุงไข่ที่ดูแลไร่อีกที่แกป่วย เลยฝากกูไปเยี่ยมไปหาหน่อย เป็นลุงที่กูเคารพเหมือนญาติคนหนึ่งเลยล่ะ

                ไม่ว่ากันครับ เหตุผลดีเพื่อนให้สามผ่าน ...

    “พวกมึงใครก็ได้โทรแบอร์กูทีดิ กูลืมมือถือไว้ไหนก็ไม่รู้ว่ะ” ไอโด้พูดพลางคลำกระเป๋าตัวเองไปมา

    “โด้วางลืมไว้ตอนกลับกลับเข้าบ้านไปเอากระเป๋าตังค์ป่ะ” นิวถาม “เราเหมือนว่าเห็นโด้คุยโทรศัพท์กับพ่ออยู่ตอนเดินกลับเข้าไปในบ้าน”

    “เออว่ะ!!! โหยนิว ไม่งั้นมีหาตายอ่ะ” โด้พูดยิ้มๆ “ขอบใจมากท เราลืมไปเลยว่ะ”

    “โด้  กูถามไรหน่อยดิ” ไอบาสที่กำลังกินขนมที่นิวยื่นให้ถามขึ้น  เรียกให้ไอโด้มองผ่านกระจกมองหลังเป็นเชิงสงสัย “กูแอบเห็นคุณครูสาวที่โรงเรียนเขาเรียกมึงไป  มึงไปคุยอะไรวะ?

                แหม่...สนิทกันมาตั้งกี่ปี กูเพิ่งเคยได้ยินคำถามมีสาระต่อคนรอบข้างออกจากปากมึงก็รอบนี้แหละวะ!!!

                ผมเกือบลืมเล่าไปเลยถ้าไอบาสมันไม่พูดขึ้นมาก่อน   เมื่อกี้ครับ ตอนที่พวกเราไปส่งเด็กน้อยที่โรงเรียน  ปกติเนี่ยไอโด้จะไปส่งเด็กทันเพลงเรียกเข้าแถวตลอด แต่ด้วยความอะไรก็ไม่รู้ อาจจะเป็นเพราะการพกไอบาสมาด้วย? รอบนี้มันมาถึงหน้าประตูโรงเรียนพร้อมๆกับเพลงชาติ!!!

                ด้วยความสำนึกรักชาติสุดๆของคนทั้งคันรถ ไอโด้รีบเบรกหน้าประตูโรงเรียนเสียงล้อรถเสียดสีดังสนั่นพร้อมๆกับเสียงกรี๊ดของเด็กที่กระบะหลัง นี่ยังไม่รวมคำสบถอันน่าสะพรึงใจที่ออกจากปากไอป้อมาว่า ตาเถร!!!’ นะ = =

                ไอบาสนี่รีบลงมาจากรถคนแรกเลยครับ  ไม่ได้รีบลงมาส่งเด็กนะ แต่ลงมายืนตัวตรงอยู่ข้างรถ!!! ไอพวกผมเห็นเพื่อนยืนตรง เลือดรักชาติก็เต้นตามไอบาสกับเพลงชาติเหมือนกัน ยืนเรียงแถวกันเคารพธงชาติหน้ากระดานเรียงหนึ่งต่อจากพวกแม่มไปเลยสิครับ! ไม่ต้องพูดถึงเด็กน้อยที่ยืนตรงอยู่บนกระบะหลังโดดเด่นเป็นสง่าไม่ต่างกับผอ.และคุณครูที่รอพูดอยู่หน้าเสาธงเลย!!!

                ยังไม่จบแค่นี้!!! โรงเรียนไทยสมายด์แลนด์แดนชาวพุทธ เคารพธงชาติเสร็จจะไม่สวดมนต์พร้อมด้วยคำแปลได้อย่างไร  ไอบาสก็ไม่พลาดครับ พวกแม่มรู้หน้าที่ นำสวดมนต์ให้กลุ่มชนคนมาสาย เสียงดังสนั่นยิ่งกว่าเด็กที่ยืนนำสวดหน้าเสาธงซะอีก ไอเราก็ไม่ยอมให้เพื่อนบ้าอย่างเดียวดายครับ สวดตามมันสิ!!! สุดท้ายที่น่าอายชิบอ๋ายคือ ไอป้อที่ดันเผลอพูดคำขวัญประจำโรงเรียนด้วยเสียงอันดังก้องตามความเคยชิน  ถูกละล่ะ  คือแม่มทำถูกละล่ะ  ผิดอย่างเดียว ผิดตรงมึงพูดคำขวัญผิดโรงเรียน! มึงพูดคำวัญโรงเรียนเราทำไม?! คือโรงเรียนน้องเขาไม่ใช่คำขวัญนี้อ้ะ!!!!

                และความซวยก็ตกไปอยู่ที่ผู้ปกครองจำเป็นอย่างไอคุณชายโด้ ที่โดนครูสาวเรียกไปบ่น?หรืออะไรไม่รู้ แต่ท่าบ่นครูเขาแปลกๆนะครับ ดูกระมิดกระเมี้ยนเขินอายอย่างน่ารักพิกลๆ

                แต่แน่ๆล่ะ มีครูผู้ชายสามสี่คนเดินมาชมพวกผมยกใหญ่ว่ารักชาติศาสนาและพระมหากษัตริย์ดีจริงๆ ครูชอบมาก นี่แหละตัวอย่างที่ดี ถ้าจะให้ดีกว่านี้คือมาเร็วกว่านี้ซักนิดน่าจะดีกว่า

                อยากบอกครูมากอ่ะครับ ว่าจากประสบการณ์วันนี้ พวกผมเองก็คิดว่ามาเช้ากว่านี้น่าจะดีกว่าเหมือนกัน  =.,=

     

                หลังจากส่งเด็กๆเสร็จก็วนกลับมาต่อจากตอนต้น...

    “ครูเขาบอกว่าขอไลน์ จะคุยธุระเรื่องส่งนักเรียน” ไอพูด “ไม่รู้ขอไปทำเชี่ยไร กูเลยให้เบอร์ไปบอกมีอะไรก็โทรมาบอกเลยน่าจะง่ายกว่า กูไม่ได้เข้าไลน์นอกจากไปนั่งอ่านแชทไร้สาระของพวกมึง”

                ฟังเหมือนดูดีแต่มีการพาดพิง =..=

    “ที่มันไร้สาระเพราะสติ๊กเกอร์ไอบาสป่ะวะ” ผมพูด คือสติ๊กเกอร์มดดำสอนไทยของไอบาสแม่ม ได้เรื่องจริงๆครับ คือมันเคยส่งมาตอนผมเรียนอยู่ ไอเราก็นึกว่าสติ๊กเกอร์ธรรมดาบวกกับตอนนั้นลืมปิดเสียง โดนไปสิครับ สนั่นลั่นห้องเลคเชอร์

    น่าเร๊าะเอาะ

                อับอายไปเป็นอาทิตย์ วันนั้นดันนั่งเรียนอยู่ข้างหน้าดาวคณะศึกษาศาสตร์ซะด้วย แม่มเอ้ยยยยยยยยยย!!! ไอเม่นที่ทำท่าจะเปิดดูไลน์นี่นั่งอมยิ้มทั้งคาบ รอดตัวไปดิ  มือกูดันไวกว่ามึงไง ไม่งั้นมึงก็ไม่ต่างจากกูหรอก =3=

    “เราโดนไปละมีน แต่เราโดนอีกคำ แกก็สวยนะเว้ยยยยยย มีรุ่นพี่ชมรมกระเทยงามของมหาลัยตื้อให้ไปเข้าชมรมนานเป็นอาทิตย์  รอดมาได้เพราะรุ่นพี่ชมรมหมากรุกช่วยล้วนๆ”  น่าสงสารมีนนะครับ ขนาดอยู่อย่างสงบยังเกือบจบชีวิตเพราะสติ๊กเกอร์ไลน์ไอบาสได้ = =

    =3= มีแต่พวกมึงอ่ะบ่น อีงามหลังไมค์มาขอให้กูส่งเป็นของขวัญให้เลยนะเว้ย ขอบอกๆ” ไอบาสอวดปากยืดปากยาว “มันทักมาว่า สติ๊กเกอร์ไลน์แกก็สวยนะเว้ยยยย

    “ละหลังจากนั้นมึงก็ส่งให้มัน?” ไอป้อถามขึ้น

    “ไม่ต้องถามก็ได้มั้ง ดูจากไลน์กลุ่มเห็นแม่มมีชมกันเองอยู่สองตัว เดี๋ยวไอบาสชมอีงามเดี๋ยวอีงามชมไอบาส กูล่ะอยากจะโหลดมาชมบ้าง หึๆ” โด้พูดขำๆ ทำเอาผมนึกถึงช่วงที่พวกเรานัดเจอกันเลยครับ ก่อนที่ไอโด้จะมาไทย แม่มสองตัวนั้นส่งพี่มดต้านกันไปมา   ไลน์นี่เด้งแต่คำว่า แกก็สวยๆๆๆๆๆ กว่าจะจบได้ก็ตอนที่ไอแชมป์ที่สุดทนไปโหลดเอามาลงบ้างเด้งกลับไปว่า

    เดี๋ยวๆๆ น่ะครับ...

    “ควาย มึงให้เบอร์ไปก็แอดไลน์จากเบอร์ได้ป่ะวะ =”= “ ไม่อยากแจกควายให้มึงเลยโด้ แต่แม่งตรรกะมึงเหลือทนจริงๆ

    “ถ้าทักมาก็ไม่ตอบซะก็หมดเรื่อง ใช่ป่ะ?” โด้พึมพำ “อะไรวะ ไม่ดีใจกับเพื่อนเลย อุตส่าห์มีสาวมาจีบ”

    “ต่อให้กูดีใจแทบตายมึงก็ไม่เอาหรอก พ่อคนตอแหลล =3=” ท่ามึงตอนพูด ตอแหลลล ดูน่าตบมากอ่ะบาส 55555

     

                นั่งรถไปไม่นานก็ไปถึงที่หมายครับ ดูท่าพ่อของไอโด้จะทราบข่าวช้าไปหน่อย เพราะพอไปถึง สิ่งแรกที่เราเห็นก็คือ ผู้หญิงที่คนในไร่เรียกกันว่าป้านง กำลังยืนชี้นิ้วสั่งลุงไข่และลูกชายให้สอยมะม่วงลูกที่ต้องการให้อย่างตั้งใจ(จะกิน)เต็มที่ ป้าน่าจะหายแล้วล่ะ ผมว่า =..=

    ลุงก็อยากให้ป่วยนานกว่านี้เหมือนกัน เห็นลุงไข่เขาว่างั้นน่ะ ลูกชายลุงมันไปหาไก่ตุ๋นยาจีนจากในเมืองมา ของเขาดีจริงๆ กินไปสองหม้อก็ลุกขึ้นสั่งงานต่อได้ไม่มีพัก

                กลายเป็นว่าจากทริปเยี่ยมญาติผู้ใหญ่กลายเป็นทริปเที่ยวไร่ส้มไปซะชิบ?!

                แต่ไม่ว่ากันครับ พวกผมมันเป็นเด็กง่ายๆ อะไรก็ได้แค่มีอะไรให้กิน =w=

                เดินไร่ส้มกันได้ซักพัก แลดูไอโด้ก็คงเริ่มรู้ตัวว่าถ้าให้พวกผมอยู่ต่อกิจการบ้านมันคงขาดทุนแน่ๆ มันเลยชวนกลับ พร้อมกับตบหัวไอบาสที่เดินแบกถุงส้มเสมือนถือกระเป๋าชาแนลร่อนไปมาด้วยความหมั่นไส้

    “แดกหรืออะไร มึงเช็กกระเพาะตัวเองดีๆดิ๊!!!” ช่วยตบมันหลายๆทีดิโด้ เมื่อกี้แม่มแย่งส้มของกูกับป้อไปจากมือพวกกูแบบต่อหน้าต่อตาเลย อุ๊มากอ่ะ จริงๆ =”=

    “เมื่อกี้ใครโทรมาหามึงวะ” ป้อถามบาส เพราะเมื่อกี้เห็นมันรับโทรศัพท์อยู่

    “อีงามอ่ะ โทรมาบอกอะไรไม่รู้ กูไม่รู้เรื่องง่ะ” มึงพูดให้จบก่อนค่อยกินก็ได้เพื่อน ไม่ต้องรีบขนาด

    นั้น กูเห็นมึงพูดไปยัดส้มเข้าปากไปแล้วกูกลัว...กลัวไอโด้จะเสียใจ แดกจนส้มไอโด้ดูหมดราคา

    สินค้าส่งออกมากอ่ะ บอกตรงๆ =.,=

    “เมื่อกี้แชมป์โทรมาบอกเราว่าให้รีบกลับบ้านอ่ะ” นิวพูดยื่นมือถือที่โชว์แชทเฟสให้พวกผมดู “เมื่อกี้

    ก็เพิ่งส่งข้อความกำชับให้รีบกลับมาอีกรอบ ”

    “งั้นรีบเลย ไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้น” โดพูดพร้อมสตาร์ทรถ ...

          เอาตรงๆนะ ตอนนั้นก็ไม่ได้คิดอะไรมากนะครับ เพราะถ้ามันด่วนจริงๆ ป่านนี้มือถือพวกผมคง

    ไฟไหม้ไปแล้วล่ะ น่าจะมีการโทรการติดต่อกันมากกว่านี้อ่ะ

          พอมาถึงบ้านเท่านั้นแหละ...มันก็ไม่ใช่เรื่องใหญ่นะ แต่แม่ม มันคือเรื่องที่ไม่เคยคิดว่ามันจะ

    เกิดอ่ะครับ...

     

    “เชี่ยโด้ มีงไปทำไรมาวะ?!” เติ้ลที่เห็นพวกผมเดินเข้ามาในบ้านทักโด้เป็นคนแรก “เมื่อกี้คือนรก

    มาก”

    “เกิดอะไรขึ้น” โด้ถามงงๆ ในณะที่พวกผมที่เหลือเดินเอาของกินออกมาแกะแล้ววางลงบนโต๊ะเพื่อ

    แบ่งให้คนอื่นๆ

    “เมื่อกี้มีผู้หญิง บอกว่าชื่อนกเป็นครูที่โรงเรียนในอำเภอโทรมาหามึง” ไอเป้ค่อยๆเล่า “พอดีไอตี้มัน

    รับสายเพราะมือถือมึงอยู่ที่มัน เอ่อ...หลังจากนี้เล่ายากว่ะ...”

    “อือ เล่าไงดี...” เติ้ลทำท่าคิด “ไงก็เถอะ มึงไปหาไอตี้ก่อนเหอะโด้  แม่มนั่งเฟลอยู่ที่ห้องครัวนั่นน่ะ”

    “...อือ “ โด้พยักหน้ารับเล็กน้อยก่อนเดินไปทางห้องครัว

    “เกิดไรขึ้นวะ” ไอป้อถาม “เล่าภาษาอะไรก็ได้อ่ะ เดี๋ยวกูจับใจความเอง”

    “ไม่ค่อยเผือกเลยนะมึงอ่ะ  ที่ว่าเล่าลำบากเพราะมันอธิบายสถานการณ์ไม่ถูกโว้ย!” ไอเติ้ลโวย “ให้

    ไอแชมป์เล่าเหอะ!!!

    “มีโยนกลางลำงี้ด้วยว่ะ เออๆ = = “ ไอแชมป์ทำหน้าเซ็งๆนิดก่อนจะเริ่มเล่า

     

    Champ Part

     

    อยู่ดีๆก็โยนมาเฉย งงเลยครับ...=3=

    เอาจริงๆตอนนั้นน้องแชมป์ก็ไม่ได้ตั้งใจไปเสือกนะครัซ แต่ว่าเรื่องมันดันมาเกิดตรงที่น้องแชมป์

    อยู่พอดี =3=

    ไม่ได้แถนะครัซ ก็เรื่องมันมาเกิดหน้าประตูห้องนอนของผมเองอ้ะ!!!

     

    ตอนนั้นประมาณเกือบๆเที่ยงได้อ่ะ ผมเพิ่งอาบน้ำแต่งตัวเดินออกมาจากห้อง ยังคุยกับอีงามที่

    เดินผ่านหน้าห้อง กะชวนกันลงไปหาขนมกินกันอยู่เลย =.,=

     

    “อีโด้ลืมมือถือ” งามพูดพร้อมยื่นมือถือขึ้นมาให้ผมดู “ละก่อนออกไปบอกกูซะดิบดีว่าจะเอาอะไร

    ให้โทรไปบอก”

    “มึงก็โทรบอกไอมีนก็ได้มั้ง เห็นว่าวันนี้ก็จะออกไปเที่ยวกับไอโด้อีก” ผมพูด พลางหยิบโทรศัพท์

    ขึ้นมากดเบอร์มีนให้โด้ แต่ยังไม่ทันที่จะกดโทรก็มีสายเข้ามาที่เครื่องโด้ซะก่อน “น่ะ รู้ตัวละมั้งว่า

    ลืมมือถือ”

    “เหอะ! ไม่โชว์ชื่อจ้ะ” อีงามยื่นให้ผมดูหน้าจอที่โชว์เบอร์ที่ไม่คุ้นเลยก่อนกดรับ “สวัสดีครับ”

    แมนมากกกกกก ผมพะงาบปากล้อเลียนอีงาม ที่ตอนนี้ง้างขาเตรียมถีบ?!ผมเต็มที่

    “โด้ไม่อยู่ครับ  มีอะไรฝากไว้ได้นะครับ  ธุระสำคัญรึเปล่า...........ห๊ะ! โด้ไม่อยู่จริงๆครับ ออกไป

    ตั้งแต่เมื่อเช้า ยังไม่กลับ..................... ไม่ใช่ละ เป็นเพื่อนโด้ครับ แล้วคุณครูมีธุระอะไรครับ

    ............................... ถ้าไม่มีผมวางนะครับ”

    “อะไรวะ =”= “ ผมถามงงๆ ไม่รู้ว่าปลายสายคือใครถึงทำให้อีงามเริ่มหงุดหงิดได้

    “นางบอกว่าเป็นครูของเด็กไอโด้” ตี้พูด “แต่คือเยอะจริงจัง แบบยึกยักไม่ยอมวาง คือนางคิดว่ากู

    โกหกว่าโด้ไม่อยู่รึไงไม่รู้”

    “อ่า...รอมันกลับมาจัดการเองเหอะ หิวแล้วฟังเรื่องเครียดไม่ได้ว่ะ กูงง”

          ตอนนั้นก็ไม่ได้อะไรอ่ะครัซ =3= แบบก็ลงมาหาผลไม้หาขนมกิน ตอนที่นั่งกินผมไม้กันอยู่ จำ

    ได้ว่าตอนนั้นมีไอเติ้ล ไอเป้ ไอป่านไอเกมส์แล้วก็ไอเจอยู่ด้วย อยู่ดีๆก็มีเสียงโทรศัพท์ไอโด้ดังขึ้นอีก

     คราวนี้งามไม่รับครับ ปลายสายก็ไม่ล้มเลิกความตั้งใจ โทรมาอีกรอบสองรอบได้

    “มึงรับดิ” เติ้ลสะกิดงาม พยักพะเยิดหน้าไปที่โทรศัพท์ไอโด้ “สองสามรอบละ รำคาญ”

    “...ครับ...โด้ยังไม่กลับมาครับ..............จริงๆครับ ถ้าธุระสำคัญมากก็ฝากไว้กับผมได้...ครับ

    .............”

          ผมกับคนอื่นบนโต๊ะเริ่มมองหน้ากัน ตอนนั้นยังไม่รู้อารมณ์อีงามเท่าไหร่ แต่พอจะรู้ละว่าปลาย

    สายเรื่องเยอะพอตัว พองามมันวางสายได้ปุ๊ป อีงามก็คว้าโทรศัพท์ตัวเองโทรหาไอบาสหนึ่งใน

    คณะเดินทางตามตูดไอโด้ทันทีเลยครับ

    “พวกมึงอยู่ไหน ห๊ะ!!! อะไรนะ! ให้! ให้ซั่ม!!! ให้เชี่ยไรมึงเนี่ย?! ไล่ซั่ม?!!! ไม่ได้ดีขึ้นกว่าให้ซั่มเลย

    =”= บาส มึงฟังกู บอกอีโด้ว่ามีคนโทรมาธุระ ให้มันวนกลับไปที่โรงเรียนอีกรอบเลยจะดีมาก!!!

          ตอนนั้นแหละครับที่ดูท่าทางไม่ค่อยดี ผมเลยโทรไปหานิวว่าให้ไอโด้กลับบ้าน เมียมันหงุดหงิด

    ละ พวกกูกลัว T_T

    “ไล่ซั่ม?” ไอซันเลิกคิ้วสูง “ไอโด้ไล่ซั่มใครวะ?!

    “ครูนกนั่นมั้ง =”= “ อีงามพูดเหวี่ยงๆ “คือกูไม่เข้าใจว่าโทรมาละไม่เชื่อว่าเจ้าตัวไม่อยู่ ทำไมไม่มา

    หาเองเลยวะ ละมาเหวี่ยงใส่กู”

    “ไม่ใช่ๆ มันไม่ได้ไปไล่ซั่มคุณครูนก...” ผมพูดพลางอ่านข้อความแชทที่นิวตอบกลับ “นิวบอกว่า

    กำลังกลับจากไร่ส้มของไอโด้ อีกครึ่งชั่วโมงจะถึงบ้าน”

    “หูมึงนี่พาเซนเซอร์จริงๆอีงาม” ไอเกมส์พูดขำๆ “กูล่ะนึกภาพไอโด้ซะน่ากลัวเลย”

                ไม่นานครับ ไม่ถึงห้านาที เบอร์โทรที่ตอนนี้พวกผมเริ่มจะคุ้นเคยก็โชว์หลึ้นมาอีกรอบ คราว

    นี้อีงามยื่นให้ไอเติ้ลรับครับ แต่ยังดี เหมือนครูนกเขามีผีคุ้ม ไอเป้แย่งมือถือมาทันก่อนจะโยน

    ส่งกลับไปทางอีงามซะก่อน

    “มึงก็วางทิ้งไว้ก็ได้มั้ง ไม่ก็รับแล้วบอกบอกไปว่าจะให้ไอโด้โทรกลับแล้วรีบวางสายก็จบ” เป้ว่า

          อีงามมองโทรศัพท์ที่โทรมาอีกรอบหน่อบแล้วตัดสินใจกดรับ

    “ครับ...”

          อ่า...บอกตามตรงนะ ตรงนี้ผมไม่ได้ตั้งใจฟังจริงๆ คือก็ไม่อยากติดตามอะไรต่ออ่ะ แบบไม่ได้

    อยากฟังอีงามแอ๊บแมนเท่าไหร่ มันรู้สึกขนหูตั้ง =3= ผมเลยหันไปคุยเรื่องเกมส์ออกใหม่กับไอเจ

    แล้วก็ไอไผ่ที่เพิ่งเดินเข้ามากินขนมด้วยตะกี้ รู้สึกตัวอีกทีก็...

    “โด้อยู่ข้างๆบอกว่าไม่สะดวกคุยครับ...ผมเหรอครับ...แฟนโด้ครับ” เดี๋ยวนะเดี๋ยว... ผมหูฝาดหรือ

    ผมหูฝาดวะ?!!!!!(คุณอ่านไม่ผิดหรอกครับ) ครูนกเธอพูดอะไรกับมึง มึงถึงยกสถานะตัวเองด้วย

    ตัวเองขนาดนี้วะ = =

          พอมันวางสายเสร็จ ทุกคนก็ได้แต่เงียบแล้วค่อยๆเฟดตัวออกมาจากห้องครับ เพราะสำผัสได้

    ถึงอาการเฟลขั้นสุดของอีงาม ละก็กลับมาปัจจุบัน...

     

    “ตามที่เล่าเลย ขนาดกูอยู่ข้างมันตลอดกูยังไม่รู้จะเล่ายังไงเลย” ผมพูด “ไม่ได้ถามมันด้วยว่า

    ฝ่ายโน้นเขาพูดอะไร มันถึงได้พูดออกไปแบบนั้น”

    “แปปนะ “ ไอมีนท้วง “ตอนที่ตี้คุยโทรศัพท์มึงเล่นอยู่ข้างๆตลอดใช่ป่ะแชมป์”

    “อือ ทำไมวะ” ผมถาม เห็นไอมีนทำหน้าคิดอะไรได้ “มันเกี่ยวอะไรกับกูวะ”

    “ มึงจะตอนม.5 ที่ไอโด้โกรธพี่ตี้แล้วหนีไปนอนบ้านไอบาสได้ป่ะ” มีนถาม

    “อือ จำได้” ผมพยักหน้า ใครจะจำไม่ได้ครับ วีรกรรมหนีออกจากเคหาสสถานครั้งแรกและครั้ง

    เดียวของไอโด้

    “ละตอนนั้นมึงมานอนเล่นที่บ้านไอเป้กับพวกกู” มีนพูดต่อ “ตอนนั้นพี่แคนดี้โทรมาตามหาไอโด้

    จากพวกเรา แต่เราไม่รู้เรื่อง แต่พี่ตี้บอกว่าได้ยินเสียงโด้อยู่กับพวกเรา”

    “อ้ออออออออออออออออออออออออออ” คราวนี้นึกออกกันยกวงเลยครับ

    “กูจำได้ 555555” เติ้ลหัวเราะลั่น “ที่ว่าตอนนั้นไม่มีใครพูดอะไรเลยนอกจากไอแชมป์ที่โทรศัพท์คุย

    กับแม่มันอยู่ใช่ป่ะ”

    “ใช่ๆๆๆ” ไอเป้เล่าต่อ “ทำไงพี่ดี้ก็ไม่เชื่อ จนเราต้องวีดีโอคอลแน่ะ พี่ดี้ถึงจะเชื่อว่าโด้ไม่ได้อยู่ด้วย...”

          = = ครับ...ผมสรุปให้เลยละกัน ถามไปมาถึงได้รู้ว่า เสียงของผมถ้าฟังผ่านโทรศัพท์ จะเหมือน

    เสียงโด้มาก การันตีโดยพี่แคนดี้ =w=

          ถึงจุดนี้...ผมควรรู้สึกผิดมั้ย...

          ไม่ครับ!!! 5555555555555555555 เมื่อกี้อีงามกับไอโด้เดินออกมาพร้อมกัน พอได้เล่าให้ฟัง

    แล้ว ก็กลับมาเฮฮาตามเดิม

          สงสารก็แต่ครูนก(ไอโด้บอกว่าเป็นครูฝึกสอน)ที่ไม่รู้อะไรเลย

    “อย่าไปสนเลย โทรมาไร้สาระกูก็ขี้เกียจคุย กูกลับอังกฤษก็ใช่ว่าจะได้ติดต่อ” โด้พูดเอือมๆ

    “ละอินี่ไปพูดแบบนั้นไว้มันจะแย่มั้ยอ่ะ” อีงามพูดจ๋อยๆ

    “เหอๆ มึงยังดี ลองมือถือไอโด้ลืมไว้ที่ไอเติ้ลดิ” เป้ว่าขำๆ “ป่านนี้ดังละไอโด้ มีเมียเรียบร้อย แรง

    หน่อยก็แถมลูก”

          มึงกำลังหมายความว่าถ้าไอเติ้ลรับสาย ไอโด้มีแววว่าจะเป็นข่าวหนักกว่านี้ใช่ป่ะ 55555555555555555555555555555555555555555 กูเห็นด้วย!!!

    “ค......” สงสัยที่บ้านเติ้ลคงปลูกไว้เป็นไร่นะครัซ  แจกค...ให้เพื่อนยกวงขนาดนี้ =3= “ละยังไง ครู

    เขาพูดอะไรมึงถึงปี๊ดได้วะ”

    “เขาไม่ได้คุย เพื่อนเขาคุย เขาโวยว่าโด้ไม่รับโทรศัพท์ ไม่อยากคุยทำไมไม่บอกเอง ให้กูโกหกให้

    ทำไม เพื่อนเขา...ครูนกน่ะ เสียความรู้สึก เขาเสียใจ” งามเล่าก่อนถอนหายใจแรงๆ “หลังๆก็บ่นกับ

    กูว่าไอโด้บอกเองว่าไม่มีคนคุย ครูนกนี่ไม่รู้จักความชั่วไอโด้ซะแล้ว”

          จริงครัซ จะมีคนคุยได้ไง ขนาดกับเพื่อน บางทีมันยังขี้เกียจคุยเลยอ้ะ =3=

    “ก็เขาถามกูก็ตอบไง...เขาขอเบอร์โทรปรึกษาเรื่องเด็กกูก็ให้” โด้ตอบสบายๆ แต่น่าหมั่นไส้จริงๆ

    ผมล่ะอยากมีเรื่องให้ได้ปวดหัวแบบไอโด้บ้างจัง  “ช่างเหอะ เดี๋ยวพรุ่งนี้กูไปจัดการเอง”

         

          พอตอนเช้าไอมีนก็มาเล่าให้พวกผมฟังว่าครูนกนี่หลบหน้าไอโด้เลยอ่ะครับ มีแต่เพื่อนเธอที่

    เหมือนจะมองๆไอโด้หน่อยๆ คงอยากเห็นหน้าแฟนมะโน(อีงาม)ของไอโด้มัน และพอดี๊พอดีเมื่อเช้า

    มีแต่ไอมีนที่ไปกับไอโด้ แว่วๆว่าครูเขามองมีนซะจนตัวจะทะลุ สงสัยจะเข้าใจผิดว่ามันเป็นแฟนโด้

    “ไอโด้แม่มชั่ว” ไอมีนพูด “กูก็นึกว่ามันจะไปขอโทษแล้วไปอธิบายเขาดีๆ =”=

    “มันไปทำไรวะ” ผมถาม  “มันก็บอกอยู่ว่าวันนี้จะไปจัดการ”

    = = มันบอกให้เด็กน้อยของมันวิ่งไปบอกครู” มีนพูดค้างไว้แล้วมองหน้าพวกผมก่อนถอนหายใจ

    จนจมูกบาน =..=

    “กูว่ามันรักษาน้ำใจครูนกป่ะ ก็มึงบอกอยู่ว่าครูนกไม่กล้ามองหน้ามัน(แต่หันไปมองหน้ามึงแทน)”

    ผมว่าตามที่เข้าใจ

    “เหอะ! มันฝากเด็กไปบอกว่า ไม่ใช่คนนี้ครับ อ่ะ =..=” 

    =_= หน้าทุกคนตอนฟังครัซ  ไอโด้...มึงมันชั่วจากภายในจริงๆ หรือกูคิดไปเอง

    “มองหน้ากูทำไม?” ไอ้ตัวดีที่ทำท่าสบายใจยัดชิ้นส้มเข้าปากถามขึ้น “กูทำอะไรผิด”

    “ไม่ผิดจ้ะ!!!!” ทุกคนตอบโด้โดยพร้อมเพรียงกัน

    “ดีนะ” อีงามคราง “ดีที่กูไม่เคยคิดจะไป ถ้าวันนี้กูไปคือสนุกแน่ๆ อีโด้นี่แหละสนุก!!!” กูเห็นด้วยมากๆเลยงาม โด้มันต้องไม่จบแค่ฝากเด็กไปบอกว่าคนนี้แหละครับ แน่ๆ

     

                ก่อนสลายตัว ผมได้ยินไอบาสที่นั่งข้างๆผมพึมพำเบาๆ

    “เชดโด้ ขนาดกูยังคิดแบบมันไม่ได้นะเนี่ย...”

                กูอยากบอกมึงมากอ่ะบาส มึงกับมันก็ไม่ได้เลเวลต่างกันเลยยยยยยย

                น้องแชมป์ล่ะเครียด เพื่อนแต่ละคน!!!!!

    ปล. จากน้องแชมป์ครัซ

                เผื่อใครจะงง...คือไอโด้มันกะปล่อยให้เขาใจต่อมันว่ามันมีแฟน(เป็นผู้ชาย)แล้วอ่ะครัซ

    แต่แค่หวังดีกับเพื่อน(ไอมีน) กลัวเพื่อนจะโดนเข้าใจผิดเท่านั้นเอง พ่อคนดีศรีของกลุ่ม ถุ้ย!!!



    ******************************

    เทรนใหม่อยากลอง อยากเล่าชีวิตประจำวันให้มันฮาๆมากกว่าเล่าแต่เหตุการณ์พิเศษ เพราะกลุ่มนี้อยู่ด้วยกันสนุกมาก เราเองก็ชอบ และคิดว่าทุกคนก็น่จะชอบเหมือนกันกับเรา ^^ 

    ขอบคุณสำหรับกำลังใจค่ะ เราดีใจจริงๆที่ยังีคนต้อนรับอยู่

    นิยายDormlism เราเป็นคนวาดภาพสีน้ำประกอบเองแหละ เราชอบ 5555 มีตอนพิเศษนอกเหนือจากนี้ให้ด้วยแน่นอนค่ะเกินสามตอนแหละ จำนวนเล่ม เราทำเอาเก็บให้คนที่ชอบเนอะ ไม่ได้หวังขายดีเลยขอจำกัดแค่ห้าสิบเล่มก่อนค่ะ เปิดจองเมื่อไหร่จะอัพเดทให้ทราบนะคะ เราขอทำอะไรเสร็จเเล้วค่อยมาเปิดจองดีกว่า แต่จะอินบ็อกมาบอกก่อนก็ได้ เพราะอาจมีการเปลี่ยนแปลงจำนวนเล่มค่ะ อาจลดจำนวนลง T^T 555555555 ไม่หรอกเราอยากทำเล่มเก็บไว้เองด้วยแหละคือที่มาของการเปิดทำเล่มครั้งนี้ =w=  ยังไงก็ขอบคุณทุกคนนะคะ เรากลับมาแล้วววววว!!!

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    นิยายที่ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×