(พึ่งเคยทำครั้งแรกในชีวิตนะค่ะ ผิดพลาดตรงไหนก็ขอโทดไว้ณที่นี้ด้วยนะค่า)
ณ กรุงโซล มีผู้ชายคนหนึ่งที่ทุกคนตั้งฉายาให้กับเขาว่าผู้ชายยิ้มยาก ผู้ชายคนนี้เขาจะยิ้มก็ต่อเมื่อเขามีความสุขมากๆจิงๆหรือชื่อจิงๆของเขาคือ คิม มยองซู หรือ แอล นั่นเลย ผู้ชายคนนี้มีเพื่อนสนิทอยู่1คน ชื่อ ซองยอล เขาทั้ง2สนิทกันมาก แม้กระทั่งนอนเขายังนอนอยู่ด้วยกัน(ป่าวนอนเตียงเดียวกัน) มีอยู่วันหนึ่งทั้ง2คนนี้ได้เดินไปหน้าคอนโดเพื่อจะไปหาอะไรกินหลังจากตื่นนอน
แอลได้ถามซองยอลว่า: วันนี้เราจะไปกินอะไรกันดี
ซองยอลตอบว่า กินอะไรก็ได้ที่แอลกินเขากินได้หมดล่ะ (หวานกันจิง)
แอลซบอกงั้นเราไปหาพี่กยู(กยูมาจากไหน)กันดีกว่าเพื่อพี่เขาจะเลี้ยงข้าวเราเพราะตอนนี้เราไม่มีตังซักบาทเดียว (ก๊อกๆเคาะห้องกยู)
แอล:กยูฮยองๆ (เปิดประตู)
กยู:อะไรแอล
ซองยอล:พี่ผมหิวข้าวอ่าไปกินข้าวกัน(ร้อยวันพันปีไม่เคยมาชวน)
กยู:อะไรของพวกแกเนี่ยมาชวนฉันไปกินข้าวไม่มีตังกันล่ะสิ
แอลซองยอล:รู้ได้ไงเนี่ยพี่นี่เก่งจิงๆเลย
กยู:พวกแกนี่จิงๆเลยนะ เดี๋ยวฉันไปปลุกนัมอูก่อนมันยังนอนอยู่เลย(กยูเดินเข้าไปในห้องนอน)
กยู:อูฮยอนตื่นได้แล้วไปกินข้าวกันแอลกะซองยอลมารอแล้ว
นัมอู:ไปกินเลยฮยองผมยังอยากนอนอยู่เลยเมื่อคืนหนักไปหน่อย
กยู:อะไรหนักเมื่อคืนแกไปทำไรมา
นัมอู:ป่าวพี่ผมไม่ได้ทำไร (นัมอูหนีไปเที่ยวมา)
กยู:ไปด้วยกันไม่งั้นฉันงอลแกแน่
นัมอู:งั้นผมไปอาบน้ำแปป
แอล:กยูฮยองไปเจอกันที่ร้านเดิมนะ เดี๋ยวพวกผมไปหาซองจงก่อนโทไปไม่ติด
กยู:เออ แล้วเจอกัน อย่าลืมไปตามดงอูกะโฮย่า ล่ะ จะไปครบทีมเรา
ซองยอล: ครับคุณลีดกยู ผลจะทำตามคำสั่งของคุณทุกอย่างเลยครับ
แอลกะซองยอลนั่งรถโดยสารไปหอพักของซองจง
แอล:ซองยอลมันใช่หอนี้แน่นะ ไม่ใใช่มาผิดล่ะงานเข้าเลยตังไม่มีค่ารถแล้ว
ซองยอล:ใช่สิ ฉันเคยมาครั้งนึงตอนที่นายล็อคห้องไม่ใช่ฉันเข้า(ทะเลาะกัน)
แอล:โอเคฉันเชื่อนายไปกันเหอะ (เดินขึ้นไปที่ห้องของซองจง)
(ก๊อกๆๆ)
ซองจง:ใครครับ?
แอล:แอลเองเปิดประตูหน่อย
ซองจง:มีไรครับฮยอง
ซองยอล:ทำไมโทรมาหาแล้วไม่รับ
ซองจง:ก็ผมอาบน้ำอยู่ แล้วมากันถึงนี่มีไรรึป่าว
แอล:ไปกินข้าวกัน เดี๊ยวกยูฮยองกะนัมอูฮยอง ไปรอที่ร้าน
ซองยอล:ไปเร็วๆ(เสียงเร่งรีบมาก)หิวจะตายอยู่แล้ว แอลนายโทรหาโฮย่ากะดงอูยัง ว่าให้ไปร้ายเดิมของเราอ่า
แอล:นายก็โทรดิโทรศัพท์ไม่มีตังแล้ว
(ซองยอลโทหาโฮย่า)
โฮ่ยา:ฮัลโหล มีไร ซองยอล
ซองยอล:ทำไรกันอยู่
โฮย่า:ก็คุยโทศัพท์กะนายนั่นล่ะ(โฮย่ากวน) ส่วนดงอูเล่นของเล่นปัญญาอ่อนอยู่(ของเล่นเต็มเป๋าพี่แว๊น)
ซงองยอล:เจอกันร้านเดิม โอเคนะ เร้วๆล่ะผลหิวจะแย่แล้ว
โฮย่า:โอเค
(ผ่านไป30นาทีทุกคนถึงร้าน)
ดงอู:กินไรกันดีสั่งเลยเต็มที่ เดี๋ยวลีดกยูของพวกเราจ่ายวันนี้
กยู:กวนล่ะดงอูนายเป้นพี่ใหญ่รองจากฉันคนละครึ่งล่ะกัน
ดงอู:ก็ได้แต่ผมขอจ่ายไม่ครึ่งได้ไหมเพราะตอนนี้เอาตังไปซื้อของเล่นหมดล่ะ
กยู:แกนี่ไม่โตจิงๆ
(อาหารมาส่งแล้ว)
กยู:รีบๆกินกันหน่อยจะได้ไปซ้อมกันสักที
น้องๆ:ครับลีดเดอร์กยู
(ผ่านไป30นามีทุกคนก็ทานเส็จ แต่ยังเหลือลีดของเรา)
ซองจง:กยูฮยองทำไมบอกให้พวกเรากินเร็วๆแต่ทำไมพี่กินช้าสุดเลยอ่า(จะบอกว่าแก่)
กยู:นิ ซองจง นายก็รู้ว่าฉันแก่แล้วมันก็ต้องช้าเป็นธรรมดา
(ทุกคนก็ไปห้องซ้อมที่รัก)
แอล:กยูฮยอง วันนี้บอสไม่มาดูพวกเราซ้อมหรอ
ซองยอล:นิแอล จะให้มาทำไม เดี๋ยวพอซ้อมเส็จเราก็ไปเที่ยวกันไม่ได้เปิดหูเปิดตามานานมากแล้ว
นัมอู โฮย่า ดงอู ซองจง : ใช่ๆ เราจะไปหาอินสปิริท กันนนนน !!!!!!!!!!!!!!
กยู:โอเค งั้นรีบซ้อมกัน แต่ต้องห้ามผิดนะ ไม่งั้นอด
(พูดพร้อมกัน ไม่ผิดแน่ๆฮยอง)
.
..
...
....
.....
......
.......
........
.........
รอติดตามตอนต่อไปนะจ้าาาาาาา
ความคิดเห็น