ลำดับตอนที่ #2
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : บทที่1
บทที่1
"อ๊ะ!นั้นลูซี่นิ"ระหว่างที่ฉันเกือบจะร้องให้อยู่แล้วก็มีเสียงเรียกชื่อฉันขึ้นมา ทำให้ต้องปาดน้ำตาแบบลวกๆ แต่ยังไงถ้าดูดีก็จะรู้ว่าร้องให้
"มะ มาแล้วค่ะ"ฉันจึงจำเป็นจะต้องหันไปตอบรับคำเรียกเพื่อเป็นมารยาทพอหันไปทุกคนต่างดีใจเพราะ หลังจากที่ลิซาน่ากลับมา
หลังจากที่ฉันรู้เรื่องของริซาน่าเกียวกับนัตสึฉันจึงพยายามที่จะไปทำภารกิจที่ไปนานๆและระดับสูงเพื่อที่ฉันอาจจะได้ทำภารกิจคนเดียว ถึงจะไม่จำก็จำเป็นก็เถอะ
จะได้ไม่มีต้องทำให้ใครลำบากโดยเฉพาะนัตสึที่มีเจ้าของอยู่แล้ว แต่คิดอีกทีตอนนี้นัตสึจะเห็นฉันเป็นอะไรกันนะ?
คิดไปแล้วก็ท้อ แต่ต้องสู้ "ลู่ซี่เป็นอะไรรึเปล่า?"ระหว่างที่ฉันอยู่ในภวงก็มีเสียงที่พอจะทำให้เลิกคิดเรื่องนั้นได้
หลังจากที่ฉันรู้เรื่องของริซาน่าเกียวกับนัตสึฉันจึงพยายามที่จะไปทำภารกิจที่ไปนานๆและระดับสูงเพื่อที่ฉันอาจจะได้ทำภารกิจคนเดียว ถึงจะไม่จำก็จำเป็นก็เถอะ
จะได้ไม่มีต้องทำให้ใครลำบากโดยเฉพาะนัตสึที่มีเจ้าของอยู่แล้ว แต่คิดอีกทีตอนนี้นัตสึจะเห็นฉันเป็นอะไรกันนะ?
คิดไปแล้วก็ท้อ แต่ต้องสู้ "ลู่ซี่เป็นอะไรรึเปล่า?"ระหว่างที่ฉันอยู่ในภวงก็มีเสียงที่พอจะทำให้เลิกคิดเรื่องนั้นได้
"ไม่เป็นหรอกเอลซ่า"ฉันตอบคำถามที่เอลซ่าถามมาด้วยความเป็นห่วง
"ไม่เป็นไรจริงๆน่าเกรย์"และตอบคำถามอีกคนด้วยรอยยิ้มถึงในใจแทบจะแตกสลายเมื่อได้เห็นความเป็นห่วงเป็นใยที่นัตสึมีให้กับริซาน่า
"แน่ใจนะค่ะ คุณลูซี่"จูเบียก็อีกคนแฮะ"แน่ใจสิ สบายมากไม่ได้เป็นอะไรซะหน่อย 555 พวกนายนี้คิดมากจัง
"ตอนนี้สีหน้าของทุกเริ่มผ่อนคลายลงแล้วล่ะ ดีใจจังไม่อยากให้ทุกคนคิดมากเพราะเรื่องนี้
"ที่ลูซี่มาเนี้ยจะมาเอาภารกิจเหรอ?"คำถามนี้เป็นความถามที่น่าจะรู้ๆความตอบกับอยู่แล้ว
"ไม่เป็นไรจริงๆน่าเกรย์"และตอบคำถามอีกคนด้วยรอยยิ้มถึงในใจแทบจะแตกสลายเมื่อได้เห็นความเป็นห่วงเป็นใยที่นัตสึมีให้กับริซาน่า
"แน่ใจนะค่ะ คุณลูซี่"จูเบียก็อีกคนแฮะ"แน่ใจสิ สบายมากไม่ได้เป็นอะไรซะหน่อย 555 พวกนายนี้คิดมากจัง
"ตอนนี้สีหน้าของทุกเริ่มผ่อนคลายลงแล้วล่ะ ดีใจจังไม่อยากให้ทุกคนคิดมากเพราะเรื่องนี้
"ที่ลูซี่มาเนี้ยจะมาเอาภารกิจเหรอ?"คำถามนี้เป็นความถามที่น่าจะรู้ๆความตอบกับอยู่แล้ว
"ใช่แล้วล่ะ จะมาคุยกับมาสเตอร์ด้วย"ฉันพยายามยิ้มเพื่อให้ทุกคนสบายใจ เพราะทุกคนตรงนี้รู้ดีว่าฉันเป็นแบบนี้เพราะอะไรและก็พยายามจะไปคุยเรื่องนี้กับนัตสึและริซาน่าให้
แต่ฉันขอร้องให้ไม่พูดเรื่องนี้กับใครเพราะทุกคนรู้ดีถึงเหตุผลของฉัน แม้จะไม่พูดก็เถอะ
"ถ้าอยากคุยกับมาสเตอร์เหรอจ๊ะ มาสเตอร์อยู่ข้างบนจ๊ะลูซี่"คุณมิร่าบอกอย่างร่าเริงเพราะเมื่อได้ยินที่ฉันพูดกับพวกเอลซ่า
"ขอบคุณค่ะ คุณมิร่า"ฉันขบคุณแล้วยิ้มตอบ
พอฉันขึ้นมาข้างบนก็เจอมาสเตอร์เหมือนที่คุณมิร่าบอก เรื่องของฉันที่คุยกับมาสเตอร์เป็นเรื่องที่เป็นความลับที่สุด
ถึงขนาดที่มาสเตอร์ต้องห้ามทุกคนขึ้นมาข้างบน เพื่อไม่ให้ใครรู้เรื่องนี้พอออกมาจากห้อง
"ขอบคุณที่บอกเรื่องนั้นนะ คะ.."
ถึงขนาดที่มาสเตอร์ต้องห้ามทุกคนขึ้นมาข้างบน เพื่อไม่ให้ใครรู้เรื่องนี้พอออกมาจากห้อง
"ขอบคุณที่บอกเรื่องนั้นนะ คะ.."
"ไม่ค่ะมาสเตอร์เรียกเหมือนเดิมแหละดีแล้ว"
"แต่"
"ไม่มีแต่ค่ะ"
"เฮ้อ! ก็ได้ เธอเนี้ยนะ"
ฉันไม่ตอบอะไรได้แต่อมยิ้ม
................................
เสร็จตั้งนานแล้วแต่ไม่ได้เอาลง
ขอโทษด้วยนะค่ะ
ช่วยcommentด้วยนะค่ะ
:)
................................
เสร็จตั้งนานแล้วแต่ไม่ได้เอาลง
ขอโทษด้วยนะค่ะ
ช่วยcommentด้วยนะค่ะ
:)
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น