Love Mafia สะดุดรักยัยมาเฟียสุดแสบ

ลำดับตอนที่ #3 : การมาไทยครั้งแรก

: TEA_CHA

1
การมาไทยครั้งแรก
 

          เฮ้อ~~~ ฉันถอนหายใจตั้งแต่ขึ้นเครื่องจนตอนนี้ฉันลงจาากเครื่องแล้ว  พวกคุณคงรู้แล้วสินะว่าฉันมาอยู่ที่เมื่อไทยนั่นเพราะใคร  และฉันก็ต้องมาเรียนต่อ ม.4 ที่นี่ด้วย  ฉันนะโคตรเซ็งเลยนะ  ฉันนึกว่าจะได้อยู่กับเพื่อนๆฉันต่อซะอีก  เฮ้อฉันบ่นมากไปสินะ  บ่นมากไปก็ไม่มีอะไรดีขึ้นมาเลย  ฉันโทรให้คนที่บ้านมารับดีกว่าเนอะ  ฉันหยิบโทรศัพท์ขึ้นมา  ค้นหาเบอร์ของแม่แล้วก็กดโทรออกรอสายซักพัก


[ฮัลโล]
เสียงผู้หญิง (จะตกใจอะไรไหนบอกเธอโทรหาแม่เธอไง : ไรท์) เออเนอะโทรหาแม่  แม่ก็ต้องรับสิแล้วฉันตกใจอะไรหว่า

" Hello Mom,จำได้ไหมเอ่ย นี่คือใคร"

[โอ้!! ทีน่า ทีน่าใช่ไหมลูก]

"ใช่แล้วค่ะแม่ นึกว่าจะจำไม่ได้ซะอีกนะค่ะ"

[โถ่ทำไมจะจำไม่ได้ล่ะลูก  ทีนถึงแล้วหรอลูก ชาร์ลเพิ่งโทรมาบอกแม่เมื่อวานเองไม่คิดว่าลูกจะมาเร็วขนาดนี้] ถ้าถามว่า ชาร์ล คือใคร เขาคือพ่อของฉันเองแหละ

"ค่ะสงสัยแด๊ดคงงานยุ่งนั่นแหละค่ะ  เลยโทรมาบอกแม่ช้าไปซักหน่อย แม่ค่ะมารับทีนที่สนามบินหน่อยได้ไหมค่ะ"

[จ้าๆ เดี๋ยวแม่ให้เจ้าแทนไปรับนะลูกรอสักพักล่ะกัน]

"ค่ะ" ฉันตอบและก็กดวางสายไป  แล้วฉันก็เดินไปที่ร้านกาแฟเล็กร้านหนึ่งที่อยู่ข้างในสนามบิน  อ๋อ  พล่ามมาซะนานยังไม่รู้จักฉันกันล่ะสิ  ฉันจะแนะนำตัวฉันและก็ครอบครัวของฉันให้ฟังคร่าวๆล่ะกัน  ฉัน  ทีน่า  คิม วัชรสกุล  หรือที่ใครๆก็เรียกสั้นๆว่า  ทีน  ตอนนี้ฉันอายุ  16 ปี  แล้วล่ะ  ฉันอยู่ที่นิวยอร์กมาตั้งแต่เกิดแล้วล่ะ  อ้องงล่ะสิว่าฉันพูดไทยได้ยังไง  ก็แด๊ดสั่งฉันให้เรียนภาษาเกิบจะทุกภาษาที่จะต้องใช้ในการทำธุรกิจ (มาเฟีย) ของครอบครัวฉัน  ครอบครัวฉันมีพี่น้องนับรวมฉันด้วยก็มีกันอยู่ 6 คน พวกฉันนะเป็นลูกเสียวนะเขาบอกกันว่าลูกเสียวจะหน้าตาดีกว่าลูกครึ่งจริงหรือเปล่า 

"ทีน!!" เอ๊ะเสียงใครนะคุ้นๆนะ ลองหันไปดูดีกว่า

"ทีน!!" นั่น...นั่นมัน...พี่แทนใช่ไหมนั้น ใช่จริงๆด้วย ฉันวิ่งไปกระโดดกอดพี่ตนเองอย่างคิดถึง

"พี่แทน  ทีนคิดถึงพี่ชะมัด"  ฉันพูดไปก็หอมแก้มพี่ชายสุดที่รักไป

"ทีน่า  พอและเรากลับบ้านกันเถอะ  คนอื่นรออยู่" พี่แทนพูดพร้อมกับถือกรระเป๋าฉันไปด้วย  แหมพี่ชายฉันเนี่ยเป็นสุภาพบุรุษซะจริงๆ ภูมิใจ๊ ภูมิใจ พี่แทนเดินนำฉันไปที่รถ BMW สีดำคันสวยของพี่ฉัน  ระหว่างทางกลับบ้านฉันก็พูดคุยกับพี่แทนอย่างสนุกสนาน



ณ บ้าน คิม วัชรสกุล

Chin part :

"หวัดดีคร้าบบ ทุกคน" ผมเพิ่งกลับมาจากโรงเรียนครับผมเพิ่งซ้อมบาสเสร็จก็เลยกลับมืดนิดหน่อย  ถึงผมจะตัวไม่ค่อยใหญ่แต่ผมก็นักกีฬาตัวยงของโรงเรียนครับจะบอกให้

"ทำไมเพิ่งกลับบ้านล่ะ  รู้มั๊ยว่าวันนี้มีอะไรสำคัญ" คนที่พูดก็คือพี่ที  ที่นั่งอ่านการ์ตูนอยู่บนโซฟา

"แล้ววันนี้มันสำคัญยังไงล่ะครับพี่ชาย มันจะมีใครมาให้เราได้ออกกำลังกายกันหรือไงครับ"  ผมถามพลางหักข้อมือตัวเองเล่น

"ไม่มีใครมาให้เราออกกำลังกายหรอก  แต่วันนี้น้องเล็กมาบ้านนะสิ" คนที่ตอบไม่ใช่พี่ทีแต่เป็นพี่เชที่เพิ่งเดินลงมาจากบันได  หา!! วันนี้แล้วหรอแต่แด๊ดเพิ่งโทรมาบอกเองนะ

"จะมาทำหน้าตกใจอะไรกันตอนนี้" พี่เชนพูดขึ้นมาแบบยิ้มๆหลังจากเล่นเกมส์จบแล้ว  สงสัยจะชนะนะนั่น

"น้องมาจริงหรอครับแม่" ผมตะโกนถามแม่ที่ทำกับข้าวอยู่ในครัว

"จริงจ๊ะ"

บรืน บรืน~~~

ต้องเป็นพี่แทนแน่ๆที่เพิ่งเข้าบ้านเพราะตอนนี้พี่แทนไม่ได้อยู่ที่บ้านนะสิ

"คงมาแล้วสินะ" พี่ทีพึมพำ

"Hello everybody" เสียงของหญิงสาวที่คุ้นหูดังมาแต่ไกล (ข้างหลังแกเนี่ยนะ : ไรท์) ผมหันหลังไปมองตามเสียงนั่นก็พบว่า...

"ไงค่ะ พี่ชิน ^^" เสียงแบบนี้  หน้าตาแบบนี้  ใช่เลยน้องสาวผม เธอคืด ทีน น้องสาวผมเอง

"ทีนพี่คิดถึงเราสุดๆ" ผมกระโดดกอดน้องสาวสุดที่รักของผม แล้วก็หอมแก้มอีกฟอดใหญ่ให้หายคิดถึง ฟอดดดด

"เฮ้ชินแกทำงี้ได้ไงฮ่ะ ได้หอมน้องสาวอยู่คนเดียวเลย" พี่เชครับเป็นพี่เชที่โมโหผม ผมก็เลยหอมน้องอีกหนึ่งฟอดใหญ่ๆ ฮาฮา สะใจครับสะใจ  แล้วพี่เชก็ไล่เตะก้นผมรอบบ้านเลยครับ

End Chin part


กลับมาที่ฉันบ้าง ฉันเองทีน  หลังจากที่ฉันโดนพี่ชินหอมแก้มไปฟอดใหญ่ๆต่อหน้าพี่เช ฮาฮา พี่ชินก็เลยโดนพี่เชเตะรอบบ้านเลย ฮาฮา เห็นแล้วขำไม่หาย

"ทีนมาหาพี่นี่มา" พี่ทีที่นั่งอยู่ตรงโซฟาเรียกฉันให้ไปนั่งข้างๆเขาฉันก็เดินตามไปอย่างว่าง่าย

"พี่คิดถึงทีนจัง" พี่ทีหอมแก้มฉันและก็กอดฉันแน่น พี่เชนที่นั่งอยู่ข้างล่าง(ที่พื้น) มองขึ้นมายังเรา 2 คนที่นั่งกอดกันอยู่ แล้วพูดขึ้นว่า

"ทีนไม่คิดถึงพี่บ้างหรอ" พี่เชนถามฉันเสียงอ่อย

"คิดถึงสิค่ะ คิดถึงมาด้วย" ฉันลงไปนั่งข้างๆพี่เชนแล้วก็หอมแก้มพี่เชนไปอีกหนึ่งฟอดใหญ่ๆ

"เฮ้ นี่ฉันยังไม่ได้หอมแก้มน้องสาวเลยนะ" พี่เชท้วงขึ้นและทำหน้างอนนิดๆ

"โถ่ๆพี่เชค่ะ ทีนให้พี่หอม 2 ทีเลยเอ้า" ฉันยื่นหน้าไปให้พี่เช และพี่เชก็หอมฉัน 2 ฟอดใหญ่ๆ

"เอาล่ะ พอกันได้แล้วเดี๋ยวหน้าน้องสาวก็เปื่อยกันพอดี" พี่แทนพูดขึ้นมาบ้าง หลังจากที่เงียบไปนาน

"เอาล่ะทุกคนไปกินข้าวได้แล้วแม่ทำกับข้าวเสร็จแล้ว" แม่ฉันพูดขึ้นหลังจากเดินออกมาจากห้องครัว

"แม่ค่ะ  ทีนคิดถึงแม่ที่สุดเลย" ฉันเดินเข้าไปกอดและหอมแม่

"จ้า ไปไปกินข้าวกันได้แล้ว" แม่เดินนำไปยังโตะกินข้าว เฮ้อฉันไม่เข้าใจเลยทำไมโตะกินข้าวบ้านฉันมันถึงได้ยาวเยี่ยงนี้
.
.
.
.
"แม่ค่ะ แล้ว..."

"เรื่องเรียนของลูกนะหรอ  พรุ่งนี้ก็ไปเรียนได้แล้วล่ะ" ฉันทำหน้างงๆ

"งงทำไมล่ะ ก็พรุ่งนี้น้องสาวต้องไปเรียนกับพวกเรา" พี่พี่ชินพูดอย่างดีใจสุดๆ

"แต่..."

"อ้อ เรื่องเสื้อผ้า แม่เตรียมไว้ให้แล้วนะอยู่ในห้องของลูกนะ"

"แล้ว..."

"อ้อ ตอนไปก็แล้วแต่ลูกจะไปกับพวกพี่ๆหรือว่าจะไปเองก็ตามใจ"

"ค่ะ คือทีนจะถามว่า ทีนนอนห้องไหนค่ะ" ฉันยิ้มเจื่อนๆให้แม่ไปหนึ่งที

"อ้อ!! จริงสิ ที พาน้องขึ้นไปนอนไป" แม่สั่งพี่ที แล้วพี่ทีก็พาฉันขึ้นห้องพร้อมกับกระเป๋าใบเล็กของฉัน

"อะไรกันเนี่ยกระเป๋าใบเท่าเนี่ยหนักชะมัดเลย" พี่ทีถึงกับบ่นเรื่องกระเป๋าใบเล็กของฉัน

"โถ่พี่ทีค่ะ มันออกจะเบ๊าเบา จริงมั๊ยค่ะพี่แทน" ฉันหันไปยิ้มให้พี่แทน และพี่แทนก็ยิ้มอย่างเจื่อนๆมาให้ พี่ทีก็ยกกระเป๋าฉันขึ้นห้องไปโดยไม่สนสายตาใคร และฉันก็เดินตามพี่ทีขึ้นห้องไปเช่นกัน

"ขอบคุณนะค่ะพี่ที" ฉันหอมแก้มพี่ทีไปอีกหนึ่งฟอด

"ขี้อ้อนจริงๆนะเราเนี่ย ฝันดีนะ ไอ้น้องสาว" พี่ทียีหัวฉันเล่นทีหนึ่งแล้วก็เดินเข้าห้องตัวเองไป

"ฝันดีเช่นกันค่ะพี่ที" ฉันตะโกนไล่หลังพี่ที พี่ทีก็หันมายิ้มให้ฉันอีกหนึ่งที แล้วก็เข้าห้องของตัวเองไป

หลังจากนั้นฉันก็ปิดประตู จัดข้าวของให้เรียบร้อย  ก็ได้เวลาที่ฉันจะต้องนอนแล้วล่ะนะ  อ่า สบายจัง วันแรกกับการมาที่ประเทศไทย ไม่รู้ว่าพรุ่งนี้ฉันจะเป็นยังไงน้าชักจะสนุกขึ้นมาแล้วสิ การมาไทยครั้งนี้ก็ไม่ได้เลวร้ายกับฉันมากมายเลย งั้นวันนี้ฉันลาเท่านี้ล่ะกันง่วงชะมัดเลย ฝันดีนะทุกคน ครอก ฟี้ ครอก ฟี้~~~




















Talk

แหะๆไรท์ขอโทษน้าที่มาอัพช้าไปนิสหนึ่ง
ขอโทษจริงๆน้า รีดทุกคนคงไม่ว่าไรท์ใช่ไหม
อย่าเพิ่งหนีไรท์ไปไหนน้า อ่านแล้วอย่าลืมเม้นกันนะค้าาา


พวกพี่ชายของทีนนี่ไม่ยอมกันจริงๆเลย ><



 

THE★FARRY