คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #6 : ---[ปฏิบัติการลับ...กับความลับซุปเปอร์สตาร์ ]--- 100%
หัวใจเต้นแรงงง หน้าแดงทู๊กที...ใช่เธอหรือนี้ที่คอยตลอดมา (รู้สึกเหมือนหมายังไงก็ไม่รู้ ใช่คำว่าคอยเนี้ย อิอิ)
เกิดมายังไม่เคยใกล้พี่โรมันขนาดนี้เลย คิดแล้วฟิน ฟินจับใจ ผู้ชายอะไรตัวก็สูง ผิวก็เนียน แถมขาวด้วย ปากอมชมพูเหมือนผู้หญิงเลยอ่าาา ดูดีดี๊อาจขาวกว่าฉันด้วยซ้ำไป!.... อร๊ายยยยย คิดแล้วยังฟินไม่หาย ว่าแต่การตื่นเช้าๆแบบนี้อากาศมันช่างสดชื่นจริงๆ ปกติฉันเป็นคนตื่นสายมาก ยิ่งวั้นไหนมีเรียนนะ ไม่อยากคิดเลย ต้องนอนเกือบตี1ทุกวัน ดีนะที่โรงเรียนของฉันเป็นโรงเรียนของนานาชาติที่เปิดการเรียนการสอนไม่เหมือนชาวบ้านชาวช่อง งงใช่มั้ยละว่าทำไมถึงเปิดและปิดไม่เหมือนชาวบ้านชาวช่อง หลักสูตรของโรงเรียนนี้ก็คือ 'เรียนให้สนุก...หยุดทุกวันศุกร์'และดีนะที่วันนี้วันเสาร์ ฉันเลยได้หยุดพักยาวตั้งแต่เมื่อวานจนถึงวันอาทิตย์ ทุกคนอาจคิดมันสบาย แต่ขอให้ทุกคนหยุดความคิดทันที! เพราะการบ้านมีทุ๊กกกวัน เกือบจะไม่ได้หายใจละ ยิ่งถ้าวันไหนเจอกับครูขวบเขียว ติวเตอร์อันดับหนึ่งของเมืองไทยนะ วันนั้นบรรลัยทันที พอเถอะเนาะ...แค่คิดถึงก็สยิวละ
ไลน์~~~~~~~~
ว่าแต่ใครมันจะไลน์มาตอนเช้าขนาดนี้ว่ะ...นี้กำลังจะ7.00 เช้าเองอ่ะ
Roman. 7.00 :ตื่นหรือยัง?
Scented candles 7.00 :ค่ะ?.....คุณเป็นใครค่ะ
(ฉันว่าชื่อไลน์มันคุ้นๆเนาะๆ ฉันก็จำได้นะว่าไม่ได้ให้ไอดีไลน์ให้มั่วๆ แล้วทำไมคนนี้ชื่อและรูปโปรฟายมันคุ้นๆจัง ใครหว่าาาาาา ...คนสวยจำไม่ได้อ่ะ -..- เดี๋ยวนะ! Ro ก็อ่านว่าโรman ก็อ่านว่ามาน รวมกันเป็น โรมันงั้นหรอ? โรมันไหนง่ะ? หรือว่า......จะเป็นพี่โรมันแห่งวงHatmoniously ฉันต้องบ้าแน่ๆ ฉันไปมีไอดีไลน์พี่เขาตอนไหนแว้?)
Roman 7.01:อะไรกัน...เทียนหอม จำฉันไม่ได้แล้วรึไง ^^
Scented candles 7.01 : แล้ว...คุณเป็นใครละค่ะ ทำไมถึงรู้จักชื่อฉัน?
Roman 7.02 : น้อยใจนะเนี้ย.....สงสัยต้องฟื้นความทรงจำตอนเมื่อคืนแล้วมั้ง? เทียนหอมก็หอมสมชื่อด้วยยยย ^^
Scented candles 7.02: ห๊ะ!.....หอมอะไรกัน พูดให้มันดีๆหน่อยสิค่ะ
Roman 7.02 : 5555 อยากรู้ก็มาหาฉันที่ โรงแรมที่เธอเดินแบบเมื่อวานนนี้สิ
Scented candles 7.04: ฝันไปเถอะ!.....ฉันไม่ว่าง ไอ้โรคจิต ปลอมไลน์พี่โรมันของฉันหร๊ะ ไอ้เลว!
Roman 7.04: คนสวยยยยใจเย็นๆหน่อยสิ....ไม่อยากมาก็ไม่เป็นไรนะ....แค่รูปๆเดียวก็ทำให้เธอกับโรมันดังเพียงข้ามคืนเดียว...ไม่อยากมาดูหน่อยหรอ?...ว่าเธอขาวแค่ไหน^^
Scented candles 7.04 :ไอ้บ้า!.....แกทำอะไรกับพี่โรมันของฉันบอกมาเดียวนี้นะ
Roman7.04 : อยากรู้ก็ตามมาสิครับ^^...ผมจะรออยู่ในร้านกาแฟในโรงแรมนะครับ
Scented candles7.05: ได้!.....รอฉันแปปเดี่ยวฉันจะตามไป
Roman 7.05 : อย่านานนะครับ....ผมเป็นคนที่รอคนอื่นไม่ค่อยเป็นซะด้วย
กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด
ใครเนี้ยกล้าปลอมไลน์พี่โรมันของฉันแล้วยังจะมาพูดเพ้อเจ้ออีก....เดี่ยวต้องตามไปตบกระบาลให้นอนกินน้ำข้าวต้มสัก2วันหน่อยซะแล้ว เล่นกะใครไม่เล่น มาเล่นกะเทียนหอมน้อยของพี่โรมัน! รู้จักคนอย่างเทียนหอมน้อยไปซะละ รอฉันแปปนะจ๊ะ ไอ้เลววววววววว กล้าดีมากที่กล้าปลอมมมมมม
เมื่อเธอพอออฉันจะรออยู่ตรงนี้....ไม่ใช่ละ ทำไมรถมันติดแบบนี้เนี้ย นี้ขนาดวันเสาร์ตอนเช้าๆแบบนี้รถยังเยอะขนาดนี้ แล้วฉันจะไปทันไอ้โรคจิตมั้ยเนี้ย ก่อนออกบ้านมามันก็ไลน์มาบอกฉันว่าให้มาก่อน8.00 เช้า ไม่งั้นคลิปฉันจะหลุด ไอ้พวกนี้มันไม่มีอะไรจะทำกันรึไงว่ะ มีสมองตัดต่อคลิปทำคลิปกันขึ้นมา ทำไมไม่เอาไปในทางที่ดีกว่าเอามาแบคเมลคนอื่นเนี้ย....โอ๊ยยย...ถ้าไม่ติดว่าบ้านพักของฉันอยู่ใกล้กับโรงแรมนะ ฉันจะวิ่งไปหาเลยคอยดูเหอะ....
...............ละแล้วฉันก็มาถึงจนได้...ว่าแต่ไอ้โรคจิตนี้มันนัดฉันเลยโรงแรมหรูขนาดนี้ แล้วฉันจะเข้าไปได้ยังไงในเมื่อไม่มีการ์ดเข้าไปง่ะ....โบราณสอนไว้ว่า เดินตามผู้ใหญ่หมาไม่กัด งั้นก็เดินตามไอ้คนรวยพวกนี้ก็แล้วกัน แล้วไอ้พวกนี้มันต่อแถวกันทำไมเนี้ย....ฉันจะรู้มั้ยว่ายืนรออะไรกันไอ้คนข้างหน้าก็ตัวสูงใช่ย่อย...แต่แผ่นหลังนี้มันคุ้นๆนะ เหมือนเคยเจอที่ไหนมาก่อน มันคุ้นมาก คุ้นมากๆ นั้นไง! ฉันคิดออกละ ไม่น่าดูจนเขารู้สึกได้เลย
'' มอนิ่งเทียนหอม...มาทำอะไรที่นี้หรอ?''
''อ่อ....ฉันมาทำธุระนะว่าแต่ พี่โมทย์มาทำอะไรหรอ?''
''มารับงานที่โรงแรมนี้นะ...จะเข้าไปด้วยกันเลยมั้ย''
''ขอบคุณนะ...แต่''
''ไม่ต้องแต่หรอก...ฉันรู้ว่าเธอไม่มีการ์ดหรอกใช่มั้ย เธอเหมือนเดิมไม่เคยเปลี่ยนเลยนะหอม''
''นายก็รู้ทันฉัน...ไม่เปลี่ยนเช่นกัน^^''
ทำไมวันนี้ถึงซวยแบบนี้เนี้ย ไหนจะเจอไอ้โรคจิตที่คิดไม่ดีต่อพี่โรมันของฉันแล้วยังจะเจอ(ว่าที่)แฟนเก่าของฉันโดยไม่ได้นัดหมายอีก ทำไมวันนี้ถึงเป็นแบบนี้เนี้ย ร้อยวันพันปีไม่เคยเจอพี่โมทย์เลย หรือว่าฉันไม่เคยสังเกตุว่ะ? ช่างมันเหอะ ตอนนี้ฉันพร้อมที่จะเดินตามหาไอ้โรคจิตละ มันบอกว่ามันจะรอฉันอยู่ที่ร้านกาแฟ
Roman 7.55 : ถึงไหนแล้วคะ ที่รักของผม ผมรอนานแล้วนะ^^
Scented candles 7.55 : ฉันก็อยู่หน้าร้านกาแฟที่นายอยู่แล้วเนี้ย นายนั่งอยู่ตรงไหนละ
Roman 7.56 : เดินตรงมา ฉันนั่งอยู่หน้านั้นแหละ เสื้อสีขาว ใส่หมวกสีดำอ่ะ เร็วๆด้วย รอนานแล้ว
Scented candles 7.56 : อ่า...ฉันเห็นนายละ
ไอ้โรคจิต ในที่สุดฉันก็เจอแกจนได้ วันนี้ฉันจะย้ำนายให้เละคาโต๊ะไปเลย กล้าดียังไงมาปลอมไลน์พี่โรมมันแล้วยังแอบบเอาไอดีไลน์ฉันมาด้วย วันนี้ขอปิดบัญชีเลยก็แล้วกันนะ ไอ้โรคจิต!
เห้ย!....มันลุกขึ้นมาแล้วเดินมาหาฉันทำไมเนี้ย? อ่อ อยากเจออุ้งตีนหมีเร็วขึ้นใส่มั้ย ได้สิค่ะ เดี่ยวฉันจะจัดให้ชุดใหญ่เลยละค่ะ คุณโรคจิตค๋าาาาา เตรียมตัวได้เลยค่ะ ว่าแต่ตอนนี้ขอหลับตาสูดลมเข้าปอดก่อนนะค่ะ อ่าาาา ทำไมฉันรู้สึกลอยได้จริงๆเลยอ่ะ ลมเย็นจังเลยยยยย เดี่ยวก่อนนะ! เย็นงั้นหรอ ฉันมีพลังของเอลซ่าตั้งแต่เมื่อไหร่กัน หรือว่าฉันแอบไปขโมยพลังเอลซ่ามาว่ะ -..-''
''เห้ย!นายจะอุ้มฉันทำไมเนี้ย ปล่อยฉันลงเดี่ยวนี้นะ ไอ้โรคจิต!''
''อยู่ดีๆสิ...อย่าดิ้นถ้าตกผมไม่รับผิดชอบชีวิตคุณหรอกนะ''
''ปล่อยฉันลงเดียวนี้!...ไม่งั้นฉันตบนายจริงๆด้วยนะ''
''ตบมาสิ...ผมจะได้จูบคุณเหมือนละครไทยไงละ ^^''
''ไอ้บ้าาา!!!!!!''
''โปรดอยู่ดีๆครับคุณผู้หญิง....ถ้าไม่อยากโดนก็อยู่นิ่งๆครับ''
ให้ตายสิ! ทำไมฉันต้องมาอยู่ในอ้อมกอดของคนโรคจิตแบบนี้ด้วยเนี้ย จะว่าไปแล้วอกของนายก็อบอุ่นเหมือนกันนะเนี้ย แอบซ่อนซิกแพกหรือป่าวเนี้ย? ฉันคิดอะไรของฉันอยู่เนี้ย -3- เวลานี้ฉันควรดิ้นหรือตะโกนเรียกร้องให้คนอื่นๆเข้ามาช่วยไม่ใช่หรอว่ะ? แต่เดี๋ยวนะ...ถ้าฉันเรียก ไอ้โรคจิตนี้ต้องจูบฉันแน่ๆเลย ให้ตายสิ ทำไมฉันถึงคิดอะไรไม่ออกเลยนะ ฉันรู้สึกตื่นเต้นยังไงก็ไม่รู้สิ เกิดมายังไม่เคยถึงทางตันขนาดนี้เลย....โอ๊ยยยย ไอ้บ้านี้ก็เดินไม่หยุด มันจะพาฉันไปไหนว่ะเนี้ย เดินไปอยู่นั้นแหละ แล้วทำไมคนอื่นที่มองฉันอยู่แล้วทำไมถึงยังไม่เดินเข้ามาช่วยฉันละ ไม่เห็นว่าฉันโดนอุ้มหรือไงกัน ทำไมน้ำใจของคนเมืองกรุงถึงไม่มีเลยเนี้ย ช่วยกันหน่อยสิ พรีสสสส~~~~~~~
-----------------------------------------------------------------
แสงไฟของกล้องนับร้อยตัวหันมาหาฉันพร้อมกับกดชัตเตอร์รัวๆราวกับฉันเป็นวิญญาณในเรื่องชัตเตอร์กดติดพิชิดหัวใจนายวิญญาณจอมกะล่อนเลยอ่ะ ฉันรู้สึกได้แม้แต่คนข้างๆฉันยังต้องสะกิดเพื่อให้ฉันเตรียมตัวตอบคำถามกับนักข่าวจากสำนักข่าวของไทยและต่างประเทศ ฉันเองก็ไม่คิดไม่ฝันหรอกนะว่าผู้ชายที่อุ้มฉันมาและนั่งข้างกันจะเป็นคนเดียวกันกับผู้ชายที่อยู่ในโปสเตอร์ติดเต็มฝาบ้านของฉัน แหละตอนนี้ทุกคนก็ได้ทายถูกแล้วละ ผู้ชายคนนั้นก็คือพี่โรมันนั้นเอง ให้ตายเถอะฉันขอถอนคำพูดที่ฉันจะกระโดดถีบกับตบพี่เขา กล้ายเป็นKiss เบาๆสัก100ครั้งได้มั้ยอ่ะ 5555 บางครั้งฉันว่า ฉันไม่หื่นนะ อิอิ
นักข่าว : ไม่ทราบว่าทั้งสองคนคิดยังไงกับการมาออกรายการเรียลตี้คู่รักค่ะ
โรมัน : ผมคิดว่ามันน่าจะสนุกนี้ครับ...นานๆผมจะได้กลับมาเมืองไทยและได้อยู่กับคนที่ผมรัก เนาะเทียมหอม^^
นักข่าว : -[]-!!!....ตกลงทั้งสองคนเป็นคู่รักกันจริงๆหรอค่ะ
ฉัน : ป่าวหรอกค่ะ!....พี่โรมันเขาแค่พูด....เอิ้บ! (เอามือปิดปากฉันทำไมมมมม)
โรมัน : จริงครับ! เราเป็นแฟนกันมานานพอสมควรแล้วครับ แต่พอดีน้องหอมเขาอายนะครับที่ไม่คิดว่าจะมีแฟนหล่อเหมือนผม ^^
นักข่าว : อ่อค่ะ/ครับ....แล้วทั้งคู่จะเข้าร่วมรายการนี้วันไหนครับ
โรมัน : เร็วๆนี้แน่นอนครับ...ยังไงผมก็ขอพาตัวแฟนของผมกลับเข้าโรงแรมก่อนนะครับ เอาไว้วันอื่นเราค่อยมาคุยกันใหม่นะครับ บายครับผม
หลังจากนั้นพี่โรมันสุดหล่อก็พาเข้าไปในห้องแล้ววางฉันลงบนเตียงอย่างค่อยๆ โดยที่ฉันไม่คิดจะดิ้นเหมือนครั้งแรกที่พี่เค้าอุ้มฉันเข้ามาในห้องสัมภาษณ์ พี่โรมันค่อยๆปลดกระดุมเสื้อออกทีละอันอย่างบรรจง ทำให้ฉันเห็นแผงอกขาวที่เนียนเหมือนปุ๋ยฝ้ายทีบริสุทธิ์ แต่ขอโทดค่ะ อย่างเพิ่งคิดไปไกล ในห้องนี้มีประชากรอยู่ราวๆ6คน รวมถึงฉันด้วย ทุกคนต่างไม่สนใจว่าใครกำลังทำอะไรอยู่ในห้อง ฉันไม่แปลกใจหรอกนะที่พวกนี้จะอยู่ด้วยกันมาได้โดยไม่ทะเลาะกัน แต่พอเวลานินทาใครพวกนี้ก็เข้ากันเป็นปี่เป็นขลุ่ยเลยละ
''ไอ้โรม...แกแน่ใจแล้วหรอว่าจะให้แม่สาวน้อยคนนี้เข้าร่วมรายการนี้'' ไฟเตอร์เริ่มเปิดประเด็นเป็นคนแรก ก่อนที่คนอื่นๆจะหันมาตามเสียงของคนตั้งคำถาม
''เออ...แล้วแกคิดว่าฉันจะเอาใครไปเป็นคู่ของฉันละ...หื้ม...?''
''ใครก็ได้สิ....เอายัยเอมมี่ไปก็ได้...อย่าลืมสิ แกเป็นใคร แล้วน้องสาวสวยคนนี้จะเป็นยังไง ลองคิดสถานการณ์ตอนที่แฟนคลับเห็นแกกับน้องสาวสวยคนนี้ หรือน้องสาวสวยคนนี้อยู่คนเดียว แกไม่คิดหน่อยหรอว่าน้องเค้าจะเป็นยังไง?''
''ก็ช่างน้องเขาสิ....ในฐานะที่น้องเค้าก็เป็นแฟนคลับของพวกเรา น้องเขาย่อมรู้อยู่แล้วว่าจะหลบแฟนคลับยังไง เนาะเทียนหอม ^^''
''ค่ะ.... - -'' ให้ตายสิ ทำไมฉันต้องเอาชีวิตมาเสี่ยงอันตรายเพื่อผู้ชายที่ฉันรักแบบนี้ด้วยเนี้ย รู้มั้ยว่าตอนที่พี่โรมันอุ้มฉันมา และมาเฉลยว่าเป็นพี่โรมันตัวจริง พี่เขาก็ได้เอาแต่มองหน้าฉันแล้วบอกว่า' เทียนหอมเล่นละครเป็นแฟนกับพี่ชั่วคราวนะ' ฉันก็ไม่รู้จะทำยังไงจะโทรปรึกษากับยัยไวน์ก็ไม่ได้ ฉันเลยตอบตกลงไป แต่อย่างน้อยมันก็คุ้มกับเวลาที่ฉันรอมานับปี...แต่ฉันก็ยังกังวัลลว่าข่าวนี้คงจะดังไปทั่วโลก ฉันต้องไปไหนมาไหนแบบมีคนคอยคุ้มกันแบบเจ้าหญิงในนิยาย จะเอาอะไรก็มีแต่คนจะเอามาให้โดยไม่ได้ขอ หรือเอ่ยว่าอยากจะได้ แค่คิดคืนนี้ของฉันคงมีความสุขแล้วละ บางครั้งฉันก็ไม่ควรจะพล่ามยาวแบบนี้ ฉันควรจะนอนแล้วเดินมาพบเจอแต่สิ่งดีๆของวันพรุ่งนี้และสิ่งดีๆที่กำลังจะก้าวเข้ามาในอนาคตที่แสนจะใกล้...งืมมมมม ฝันดีทู๊กคน
[โรมัน]
ผมอยากจะขอโทษเธอ...ที่ผมดึงเธอเข้ามาในชีวิตผม...เธออาจจะยังไม่รู้ว่าอนาคตของเธอกำลังจะพังทันทีเมื่อพระอาทิตย์ตื่นขึ้นมาจากท้องทะเล ทุกคนอาจจะงงว่าทำไมผมถึงเลือกเธอมา หากทุกคนยังจำได้ว่าคืนที่เธอเดินแฟชั่นโชว์ในคืนนั้น ผมกับเพื่อนๆได้รับจดหมายมาคนละ1ฉบับ โดยคำสั่งนั้นมาจากท่านประธานบริษัทของผมเองแหละ ผมได้คำสั่งให้ตามหาผู้หญิงที่ใส่ชุดเดรสสีขาว และเพื่อนๆของผมก็ตามหาผู้หญิงที่ใส่ชุดแต่ละสีเช่นกัน เกมนี้ทำให้ยัยเอมมี่ถึงกับบ่นกระปอดกระแปดเลยทีเดียว ทุกคนอาจจะยังสังสัยว่าทำไมผมถึงเลือกเทียนหอม ทั้งที่ผมต้องเลือกเพื่อนสาวของเธอ เพราะเพื่อนของเทียนหอมใส่ชุดสีขาว มันอาจเป็นโชคชะตาก็ได้ผมกับไอ้ไฟต์เลยสลับใบคำสั่งกันก็เลยเมากันนิดหน่อยจนไอ้ไฟต์เกือบขับรถไปชนเทียนหอม จากนั้นผมเลยอาสาห์ขับรถไปส่งเทียนหอม และระหว่างที่เธอหลับ ผมก็แอบขโมยไลน์มา มันอาจะเป็นการเสียมารยาท แต่มันก็คุ้มกับการที่ผมจะได้เจอหน้าเธอ เพราะฉนั้นผมยอมรักว่าผมตกหลุมรักเธอตั้งแต่ผมเจอเธอที่สนามบิน มันอาจจะเร็วไปหากผมจะบอกรักเทียนหอม แต่ผมก็ไม่รู้ว่าเธอรักผมหรือไม่ บางครั้งผมอาจจะตกหลุมรักเขาข้างเดียวอีกก็เป็นได้ การตกหลุมรักทำให้เราทำอะไรลงไปโดยไม่รู้ตัวเหมือนผมตอนนี้ ผมขับรถมาส่งเทียนหอมแล้วผมก็ขับรถวนมาจอดที่หลังบ้านเธอโดยไม่ให้เธอรู้ตัว...เพราะอะไรนะหรอ...เพราะพรุ่งนี้เธออาจจะต้องเก็บข้าวของไปอยู่กับผมสักพักเลยละ เชื่อผมสิ^^
ปล.1 ขอโทดแฟนฟิคที่ห่างหายไปนานพอสมควร ^^ พอดีติดเรียนอย่างหนักเลยครัช
ปล.2 ติดตามและให้กำลังใจกันได้น๊าาา
อัปเดต100เต็ม เมื่อวันที่1/12/2558 จ้า
ความคิดเห็น