"Cheeky Guy" กลรักมัดหัวใจนายตัวร้ายมาดกวน..."

ลำดับตอนที่ #8 : Part 7...Her name’s Jillian

 

7

                คฤหาสน์หลังใหญ่เต็มไปด้วยรถหรูที่ขับมาจอดเรียงกันตั้งแต่ลานจอดรถไปจนถึงประตูรั้ว  แต่ละคนที่ก้าวลงมาจากรถล้วนเป็นเด็กวัยรุ่นรุ่นราวคราวเดียวกับฉันทั้งนั้น  แม้จะมีบางคนที่ดูเป็นผู้ใหญ่แต่ก็ไม่น่าจะเกินยี่สิบ-ยี่สิบหกปี  ซึ่งฉันเดาว่าน่าจะเป็นเด็กมหาลัยนั่นแหละ
 

                ฉันนั่งมองอยู่ในรถแล้วอ้าปากค้าง  นี่มันปาร์ตี้อย่างกับในซีรีส์ฝรั่งที่ฉันเคยดูไม่มีผิด  ไม่อยากจะเชื่อว่าเขาจะพาฉันมางานแบบนี้  รู้สึกผิดที่ผิดทางสุดๆ >0<
 

                “เลโอ  นายพาฉันมาที่นี่ทำไม >0<”
 

                “ก็มาปาร์ตี้ไง”  เลโอพูดแล้วผิวปากฟิ้ว—
 

                “แต่ฉันไม่ได้อยากมาด้วยซักหน่อย  ฉันอยากกลับบ้าน>0<”  ฉันตะโกนลั่น  แล้วทุบเบาะอย่างกับคนเสียสติจนเลโอต้องเอามือคว้าแขนฉันเอาไว้  คงกลัวว่าฉันจะทำรถราคาแพงของเขาเป็นรอยสินะ =0=
 

                “อย่าโวยวายน่าฉันแค่พาเธอมางานปาร์ตี้ไม่ได้พาเธอมาโรงเชือดซะหน่อย  ร้องซะอย่างกับกำลังจะถูกฆ่า --_--”
 

                “แต่ฉันไม่ได้อยากมาตั้งแต่แรกนี่  แล้วนี่มันปาร์ตี้อะไรก็ไม่รู้  ใครเป็นคนจัดฉันยังไม่รู้จักด้วยซ้ำ”
 

                “แต่ฉันรู้ --_--” 
 

                “นายรู้แล้วทำไมไม่มาคนเดียวเล่า  จะลากฉันมาทำไม >0<”
 

                “ก็ฉันอยากให้เธอมาด้วย ^_^”  เขาพูดแล้วมองหน้าฉันยิ้มๆ  ก่อนจะขับรถเข้าไปจอด  นี่เขาไม่คิดจะฟังคำท้วงของฉันเลยสักนิดใช่มะ =0=
 

                “มาสิ”  เขาเปิดประตูรถฝั่งฉันแล้วเรียกให้ฉันก้าวลงมา  แต่ฉันก็เอาแต่ส่ายหน้าแล้วทำสายตาขอร้องเขา
 

                “เลโอ  ฉันอยากกลับบ้านอ่ะ  พาฉันกลับเถอะนะ นะ”  ฉันทำสายตาปิ๊งๆ  คิดว่ามันคงจะได้ผล  แต่เลโอกลับเอามือมาบีบจมูกฉันแล้วอมยิ้มอย่างหมั่นเขี้ยว

                “ถ้าเธอคิดจะต่อรองก็ต้องมีของแลกเปลี่ยนนะ  กล้าหรือเปล่าล่ะ ^_^” 
 

                “หืม! 0_0!”  ฉันมองสายตาเขาแล้วรู้สึกหนาววูบ    สัญญาณเตือนภัยฉันร้องดังลั่นเลย  มาอีกแล้วไอ้โหมดรุกของเขาเนี่ย! =[]=!
 

                “ว่าไง  อยากลองดูไหม ^_^”
 

                “ = (--v--   ) (   --v--) = ”  ฉันรีบส่ายหน้าตอบทันที 
 

                “ถ้าอย่างงั้นก็รีบลงมา ^_^”
 

                “ T^T ”  และแล้วฉันก็ต้องลงจากรถอย่างว่าง่ายแล้วเดินตามเขาเข้าไปในงาน T0T 

เราเดินเข้าไปจนถึงประตูคฤหาสน์อยู่ๆนายคนที่ยืนคุยอยู่กับผู้หญิงตรงหน้าประตูก็หันมาร้องทัก 
 

                “เฮ้! เลโอ”  เขาผละจากผู้หญิงคนนั้นแล้วเดินตรงเข้ามาหา  พอเลโอเห็นเขาก็พยักหน้ารับ
 

                “ไง”
 

                “นึกว่าจะไม่มาซะแล้ว  โอ้ว! แล้วสาวน้อยคนนี้ใครวะ  เด็กใหม่นายหรอ ^..^”  เขาพูดแล้วหันไปกระซิบข้างหูเลโอ  แต่อยากบอกว่าฉันได้ยินนะ --_--
 

                “^_^”  เลโอหันมามองหน้าฉันแล้วยิ้ม  พอเขาไม่ปฏิเสธ  นายคนที่ถามก็ทำหน้าเหวอเลย
 

                “จริงดิ! 0_0!” เขาพูดแล้วหันมามองหน้าฉันชัดๆ
 

                “--_--a”  จ้องทำไมยะ! ไม่เคยเห็นคนสวยรึไง --"--
 

                “ไม่อยากจะเชื่อ --0--”  โหยย  พูดอย่างนี้ฆ่ากันเลยดีกว่ามั้ย! =0=
 

                “โนว์ๆๆ อย่ามองฉันแบบนั้นสิ  ฉันแค่จะบอกว่าเธอไม่เหมือนกับผู้หญิงคนอื่นทีเลโอเคยคบมาก็เท่านั้น  ปกติหมอนี่มันชอบคบกับพวกสาวใหญ่มากกว่า ใช่มะ --.,-- ” เขาพูดแล้วหันไปตบไหล่เลโอหยอกๆ
 

                “เงียบน่า เรย์ –"--”
 

                “ฮ่าๆๆๆ ฉันแค่หยอกเล่นเว้ยอย่าโกรธน่า  แต่เธอคนนี้ก็น่ารักใช่เล่น  ชื่ออะไรหรอครับเราชื่อเรย์นะเป็นเพื่อนเลโอ ^v^”  เรย์พูดแล้วยื่นมือมาให้ฉัน  ฉันเลยต้องตามน้ำยื่นมือไปเช็คแฮนด์กับเขา
 

                “ชื่อเพลงค่ะ  แล้วก็ไม่ได้เป็นอะไรกับเลโอด้วย --_--”  ฉันแก้ตัว
 

                “หืม 0_0a”  เรย์เลิกคิ้วมองหน้าฉันเหมือนจะถาม  แต่เลโอกลับชิงตอบ
 

                “ตอนนี้ไม่ใช่  แต่ต่อไปไม่แน่ ^_^”
 

                “=0=”
 

                “ฮ่าๆๆๆ เธอเจ๋งว่ะที่ทำให้เลโอพูดแบบนี้ได้  แสดงว่าตอนนี้สองคนก็ยังไม่ได้คบกันใช่ป่ะ  ถ้างั้นฉันขอเบอร์เธอบ้างได้มั้ย ^0^”  เรย์พูดแล้วทำท่าจะยื่นโทรศัพท์มาให้ฉันเมมเบอร์ให้  แต่เลโอกลับปัดมือเรย์ออกแล้วดึงฉันให้ไปยืนข้างหลังเขา
 

                “คนนี้ไม่ได้  ถ้าอยากขอเบอร์ก็ไปขอคนอื่นสิวะ ="=”  เขาพูดแล้วทำน้ำเสียงหงุดหงิดก่อนจะลากฉันเดินหนีเรย์ผ่านประตูเข้าคฤหาสน์ไป  ฉันโดนลากอีกแล้วจ้า =0=
 

                “เฮ้ยเดี๋ยวสิวะเลโอ  อย่าขี้งกไปหน่อยเลยน่า”  เรย์วิ่งตามหลังพลางตะโกนแหย่เลโอไปด้วย เลโอเลยยิ่งดึงแขนฉันให้เดินเร็วขึ้น....ช้าหน่อยก็ได้ฉันก็เหนื่อยเป็นนะยะ --_--^
 

                คฤหาสน์หลังใหญ่เต็มไปด้วยบรรดาวัยรุ่นซึ่งส่วนใหญ่ก็ดูเป็นคนมีกะตังค์ทั้งสิ้น  ฉันกวาดตามองไปรอบๆก็บอกได้คำเดียวว่ามันอลังกาลมากก  ทุกคนที่เข้ามาใหม่พากันเดินทะลุไปอีกห้องซึ่งเชื่อมตรงออกไปยังสระว่ายน้ำกว้างกลางบ้าน  =0=
 

                ทันทีที่ฉันก้าวเข้าไปใกล้งาน  ฉันก็ได้ยินเสียงเพลง In The Dark ของDEV ค่อยๆดังขึ้น  (ถึงฉันจะเล่นดนตรีไทยแต่ก็ไม่ได้หมายความว่าฉันจะไม่รู้จักเพลงสากลหรอกนะ --_--)   ฉันหันไปมองทางต้นเสียงก็เห็นดีเจกำลังแสคชแผ่นอย่างเมามันอยู่บนเวทีใหญ่กลางสระว่ายน้ำ 0_0!! โดยที่บริเวณรอบๆรายล้อมไปด้วยเหล่าผู้มาร่วมงานที่กำลังเต้นกันอย่างสนุกสนาน 

               ข้างๆเครื่องเสียงมีโต๊ะขนาดใหญ่ซึ่งตอนนี้เต็มไปด้วยอภิมหากองของขวัญตั้งเรียงรายอยู่  พอมองเลยขึ้นไปด้านบนก็เป็นแผ่นป้ายมหึมาที่มีข้อความเขียนว่า “Happy Brithday Jillian”  ที่แท้งานนี้มันก็ปาร์ตี้วันเกิดน่ะเอง  ฉันมองไปรอบๆอย่างนึกทึ่ง  ตั้งแต่เกิดมาฉันยังไม่เคยไปงานวันเกิดใครที่เวอร์ขนาดนี้มาก่อนเลยจริงๆ ให้ตายเถอะ! จัดงานกันได้เวอร์มาก  =0=^  ว่าแต่เพลงนี้มันฟังดูเสื่อมๆยังไงบอกไม่ถูกแฮะ  หรือฉันคิดมากไปเอง --_--a
 

                “เลโอ  ฉันไปหามีมี่ก่อนนะเว้ย เพลงฉันไปก่อนนะแล้วเจอกัน ^ ^”  อยู่ๆเรย์ก็พูดแล้ววิ่งหายไปเลย  ดูๆไปแล้วเขาก็คงจะเป็นพวกเสือผู้หญิงเหมือนกันสินะ  ถึงว่าถึงเป็นเพื่อนกันได้ --_--
 

                พอเรย์แยกไป  เลโอก็พาฉันเดินเข้ามาจนถึงซุ้มเครื่องดื่ม  ฉันมองบรรดาเครื่องดื่มสีสันสดใสที่ตั้งเรียงกันอยู่ก็นึกแปลกใจ  นี่มันเครื่องดื่มมีแอลกอฮอล์ทั้งนั้นเลยนี่นา  ฉันหันไปมองผู้คนรอบๆก็เห็นพวกเขาถือแก้วดื่มกันหน้าตาเฉย  นี่พวกเขายังไม่บรรลุนิติภาวะกันเลยนะ  ทำไมถึงดื่มกันได้หน้าตาเฉยอย่างนี้ =0=!
 

                “อยากได้ซักแก้วมั้ย”  เลโอที่เห็นฉันเอาแต่ยืนจ้องหันมาถาม  ก่อนจะหยิบแก้วที่มีน้ำสีชมพูสวยยื่นมาให้ฉัน
 

                “ไม่เอาอ่ะ (--v--   ) (   --v--)”  ฉันส่ายหน้าปฏิเสธ  แต่เลโอกลับมองหน้าฉันแล้วยิ้มอย่างรู้ทัน
 

                “ก็แค่พันซ์  ลองชิมดูดิ่”
 

                “แต่มันมีแอลกอฮอล์นะ  พวกนายกินแล้วไม่รู้สึกอะไรกันบ้างหรอ =0=”
 

                “หึ  ของแบบนี้ไม่ทำให้เมาหรอก” เขาพูดแล้วยักคิ้วให้ฉัน  ก่อนจะหยิบแก้วสีฟ้าพันขึ้นจิบ  จะว่าไปไอ้น้ำพวกนี้ก็สีสวยดีนะมีทั้งสีฟ้า ส้ม ชมพู แดง เขียว ม่วง อย่างกับสีรุ้งเลยอ่ะ ดูไปดูมาก็น่าอร่อยดีแฮะ --.,--
 

                “จะเอารึเปล่า --_--”
 

                “ขอลองนิดก็ได้ --0--”  สุดท้ายฉันก็รับแก้วในมือเขามาลองจิบ...อืม อร่อยจริงด้วยอ่ะ --..-- 
 

                พอได้เครื่องดื่ม  เลโอก็หันไปคุยกับเพื่อนเขาที่ยืนอยู่แถวๆนั้น  แล้วหันมองตามมือเพื่อนเขาที่ชี้ไปยังโต๊ะโซฟาริมสระ  โอ้โหโต๊ะนั้นอย่างกับโต๊ะวีไอพีเลยแหละ  เพราะมันมีโต๊ะให้นั่งอยู่แค่โต๊ะเดียวในงานน่ะสิ --_--a  พอคุยกับเพื่อนเขาเสร็จเลโอก็หันมาจับแขนฉันอีกครั้ง
 

                “ปะ ไปหาเพื่อนฉันกัน^_^”  เขาพูดแล้วลากแขนฉันให้เดินตามเขาอีกครั้ง.....เอิ่มความจริงนายบอกฉันดีๆก็ได้  ไม่จำเป็นต้องลากฉันให้ไปไหนมาไหนหรอก  ฉันไม่ได้ตาบอดนะยะ!  แต่ฉันก็ไม่ได้เถียงอะไรเขา เพราะรู้ว่ายังไงเขาก็หาเรื่องมาเอาชนะฉันได้อยู่ดี  เซ็งเป็ด!! =_=
 

                “Hi จิล ^_^”  พอไปถึงเลโอก็ร้องทักสาวผมบรอนด์ที่นั่งอยู่กลางวงสนทนา  ซึ่งฉันขอบอกว่าเธอสวยมากกก >0< เธอหันมามองเขาแต่แล้วก็ร้องกรี๊ดซะจนเพื่อนๆของเธอพากันสะดุ้ง 0_0
 

                “กรี๊ดด เลโอ! นึกว่าจะไม่มางานวันเกิดจิลซะแล้ววว >0<”  เธอลุกขึ้นหอมแก้มเลโออย่างสนิทสนมแล้วหัวเราะคิกคัก  แต่ผิดกับผู้หญิอีกคนที่นั่งอยู่ในกลุ่มซึ่งหันมาค้อนใส่ฉัน  หืม!! นั่นมันพี่เฮเลนนี่ 0_0!!
 

                “แล้วนี่พาใครมาด้วยล่ะ  0_0” จิลหันมามองสำรวจฉันแล้วเอามือยื่นมาทำท่าจะจับส่วนฉันก็ผงะถอยหลัง  เลโอเลยดึงฉันมายืนข้างๆแล้วพยักหน้าให้ฉันยอมให้เธอสำรวจ  จิลยื่นหน้ามาใกล้ๆแล้วหรี่ตามองหน้าฉันก่อนจะเอื้อมมาจับผมของฉัน  แล้วดวงตาของเธอก็ค่อยๆเป็นประกายขึ้นเรื่อยๆ

“ผิวขาวละเอียด  ผมเงาดำสนิท แถมยังตัวเล็กน่ารักอย่างกับตุ๊กตาแน่ะ กรี๊ดๆๆ จิลชอบบบบ ^0^”  อยู่ๆจิลก็หันมากรี๊ดใส่ฉันแล้วจับไม้จับมือฉันใหญ่  จนฉันเริ่มทำอะไรไม่ถูก =0=
 

“นี่เธอ น้อยๆหน่อยเถอะ --_--”  จิลไม่สนใจเลโอสักนิด  กลับหันมาคุยกับฉันต่อ
 

“เธอชื่ออะไรหรอ ฉันชื่อจิลเลี่ยน เรียกสั้นๆว่าจิลก็ได้”

“สวัสดีค่ะ ฉันชื่อเพลงยินดีที่ได้รู้จัก ^_^”
 

“ว้าย! เสียงก็น่ารัก  ชื่อก็น่ารักฟังดูไทยมากๆ  จิลก็อยากมีชื่อไทยแบบนี้บ้าง > <” 

“ยัยเบอะ  เธอทำเพลงกลัวหมดแล้ว --_--”
 

“เอ้อ  จริงด้วยSorry! พอดีเห็นอะไรที่ดูไทยๆแล้วมันอดตื่นเต้นไม่ได้  รู้มั้ยว่าจิลชอบสะสมของที่ดูไทยๆมาตั้งแต่เด็กจนตอนนี้คนอื่นๆเริ่มหาว่าจิลเพี้ยนไปแล้วน่ะ ฮ่าๆเพลงอย่าถือสาจิลนะ> <”
 

“ฮ่าๆๆ จ้ะ”  คนรวยนี่ก็มีงานอดิเรกแปลกๆแฮะ  แต่ฉันกลับคิดว่าจิลดูน่ารักมากกว่าเพี้ยนล่ะ  เพราะเธอดูเปิดเผยแบบไม่ค่อยกลัวเสียภาพลักษณ์อะไรแบบเนี้ย ^v^
 

“จิล  เธอเห็นพวกคิสรึเปล่า”  อยู่ๆเลโอก็ถามขึ้นมา
 

“แหม ยังไม่ทัน HappyBirthday กันก็ถามหาคนอื่นเลย  จิลน้อยใจนะ”
 

“ทีเธอไม่สนใจฉัน  ฉันยังไม่ว่าอะไรเลย --_--”
 

“เลโออ่ะ  นี่มันวันเกิดจิลนะ --0--”
 

“ฮ่าๆ  ฉันฝากของขวัญวันเกิดไว้ให้เธอแล้วล่ะน่าไม่ต้องงอนหรอก  แถมยังเขียนการ์ดอวยพรไว้ให้ด้วย  รับรองว่าเธอต้องชอบ ^ ^”
 

“จริงหรอ  งั้นยกโทษให้ก็ได้  ส่วนเพื่อนๆนายน่ะอยู่ตรงโน้น”  จิลชี้ไปทางฝั่งตรงข้ามของสระ
 

“Thanks ^ ^”
 

“แต่เดี๋ยว   ก่อนไปจิลขอไรอย่างได้ป่ะ......จิลขอยึดตัวเพลงไว้ก่อนได้มั้ย  อยากคุยด้วยอ่ะ > <”
 

หืม 0_0! ฉันหันไปมองหน้าเขา  เขาดูลังเลนิดหน่อย แต่พอเห็นว่าจิลทำท่าอยากคุยกับฉันจริงๆ เลโอจึงพยักหน้าแล้วหันมายิ้มให้ฉัน
 

“ได้  แต่อย่าถามเยอะจนเพลงรำคาญนะ  เดี๋ยวฉันมารับกลับ”
 

“เดี๋ยวสิ  จะปล่อยฉันไว้นี่หรอ =0=”
 

“ไม่ต้องกลัวหรอกน่า  จิลไม่ทำอะไรเธอหรอก  ยายนี่แค่คลั่งอะไรที่ดูไทยๆก็เท่านั้น  เดี๋ยวก็มีเรื่องคุยกันเองแหละ”
 

“เรื่องจิลน่ะฉันไม่ห่วงหรอก  แต่ดูนั่นสิพี่เฮเลนก็นั่งอยู่ด้วยนะ! =0=!”  ฉันกระซิบบอกเขา  แต่เลโอกลับยิ้มกริ่ม
 

“ไม่ต้องกลัวหรอก  พี่เฮเลนไม่กล้าทำอะไรต่อหน้าจิลแน่ๆ”   หมายความว่าไง ="=?
 

“อยู่นี่แหละ เดี๋ยวฉันมา”  เขาพูดแล้วเดินหายไปเลย  จิลเลยดึงแขนฉันให้ไปนั่งที่โซฟาแล้วแนะนำฉันกับเพื่อนๆของเธอ
 

“ทุกคนนี่เพื่อนใหม่ของจิล ชื่อเพลง”  ทุกคนหันมายิ้มให้ฉันยกเว้นพี่เฮเลนที่หันมาค้อนแล้วสะบัดหน้าหนี  พี่เขาคงยังโกรธฉันไม่หายแน่ๆ  แล้วยิ่งเห็นฉันมากับเลโอแบบนี้คงคิดว่าฉันสตรอเบอร์รี่แหงเลย =_=
 

“หวัดดีค่ะ ^ ^”  ฉันยิ้มแล้วทักทายไปตามน้ำ
 

“พี่เฮเลนก็อยู่โรงเรียนเดียวกับเพลงนะ  รู้จักรึเปล่าพี่เขาเรียนอยู่ภาคอินเตอร์เหมือนเลโอแหละ”

“เอ่อจ้ะ”  ฉันพยักหน้าหน้าแต่พี่เฮเลนยังไม่ยอมมองหน้าฉันเลยอ่ะ
 

“ดีจังเลยเนอะ  จิลก็อยากเรียนที่เดียวกันบ้าง  รู้รึเปล่าว่าสมัยก่อนตอนอยู่แคลิฟอเนียจิลกับเลโอก็เรียนอยู่ที่เดียวกันตลอด   แต่ก่อนเลโอทั้งตัวเล็กขี้แยแถมยังหน้าสวยอย่างกับเด็กผู้หญิง  เพื่อนๆเลยชอบแกล้งบ่อยๆสุดท้ายเลยต้องมานั่งเล่นบาร์บี้เป็นเพื่อนจิลบ่อยๆ คิกๆๆ  แต่พอย้ายมาไทยหมอนั่นก็เปลี่ยนไปเลย  กลายเป็นแบดบอยไปได้ยังไงก็ไม่รู้  เห็นแล้วอดนึกถึงเลโอคนเก่าไม่ได้”  จิลพูดแล้วถอนหายใจ  ยิ่งฟังฉันก็ยิ่งนึกภาพเขาตอนเด็กๆไม่ออก  คนอย่างเลโอเคยมีโมเม้นต์แบบนั้นด้วยหรอ =0=
 

พี่เฮเลนเอาแต่นั่งเงียบอย่างเดียว  ส่วนฉันก็นั่งตอบคำถามสัพเพเหระที่ทุกคนยิงมาไม่หยุด  ส่วนใหญ่ก็เรื่องที่ว่ามากับเลโอได้ไง  เป็นอะไรกับเลโอ  ส่วนจิลก็ถามแต่เรื่องส่วนตัวของฉันและคุยเรื่องของสะสมของเธอ  จนคุยกันไปคุยกันมาฉันก็ได้รู้ว่าเธอถึงขั้นกับมีของสะสมเป็นเครื่องดนตรีไทยเกือบครบทุกชนิดเลย  ซึ่งบางตัวฉันยังไม่รู้จักด้วยซ้ำน่าแปลกมั้ยล่ะ =0=
 

“ถ้าอย่างนั้นบ้านเพลงก็เป็นโรงเรียนสอนดนตรีไทยน่ะสิ 0v0”
 

“ก็ไม่ถึงกับโรงเรียนหรอก  แค่เปิดสอนพิเศษธรรมดาเท่านั้นเอง ^_^”
 

“งั้นเพลงก็เล่นเครื่องดนตรีไทยเป็น ^0^”
 

“ก็ใช่  แต่ก็ไม่ได้เล่นเป็นทุกอย่างหรอก  เล่นได้แค่บางอย่างน่ะ”
 

“กรี๊ดดๆ เก่งจังเลย  จิลก็เคยลองฝึกอยู่เหมือนกัน  แต่มันเล่นยากจริงๆเลยเล่นได้แค่ตีฉิ่งอย่างเดียว ฮ่าๆๆๆ  มัมกับแด๊ดชอบบ่นว่าหนวกหูอีกต่างหาก”  เราสองคนคุยหัวเราะกันอย่างถูกคอ  จนพี่เฮเลนเริ่มจิ๊ปาก
 

“ถ้าเก่งนักก็เล่นโชว์ให้ดูซักเพลงสิ ="=”  อยู่ๆพี่เฮเลนที่นั่งเงียบมาตลอดก็พูดขึ้นจนทุกคนในโต๊ะหันมามอง  เฮ้ย อะไรอีกล่ะคราวเนี้ย =_=
 

“เอ่อฉันว่ามันคงไม่เหมาะหรอกค่ะ  เดี๋ยวทุกคนจะเบื่อกันซะเปล่าๆ”  ฉันรีบพูด
 

“เธอก็เล่นให้เป็นของขวัญวันเกิดจิลสิ  ฉันว่าจิลต้องอยากฟังแน่ๆ  ทุกคนคงไม่กล้าขัดเจ้าภาพหรอกจริงมั้ย”  พี่เฮเลยพูดแล้วหันไปทางคนอื่นๆ  ส่วนทุกคนก็ได้แต่พยักหน้าเห็นด้วย
 

“ว๊าวว  ถ้าเพลงเล่นให้จิลฟังได้ต้องเป็นของขวัญที่สุดยอดแน่ๆ *0*”  จิลดูตื่นเต้นขึ้นมาสุดๆจนฉันเริ่มไม่กล้าขัด
 

“แต่ฉันไม่ได้พกเครื่องดนตรีมานะ”
 

“เรื่องนั้นไม่ต้องห่วง  ลืมไปแล้วหรอว่าจิลชอบสะสมเครื่องดนตรีไทยด้วย *0*”  ฉันรู้สึกลังเลขึ้นมานิดหน่อย  แต่พอเหลือบมองไปทางพี่เฮเลนก็เห็นว่าเธอแอบยิ้มสะใจอยู่เงียบๆ  คงตั้งใจให้ฉันเสียหน้าสินะ =0=
 

“ถ้าอย่างนั้นฉันขอยืมขิมเธอหน่อยละกัน”  สุดท้ายฉันเลยต้องตามน้ำไปนั่นแหละ  จิลรีบเรียกสาวใช้เธอมาแล้วสั่งให้ไปหยิบขิมมาให้  สาวใช้รีบไปทำตามทันทีแล้วจัดแจงนำไปตั้งไว้ข้างๆแท่นดีเจที่อยู่บนเวทีกลางสระ  อ่า! ฉันต้องขึ้นไปเล่นตรงนั้นเลยใช่มั้ย =0=  แปลกๆเนอะ เล่นขิมกลางปาร์ตี้เนี่ย --_--a
 

“หึ ยัยเฉิ่ม”  ฉันได้ยินพี่เฮเลนกระซิบเงียบๆแล้วยิ้มสะใจ  พี่เขาคงยังแค้นฉันน่าดู  ฉันถอนหายใจแล้วลุกขึ้นจังหวะเดียวกับที่เลโอเดินกลับมาพร้อมกับเพื่อนของเขาพอดี
 

“นั่นเธอจะไปไหน”  เขาเลิกคิ้วมองหน้าฉันส่วนฉันก็หันไปยิ้มให้ฟรีซกับคิสที่เดินตามหลังเขามาก่อนแล้วจึงหันมาตอบเขา
 

“ไปเล่นดนตรี --_--a”
 

“ห๊า! พูดอะไรของเธอ  ไม่ใช่ว่ากำลังจะหนีกลับนะ ="=”
 

“เปล่า  ก็บอกว่าไปเล่นดนตรีไง”
 

“ใช่ๆ เพลงจะเล่นขิมเป็นของขวัญให้จิลฟัง ^0^”  จิลโผล่หน้ามาข้างหลังฉันอธิบายให้เลโอฟัง แต่เลโอกลับทำหน้างงๆใส่  จิลกับฉันเลยเดินหลบเขาแล้วตรงไปที่เวทีกลางน้ำแทน
 

พอไปถึงจิลก็สั่งให้ดีเจหยุดเล่นเพลงแล้วคว้าไมค์มาพูด
 

“Everybody  จิลต้องขอขัดจังหวะสักแป๊บนะคะ  เนื่องจากวันนี้เพื่อนของจิลจะมีโชว์พิเศษให้เป็นของขวัญวันเกิด หวังว่าเพื่อนๆจะไม่ว่าอะไร ^ ^”
 

                “ไม่หรอกเอาเลยๆ โชว์เลยสุดสวย ฮิ้ววๆๆ”  เสียงตะโกนเชียร์จากเพื่อนๆโดยรอบทำให้จิลยิ้มอย่างพอใจ  ฉันเลยหันไปกระซิบกับดีเจข้างๆ  เขาจิ้มแลบท็อปสักพักก็ยกนิ้วโป้งให้เป็นเชิงว่าพร้อมแล้วฉันจึงสูดหายใจลึกแล้วก้าวขึ้นไปยืนหน้าเวที
 

                “ถ้างั้นก็ขอเสียงปรบมือให้เพลงเพื่อนใหม่จิลด้วยนะคะ ^0^”  เสียงปรบมือกราวรอบสระทำให้ฉันประหม่านิดหน่อย  ช่วงนี้ฉันไม่ค่อยได้ซ้อมขิมด้วยเพราะกำลังซ้อมจระเข้อยู่เลยกังวลนิดๆ ฉันลองตีไล่เสียงดูก็รู้สึกว่าเสียงมันเพี้ยนนิดหน่อยเลยลองปรับเสียงใหม่  จนรู้สึกว่าเริ่มใช้ได้แล้วจึงสูดหายใจเข้าอีกครั้ง
 

                ไหนๆก็เป็นการอวยพรวันเกิดของพวกเด็กอินเตอร์ทั้งที  คราวนี้ฉันเลยตั้งใจว่าจะเล่นเพลงสากลง่ายๆดู  ถึงฉันจะเรียนดนตรีไทยแต่เวลาว่างฉันก็ชอบนั่งแกะโน้ตเพลงสากลเหมือนกัน  คราวนี้ฉันเลยขอให้พี่ดีเจเปิดเพลง I’m yours เวอร์ชั่นกีตาร์เป็นซาวด์ประกอบไปด้วยเลย ^v^
 

                ฉันหันไปมองพี่ดีเจอีกครั้งก่อนจะพยักหน้าให้เป็นสัญญาณแล้วเริ่มตีเป็นเพลงพร้อมกับที่พี่ดีเจเปิดเสียงกีตาร์คลอไปด้วย  ทุกคนที่อยู่รอบๆต่างเงียบเสียงลงแล้วหันมามองฉันเป็นตาเดียวแต่ฉันต้องตั้งสมาธิจึงไม่ได้หันไปสนใจใครอีก
 

                ...อืม  เพลงนี้ฉันเคยเล่นอยู่สองสามครั้ง  โน้ตเพลงก็ง่ายๆยิ่งพอมาเล่นคู่กับเสียงกีต้าร์มันก็ฟังเพราะไปอีกแบบเหมือนกัน  ฉันคิดแล้วเผลอฮัมเพลงตามไปด้วย  ลองใส่ลูกเล่นไปอีกนิดดีกว่า....ฉันคิดแล้วตีไปเรื่อยๆจนเพลงจบแล้วต่อด้วยเพลงแฮปปี้เบิร์ดเดย์ปิดท้าย
 

                ....ฟู่ววว จบแล้วเพราะดีเหมือนกันแฮะ  สงสัยต้องลองกลับไปแกะเพลงอื่นแล้วเล่นคู่กับเครื่องดนตรีสากลอื่นๆดูบ้างน่าจะเข้าท่า ^w^
 

                ฉันวางไม้ตีแล้วลุกขึ้นก่อนจะเซเพราะแรงโถมกอดจากจิล 0_0
 

                “กรี๊ดดด สุดยอด!! เพลงเจ๋งมากจิลประทับใจที่สุดๆ >w<”  จิลกระโดดกอดฉันพร้อมทั้งเสียงปรบมือกันกราวรอบๆสระ
 

                “ไปเถอะ ไปนั่งที่โต๊ะกันดีกว่า”   พวกเราเดินกลับมาที่โต๊ะโดยมีเพื่อนๆของจิลตะโกนเชียร์ฉันตลอดทาง
 

                เอิ่ม ฉันไม่ได้เจ๋งขนาดนั้นหรอก  พวกเขาคงเพิ่งเคยเห็นของแปลกมากกว่า  ปกติวัยรุ่นสมัยนี้ก็ไม่ค่อยฟังดนตรีไทยกันซักเท่าไหร่  แต่พอฉันเล่นให้มันดูเป็นสากลก็คงจะคุ้นหูพวกเขามากกว่า
 

                ฉันกลับมานั่งที่โต๊ะอีกครั้งแต่คราวนี้เลโอดึงฉันออกมาจากจิลแล้วให้ฉันมานั่งอยู่ข้างๆเขาโดยมีฟรีซนั่งอยู่อีกข้างของฉัน  ตอนนี้พี่เฮเลนไม่อยู่ที่โต๊ะแล้ว  สงสัยพี่เขาคงลุกไปก่อนที่ฉันจะมาแหละ

                “เลโอเห็นรึเปล่า  เมื่อกี้เพลงเจ๋งไปเลยเนอะ  จิลก็อยากเล่นได้แบบนี้บ้าง>3<”
 

                “อย่างเธอน่ะชาตินี้ก็เล่นไม่ได้ --_--”
 

                “โห  ดูถูกกันมาก  แต่มันก็จริงแหละจิลว่าจิลต้องไปหัดตีฉิ่งให้เพราะๆก่อนดีกว่า”
 

                “ฟังดูเสื่อมๆยังไงไม่รู้นะ ^_^”  ฟรีซออกความเห็นฉันถึงกับสำลักพันซ์ที่กำลังจิบเลย  ตอนแรกฉันก็ไม่ได้คิดอะไรหรอก  แต่พอฟรีซพูดก็อดคิดไม่ได้ --_--
 

                “ทุเรศว่ะ =”=”  คิสหันไปด่าฟรีซ
 

                “อะไรหรอ พูดถึงอะไรกัน”  แต่ดูท่าว่าจิลจะไม่เข้าใจสักนิดว่าพวกเขาพูดถึงอะไรกัน
 

                “วันนี้เธอเจ๋งนะ ^ ^”  อยู่ๆเลโอก็หันมากระซิบข้างหูฉัน  พอฉันหันไปมองก็เห็นว่าเขากำลังอมยิ้มมองฉันอยู่ =///=
 

                “นายก็เวอร์ไป  ฉันไม่ได้ทำอะไรซักหน่อย --///--”  น่าแปลก  ตอนจิลหรือคนอื่นชมฉันไม่เห็นจะรู้สึกเขินขนาดนี้เลย   เขาดึงมือฉันไปจับแล้วเอานิ้วเขี่ยมือฉันเล่น
 

                “ฉันชอบเวลาเธอเล่นดนตรีนะ  หน้าเธอดูมีความสุขดีฉันไม่เคยเห็นเธอทำหน้าแบบนี้เวลาอยู่กับฉันเลย --..--”
 

                “หน้าแบบไหน  ฉันก็มีอยู่หน้าเดียวนั่นแหละ --///--”  หมอนี่ชอบพูดอะไรที่ทำให้ฉันคิดมากอยู่เรื่อย  เลโอมองหน้าฉันแล้วหัวเราะก่อนจะยื่นมือมาบีบจมูกฉันเบาๆ
 

                ฉันหันไปนั่งจิบพันซ์อีกครั้งแล้วถึงเพิ่งสังเกตว่าวันนี้ซันเดย์ไม่อยู่ 
 

                “วันนี้ซันเดย์ไม่มาหรอ  ปกติเห็นชอบอยู่กับนายตลอดนี่นา”
 

                “ทำไม  คิดถึงมันหรอ –"--”
 

                “เปล่า  ฉันแค่ถามดูเฉยๆ --_--”

                “วันนี้มันไม่มาหรอก  ช่วงนี้มันติดสาวอยู่” เลโอพูดแล้วกระดกแก้วในมือต่อ

                “สาวหรอ 0_0”

                “ใช่ --_--”  เขาพูดแล้วไม่ได้ขยายความต่อฉันเลยไม่รู้จะถามต่อยังไง  ช่างเถอะถึงยังไงมันก็ไม่ได้เกี่ยวอะไรกับฉันอยู่ดี
 

                “อ่ะ กินรึเปล่า”  อยู่ๆคิสที่นั่งอยู่ตรงข้ามฉันก็ยื่นจานขนมมาให้  หมอนี่ก็หน้านิ่งตลอดฉันไม่เคยเห็นเขาทำหน้าแบบอื่นเลย  แต่ยังไงเขาก็หล่ออยู่ดี --///--  ฉันยื่นมือไปรับแล้วขอบคุณเขา  รู้สึกว่าค่ำคืนนี้ยังอีกยาวไกลจริงๆ...

 






To Be Con.........>3<