คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #7 : Part 6...Be shaken again >///
6
รู้ดีเธอน่ะใจร้ายย..... ตึก ตึก ตึก เสียงหัวใจฉันเต้นกระหน่ำ....แต่ก็ไม่วายจะยอมรับบ.....ฉันมองหน้าจอโทรศัพท์ที่ขึ้นเป็นชื่อ “Leo” แล้วก็ยิ่งตื่นเต้นเข้าไปใหญ่ =///=
....ก็รู้ดีเธอต้องผิดสัญญา....แต่ก็รักเธอไม่รู้ทำไม....สุดท้ายฉันก็ตัดสินใจกดรับสายเพราะไปรับปากเขาเอาไว้แล้ว ขืนไม่ยอมรับไม่รู้ว่าเขาคิดจะทำอะไรบ้าๆอีก >///<
“ฮัลโหล --///--”
“ทำไมรับสายช้าจัง มัวทำอะไรอยู่ฮะ”
“ฉันหาโทรศัพท์ไม่เจออ่ะ” ฉันโกหกอีกแล้ว แต่ฉันไม่กล้าบอกหรอกว่าฉันมัวแต่ตื่นเต้นอยู่น่ะ
“หรอ จะนอนยัง”
“ทำไมหรอ ถ้าฉันจะนอนแล้วนายจะวางสายใช่ป่ะ --..--”
“เปล่า” อ้าว แล้วถามทำแป๊ะไรฟะ –“—
“ยัง ฉันทำการบ้านอยู่”
“อืม ขยันจังฉันให้พี่เลี้ยงทำให้น่ะ --.,--” เขาช่างกล้าพูด การบ้านมันก็ต้องทำเองสิถึงจะถูก (ถึงแม้ว่าบางครั้งฉันจะลอกบ้างก็เถอะ แต่อย่างน้อยฉันก็ลอกด้วยตัวเองนะ --_--)
“แล้วโทรมามีอะไรหรือเปล่า”
“เอาอีกแล้วนะ ถ้าไม่มีอะไรฉันจะโทรหาเธอไม่ได้เลยหรือไง --"--”
“อ้าว ก็ถ้าอย่างนั้นนายจะโทรมาทำไมล่ะ ทั้งๆที่เมื่อเย็นก็เพิ่งเจอกันอยู่แท้ๆ”
“ก็ฉันคิดถึง อยากได้ยินเสียง เหตุผลแค่นี้พอป่ะ ^ ^”
“=////=”
“นี่ เมื่อเย็นที่ฉันบอกไปน่ะ จำได้รึเปล่า”
“เรื่องอะไรล่ะ”
“ก็เรื่องที่ฉันบอกว่าฉันชอบ...”
“อืม จำได้ =///=” ฉันรีบพูดขัดเพราะกลัวว่าถ้าเขาพูดคำนั้นออกมาอีกครั้ง หัวใจฉันต้องทะลุออกมานอกอกแน่ๆ
“แล้วตกลงเธอว่าไงล่ะ ^_^”
“ว่าไงอะไร --///--”
“อย่ามาแกล้งทำเป็นไม่เข้าใจน่า เธอก็รู้ว่าฉันหมายความว่ายังไง”
“=////=”
“ตกลงเธอจะคบกับฉันป่ะ”
“นายกำลังล้อฉันเล่นใช่หรือเปล่า >///<”
“นี่ยังคิดว่าฉันล้อเล่นอยู่อีกหรอ เดี๋ยวก็ไปหาที่บ้านแล้วพิสูจน์ให้ดูอีกรอบหรอก
--.,--”
“ยะ..อย่านะ ฉันเชื่อแล้วก็ได้ --///--”
“^_^”
“แต่ฉันขอเวลาคิดหน่อยได้หรือเปล่า”
“เธอยังต้องคิดอะไรอีก ปกติฉันไม่ใช่คนที่จะโทรมาตามตื๊อใครแบบนี้หรอกนะ รู้เปล่า --"--”
“ก็นั่นน่ะสิ เพราะอย่างนี้มันถึงเป็นเรื่องไม่ปกติไงล่ะ =_=”
“ทำไม ไม่เชื่อใจฉันหรอ” อยากบอกว่า “ใช่” แต่ฉันก็ตอบกลับไปอีกอย่าง
“เปล่า” ฉันไม่กล้าอ่ะ T^T
“หรืออยากให้พิสูจน์”
“ไม่!”
“ฮ่าๆๆ ฉันล้อเล่น ^^” =///= เล่นอย่างนี้บ่อยๆฉันหัวใจวายตายได้นะยะ!
“ถามอะไรหน่อยสิ...นายชอบฉันตรงไหนน่ะ ทั้งๆที่ตอนแรกนายยังเรียกฉันว่ายัยเตี้ย บอกว่าหุ่นเบบี๋บ้าง แถมยังไม่เคยสนใจฉันมาก่อน แต่อยู่ๆกลับมาบอกว่าชอบฉันเนี่ย นายกำลังสับสนอะไรอยู่หรือเปล่า” เขาเงียบไปนิดนึง ฉันคิดว่าเขากำลังหาคำตอบอยู่นั่นแหละ
“ฉันก็อธิบายไม่ได้เหมือนกัน รู้ตัวอีกทีมันก็คิดถึงแต่เธอไปแล้ว --_--a”
“0__0” ฉันอึ้งเลยค่ะ คำตอบเขามันช่างเรียบง่าย แต่มันกลับกระแทกหัวใจฉันอย่างจัง =////=
“ทำไมไม่พูดอะไรบ้างอ่ะ”
“เอ่อ....--///--” ฉันพูดอะไรไม่ออก ตอนนี้ฉันกำลังรู้สึกหวั่นไหวสุดๆ คนอย่างเลโอเนี่ยนะจะมาชอบฉันจริงๆ
“ฉันขอเวลาหน่อยได้รึเปล่า”
“ก็ได้...”
“=///=”
“แต่อย่านานมากนะ ฉันรอไม่ไหว”
“อืม =///=” ฉันอ้อมแอ้มตอบ รู้สึกเหมือนกำลังโดนต้อนเลยอ่ะ T///T
“ถ้างั้นก็ Good Night”
“อืม”
“อย่าลืมฝันถึงฉันด้วยล่ะ ^--^ Chu—” เขาทำเสียงจุ๊บส่งมาทางปลายสายแล้วกดวาง ส่วนฉันก็ได้แต่ถือสายค้าง แล้วยกมือขึ้นมาจับแก้มตัวเองด้วยอาการเหวอๆ.... ฉันรู้สึกเหมือนหัวใจฉันกำลังจะถูกขโมย >///<
ตลอดอาทิตย์ที่ผ่านมาเรียกได้ว่าเลโอทำตัวติดหนึบฉันได้อย่างน่าอัศจรรย์เลยล่ะ =0= แถมช่วงนี้อลิสยังดูยุ่งๆเหมือนมีธุระตลอดเวลา ทำให้ฉันกับเลโอต้องไปไหนมาไหนกันแค่สองคนอย่างเลี่ยงไม่ได้
ฉันต้องหยุดไปโรงฝึกชั่วคราวเพราะเลโอตื้อจะตามไปด้วย(เกรงใจพี่ทัน) แล้วฉันก็ไม่อยากให้เลโอตามไปซ้อมดนตรีที่บ้านเพราะกลัวว่าเขาจะทำอะไรบ้าๆต่อหน้าแม่ สุดท้ายฉันเลยต้องกลายเป็นคนที่ถูกเขาลากไปแทน =_=
วันนี้เขาพาฉันมาเดินห้าง (อีกแล้ว =_=) แต่วันนี้ไม่ได้มาร้องคาราโอเกะเหมือนครั้งที่แล้ว แต่เขากลับพาฉันมาร้านเสื้อผ้าแทน เลโอลากฉันเข้าร้านหนึ่งแล้วเดินเลือกชุดอยู่ประมาณสิบห้านาที ก่อนจะยัดชุดที่เขาเลือกใส่มือฉันแล้วผลักให้ฉันเข้าไปลอง =0=
“อ่ะ ลองชุดนี้ด้วย” เขาหันไปหยิบอีกชุดมาโปะใส่กองชุดในมือฉันโดยไม่สนใจสีหน้าบูดบึ้งของฉันเลยสักนิด! ="=
“ทำไมฉันต้องลองด้วยอ่ะ =0= ” ฉันถามด้วยความสงสัย อยู่ๆก็พาฉันมาร้านเสื้อผ้าแถมยังสั่งให้ฉันลองนู่นนี่นั่นโดยไม่ถามฉันสักนิดว่าฉันเต็มใจรึเปล่า เรื่องอะไรฉันจะต้องทำตามเขาด้วยเล่า =3=
“หรือเธออยากทำอย่างอื่น” เลโอพูดแล้วยิ้มทำท่าเลียริมฝีปากมองหน้าฉันยั่วๆ 0///0!! กรี๊ดดเขาทำท่าเหมือนจะเดินเข้ามาประชิดตัวฉันด้วยอ่ะ!
“โอเคฉันอยากลองชุดแล้ว! จะให้ฉันลองทั้งหมดนี้เลยใช่มั้ย >w<” ฉันรีบพูดก่อนที่เขาจะเข้ามาใกล้กว่านี้ เลโอหัวเราะชอบใจ ฉันเลยได้แต่ทำปากยื่นแล้วต้องยอมทำตามเขาแต่โดยดี
“ใช่ ลองเสร็จแล้วก็เดินออกมาให้ฉันดูด้วย ^_^”
ฉันก้มลงมองแต่ละชุดในมือแล้วก็ปวดจิต นี่เขากะจะให้ฉันไปเป็นเด็กนั่งดริ้งรึไง! แต่ละชุดนี่ทั้งเว้าทั้งผ่า เกิดมาฉันยังไม่เคยใส่อะไรที่มันเยอะขนาดนี้มาก่อนเลยนะ! แล้วตอนเลือกชุดน่ะ ช่วยมีสติคิดหน่อยได้มั้ยว่ามันเข้ากับฉันรึเปล่า!! =[]=
ฉันยืนเบ้หน้ามองชุดในมืออย่างพูดอะไรไม่ออกจนเลโอต้องสะกิด
“เข้าไปซะทีสิ มัวแต่ยืนอึ้งอยู่นั่นแหละเดี๋ยวก็หมดเวลากันพอดี อ่ะเริ่มจากชุดนี้ก่อนละกัน”
“ =_= ” ถ้าฉันไม่ยอมใส่เขาจะบังคับให้ทำอะไรแปลกๆแทนรึเปล่านะ หมอนี่ยิ่งชอบทำอะไรบ้าๆอยู่ด้วย =///=ฉันคิดในใจ แต่สุดท้ายฉันก็ไม่กล้าเสี่ยงขัดใจเขาอยู่ดี เอาวะ! ลองก็ลอง...พอตัดสินใจได้ฉันก็เดินเข้าห้องลองชุดทันที
พอเข้าไปในห้องลอง ฉันก็หยิบชุดแรกขึ้นมาดู....ชุดสายเดี่ยวเปิดเนินอกลายเสือดาวพล้อย แถมยังสั้นเสมอหู!! =[]=!! พระเจ้า! เขาคิดอะไรอยู่ถึงได้เลือกชุดนี้ให้ฉันลองฟะ!! ฉันหยิบชุดนี้ขึ้นมาพลิกซ้ายพลิกขวาดูด้วยความหวาดวิตก ชุดนี้มันจะปิดอะไรได้มั้ยเนี่ย =0=!!
ฉันยืนมองชุดนิ่งพลางเหงื่อตก ข้างนอกก็ได้ยินเสียงเลโอเร่งให้ฉันรีบเปลี่ยนแล้วออกไปให้เขาดูยิกๆ
“ทำไมถึงได้ช้านักล่ะ เร็วๆหน่อยสิหรือจะให้ฉันเข้าไปช่วยเปลี่ยน” เสียงเลโอตะโกนเข้ามาทำให้ฉันสะดุ้งโหย๋ง
“อย่าเข้ามานะ! ฉันกำลังเปลี่ยนอยู่เนี่ย ใจเย็นดิ >0<” ฉันรีบตะโกนตอบแล้วจัดการเปลี่ยนชุดอย่างรวดเร็ว
พอเปลี่ยนชุดเสร็จฉันก็ค่อยๆแหวกม่านออกแล้วโผล่หัวออกมาก่อน เลโอที่นั่งเล่นโทรศัพท์อยู่ตรงโซฟาก็เงยหน้าขึ้นมามอง
“ออกมาสิ ยืนหลบอยู่ทำไม --"-- ”
“เลโอ...ฉันว่ามันไม่เหมาะอ่ะ T^T” ฉันพูดแล้วทำหน้าเบะ ขอบอกว่าสภาพฉันแย่มากกก
“ออกมาเถอะน่า ถ้าไม่ยอมออกมาเดี๋ยวฉันเข้าไปดูข้างในนะ ^_^”
“ออกก็ได้ =0= แต่ห้ามหัวเราะนะ T^T” เลโอพยักหน้า ฉันเลยค่อยๆแหวกม่านออกทีละนิด ก่อนจะก้าวออกมายืนข้างนอกช้าๆ....ฮือๆๆ ฉันว่าฉันเหมือนแหนมตุ้มลายเสือดาวอ่ะ T0T
“อุ๊บ....0_0 ” ทันทีที่เขาเห็นฉันชัดๆ เลโอก็รีบเอามือตะครุบปากตัวเองแล้วตีหน้าเครียดแปลกๆ
“เห็นมั้ย ฉันบอกแล้วว่ามันไม่เข้า T0T”
“........” เลโอไม่พูดอะไร แต่ฉันสังเกตุเห็นว่าตัวเขาเริ่มสั่นขึ้นเรื่อยๆจนในที่สุดก็หลุดเสียงหัวเราะแล้วต่อด้วยระเบิดหัวเราะดังลั่น =0=
“ฮ่าๆๆๆๆๆๆ ขอโทษ ฮึฮึฮึฮ่าๆๆๆๆๆ.....” ฮือๆ หมอนี่หัวเราะเยาะฉันอ่า TT0TT
“เงียบไปเลยนะ ไหนบอกจะไม่หัวเราะเยาะกันไงเล่า T0T”
“ขอโทษ ฮ่าๆๆๆ แต่มันอดไม่ได้จริงๆ ฮึฮึฮ่าๆๆ ใส่ชุดนี้แล้วเธอเหมือนนางแมวป่าเพิ่งหย่านมเลยว่ะ ฮ่าๆๆๆ”
“ ="= ” อะไรฟะนางแมวป่าเพิ่งหย่านมเนี่ย!
“ฮ่าๆๆ เอาใหม่ดีกว่า เอาเป็นชุดสีดำสองส่วนแทนละกัน ไป เข้าไปเปลี่ยนมาใหม่เร็ว” เขาพูดสั่งแล้วปาดน้ำตา หนอยหัวเราะเยาะฉันจนน้ำตาเล็ดเลยนะยะ >0<
ฉันสะบัดหน้าเดินเข้าห้องลองอีกครั้ง...อืมคั้รงนี้ท่าจะดีกว่าชุดแรกแฮะเห็นเขาบอกว่ามีสองส่วน สงสัยจะเป็นกางเกงสองส่วนอะไรแบบนั้นมั้ง คงไม่โป๊เท่าไหร่ ฉันรื้อกองเสื้อผ้ามองหาชุดสีดำแล้วในที่สุดฉันก็เจอชุดที่เขาบอกล่ะ ในกองชุดที่เขากวาดมาให้ฉันมีชุดสีดำอยู่แค่ชุดเดียวเท่านั้น และมันก็เป็นสองส่วนจริงๆด้วย แต่ ไอ้สองส่วนที่ว่าน่ะมันหมายถึงส่วนที่เป็นเกาะอกกับส่วนที่เป็นกางเกงหนังสั้นรัดติ้วต่างหาก!! =0=
“เลโอ ชุดนี้ก็ไม่เวิร์คหรอก เปลี่ยนเป็นชุดอื่นแทนได้รึเปล่า! ” ฉันตะโกนออกไปถาม ตอนนี้ฉันอยากจะร้องไห้ TT0TT
“ไม่ได้ ฉันอยากเห็นชุดนั้น รีบๆเปลี่ยนแล้วออกมาให้ฉันดูเร็วๆเข้า มัวแต่ชักช้าเดี๋ยวฉันก็เข้าไปเปลี่ยนให้ซะเลย”
“อ๊า! อย่าเข้ามานะ ฉันเปลี่ยนแล้วว T^T” ฉันรีบเปลี่ยนใส่ชุดที่สองเพราะกลัวเขาจะเข้ามาจริงๆ พอเปลี่ยนเสร็จฉันก็ส่องกระจก คราวนี้ฉันรู้สึกเหมือนเป็นสาวนั่งดริ้งจริงๆด้วย ทำไมรสนิยมของนายเลโอมันช่างขัดกับธรรมชาติของฉันขนาดนี้นะ T0T
เกาะอกตัวเล็กรัดช่วงบนร่างฉันจนหน่มน้มแทบปลิ้น! ขนาดฉันเป็นคนไม่ค่อยมีหน้าอกเท่าไหร่นะ ยังล้นทะลักออกมาขนาดนี้ แล้วถ้าชุดนี้ไปอยู่บนร่างของสาวอวบเอ็กซ์แล้ว มันจะปิดอะไรได้หมดมั้ยเนี่ย!! แล้วไอ้กางเกงหนังตัวจิ๋วนี่อีก มันฟิตเปรี๊ยะซะจนฉันก้าวขาแทบไม่ได้เลยอ่ะ....ฮือๆ ฉันเหมือนสาวใจแตกเลยอ่า แม่จ๋าเพลงขอโทษ T0T
“เสร็จยัง” เลโอตะโกนถาม ฉันมองสภาพตัวเองแล้วก็รู้สึกสลด จะให้ฉันออกไปได้ยังไงโป๊ซะขนาดนี้! =0=
“เสร็จแล้ว T0T”
“เสร็จแล้วก็ออกมาสิ”
“เลโอ ชุดนี้มันแย่กว่าชุดที่แล้วอีกอ่ะ ฉันไม่ออกไปได้ป่ะ T^T”
“ก็รู้ว่าไม่ได้ ยังจะถามอีก –0–”
“ฮือๆ แต่มันโป๊มากเลยนะ ใส่ชุดนี้แล้วเหมือนฉันไมได้ใส่อะไรเลย ฉันอายอ่ะ”
“อายเอิยอะไร ของแบบนี้ฉันเห็นมาจนชินแล้วไม่ต้องอายหรอกน่า ออกมาให้ฉันดูเร็ว =”= ” น้ำเสียงเขาเริ่มหงุดหงิด...นายชินแต่ฉันไม่ชินนี่หว่า T0T
“ถ้าอย่างนั้นฉันขอเปิดม่านแค่แป๊บเดียวนะ” ฉันต่อรอง จะให้ฉันเดินออกไปสภาพแบบนี้ ให้ตายฉันก็ไม่ยอมแน่ๆ เขาเงียบไปพักนึง จากนั้นเขาก็ตะโกนตอบกลับมา
“เออก็ได้ –"--”
“>_< ” พอเขาพูดเสร็จฉันก็ตั้งท่าจับม่านแล้วเอาอีกมือพยายามบังร่างตัวเองไว้เท่าที่จะบังได้ ซึ่งมันไม่มีประโยชน์เลยจ้า =0=
พอฉันทำใจได้ ก็กระตุกม่านเปิดออกแล้วเผชิญหน้ากับเลโอที่ตอนนี้เปลี่ยนมายืนตรงหน้าห้องลองแล้ว เขาผงะนิดหน่อยแล้วกวาดตามองฉันเร็วมาก พอฉันเห็นเขามองฉันก็รีบกระตุกม่านปิดคืนอย่างรวดเร็วพอกัน >/////<
“เห็นมั้ย ชุดที่นายเลือกมันไม่เหมาะกับฉันเลยซักนิด > <” เลโอเงียบไปนิดแล้วเขาก็พูดตอบ
“ก็ไม่ได้แย่เท่าไหร่”
“จริงหรอ นายกำลังพูดปลอบใจฉันอยู่รึเปล่า”
“หึหึ ฉันไม่เคยพูดปลอบใจใคร” นั่นสิ คนอย่างเขาพูดปลอบใจใครไม่เป็นหรอก
“เลโอ ฉันว่าพอเถอะ ถึงลองไปก็ไม่มีชุดที่เหมาะกับฉันหรอก สไตล์ของนายมันไม่เหมาะกับฉันเลยสักนิด”
“ไม่เอาน่า ยังไม่ได้ลองชุดอื่นเลย ไหนๆก็มาทั้งทีแล้วก็ลองให้มันคุ้มหน่อยสิ”
“นายไม่ได้กำลังแกล้งฉันอยู่ใช่มั้ย T^T”
“ฮ่าๆ ไม่หรอก รีบลองชุดอื่นเถอะฉันอยากเห็น ^_^”
“งั้นให้อีกแค่สองชุดนะ แล้วนายต้องยอมให้ฉันเลิกลองชุดด้วย” เขาเงียบ แต่แล้วก็ตอบ
“ก็ได้ --_--”
เฮ้อ...อีกแค่สองชุดเท่านั้น แล้วฉันจะหาทางชิ่งกลับบ้านซักที!
“งั้นคราวนี้เธอลองใส่ชุดสีเทาเข้มที่มีลายลูกไม้ตัวนั้นซิ” ฉันมองหาตัวที่เขาบอกแล้วก็เจอมันวางอยู่บนสุดของกองพอดี
อืมชุดนี้ค่อยดูเข้าท่าขึ้นมาหน่อย อย่างน้อยข้างหน้าก็ไม่โป๊เท่าไหร่ แต่พอฉันพลิกกลับไปดูข้างหลัง โอ้ว! จอร์จ!! ผ้าข้างหลังมันหายไปไหนหมด! =w=
ชุดเดรสสีเทาเข้มผ่าเว้ากลางหลังลงมาจนถึงสะโพก ฉันกลืนน้ำลายเอือก ขอถอนคำพูดไอ้ที่บอกว่ามันไม่โป๊น่ะ นี่มันชุดแบบเปลือยหลังทั้งท่อนชัดๆ! =0=
ฉันได้ยินเลโอส่งเสียงเร่งอยู่ข้างนอกแล้วยิ่งหนักใจ....ไม่มีทางเลือก ยังไงฉันก็ต้องใส่ไอ้ชุดบ้านี่อยู่ดี ฉันจัดการเปลี่ยนชุดอย่างรวดเร็ว ในใจก็ท่องไปด้วยว่ายิ่งเสร็จเร็วเท่าไหร่ ฉันก็จะได้กลับบ้านเร็วเท่านั้น
พอฉันเปลี่ยนเสร็จก็ส่องมองสภาพตัวเองในกระจก จะว่าไปฉันใส่ชุดนี้ก็ดูดีเหมือนกันแฮะ หุหุ ถึงข้างหลังจะโป๊ไปหน่อยก็เถอะ =_=
“อืม ใช้ได้เหมือนกันนี่ ^_^”
“กรี๊ดดด! เข้ามาทำไมยะ ถ้าฉันยังเปลี่ยนชุดไม่เสร็จ นายไม่เห็นฉันโป๊หมดรึไง!” อยู่ๆเลโอก็แหวกม่านเข้ามา ทำให้ฉันตกใจจนร้องกรี๊ดลั่น
“เห็นหมดก็ไม่เดือดร้อนนี่ --..--a” แต่ฉันเดือดร้อนเฟ้ย! ="=
“อีกอย่างฉันก็เรียกเธอตั้งนานแล้ว แต่เธอไม่ยอมตอบ ฉันรออยู่ข้างนอกมันน่าเบื่อรู้ป่ะ
--_-- ” อ้าว ไหงกลายเป็นฉันผิดล่ะ นี่ฉันเป็นผู้เสียหายนะยะ ควรจะเป็นฉันมากกว่าที่ต้องโกรธน่ะ =0=
“ช่างเถอะ ไหนๆฉันก็เข้ามาแล้ว ขอดูให้มันชัดๆหน่อยซิ” เขาพูดแล้วมองสำรวจฉันตั้งแต่ศรีษะจรดปลายเท้าแล้วทำสายตากรุ้มกริ่มอย่างพอใจ แต่ฉันกลับรู้สึกเหมือนถูกมองทะลุเข้าไปถึงข้างในจนต้องยกมือขึ้นมาปิดตัวเอง ทั้งๆที่ชุดด้านหน้ามันก็ไม่ได้โป๊อะไรเลยแท้ๆ =////=
“ลองหันหลังให้ฉันดูหน่อย ^_^”
“ม่ายยยย =0=” ฉันรีบตอบแล้วส่ายหน้าปฏิเสธ แต่เลโอกลับกระตุกยิ้มหล่อ แล้วก้าวเข้ามาใกล้ 0_0
“ย..หยุดนะ! นายจะเขยิบเข้ามาทำไม แค่นี้ห้องลองก็แคบจะแย่แล้ว > <”
“ก็ฉันอยากเห็นชัดๆนี่ ^_^”
“ถ้าอยากเห็นชัดๆก็ยืนอยู่ตรงนั้นแหละ เดี๋ยวฉันหันให้ดูก็ได้ >///<”
“ก็แค่นั้น ^_^” หนอยย...ยิ้มอย่างผู้ชนะเชียวนะยะ อย่าให้ฉันเป็นฝ่ายได้เปรียบนายบ้างเถอะ >_<
ฉันค่อยๆหันหลังที่เปลือยเปล่าให้เขาดูช้าๆ รู้สึกว่ายิ่งอยู่ใกล้เขามากเท่าไหร่ ฉันมีแต่จะต้องเสียเปรียบเขาอยู่เรื่อย T^T แต่พอฉันหันเสร็จฉันก็ได้แต่อ้าปากค้าง ลืมไปสนิทว่าข้างหลังฉันมันเป็นกระจกน่ะสิ! แสดงว่าเมื่อกี้เขาก็เห็นหมดแล้วตั้งแต่แรก แต่แค่อยากแกล้งให้ฉันอายเล่นก็เท่านั้น!! >0<
ฉันมองหน้าตัวเองที่แดงแปร๊ดในกระจกแล้วก็ยิ่งรู้สึกอายเข้าไปใหญ่ ยิ่งเห็นหน้าเลโอที่ยิ้มกริ่มมองหน้าฉันผ่านกระจกแล้วยิ่งรู้สึกว่าตัวเองโง่มากกกก >////< เขามันคนเจ้าเล่ห์ที่สุด! กรี๊ดดดด >0<
ฉันรีบหันกลับมาเผชิญหน้ากับเขาแล้วทำหน้าบึ้ง
“ฮ่าๆๆ อย่าทำหน้าบูดอย่างนั้นสิ เดี๋ยวก็ไม่สวยหรอก ^0^”
“สนุกมากใช่มั้ย แกล้งฉันเนี่ย >0<” เขายักคิ้วทำหน้ากวนใส่ ฉันเลยยิ่งเบะปากเพราะตอนนี้มันรู้สึกเคืองสุดๆ
“ไม่เอาแล้ว ฉันจะกลับบ้าน > <”
“เดี๋ยวก่อนสิ อย่าเพิ่งงอนน่าฉันแค่ล้อเล่นนิดเดียวเอง ^3^” เขาพูดแล้วทำปากยื่นง้อฉัน ซึ่งมัน!.....นะ...น่ารัก --////--
“นะนะ ไหนสัญญาว่าจะลองอีกชุดไง อีกชุดเดียวเอง น่านะ ^ ^ ” ฉันยืนมองเขาที่ทำท่าง้อแบบน่ารักแล้วก็ต้องรีบเบือนหน้าหนี ให้ตายเถอะทำไมตอนหมอนี่ทำท่าอ้อนๆจะต้องน่ารักขนาดนี้ด้วยฟะ >///<
“ก..ก็ได้ =///=” สุดท้าย ฉันก็ใจอ่อนกับเขาอีกแล้วอ่ะ เพราะทนการง้อของเขาไม่ไหว > < ฉันเกลียดตัวเองชะมัด T^T
“งั้นคราวนี้เอาชุดนี้ละกัน ^ ^” คราวนี้เขาหยิบชุดเดรสซีฟองสีหวานยื่นให้ฉัน ฉันมองสำรวจด้วยความระแวงก่อนจะรับมาถือไว้แล้วพลิกดู......โอเค ชุดนี้น่าจะพอไหวที่สุดแล้ว อย่างน้อยก็ไม่มีเว้าหน้าเว้าหลัง ติดจะน่ารักซะด้วยซ้ำ
“น่ารักใช่ป่ะ ฉันว่าชุดนี้น่าจะเหมาะกับเธอที่สุดแล้ว ^ ^” เลโอพูดอย่างมั่นใจ ถ้ารู้ว่ามันจะเหมาะกับฉันแล้วทำไมไม่เอามาให้ลองตั้งแต่แรก! ปล่อยให้ฉันลองไอ้ชุดบ้าๆอยู่ได้ตั้งนาน =0=
“ถ้างั้นก็ออกไปสิ ฉันจะได้เปลี่ยนชุด” ฉันพูดแล้วทำท่าดันเขาออก แต่เขากลับเอามือทั้งสองข้างกางยันผนังห้องไว้ แล้วฝืนตัวยืนนิ่ง
“ไม่อยากออกอ่ะ ขออยู่ด้วยได้ป่ะ ^0^” เขาพูดแล้วทำหน้าทะเล้น ฉันเลยฟาดแขนเขาไปดัง ป้าบ!
“ทะลึ่ง! ออกไปเดี๋ยวนี้เลยนะยะ ถ้าไม่ยอมออกดีๆฉันจับนายทุ่มจริงๆด้วย! 0///0”
“กล้าหรอ ^ ^ ” เลโอพูดแล้วยิ้มกวนใส่ฉัน แล้วขยับเดินเข้ามาชิดเรื่อยๆ
ฉันผงะถอยหนี จนรู้สึกว่าแผ่นหลังชนเข้ากับกระจกเย็นเฉียบ พอรู้ตัวว่าหมดทางหนีฉันจึงต้องทำเป็นใจดีสู้เสือ
“ก..กล้าสิ! อยากลองดูรึเปล่าล่ะ” ฉันพยายามบังคับเสียงตัวเองไม่ให้สั่น แต่มันก็ยังหลุดลอดให้เขาเห็นได้อยู่ดี เลโอกระตุกยิ้มมองหน้าฉัน นัยน์ตาเขาดูมีประกายท้าทายจนฉันต้องเบือนหน้าหนี เขาก้าวเข้ามาใกล้ขึ้นเรื่อยๆจนฉันสัมผัสได้ถึงลมหายใจอุ่นๆที่เป่ารดอยู่ตรงข้างแก้ม >////<
“เอาแต่หลับตาแบบนี้แล้วจะทุ่มฉันได้จริงๆหรอ ^_^” กรี๊ดดๆๆ เขาเข้ามาใกล้มากก ใกล้จนฉันกลัวว่าเขาจะได้ยินเสียงหัวใจฉันเต้น
“ขยับออกไปนะ ไม่งั้นฉันโกรธจริงๆด้วย >0<” ฉันพูดทั้งที่หลับตาปี๋ ไม่กล้าลืมตามองหน้าเขา เพราะกลัวจะห้ามใจตัวเองไม่ได้ (เอ๊ะ ยังไง 0_0!)
“นี่จำได้เปล่าว่าฉันยังรอฟังคำตอบเธออยู่นะ” อยู่ๆเขาก็พูดถึงเรื่องที่ฉันพยายามเลี่ยงมากที่สุด แต่จะมาคาดคั้นอะไรกันตอนนี้ ฉันคิดอะไรไม่ออกหรอกนะ! >0<
“จำได้ แต่ฉันก็ขอเวลาคิดอยู่ไงเล่า >///<”
“หึ นึกว่าลืมไปแล้ว ถ้าอย่างนั้นก็คิดต่อไป แต่อย่านานนักนะฉันเริ่มจะรอไม่ไหวแล้ว ^_^” รออะไรไม่ไหวยะ! =0=!!
แล้วฉันก็รู้สึกว่าเขาค่อยๆก้าวออกไปช้าๆ ฉันหลี่ตามองก็เห็นเขายกมือสองข้างขึ้นเป็นท่ายอมแพ้แล้วถอยหลังออกไปจนชิดม่าน ฉันถอนหายใจโล่งอกรู้สึกว่ารอดแล้ว
“ฉันออกไปรอข้างนอกก็ได้ แต่เธอต้องรีบเปลี่ยนเร็วๆนะ ฉันไม่อยากสาย” เลโอพูดแล้วกดโทรศัพท์ดูเวลา
หืม..สายอะไร เขาจะไปไหนอย่างนั้นหรอ 0_oa
“เอ้า เร็วเข้าสิ”
“เอ่อ...อืม” ฉันพยักหน้าเหวอๆ สงสัยเขาคงมีธุระที่อื่นต่อมั้ง
ฉันรีบเปลี่ยนชุดเดรสสีหวานที่เลโอเลือกให้ โอ้วว! คราวนี้มันดูเหมาะกับฉันอย่างไม่น่าเชื่อ ถึงฉันจะไม่ได้หน้าตาสะสวยอะไรมากมาย แต่อย่างน้อยฉันก็มั่นใจในความขาวของตัวเองไม่น้อย ยิ่งมาใส่ชุดสีหวานๆน่ารักๆแบบนี้มันยิ่งขับให้ผิวฉันดูใสขึ้นเยอะเลยอ่ะ ^0^
ฉันเดินออกมาจากห้องลอง ก็เห็นเลโอเปลี่ยนจากชุดเครื่องแบบเป็นชุดไปเที่ยวเรียบร้อยแล้ว เขาเอาเวลาที่ไหนไปเปลี่ยนนะ ไวโคตรร 0_0! พอเลโอหันมาเห็นฉัน เขาก็ยิ้มถูกใจใหญ่
“โอเค ชุดนี้ใช้ได้ ถ้าอย่างนั้นเราก็ไปกันต่อเถอะ ^0^”
“หืม! เดี๋ยวสิ นายจะพาฉันไปไหนต่ออีกหรอ 0_0!”
“ก็ใช่น่ะสิ” เขาพูดแล้วลากฉันออกไปทั้งชุดนั้น =0=
“พี่แอลฮะ ฝากชุดนักเรียนของยายนี่ไว้ก่อนด้วย เดี๋ยวผมกลับมาเอาทีหลัง”
“ได้จ้าน้องเลโอ ^0^”
“อ้อ แล้วก็ขอรองเท้าที่เข้ากับชุดนี้แล้วลงบัญชีผมไว้ด้วย ^ ^”
“แหม ลงบัญชงบัญชีอะไรล่ะ นี่มันก็ร้านในเครือมาดามทั้งนั้น อยากได้ชุดแบบไหนรองเท้าไซส์อะไรก็สั่งพี่มาได้เลยนะจ๊ะ โฮะๆๆ”
“ฮ่าๆ ขอบคุณมากครับพี่แอล ^_^”
=0=! เขาจะพาฉันไปไหน! แล้วสรุปร้านนี้มันเป็นร้านในเครือธุรกิจเขาอย่างนั้นหรอ ถึงว่าฉันกรี๊ดลั่นร้านซะขนาดนั้น ไม่เห็นมีพนักงานเข้ามาดูซักคน นายเลโอคงสั่งไม่ให้เข้ามายุ่งแต่แรกซินะ แล้วฉันก็รู้สึกโง่วววอีกครั้ง =_=
To be con....
ความคิดเห็น