"Cheeky Guy" กลรักมัดหัวใจนายตัวร้ายมาดกวน..."

ลำดับตอนที่ #5 : Part 4...I’m a bait! T^T

4


 

แล้วก็เป็นไปตามคาด  สามสี่วันมานี้ฉันถูกแกล้งตลอดเลย  แต่ก็เป็นแค่การแกล้งเล็กๆน้อยๆเท่านั้นแหละ  บางครั้งก็ของหายบ้าง  โดนผลักบ้าง  บางทีก็มีของหล่นใส่ (ส่วนใหญ่ฉันไหวตัวทันเลยโดนแค่เฉียดๆ) แต่ฉันก็ยังไม่ค่อยเดือดร้อนเท่าไหร่   แต่วันนี้มันไม่ได้เป็นอย่างนั้นน่ะสิ
 

ตอนนี้ฉันกำลังเดือดร้อนสุดๆไปเลยแหละ  ฉันแอบอยู่หลังซอกตึก  มือก็ควานหาโทรศัพท์มากดเบอร์อลิสอย่างร้อนลน

ตื๊ดๆๆ
 

                “โอ้ย สายไม่ว่าง  อลิสนะอลิส  ทำไมจะต้องใช้โทรศัพท์เอาตอนนี้ด้วย 0w0”  ฉันค่อยๆโผล่หน้าออกมาดูตรงทางเดิน  พอเห็นผู้หญิงสามคนกำลังวิ่งตรงมา  ฉันก็รีบผลุบหน้ากลับเข้าไปทันที...ฉันกำลังถูกตามล่าอ่ะ T^T
 

เมื่อตอนเที่ยง  ตอนที่กำลังจะกลับขึ้นตึกเรียน  ต้นข้าวเข้ามาบอกอลิสว่าอาจารย์ที่ปรึกษาเรียกไปพบ  อลิสก็เลยให้ฉันเดินมาก่อน  แต่ยังไม่ทันถึงตึก  ก็มีเด็กคนหนึ่ง  อุ้มต้นกล้าอะไรสักอย่างมาเต็มแขนเลย  แล้วก็ดันมาสะดุดล้มหัวทิ่มตรงหน้าฉันเนี่ย =_=  น้องผู้หญิงคนนั้นก็ทำหน้าอย่างกับจะร้องไห้เลย  ฉันเลยรีบเข้าไปช่วย  แต่กลับกลายเป็นว่ายัยเด็กนั่นเป็นนกต่อให้พี่เฮเลนแทนซะนี่!  =0=
 

                “พี่คะ  หนูขอโทษ T^T”  พอพาฉันมาถึงเรือนกระจกปุ๊บ  อยู่ๆน้องเค้าก็ขอโทษฉันด้วยสีหน้าสำนึกผิด  แล้ววิ่งหายไปเลย  ปล่อยฉันไว้กับกลุ่มพี่เฮเลนที่เดินกอดอกเข้ามาในเรือนกระจกแทน
 

                “ว่าไงจ๊ะน้องเพลง  เรามาเล่นอะไรกันหน่อยดีกว่า”  พี่เฮเลนพยักหน้าให้เพื่อนสองคนล็อกแขนฉันเอาไว้  แล้วเดินเข้ามาตบหน้าฉันดังเพี๊ยะ!!  หน้าฉันชาไปซีกนึงเลยล่ะ
 

                “พี่คะ  ฉันบอกแล้วไงว่าฉันไม่เกี่ยวอะไรด้วย!”
 

                “เฮอะ! หุบปากไปเลยย่ะ” พี่เฮเลนกระตุกผมฉัน จนฉันต้องแหงนหน้า  แล้วมองฉันด้วยสีหน้าสะใจ
 

                “โย  เอาปุ๋ยมานี่ซิ” เธอสั่งเพื่อน  แล้วรับปุ๋ยหมักที่อยู่ในถังยกขึ้นมาจ่อใกล้หน้าฉัน
 

                “ฉันไม่เข้าใจเลยนะ  ว่าทำไมเลโอถึงเลือกยายจืดอย่างเธอแทนที่จะเป็นฉัน  อยากจะรู้จริงๆ  ว่าถ้าฉันราดปุ๋ยเน่านี่ใส่หน้าเธอแล้ว  เขายังจะพิศวาสเธออยู่มั้ย !!”  พี่เฮเลนจับหน้าฉันเงยขึ้นแล้วบีบแก้มฉันแรงซะจนฉันรู้สึกถึงเลือดเค็มๆในปาก  ถ้าขืนฉันไม่รีบหนีตอนนี้  ปุ๋ยหมักเน่าๆนั่นต้องเทลงมาบนหน้าฉันแน่  0_0
 

ฉันรีบสะบัดหน้าหนีแล้วกระทืบไปบนเท้าผู้หญิงคนที่ล็อกฉันไว้  เธอร้องโอ้ย!แล้วคลายมือที่จับแขนฉันไว้  ฉันได้จังหวะจึงถองศอกใส่ผู้หญิงอีกคนเต็มแรง  ก่อนจะผลักพี่เฮเลนจนล้มหงายหลัง!
 

                “กรี๊ดดด  ”  พี่เฮเลนร้องลั่น  เพราะปุ๋ยที่เธอตั้งใจจะเอามาราดฉันมันกระจายขึ้นฟ้า  แล้วตกลงมาบนหัวเธอพอดีเด๊ะ!!.......พรึบบ!!
 

ฉันรีบวิ่งออกจากเรือนกระจก  แต่ก็ยังได้ยินเสียงพี่เฮเลนร้องสั่งเพื่อนให้ตามจับฉันให้ได้  ฉันจึงตัดสินใจวิ่งเข้าไปหลบอยู่ในซอกตึกโรงเก็บอุปกรณ์อย่างรวดเร็ว
 

พอฉันติดต่ออลิสไม่ได้ซักที  ฉันเลยคิดจะเผชิญหน้าแทน  ฉันถอนหายใจฟู่ว  ได้ยินเสียงฝีเท้าเริ่มเข้ามาใกล้ฉันจึงก้าวขาออกจากที่ซ่อน
 

                “เอาวะ  เป็นไงเป็นกัน!”
 

สามคนที่วิ่งตามฉันมาเมื่อกี้กำลังมองหาฉันวุ่นวายไปหมด  ในที่สุดหนึ่งในกลุ่มก็เห็นฉันเข้า  ฉันตั้งท่าจะวิ่งหนีแต่พี่เฮเลนก็วิ่งมาดักฉันไว้ได้  ตอนนี้ฉันเลยตกอยู่กลางวงล้อม
 

                “พี่คะ  อย่าทำแบบนี้เลยนะ  ฉันไม่อยากให้เป็นเรื่อง”
 

                “ทำไมยะ  เธอคิดว่าเธอจะทำอะไรได้งั้นหรอ!  ยังไงวันนี้ฉันต้องสั่งสอนเธอก่อนให้ได้  บังอาจมาทำให้ฉันสกปรกนะ  ยายเด็กทุเรศ อี๋..>0<”
 

เฮอะ  ก็ทำตัวเองแท้ๆ =_=^   ฉันตั้งท่ากำหมัดรอตั้งรับ  แต่พวกพี่เขากลับเห็นว่าเป็นเรื่องตลก
 

                “จับมัน!” สิ้นเสียงคำสั่ง  ทุกคนก็วิ่งเข้ามาจะจับฉัน  แต่คราวนี้ฉันไม่ยอมให้จับง่ายๆ  ฉันรีบก้าวหลบแล้วตวัดขาเตะคนหนึ่งล้มลงไปกองกับพื้น  พี่อีกคนทำท่าจะล็อกแขนฉัน  ฉันจึงรีบยกปัดแล้วสวนหมัดเข้าท้องเธอจนจุก  พอรู้สึกว่ามีมือมายึดที่ไหล่  ฉันก็รีบจับมือนั้นไว้แล้วบิดตัวเป็นท่าล็อกแขนไพร่หลัง  จนคนที่โดนฉันจับร้องกรี๊ดด  ฉันสะบัดมือปล่อยเธอเป็นอิสระแล้วจึงหันไปหาพี่เฮเลนที่ตอนนี้ยืนมองฉันอย่างหวาดๆ 0w0!
 

                “ยะ..อย่าเข้ามานะ!!”
 

                “พี่คะ  ขอร้องเถอะ  เลิกยุ่งกับฉันซักที  ฉันบอกแล้วว่าไม่อยากมีเรื่อง”  พอฉันพูดเสร็จ  พี่เฮเลนก็รีบพยักหน้าอย่างกลัวๆ  ฉันเลยรีบเดินจากมา


******
 

                “เพลง!  ไปไหนมา  ฉันหาแกทั่วเลย”
 

                “ไปเคลียร์กับพี่เฮเลน”
 

                “ห๊ะ! 0w0”
 

                “อืม  แล้วเมื่อกี้ฉันโทรหาแก  ทำไมแกไม่รับยะ”
 

                “เดี๋ยวๆ  ไม่ต้องมาเปลี่ยนเรื่องเลย  แกรีบเล่าให้ฉันฟังเดี๋ยวนี้เลย”
 

ฉันเล่าเรื่องทั้งหมดให้อลิสฟัง  พอเล่าจบยัยนั่นก็หัวเราะใหญ่  บอกสมน้ำหน้าพวกชอบหาเรื่อง  แล้วยังคาดโทษพวกนั้นว่าถ้าคิดมาหาเรื่องงอีกครั้ง  มันจะจัดชุดใหญ่กว่านี้ (ยัยนี่มันเถื่อนกว่าฉันอีกจ้า)
 

                “แกอย่าไปยุ่งกับพวกนั้นเลย  ดีนะที่ฉันยังพอป้องกันตัวเองได้บ้าง  นี่ฉันไม่อยากคิดถึงพวกเด็กที่เคยถูกพี่กลุ่มนั้นแกล้งจนต้องลาออกไปเลยนะ  สงสัยคงจะโดนกันหนักน่าดู  ถึงทนอยู่โรงเรียนนี้ต่อไม่ได้อ่ะ --_--”
 

                “พวกลูกคุณหนูนี่มันนิสัยแย่จริงๆเนอะ  ฉันล่ะเกลียดจริงๆ”
 

                “ฉันก็ไม่อยากยุ่ง”
 

                “เออเพลง  วันนี้ฉันคงต้องกลับเร็วหน่อยนะ  คงไม่ได้ไปโรงฝึกด้วยแหละ”
 

                “หรอ  ไปไหนอ่ะ”
 

                “วันนี้แม่โทรมาบอกว่าจะพาไปกินข้าวกับครอบครัวเพื่อนเก่าอ่ะ  เห็นบอกเพิ่งกลับมาจากอเมริกา  นานๆแม่จะได้เจอสักที  ฉันเลยไม่อยากขัด”
 

                “อืมๆ”
 

                “แล้ววันนี้แกจะไปโรงฝึกเหมือนเดิมใช่ป่ะ”
 

                “ก็คงงั้น”
 

                “หึหึ ฉันเห็นนะ  เจ้าเด็กแม็กซ์นั่นน่ะ ช่วงนี้ติดแกแจเลยนี่ –..—”
 

                “หมอนั่นแค่อยากล้มฉันให้ได้อ่ะ  คงเจ็บใจที่เคยโดนฉันทุ่ม --_--”
 

                “จริงเร้อ..ฉันว่ามันดูเหมือนมี  something wrong นะ อิอิ”
 

                “จะบ้าหรอ  คิดมากน่า  ไม่มีอะไรหรอก”
 

                “ฮ่าๆ ทำไมอ่ะ  เขาก็น่ารักดีออก  ถึงจะดูละอ่อนไปนิด  แต่ก็ไม่ได้แย่เท่าไหร่”
 

                “=_=”

                “ทำไมยะ  มองฉันแบบนี้หมายความว่าไง --_--”
 

                “ฉันสังเกตมานานและ  แกนี่เสป็คแย่ว่ะ”
 

                “โห  ทำไมแกพูดแบบนี้วะ”
 

                “ก็ดูอย่างแฟนเก่าแกดิ่  หมอนั่นมันอันธพาลชัดๆ  ฉันไม่รู้ว่าแกชอบเข้าไปได้ยังไง  ดีแล้วที่แกเลิกกับมันอ่ะ”
 

                “ใจร้าย T^T”
 

                “ก็มันเรื่องจริงอ่ะ =_=”
 

                “แหม  ก็ฉันชอบของฉันนี่หว่า  ผู้ชายมันก็ต้องมาดแมน  แฮนซั่ม  บู๊เก่งๆแบบนี้แหละ  มันถึงจะแจ๋ง  ดูอย่างพี่ชายฉันสิ ฮุฮุ”
 

                “แต่พี่อลันหล่ออ่ะ”
 

                “แล้วไงยะ”
 

                “แต่แฟนแกมันหน้าเหียก --_--”
 

                “เชอะ!  คนไม่เคยมีแฟนอย่างแกไม่เข้าใจหรอก  พวกหน้าหล่อๆมันก็ดีแต่เก็กไปวันๆเท่านั้นแหละ  ไว้ใจไม่ได้แถมพอมีเรื่องก็ดีแต่วิ่งหนีหางจุกตูด =3=”
 

เอิ่ม  ทรรศนคติของเธอนี่มันช่างเถื่อนไม่สมกับหน้าเลยนะยะ =_=a
 

                “เอาเถอะ  แต่คราวหน้าถ้าแกจะคบใคร  ก็ดูให้มันดีๆอ่ะ  ไม่เอาแล้วนะไอ้พวกปากหมา  หน้าเหียก  แล้วยังนิสัยห่ามน่ะ”

                “=0= ไม่ขนาดนั้นซะหน่อย”
 

        ขนาดนั้นเลยแหละย่ะ --_--^
 

พวกฉันคุยเรื่อยเปื่อยจนอาจารย์เดินเข้ามาสอน  ฉันจึงหยิบหนังสือขึ้นมากาง  แล้วนั่งปิดปากหาว....วันนี้เหนื่อยจัง =_=


 

เลิกเรียน....
 

ฉันเดินออกมาจากตึกเรียนคนเดียว  เพราะพอจบคาบสุดท้ายปุ๊บ  อลิสก็รีบกลับไปก่อนแล้ว  วันนี้หน้าประตูโรงเรียนดูมีคนเยอะมากกว่าปกติ  ฉันพยายามชะโงกดูว่ามีอะไรกันแต่ก็มองไม่เห็นเลย  ฉันเลยเดินเลี่ยงไปทางที่พอจะเดินผ่านได้  ฉันเดินเบียดผู้หญิงคนหนึ่งจนเธอหันมาจิ๊ปากใส่ฉัน  แต่พอเธอเห็นฉันอยู่ๆเธอก็ทำตาโตแล้วดึงแขนฉันผลักเข้าไปกลางวง 0w0! เฮ้ย!!
 

                “มาได้ซะทีนะ  ฉันรอเธอจนเมื่อยไปหมดแล้ว  มัวทำอะไรอยู่ก็ไม่รู้ ^^”  เลโอยืนยิ้มพิงประตูโรงเรียนอยู่โดยมีเหล่าสาวๆยืนมุงรอบเลย
 

นี่สินะ  สาเหตุที่คนเยอะผิดปกติน่ะ --_--
 

                “ขอบใจนะสาวๆ  เอาไว้ฉันจะตอบแทนทีหลัง ^^”  เขาพูดกับสาวๆที่อยู่รอบๆ  แล้วหันมาคว้าแขนฉันทำท่าจะพาฉันเดินออกไป  แต่ฉันก็ยื้อตัวเอาไว้ก่อน
 

                “เดี๋ยวว...นายจะพาฉันไปไหน 0_0!”
 

                “มาเถอะน่า  เดี๋ยวก็รู้  เธอติดหนี้ที่ทำให้ฉันเจ็บตัวอยู่นะ^_^”  เขาลากฉันออกไปจากตรงนั้นโดยไม่ฟังเสียงประท้วงของฉันเลย  นี่เขาจะลากฉันไปฆ่าหมกป่าหรือป่าวเนี่ย!! 0w0
 

                “หยุดน้า...ปล่อยแขนฉันน...” ฉันพยายามบิดแขนออกแต่เขาจับแน่นมาก  ฉันบิดเท่าไหร่ก็บิดไม่ออกเขาเลยหันมายิ้มให้
 

                “หึหึ เธอคิดว่าคนอย่างฉันที่ต้องมีเรื่องกับบรรดาแฟนๆของกิ๊ก  จะอ่อนจนจัดการเธอไม่ได้เลยหรือไง  คราวที่แล้วฉันแค่ไม่ทันตั้งตัวเท่านั้นแหละ ^^”
 

                “ปล่อยฉ้านนน..ไอ้บ้า  ปล่อยฉันนะ!”

                “เธอจะโวยวายอะไรนักหนาฮะ”
 

                “ก็นายจะลากฉันไปฆ่าอ่า”
 

                “จะบ้าหรอ  ใครจะฆ่าเธอ!”
 

                “อ้าว  ถ้างั้นนายจะมาจับฉันไว้ทำไม  ปล่อยฉันไปเถอะนะๆ  ฉันมีธุระต้องไปทำ  มีแม่ที่ต้องดูแล  ฉันอยู่กับแม่แค่สองคน  ถ้าฉันเป็นอะไรไปใครจะดูแลแม่..”
 

                “เงียบ!  ถ้าเธอไม่เงียบฉันจะจูบเธอเดี๋ยวนี้เลย! =”=”
 

                “ 0x0 ”
 

                “เฮ้อ..ค่อยยังชั่ว”  เขาจับแขนฉันแล้วลากให้ฉันเดินตามอีกครั้ง  แต่ฉันก็ยังยื้อไว้ไม่ยอมไปง่ายๆ  เขาเลยรวบตัวฉันเข้ามาใกล้แล้วก้มลงกระซิบ
 

                “ถ้าขืนเธอยังดี้อ  ฉันจูบเธอจริงๆแน่  กลางถนนเนี่ยแหละจะได้มีผู้ชมเยอะๆ  ดีมะ ^_^”
 

                “ 0////0 อะ..เอ่อ  ไปก็ได้”  ฉันรีบตอบแล้วเดินตามเขาอย่างว่าง่าย  เขาควักโทรศัพท์ออกมาโทรออกพูดอะไรนิดหน่อยก่อนจะวางสาย   แล้วหันมามองหน้าฉัน
 

                “ม..มีอะไรหรอ”
 

                “ฉันว่าเธอเนี่ย  มองไปมองมาก็น่ารักดีเหมือนกันนะ ^^”
 

       “ =///= ”
 

       “รถมาแล้ว  ไปกันดีกว่า”  รถสปอร์ตดำขับมาจอดเทียบฉันและเลโอ  เขาหันไปพูดอะไรสักอย่างกับคนขับรถก่อนจะจับไหล่ฉันพาเดินไปขึ้นฝั่งข้างๆคนขับ  ฉันนั่งรอสักแป๊บเขาก็เดินอ้อมมาขึ้นนั่งที่คนขับแล้วปลดเกียร์เหยียบคันเร่งออกไป
 

“แล้วคนขับเมื่อกี้ล่ะ  นายจะทิ้งเขาไว้อย่างนั้นอ่ะหรอ”
 

“ไม่เป็นไรหรอก  ฉันทำแบบนี้บ่อย  เดี๋ยวเขาก็หาทางกลับบ้านเองแหละ”  --_-- ไอ้คนเอาแต่ใจ  ไม่เคยเห็นหัวคนอื่นเลยนะ
 

“แล้วนายจะพาฉันไปไหน  คงไม่ได้คิดทำมิดีมิร้ายกับฉันหรอกนะ =_=”
 

“ฮ่าๆ ก็ไม่แน่ ^_^”
 

“0_0!”
 

เขาเลี้ยวรถเข้าไปจอดในห้างดังแถวโรงเรียนฉันเนี่ยแหละ  ขับหาที่จอดได้ซักพักเขาก็ขับเข้าไปเทียบที่จอดใกล้ๆประตูทางเข้า  เขาลงรถแล้วบอกให้ฉันเดินตามเขาไป...อย่างน้อยก็เป็นที่สาธารณะเขาคงไม่คิดทำอะไรแปลกๆกับฉันหรอก(มั้ง) =_=
 

และแล้วเราก็เดินกันมาถึงโซนคาราโอเกะ =0=
 

                “นายพาฉันมาทำอะไรที่นี่อ่ะ”
 

                “อ้าว  มาคาราโอเกะก็ต้องร้องคาราโอเกะสิ  หรือเธอจะมาจ่ายค่าไฟล่ะ --_--”
 

                กวนติงได้อีกนะหมอนี่ =_=
 

                “ไม่ใช่  ฉันหมายความว่าทำไมต้องลากฉันมาที่นี่กับนายด้วย  ถ้าอยากร้องคาราโอเกะทำไมไม่มากับพวกเพื่อนๆนายเล่า”
 

                “เพื่อนฉันไม่ยอมมาด้วย --..--”
 

                “แล้วก็เลยลากฉันมาแทนเนี่ยนะ”
 

                “ใช่^^”
 

                “แล้วพวกสาวๆของนายอ่ะมีเยอะไมใช่หรอ  ทำไมไม่เรียกมาซักคนล่ะ”
 

                “ก็ฉันอยากมากับเธอนี่ ^^”  เขาพูดยิ้มๆแล้วมองหน้าฉันนิ่ง
 

--///--  หมอนี่ต้องเพี้ยนไปแล้วแน่ๆ  หรือจะเป็นเพราะฉันทุ่มเขาแรงเกินไป  สมองเขาเลยได้รับความกระทบกระเทือน  แทนที่จะโกรธฉันฉัน  กลับพาฉันมาร้องคาราโอเกะแทน 0_0a
 

                “เลโอ  นายเป็นอะไรมากหรือป่าวน่ะ  นี่คงไม่ได้วางแผนฆ่าฉันหมกห้องคาราโอเกะหรอกใช่มั้ย --_--”
 

                “ฮ่าๆๆ ไม่หรอกน่า  แค่พามาร้องเกะจริงๆ  อยู่เป็นเพื่อนฉันหน่อยแล้วกันนะ ^^”
 

เขายิ้มสดใสจนฉันใจเต้นตึกตักเลยแหละ  หมอนี่มันหล่อจริงๆด้วย  ตาเขาสีน้ำตาลอ่อนเหมือนกับสีผมของเขา  จมูกก็โด่งมากก  แถมปากยังเป็นสีชมพูสดน่าจุ๊บอีก =////=  กรี๊ดดๆ ฉันคิดอะไรอยู่เนี่ย!
 

ฉันรีบตีหน้านิ่งแล้วมองเขา
 

                “แล้วเรื่องที่ฉันต่อยแล้วก็ทุ่มนายอ่ะ  นายไม่โกรธแล้วหรอ”
 

                “ใช่  ฉันไม่โกรธ”
 

                “แล้วถ้าฉันยอมอยู่เป็นเพื่อน  นายจะไม่ทำอะไรแปลกๆใช่ป่ะ”  เขานิ่งไปสักพัก  แต่แล้วก็พยักหน้าแล้วตอบ
 

                “อือฮึ”  แล้วไอ้ที่นิ่งไปนี่หมายความว่าไงฟะ =_=?
 

                “งั้นก็ตกลง”
 

                “^_^”

สองชั่วโมงผ่านไป....
 

ฉันรู้แล้วแหละว่าเขาพาฉันมาคาราโอเกะทำไม  หมอนี่มันกำลังแก้แค้นฉันอยู่ชัดๆ!  ยังไงน่ะหรอ  ก็เสียงร้องเขาน่ะยังกับนรกแตกเลยน่ะสิ!! =[]=!!
 

ฉันนั่งฟังเขาแหกปากมาเกือบสองชั่วโมงแล้ว  หมอนี่ไม่มีทีท่าจะจะเหนื่อยเลยซักนิด!  เลโอเลือกร้องแต่เพลงร็อคเถื่อนๆ ขอบอกว่าเถื่อนมากก!!  เนื้อหาประมาณว่า “ฉันจะกระซวกไส้แก!” “จับแกมาถลกหนังหัว!” อะไรประมาณเนี่ย 0w0!
 

ฉันดูเอ็มวีไปแล้วก็อยากจะอวกไป  เถื่อนเลือดสาดสุดๆไปเลยจ้า! T^T  รู้แล้วว่าทำไมเพื่อนๆของเขาถึงไม่อยากมาด้วย
 

                “เลโอ  นายร้องเพลงแบบอื่นบ้างไม่ได้หรอ  ฉันปวดหัวไปหมดแล้วเนี่ย!”  ฉันตะโกนแข่งกับเสียงเพลงแต่ดูเหมือนเขาจะไม่ได้ยิน  ฉันเลยคว้าไมค์อีกอันขึ้นมา
 

                “เลโอ!  หยุดก่อนนๆๆ”  เสียงเอ็คโค่ทำให้ไมค์ฉันหอนจนต้องปิดหู  เขาเลยหันมาแล้วทำหน้าสงสัย
 

                “มีอะไร”
 

                “ฉันบอกว่านายร้องเพลงแบบอื่นไม่เป็นหรือไง  แบบพวกเพลงช้าๆอะไรแบบเนี้ย”
 

                “ไม่”
 

                “แล้วนายกะจะร้องอีกนานป่ะ  ฉันอยากกลับบ้านแล้วอ่ะ T_T”
 

                “อีกสักพักใหญ่ๆ  แล้วเธอก็ยังกลับไม่ได้ด้วย”
 

โห  นี่เขายังกะจะทรมานฉันต่ออีกหรอ  หูฉันชาไปหมดแล้วน้า ฮือๆ T^T   เขาหันกลับไปร้องต่อไม่สนใจฉันเลย   ดี!  ถ้าอย่างนั้นฉันก็จะร้องด้วย!!
 

                “ถ้างั้นเดี๋ยวฉันร้องบ้าง”
 

      “เฮ้ยย!”  ฉันรีบกดเพลงมั่วๆ  เลโอเลยหันมาโวยวายใหญ่  ไหนๆนายก็อยากทรมานฉันต่อ  ถ้าอย่างนั้นเราก็มาทำให้เสมอกันไปเลยดีกว่า    พอเพลงขึ้นปุ๊บ  ฉันก็แหกปากร้องแบบคีย์เพี้ยนสุดๆ (ฉันตั้งใจน่ะ) เขาจะได้รู้บ้างว่าฉันรู้สึกยังไง
 

     “โหย  เธอเนี่ยเสียงแย่ชะมัด”  เขาพูดขำๆแล้วยกไมค์ขึ้นจ่อปากร้องไปกับฉันซะงั้น  อ้าวเวร! เขาร้องได้ด้วยอ่ะ T^T
 

เราแข่งกันตะโกนร้องเพลงแล้วเพลงเล่าจนเสียงฉันเริ่มแหบ  รู้ตัวอีกทีก็ผ่านไปชั่วโมงกว่าแล้ว  ไม่รู้เลยนะเนี่ยว่าแหกปากร้องมั่วๆก็สนุกได้
 

                “แค็กๆ..ฉันไม่ไหวแล้ว”
 

                “ฮ่าๆๆ  บอกแล้วว่าเธอสู้ฉันไม่ได้หรอก”
 

                “อ่อย  แสบคอเป็นบ้า”
 

                “ป่ะ ไปกันเถอะ”
 

                “0_0 ยังจะไปต่ออีกหรอ  ฉันอยากกลับบ้านแล้วอ่ะT_T”
 

                “เธอไม่หิวหรือไง  ไปหาอะไรกินกันก่อนดิ  เดี๋ยวฉันเลี้ยง ^^”
 

                “งั้นก็ไป --..--^”  ฉันไปเพราะหิวหรอก  ไม่ได้ไปเพราะเขาบอกจะเลี้ยงนะ =3=

เลโอยิ้มนิดๆแล้วเดินนำฉันไปที่ร้านอาหารไทยร้านหนึ่งในห้าง
 

                “อ่ะ สั่งสิ” เขายื่นเมนูมาให้ฉัน  ฉันเลยสั่งอาหารไปสองอย่าง  แต่เขากลับยังไม่ได้สั่งอะไรสักอย่าง
 

                “ทำไมนายไม่สั่งอ่ะ  ไหนบอกหิวไง --_--”
 

                “อืมหิว  แต่ตอนนี้ฉันหิวอย่างอื่นมากกว่า ^^”  เขายิ้มให้ฉันแล้วทำท่าหลิ่วตาใส่ จนฉันสะดุ้งเฮือกเลยแหละ

                “ =[]= ”
 

                “ฮ่าๆๆ หน้าเธอนี่มันตลกจริงๆด้วย  พี่ครับเอากระเพราปลาหมึกมาจานนึง แล้วก็ข้าวสองจาน”  พนักงานจดออเดอร์แล้วเดินจากไป   เมื่อกี้เขาแค่ล้อฉันเล่นใชช่มั้ย  ฉันไว้ใจหมอนี่ได้จริงป่ะเนี่ย =_=
 

                “แล้ว....เธอเรียนยูโดด้วยหรอ”
 

                “ใช่”
 

                “เคยทุ่มคนอื่นนอกจากฉันป่ะ”
 

                “ก็เคยมั้ง  ทำไมอ่ะ”
 

                “เปล่า  แค่อยากรู้  เห็นตัวเล็กๆอย่างนี้แต่เธอนี่ก็ถึกไม่ใช่เล่นนะ ฮ่าๆ”
 

                “นี่ชมใช่ป่ะ =_=”
 

                “แล้วคิดยังไงถึงเรียนยูโดอ่ะ  ผู้หญิงทั่วๆไปไม่เห็นเขาจะสนใจอะไรแบบเธอเลย  เห็นแต่ละคนเอาแต่แต่งตัวน่ารักๆ ชอบซื้อของสวยๆงามๆกันทั้งนั้น”
 

                “ก็ฉันไม่ใช่ผู้หญิงทั่วไปนี่ ^_^”
 

                “--_--”
 

                “อย่ามองฉันอย่างนั้นดิ  บอกแล้วไงว่าฉันอยู่กับแม่แค่สองคน  มันก็เป็นเรื่องธรรมดาที่ฉันต้องทำตัวเข้มแข็งเข้าไว้  เผื่อมีใครมาทำอะไรแม่  ฉันจะได้ปกป้องแม่ได้ไงล่ะ”
 

                “แล้วใครจะเป็นคนปกป้องเธออ่ะ”
 

                “ฉันดูแลตัวเองได้”
 

                “จริงหรอ”
 

                “อืม”  ฉันพยักหน้า  นั่นสิฉันไม่เคยคิดถึงเรื่องนี้มาก่อน  ทุกครั้งฉันมักจะแก้ปัญหาด้วยตัวเองจนกลายเป็นนิสัยไปแล้วด้วย
 

                “แล้วเธออยากจะลองทำตัวเป็นเด็กผู้หญิงทั่วไปดูป่ะล่ะ^^”
 

                “ไม่อ่ะ  ตอนนี้ฉันชอบชีวิตแบบที่ฉันเป็นมากกว่า”
 

                “ทำไมอ่ะ”
 

                “ไม่รู้ดิ  ก็มันชอบนี่”
 

                “แล้วถ้าเธอไม่ลองทำดูสักครั้ง  เธอจะรู้ได้ไงว่าไม่ชอบ --_--”
 

                “ =_= ” ฉันตอบไม่ได้  เพราะมันก็จริงของเขา  ฉันไม่รู้
 

                “เธอเคยอ้อนใครหรือเปล่า”
 

                “ไม่”
 

                “เคยแต่งตัวสวยๆไปเดทกับใครบ้างมั้ย”
 

                “ไม่ --_--”
 

                “แล้วเคยมีแฟนป่ะ”
 

                “ไม่ =_=”
 

                “ว่าแล้ว”
 

                “ทำไมยะ ="=”
 

                “เปล่า ^_^” หมอนนี่น่าสงสัยจริงๆ  ยิ้มอย่างกับกำลังคิดอะไรอยู่อย่างนั้นแหละ 
 

สักพักอาหารที่สั่งไปก็มาเสิร์ฟ  ฉันกับเลโอก็ลงมือกินกันอยางหิวโหยเพราะหมดพลังงานไปเยอะกับการร้องคาราโอเกะ  เลโอตักต้มยำ (ที่ฉันสั่ง) ขึ้นมาเป่าแล้วซดเข้าปาก  ตอนแรกเขาก็ว่าอร่อยแต่พอกินไปกินมาหน้าเขาก็เริ่มแดงขึ้นเรื่อยๆเพราะความเผ็ด  ฉันนั่งมองเขาแล้วก็นึกขำ  ก็ทั้งๆที่เขาหน้าออกจะติดฝรั่งแท้ๆแต่กลับชอบกินเผ็ดซะจนไม่สนใจสภาพตัวเองเลยอ่ะ ฮ่าๆ  หน้าแดง ปากแดง เหงื่อนี่แตกซิกเลย  ดูไปดูมาเขาก็น่ารักดีแฮะ ^o^
 

                “ขำอะไร --_--”
 

                “ฮ่าๆ ก็หน้านายตลกดีอ่ะ”
 

                “ฉันเผ็ด --3--”
 

                “อืมฉันรู้  ฮ่าๆ อ่ะนี่กินน้ำสิ” ฉันส่งขวดน้ำให้เขา  เขาก็รับไปอย่างว่าง่าย
 

                “นี่รู้ป่าว  เขาว่ากินนมจะช่วยลดความเผ็ดได้นะ”
 

                “ทำไม  เธอจะให้ฉันกินนมหรอ --..--”  เลโอพูดแล้วทำหน้าหื่นมองหน้าอกฉัน 0_0
 

                “ทะลึ่ง! 0///0”
 

                “อะไรเล่า  ฉันก็แค่ถาม ^^  เธอคิดลึกเกินไปป่ะเนี่ย >_<” เขาพูดแล้วทำท่าสะดีดสะดิ้ง
 

                “บ้า  นายนั่นแหละคิลามก =///=”
 

                “ใส่ร้าย  ฉันออกจะใสซื่อนะฮ้า >0<”   ใครจะไปเชื่อยะ =0=
 

เขาหัวเราะชอบใจก่อนจะหันไปสั่งนมเย็นเพิ่ม  ฉันเลยตักกระเพราปลาหมึกขึ้นมากินต่อ  จะว่าไปกระเพราะนี่ก็เผ็ดไม่ใช่เล่นเลยนะ
 

                “เลโอ  นายชอบกินเผ็ดหรอ”
 

                “ใช่”
 

                “ดูไม่ค่อยเข้ากับหน้าเลยเนอะ”
 

                “ใครว่า  ฉันชอบกินก็เพราะว่ามัน Hot เหมือนฉันเลยต่างหาก ฮ่าๆ”
 

                “หลงตัวเองอ่ะ =_=”
 

                “หรือเธอว่าฉันไม่ Hot ล่ะ”  เขาพูดแล้วเลื่อนหน้าเข้ามาใกล้  ก่อนจะยิ้มเจ้าเล่ห์แล้วยักคิ้วให้ฉัน
 

=////= อะ..เออ  เขาก็ Hot จริงๆแหละ  ฉันผลักหน้าเขาออกแล้วแกล้งมองไปทางอื่น  แต่ใบหน้าฉันตอนนี้มันร้อนวูบเลยล่ะ   เลโอหัวเราะชอบใจ  แล้วหันไปยกแก้วนมเย็นที่พนักงานเพิ่งเดินมาเสิร์ฟขึ้นดูด 
 

อยู่ใกล้เขามากเกินไปแล้วมันไม่ดีกับหัวใจฉันจริงๆแหละ(ภูมิคุ้มกันฉันเริ่มอ่อนแรงอ่ะ =///=)
 

พอกินกันเสร็จฉันก็ยกนาฬิกาขึ้นมาดู
 

                “โห  นี่มันดึกขนาดนี้แล้วหรอเนี่ย  ฉันต้องกลับบ้านแล้วล่ะ”
 

                “เดี๋ยวไปส่ง”
 

                “ไม่เป็นไรหรอ  ฉันกลับเองดีกว่า”
 

                “ถ้าเธอไม่ยอม  ฉันจะพาเธอไปเที่ยวต่อ ^^”
 

                “งั้นรบกวนช่วยไปส่งฉันด้วยค่ะ =_=”
 

                “ต้องอย่างนี้สิพูดง่ายๆหน่อย ^^” หมอนี่มันขู่ฉันอ่ะ T_T
 

                “ไปเถอะ  อยากกลับแล้วไม่ใช่หรอ”  พูดเสร็จเขาก็วางเงินแล้วคว้ากระเป๋าเดินออกไป  ฉันเลยต้องรีบหยิบกระเป๋าของฉันแล้วลุกตามเขาไป (เขาไม่รอเงินทอนด้วยอ่า นั่นแบงค์พันเลยนะยะ  เสียดาย T^T)

 
******

                “เลี้ยวซ้าย  เข้าซอยข้างหน้านั่นแหละ” ฉันบอกทางเขาจนเขาเลี้ยวเขามาในซอยบ้านฉัน

                “ตรงนี้หรอ”
 

                “ใช่ๆ  จอดๆถึงแล้วล่ะ” ฉันบอกเขาแล้วจับกระเป๋าเตรียมจะลงรถ
 

                “บ้านเธอเล็กจัง  อยู่แค่สองคนหรอ”
 

                “อืมกับแม่น่ะ  ขอบใจนะที่มาส่ง  แล้วก็ขอโทษด้วยที่ต่อยนายวันนั้นอ่ะ  แต่นายมันก็นิสัยแย่เองช่วยไม่ได้ --_--”

                “ตกลงเธอจะขอโทษฉันหรือว่าฉันกันแน่ =_=”
 

                “ก็ทั้งสองอย่างแหละ”  ฉันเบะปากให้เขานิดหน่อย  ก่อนจะดึงกระเป๋าขึ้นมาสะพายแล้วเปิดประตูรถ
 

                “เดี๋ยวสิ”
 

จุ๊บ!  0—0!!  ยังไม่ทันที่ฉันจะได้ลงรถ เขาก็ดึงแขนฉันเข้าไปแล้วจุ๊บปากฉันอย่างรวดเร็ว
 

                “0/////0!  กรี๊ดด..นายทำอะไรน่ะ”
 

                “Goodnight Kiss ไง ^v^  บายนะ  แล้วเจอกัน”   ฉันรีบเปิดประตูลงจากรถแล้ววิ่งเข้าบ้านไปเลย
 

                นายเลโอ!  เขาต้องบ้าไปแล้วแน่ๆ >////< อ้ายยๆ หัวใจฉันเต้นแรงมาก  หน้าก็รู้สึกร้อนๆด้วย  หมอนั่นขโมยจูบแรกของฉันไปแล้ว ฮือๆ T///T

 

To  be con...... ^w^



เอามาต่อแล้วค่ะ เดี๋ยวว่างๆจะมาแปะตอนใหม่โน๊ะๆ

^^