คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : Part 1...Youre so Cheeky!
1
โรงเรียนเอกชน เซนต์โจเอล…
ฉันยืนรออลิสอยู่หน้าโรงเรียนพลางอ่านโน้ตเพลงใหม่ที่แม่ให้ฝึกซ้อมไปด้วย ปกติฉันจะรอเดินเข้าโรงเรียนพร้อมกับอลิสทุกวันอยู่แล้ว ฉันจึงมักจะซื้อหมูปิ้งมานั่งกินรอที่โต๊ะไม้หน้าโรงเรียนบ่อยๆ (ฉันเดินมาเรียนแต่อลิสนั่งรถที่บ้านมาเพราะบ้านอยู่ไกลกว่าฉันนิดหน่อย) อยู่ๆรถสปอร์ตคันสีดำก็วิ่งมาจอดเทียบหน้าประตู พร้อมกับเสียงกรี๊ดของสาวๆที่อยู่แถวนั้นเริ่มดังขึ้นเรื่อยๆ...หึหึ ไม่ต้องเดาก็รู้ว่าต้องเป็นรถของหนึ่งในกลุ่มจตุรเทพแห่งแผนกอินเตอร์แน่ๆ
โรงเรียนฉันแบ่งแยกแผนกอินเตอร์กับแผนกปกติโดยมีแคนทีนรวม ขั้นอยู่ตรงกลางน่ะ ส่วนใหญ่พวกลูกคุณหนูหรือพวกบ้านมีตังค์มักจะให้ลูกเรียนแผนกอินเตอร์ ส่วนคนธรรมดาทั่วไปก็จะเรียนแผนกปกติ สังเกตได้จากปกเสื้อ แผนกอินเตอร์ขอบปกสีทอง ส่วนแผนกปกติสีเงิน ไม่รู้จะแบ่งทำไมให้วุ่นวายเนอะ จับแยกเป็นสองโรงเรียนไปเลยซะก็สิ้นเรื่อง =_= พอรถจอดสนิท ร่างสูงโปร่งของนายเลโอก็ก้าวลงมาจากรถ ผมสีน้ำตาลอ่อนที่ดูยุ่งนิดๆต้องประกายแสงแดดทำให้ใบหน้าเขาขาววิ้งดูมีประกายอย่างไม่น่าเชื่อ หมอนั่นทำหน้ามึนๆเหมือนคนเพิ่งตื่นนอน เดินหาวมาตามทางพลางขยี้ผมตัวเองด้วยความง่วง ให้ตายเหอะ! คนอะไรขนาดหาวยังหล่ออ่ะ =///= ไม่รู้พ่อแม่ทำบุญด้วยอะไรลูกถึงออกมาได้หน้าตาหล่อขนาดนี้!! แต่ก็นะ ฉันไม่คิดจะยุ่งกับพวกนี้หรอก เพราะถึงจะหน้าหล่อบ้านรวยขนาดไหน แต่นิสัยเนี่ยสิ สุดจะบรรยายเลย ทั้งเจ้าชู้ เสเพล แล้วไหนจะยังนิสัยเอาแต่ใจอย่างพวกลูกคุณหนูอีก --_--
เลโอเดินงัวเงียขยี้ตาเหมือนคนเพิ่งตื่นนอนเดินตรงเข้ามาทางประตู ฉันเลยรีบหันหน้าหนีแล้วยกสมุดโน้ตขึ้นมาอ่านต่อ แต่พอหมอนั่นเดินมาถึง เขาก็หยุดเดินซะเฉยๆ
“นี่เธอ =_=” หมอนี่เรียกใครวะ แถวโต๊ะที่ฉันนั่งก็ไม่เห็นจะมีใครนี่หว่า --_--a
“นี่ยัยเตี้ย หูตึงรึไง =_=” หืม!! เรียกฉันหรอ??
“เธอนั่นแหละ =_=” =0=
“อะ อะไรหรอ” ฉันหันไปมองด้วยหน้าเหวอสุดๆ นี่ฉันไปทำอะไรให้เขาไม่พอใจหรือป่าวเนี่ย =0=!!
“ซื้อที่ไหนน่ะ”
“หืม 0_o” งงค่ะงง อะไรซื้อที่ไหนวะ หมอนั่นทำหน้าเซ็งๆ แล้วพยักหน้ามาทางถุงหมูปิ้งในมือฉัน
“อ้อเนี่ยหรอ ซื้อแถวๆหน้าปากซอยบ้านฉันน่ะ”
เลโอนิ่งไป สักพักเขาก็ควักแบงค์ห้าร้อยในกระเป๋ากางเกงยื่นให้ฉัน ฉันก็ยื่นมือไปรับด้วยความงง แล้วเขาก็คว้าถุงหมูปิ้งของฉันเดินจากไป...ฟิ้ววว =[]= เฮ้ยย!! ขอบอกว่าเอ๋อแดกเลยค่า เกิดอะไรขึ้นเนี่ย นี่เขาให้ตังค์ฉันเพื่อไปซื้อใหม่ใช้มั้ย0_oa
ห้องม.5.7 แผนกปกติ....
ฉันนั่งจ้องแบงค์ห้าร้อยในมือด้วยความรู้สึกแปลกๆ หมอนั่นบ้าหรือป่าวนะ แค่หมูปิ้งถุงเดียวให้มาตั้งห้าร้อยบาท รู้มั้ยว่าห้าร้อยบาทเนี่ยฉันอยู่ได้เป็นอาทิตย์เลยนะ (แม่สอนให้ใช้เงินประหยัดอ่ะ --w--) ไม่อยากเชื่อว่าพวกลูกคุณหนูจะเห็นเงินห้าร้อยบาทเป็นแค่เศษตังค์อย่างนี้ ถ้าฉันเป็นแม่หมอนั่นนะ จะจับตีก้นซะให้เข็ด =^=
“เพลง แกเป็นอะไรของแกน่ะ เห็นจ้องไอ้แบงค์นี่มาตั้งนานแล้วนะ หรือว่าแอบจิ๊กแม่มาเนี่ย!!”
“จะบ้าหรอ ฉันไม่มีนิสัยแย่ๆอย่างนั้นหรอกน่า แค่มีคนให้มาอ่ะ”
“ห๊ะ ให้แบงค์ห้าร้อยเนี่ยนะ เนื่องในโอกาสไรวะ”
“ค่าหมูปิ้งอ่ะ”
“=0=” อลิสอ้าปากเหวอมองหน้าฉันแบบไม่อยากเชื่อ ถึงยัยนี่จะบ้านรวย แต่ก็ไม่ใช่ว่าจะเป็นพวกฟุ่มเฟือยนะ ขี้งกยิ่งกว่าฉันซะด้วยซ้ำ (อลิสเรียนแผนกปกติเหมือนฉัน ถึงมันจะมีเชื้ออิตาเลี่ยน แต่ก็เกิดและโตที่เมืองไทยจ้า)
“ใครที่ไหนมันบ้าซื้อหมูปิ้งราคาห้าร้อยบาทฟะ! เดี๋ยวแม่จะตบให้รู้คุณค่าเม็ดเงินซะนี่”
“เลโอ แผนกอินเตอร์ --_--”
“หืม นายเลโอกลุ่มขี้หลีอินเตอร์อ่ะนะ” ยัยนี่ก็ไม่ค่อยปลื้มกลุ่มนี้เหมือนกัน เพราะเกลียดพวกเจ้าชู้
“อืม”
“หึ้ย หมอนั่นประสาทหรือป่าวเนี่ย”
“ไม่รู้สิ”
“แล้วแกไปรับเงินมันมาทำไม”
“ก็ตอนนั้นมันเอ๋อง่ะ หมอนั่นยื่นเงินมา ฉันก็เลยเผลอรับเงินไป รู้ตัวอีกทีก็ถูกยึดหมูปิ้งไปแล้ว T_T”
“แล้วทีนี้แกจะทำไงกับเงินอ่ะ”
“ก็คงต้องเอาไปคืนแหละ ฉันไม่อยากติดหนี้หมอนั่นชาติหน้า” อลิสพยักหน้าเออออกับฉัน ก่อนจะชวนเปลี่ยนเรื่องคุย
“นี่ เมื่อวานฉันได้นิตยาสารกีฬาเล่มใหม่มา เขาบอกว่าวันนี้ที่เวที XX มีชิงแชมป์มวยรุ่นไลท์ฟรายเวทด้วยนะ ไปดูกันป่ะ^^”
“กรี๊ดด ไปๆ ฉันอยากดูศึกนี้มานานแล้ว แล้วมีตอนกี่โมงอ่ะ”
“ประมาณหกโมงน่ะ ฉันว่าจะชวนพี่อลันไปด้วย แต่ไม่รู้ว่างป่าว”
“อืมๆ งั้นเดี๋ยวฉันโทรบอกแม่ไว้ก่อน เผื่อกลับเย็นแม่จะได้ไม่ต้องเป็นห่วง” พอตกลงกันได้ อาจาร์ยก็เข้าสอนพอดี ฉันเลยเปิดหนังสือเรียน แล้วนั่งอมยิ้มอย่างมีความสุข โชคดีที่แม่ของฉันเลี้ยงฉันให้รู้จักช่วยเหลือตัวเองตั้งแต่เด็ก ท่านเลยไม่ค่อยห่วงเวลาฉันไปไหนมาไหนมากนัก อาจเป็นเพราะรู้ว่าฉันสามารถทุ่มคนตัวใหญ่ๆได้สบายๆมั้ง แถมยังสนิทกับอลิส(ที่แอบเถื่อนพอๆกัน555) ท่านเลยคิดว่าพวกฉันสามารถเอาตัวรอดได้
เวทีXX 6.30 PM.
สุดท้ายฉันก็มากับอลิสแค่สองคน หลังจากหาที่นั่งเหมาะๆได้เรียบร้อยแล้ว เราก็ดูมวยคู่เอกต่อยกันอย่างเมามัน
“ฮุ๊คซ้าย ซ้าย อย่างนั้นแหละ!!”
“โอ้ว!! ระวังหัว ตั้งการ์ดสิตั้งการ์ด ใช่! นั่นแหละ”
ฉันกับอลิสเชียร์มวยกันอย่างเมามันจนฉันรู้สึกคอแห้งไปหมด ฉันเลยอาสาออกมาซื้อน้ำให้ พอเดินออกมาจนถึงซุ้มโค้กข้างนอก มองซ้ายมองขวาก็ไม่เห็นพนักงานขายสักคน ฉันเลยจะเดินไปดูข้างๆร้าน แต่หูฉันมันดันแส่เรื่องชาวบ้านเข้าโดยไม่ตั้งใจ
“ไม่นะ เธอจะทิ้งพี่แบบนี้ไม่ได้ ไหนบอกว่าชอบพี่ไง” สาวร่างเอ็กซ์ หน้าตาสวยสุดยอดอย่างกับนางแบบกำลังดึงแขนผู้ชายคนหนึ่งไว้ แต่ผู้ชายคนนั้นหันหลังอยู่ฉันเลยเห็นไม่ค่อยถนัด แต่ท่าทางหมอนั่นดูคุ้นๆไงไม่รู้แฮะ
พี่สาวสุดสวยพยายามกระตุกแขนเขาอีกครั้ง เขาเลยถอนหายใจนิดหน่อยแล้วหันกลับมาดึงพี่สาวเข้าไปจู..จูบ!! 0w0แบบดีปคิสซะด้วย!!! 0////0 เฮือก!! นี่ฉันกำลังดูหนังสดอยู่ใช่มั้ยเนี่ย!! แล้วที่สำคัญ พอฉันเห็นหน้าหมอนั่นชัดๆแล้วก็ต้องตกใจอีกครั้ง นั่นมัน เลโอ นายหน้ามึนเมื่อเช้านี่!!
“ผมบอกแล้วไงว่าแค่สนุกกัน ไม่มีการผูกมัด ^_^” นายนั่นกระซิบบอกพี่สาวที่กำลังทำหน้าเคลิ้ม
“แต่...”
“ชู่วว...” เลโอทำท่าจุ๊ปากก่อนจะเชยคางพี่สาวคนนั้นให้มองหน้าตัวเองแล้วยิ้มให้
“พี่กลับไปหาแฟนพี่เหอะ เดี๋ยวเค้าจะรอนาน” พูดจบหมอนั่นก็ผละจากพี่ผู้หญิงคนนั้นแล้วเดินตรงมาที่ซุ้มขายน้ำที่ฉันยืนอยู่ พอเห็นว่าฉันเห็นเหตุการณ์ทั้งหมดเลโอก็ยักคิ้วแล้วกระตุกยิ้มให้ฉันหนึ่งที ก่อนจะวางตังค์ที่เคาน์เตอร์น้ำแล้วหยิบน้ำแร่ขวดหนึ่งเดินจากไป
โอ้วว!! ไม่อยากเชื่อ เมื่อกี้ฉันเพิ่งเห็นฉากสลัดรักสดๆร้อนๆ แถมยังเป็นรักต้องห้ามของคนมีแฟนแล้วซะด้วย!! แต่ไม่สิ ฉันลืมไปเลยว่าต้องคืนเงินหมมอนั่น --0-- พอตั้งสติได้ ฉันก็รีบวิ่งเร็วปรู๊ด ตามเขาไปติดๆ
เลโอกำลังเปิดประตูรถเตรียมจะเข้าไปนั่ง แต่ฉันชิงคว้าประตูไว้ได้ทันก่อนที่เขาจะปิด
“เดี๋ยว รอก่อน”
“หืม” หมอนั่นทำหน้าแปลกใจนิดหน่อย แต่แล้วก็กระตุกยิ้มเจ้าเล่ห์
“ทำไม สนใจอยากได้แบบเขารึไงน้องหนู”
“นายเรียกใครน้องหนูย๊ะ!! ฉันก็รุ่นเดียวกับนายนั่นแหละ>_<” หนอย บังอาจมาก มาเรียกฉันว่าน้องหนู เห็นฉันตัวเล็กกว่า แต่ฉันทุ่มนายได้นะเฟ้ย!
“อ้าวหรอ เห็นตัวเล็กๆ เลยนึกว่าเด็กประถมซะอีก --_--” โอ้วว!! หยามมาก โดยเฉพาะไอ้คำว่าเล็กๆน่ะ หมอนี่มันพูดพร้อมกับชำเลืองมองหน้าอกฉันอยู่ชัดๆ!! =0=
“แล้วมีธุระอะไร ฉันกำลังรีบอยู่ด้วย” เขาพูดแล้วทำหน้าเซ็งๆ ฉันเลยรีบควักแบงค์ห้าร้อยออกมาแล้วยื่นให้ แต่เลโอกลับขมวดคิ้วแล้วมองฉันอย่างกับเห็นตัวประหลาด
“เธอประสาทหรือป่าวเนี่ย อยู่ๆก็มายื่นเงินให้ฉัน หรือว่ากำลังอัดรายการแบลกเมลล์ฉันอยู่ ไหนๆ กล้องอยู่ตรงไหน”
“จะบ้าหรอ ฉันจะไปแบลกเมลล์นายทำไม นี่จำไม่ได้หรือไง ว่าเมื่อเช้านายยัดเงินห้าร้อยนี่ให้ฉัน แล้วก็เอาหมูปิ้งของฉันไปทั้งๆที่ฉันยังไม่ได้อนุญาตด้วยซ้ำ แล้วรู้มั้ยว่าเงินห้าร้อยเนี่ยทำอะไรได้อีกตั้งเยอะ นายจะมายัดให้ใครง่ายๆแบบนี้ไม่ได้รู้มั้ย” เลโอนิ่งอึ้งไปนิดเมื่อเห็นฉันระเบิดคำพูด แต่แล้วเขาก็ทำหน้าเหมือนเพิ่งนึกได้
“อ้อ เธอคือยัยเตี้ยหน้าโรงเรียนนี่เอง พอดีเมื่อเช้าฉันง่วงๆแล้วก็หิวด้วยเห็นเธอกำลังกินไอ้หมูแผ่นเสียบไม้อยู่ ดูท่าทางน่าอร่อยฉันเลยขอซื้อต่อ แต่ฉันก็ให้เงินเธอไปแล้วนี่ จะเอาไปทำอะไรก็เรื่องของเธอสิ ^_^” หมอนี่มันกวนประสาทชะมัดฮึ้ยย +w+
“เอาคืนไปเลย ฉันไม่อยากได้” ฉันยัดแบงค์ห้าร้อยใส่มือเลโอ แต่หมอนั่นกลับจับแขนฉันไว้แล้วมองหน้าฉันกวนๆ
“เอาไปเถอะน่า ถือว่าเป็นค่าทิปละกัน เผื่อเธอจะอยากเก็บตังค์เอาไว้...เสริมอึ๋มกับเขาบ้าง 5555”
“ =[]=!! ” ช็อกค่ะ ค้างไปเลย ตั้งแต่เกิดมายังไม่เคยรู้สึกเหมือนโดนเหยียบหน้าแบบนี้มาก่อน
พอเห็นฉันได้แต่อ้าปากค้าง เลโอก็ชิงปิดประตูรถ แล้วเหยียบคันเร่งขับออกไป พร้อมกับใบหน้ายิ้มเยาะที่ทำเอาฉันปรี๊ดจนแทบระเบิด กรี๊ดดด!! อีตาบ้าเอ๊ยยย อย่าให้เจอกันคราวหน้านะ ฉันจะเอาหมูปิ้งยัดปากนายให้หมดหล่อเลย ฮือ ฮือ T^T
To be con.....
ความคิดเห็น