[Fic] EXO :: You're mine นายเป็นของชั้น

                “ตื่นเดี๋ยวนี้”
 

  หนุ่มคนหนึ่งร้องเรียกเพื่อนที่กำลังหลับบนโซฟา แต่เขาไม่มีทีท่าจะขยับเลย
 

“จงอิน” ร่างสูงบนโซฟาชื่อจงอินเริ่มขยับ แล้วก็นิ่ง
 

“คิม จง อิน” เรียกชื่อเต็มๆก็แล้ว ก็ยังไม่ตื่น
 

ชายหนุ่มเริ่มหงุดหงิด เขาวางกระทะในมือลงบนโต๊ะแล้วเดินมานั่งข้างตัวจงอิน เริ่มเขย่าจงอินสุดแรง
 

“ไอ้จงอิน ไอ้สูง ไอ้หล่อ ไอ้เพอร์เฟกต์ ไอ้เสน่ห์แรง ไอ้เซ็กซี่ ไอ้...”
 

เขาสรรหาคำชมสารพัดเพื่อจะปลุกจงอิน แต่ไอ้นี่ไม่กระดิกกระเดี้ยวซักนิด นี่มันหลับหรือมันตายเนี่ย!!? เมื่อชมแล้วไม่ตื่นมันก็ต้องกระตุ้นกันอีกแบบนึง...

“ไอ้จงอิน ไอ้ตาปรือ ไอ้ผมหยอย ไอ้เสน่ห์ตก ไอ้หน้าตลก ไอ้ซื่อบื้อ ไอ้งี่เง่า ไอ้หน้าโหล ไอ้หน้าตุ่น ไอ้สลัดผัก ไอ้โยเกิร์ตหมดอายุ ไอ้ดำ!!!!”  <<  ทำไมคำด่ามันเยอะกว่าคำชมล่ะ??

พลั่ก!!!!
 

เพียงชั่วพริบตา เขาก็กลายเป็นฝ่ายนอนอยู่บนโซฟาแทน โดยมีจงอินคร่อมอยู่!!
 

“คำอื่นยังพอทนฟังได้ แต่ “ไอ้ดำ” คำสุดท้ายนี่มันกระแทกหูจังนะ นายคยองซู”
 

หนุ่มหน้าสวยนามคยองซูยังไม่ยอมแพ้ สายตาจ้องเขม็ง ปากก็อ้าเตรียมจะด่าจงอินเต็มที่ แต่...
 

“อื๊อ!!!!! O/////O”
 

“จะด่าชั้นมันต้องโดนอย่างงี้”
 

“ปากดีนักนะไอ้หื่น ลองจูบอีกสิ พ่อจะฟาดด้วยตะหลิวให้หน้าหงายเลย”
 

“อุตส่าห์ชมว่าปากชั้นดีก็ลองอีกสักทีเป็นไงคยองที่รัก...โอ๊ย!!!!”
 

จงอินคนหื่น...เอ้ย จงอินคนปากดีโดนคยองซูใช้ตะหลิวฟาดหน้าเต็มแรงจนล้มกลิ้งลงบนพื้น ส่วนคยองซูนั้นยืนยิ้มน่ารักอยู่ด้านข้าง
 

“ชั้นอุตส่าห์วางมือมาปลุกนาย นายก็เอาแต่เล่นไม่เลิก ดูดิ๊ ข้าวจะไหม้ละเนี่ย” คยองซูค้อนใส่แล้วรีบเดินไปดูอาหารที่ทำค้างอยู่ ทิ้งให้จงอินดิ้นไปดิ้นมาเพียงลำพัง
 

โครม!!!! ประตูห้องถูกถีบเปิดออกอย่างรุนแรง มีร่างปริศนาอีกสองร่างเดินเข้ามา
 

“ฮ่าๆๆๆๆๆๆๆๆ ม..ไม่ได้ขำนายนะจงอิน ฮ่าๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ จ...จริงๆนะเซฮุน ชั้น...เปล่า พรืด ฮ่าๆๆๆๆ”
 

“ขำอะไรของนายเนี่ยลู่หาน มาๆๆ ชั้นช่วยนะไค”
 

“ถ้าจะช่วยก็หุบยิ้มไปเลยฮุน” จงอินงุบงิบ แต่ก็ยอมให้เซฮุนช่วยพยุงขึ้นมาอยู่ดี
 

“หอมจังโด้ หิวแล้วๆๆ” ลู่หานเดินไปหาคยองซู “แต่เมื่อกี๊นายปลุกไคเจ๋งดี ชั้นชอบอะ”
 

“ก็แค่อารมณ์พาไป ชั้นก็ไม่ได้ปากเสียอะไรนักหรอก”
 

ขณะนั้นจงอินก็คิดในใจ...โกหก นายนั่นแหละปากเสียสุดติ่ง

“เดี๋ยวคนที่เหลือก็จะมาแล้ว ทำเสร็จยังเนี่ย”
 

“เสร็จแล้วๆๆ จัดโต๊ะรอเลย”
 

ลู่หานดี๊ด๊าลากเซฮุนไปจัดโต๊ะ ส่วนคยองซูเมื่อปิดเตาแก๊สแล้วก็เดินมาทางจงอิน
 

“นั่งเฉยๆทำไม ไปอาบน้ำสิ จะกินข้าวมั้ย”
 

จงอินทำหน้ามุ่ย “ทำไมไม่เห็นทำตัวน่ารักเหมือนตอนคุยกะลู่หานเลยอะ”
 

“ก็เพราะเป็นนายชั้นถึงพูดแบบนี้ไง จะไปไม่ไป ไม่ไปพ่อตบอีกรอบจริงด้วย”
 

“แล้วถ้าชั้นไปอะ” จงอินถามกลับ ส่วนคยองซูก้มหน้างุดก่อนตอบเสียงค่อย
 

“คืนนี้อยากทำอะไรก็ทำ...”
 

แล้วจงอินก็เทเลพอร์ตหายเข้าห้องน้ำไปทันที
 

“สวัสดีโด้ อ้าว ไอ้ไคหายไปไหนอะ”
 

คยองซูยิ้มกว้าง “ไปอาบน้ำน่ะแบค วันนี้ก็ตื่นสายอีกแล้ว มาๆๆ นั่งๆๆ เชิญเลยทุกคน”
 

แล้วคนอีกโขยงใหญ่ก็มานั่งในห้องเล็กๆห้องนี้ นับรวมเจ้าของห้องอย่างคยองซูก็มีถึง 11 คน เมื่อจงอินออกมาจากห้องน้ำก็รวมเป็น 12 คน
 

“กินข้าวเสร็จอย่าเพิ่งไปไหนล่ะ EXO ลีดเดอร์มีโปรเจคให้ทำ”
 

“รับทราบ!!”
 

“ว่าแต่ใครเค้ายอมรับนายเป็นลีดเดอร์ห๊ะ ซูโฮ”
 

“กล้าหืองั้นเรอะไอ้ไค” ว่าแล้วรังสีอำมหิตก็แผ่ซ่านจากซูโฮมาที่จงอินแบบเต็มๆ
 

“ก็...ก็แค่พูดไปงั้น กินๆๆ กินข้าวเร็ว”
 

แล้ว EXO ก็ตั้งหน้าตั้งตากินข้าวกันไป




 

เรื่องราวเพิ่งเริ่มต้นเท่านั้น...