คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #8 : เริ่มแผนการ
านเลิมลอวันพระราสมภพอพระราา ประานมามายหลั่ไหลันเ้ามาหน้าพระราวัเพื่อหวัะไ้เ้าถวายพระพรภายในวัหลวแห่นี้ ใน่วเ้าะเปิโอาสให้เ็ผู้ยาไร้ มารับประทานอาหารที่ไ้ัเรียมไว้มามาย
โยมียูฮยอนนั่ยิ้มอยู่รลา ทั้สอ้ามีพระสนมู่บารมีู่้าาย
และนที่มีวามสุมาที่สุในเวลานี้ะเป็นใรไปไม่ไ้ นอา พระสนมอมิน ที่ยิ้มว้าั้แ่เห็นเ็ๆ
ไ้ทานอาหารันอย่าเอร็อร่อย
“วันนี้้ามีวามสุมาเลย”
“ระหม่อม็เ่นัน” ฮยอแหันมายิ้มให้ยูฮยอน ทั้ที่ในใอยาะออไปาที่นี่เ็มทน ทำไม้อมานัู่เ็สปรพวนี้้วย็ไม่เ้าใ
“แล้วเ้าล่ะ อมิน” ยูฮยอนหันไปถามอีนบ้า
“อืม ระหม่อมมีวามสุ มาที่สุเลย อนนี้ระหม่อมอยาให้มืเร็วๆ”
“ทำไมล่ะ”
“ระหม่อมอยาูโมแล้ว เวลาปล่อยพร้อมๆัน มันสวยมาเลย สีส้มไปทั้ฟ้าเลย”
ยูฮยอนไ้ฟั็หัวเราะออมา ยี้ผมอีนอย่าหมั่นเี้ยว
ฮยอแไ้แ่มอสอนที่ยัหยอล้อัน
มาไ้แ่นี้เท่านั้นแหละอมิน ืนนี้แไ้เห็นแน่ ไม่ใ่สีส้มาโมไฟนะ แ่เป็นสีแาเลือแยัไล่ะ
เมื่อารเลี้ยอาหารเ็เล็ไ้ผ่านไป ถึราวที่ะให้ประานเ้าไปในวั แ่็ไม่ใ่ทุนที่ะผ่านเ้าไปไ้ ทุน้อผ่านารรวอย่าเร่รั และอยู่ในที่ที่ถูำหนไว้เท่านั้น
ึ่ผู้ที่ออาสาเป็นหัวหน้าฝ่ายรวอวันนี้ อรัษ์ีวอน
ประานเ้ามาถวายพระพรยูฮยอนันอย่า่อเนื่อนถึเวลาเย็น ทหาร็ทยอยให้เินออันอย่าเป็นระเบียบ
ใ้เวลานานพอสมวรว่าะให้ทุนออมานอพระราวัไ้
และไม่มีใรรู้ว่าไ้มีายไม่ประส์ี ไ้เ้ามาอยู่อย่าเป็นหลัเป็นานสำเร็แล้ว
ยูฮยอนพาอมินและฮยอแออมาทาระเบียสูที่มอเห็นทิวทัศน์ไ้รอบเมือ
ในมือถือโมลอยฟ้าันนละใบ ัวโรทำาไม้ไผ่ หุ้ม้วยระาษบา
“เราะปล่อยพร้อมันนะ”
“พะยะ่ะ” ทั้ฮยอแและอมินหันไปยิ้มให้ยูฮยอน
เมื่อยูฮยอนปล่อย โมอีสอใบ้าๆ็ถูปล่อยออมาเ่นัน เมื่อประานนอวัเห็นโมไฟสามวแรปล่อยึ้น
็ร่วมปล่อยึ้นไป้วยเ่นัน
ทำให้ท้อฟ้าที่มีสนิท เ็มไฟ้วนแสระยิบระยับาโมสวย ที่เ็มทั่วท้อฟ้าไปแล้วอนนี้
“สวยเหมือนับทุๆปีเลย”
วาสวยสะท้อนภาพบนท้อฟ้า
“อบไหมพระสนมอมิน”
ไม่ใ่ยูฮยอนที่เป็นนถาม แ่ลายเป็นฮยอแที่ยืนอยู่อี้านแทน
“อบมาเลยพะยะ่ะ พระสนม”
“ั้นเหรอ ็มอให้เ็มที่นะ”
อมินเลิิ้ว อย่าแปลใแ่็ยิ้มโ้รับลับไป
ยูฮยอนที่เห็นสอนุยันไ้ปิ็ยิ้มมีวามสุ
“เี๋ยวเราไปลอัน่อ้านในีว่านะ” ยูฮยอนหันมาบอทั้สอน
“พะยะ่ะ/พะยะ่ะ”
้านในที่ใ้เพื่อรับรอ อนนี้ไ้ถูใ้เพื่อให้ยูฮยอนไ้ลอับพระสนมทั้สอเป็นารส่วนัว
“ฝ่าบาทื่มัหน่อยไหมพะยะ่ะ”
ฮยอแถามยูฮยอน ึ่เป็นที่น่าถูใสำหรับยูฮยอนอยู่แล้ว แ่็ไม่วายหันมาหาอมินเป็นเิออนุาลายๆ
อมินไม่่อยอบให้ยูฮยอนื่มัเท่าไหร่ แ่็รู้สึเรใพระสนมเอที่นั่อยู่ ็พยัหน้าให้ยูฮยอน
ไม่เป็นอะไรหรอ ืนนี้เป็นืนสำัอฝ่าบาทนิหน่า
ฮยอแไ้แ่ไม่พอใเล็น้อย ที่ยูฮยอน้อหันไปออมินแบบนั้น
นอมินรู้สึไ้ เลยไ้แ่้มหน้าลนิ่ๆ
“ีวอน ไปเอาน้ำั์ที่้าเรียมไว้ออมาให้หน่อยนะ”
“พะยะ่ะ” ีวอนที่ยืนอยู่รับำ่อนะเินออไป ภายในห้อยัเหลือทหารที่เฝ้าอยู่ส่วนหนึ่ รวมถึเยอ้วยเ่นัน
“นี่เ้าเรียมไว้ให้้าเหรอ ฮยอแ” ยูฮยอนหันไปหาฮยอแบ้า
“พะยะ่ะ ระหม่อม สั่มาา่าประเทศ เพื่อานนี้เลย”
“อบใเ้ามานะ”
“เพื่อฝ่าบาทระหม่อมทำไ้ทุอย่าพะยะ่ะ” ยิ้มอบไปอย่าริใ
“ริๆไม่้อทำอะไร ้า็มีวามสุอยู่แล้ว ้าีในะที่เ้าทั้สอนเป็นพระสนมที่ีอ้า อประานทุน
และ้า็ะไม่เสียใถ้าใรนหนึ่ไ้เป็นพระมเหสีอ้าในอนา”
“ฝ่าบาท” อมินใไม่ิว่ายูฮยอนะพูเรื่อนี้ออมาอนที่เาับพระสนมฮยอแอยู่้วยัน
“ทำไมล่ะ ้าพูริ”
“อประทานอภัยแทนฝ่าบาทพะยะ่ะ ฝ่าบาทไม่ทันไ้ิ” อมิน้มลอโทษฮยอแ
“พระมเหสี้อเป็นพระสนมฮยอแอยู่แล้ว ฝ่าบาทอย่ารัสแบบนั้นอีนะ” พูเบาๆให้ยูฮยอนไ้ยิน
“มัน็ไม่แน่”
“ฝ่าบาท” อมินุเสียแ็ึ้นมา
ไม่ทันไ้เถียอะไรัน่อ เสียีวอน็ัึ้นมา
“ออนุาพะยะ่ะ”
“เ้ามา”
ีวอนเินเ้ามาพร้อมเหล้าั้นีในมือ ่อนะวาลและถอยลับไปยืนที่เิม
“เี๋ยวระหม่อม รินให้นะพะยะ่ะ” ฮยอแหยิบเหล้าึ้นรินให้ยูฮยอนเ็มแ้ว
ยูฮยอนพยัหน้า
โยมีีวอนที่ยืนนิ่มอเหุาร์อยู่ แม้ภายในใะระโลิโล ที่ทุอย่าำลัะเินไปามแผนอน
เหล้าที่ไปเอามาเป็นเหล้าั้นี แ่นื่มไม่รู้ว่ามันถูผสมเ้าับยาบาอย่าที่ะทำให้แผนมันราบรื่น
“อ่า อร่อยริๆ้วย”
ยูฮยอนระเหล้าเ้าปา อย่าื่นใ
“ั้น็ื่มเยอะๆนะพะยะ่ะ”
“อืม”ยูฮยอนที่ไม่ไ้แะอมึนเมามานาน พอไ้ระุ้นนิหน่อย ็หลเ้าไปทันที
“หวัว่าพระสนมอมินไม่ว่าอะไรใ่ไหม”ฮยอแหันมาถามอมิน
“มิบัอาพะยะ่ะ”
ฮยอแ็ยยิ้ม รินให้ยูฮยอนอย่า่อเนื่อ
“อือ~ อมินนนนนนนน” ผ่านไปไ้ไม่นานเสียยูฮยอน็เริ่มยาน าวามเมา
“ื่มมาพอแล้วนะพะยะ่ะ” อมินที่เห็นท่าไม่ีึเือนยูฮยอน
“ระหม่อม็เห็น้วยับพระสนมอมิน” ฮยอแพูลับไปบ้า
“อืม ็ไ้ๆ โอ้ยทำไมที่นี่มันร้อนั” ยูฮยอนเริ่มอยู่สุ ึอเสื้อัวเอ
“เี๋ยวให้ระหม่อมเ็เนื้อเ็ัวให้ฝ่าบาทีว่าพะยะ่ะ”
ฮยอแหันมาบอับยูฮยอน พร้อมส่สายาอ้อนวอนไปให้อมิน
“ระหม่อม็ิแบบนั้นพะยะ่ะฝ่าบาท ให้พระสนมเ็ัวให้ฝ่าบาทีว่า เี๋ยวพรุ่นี้ะทรานไม่ไหว”
“อมินว่ายัไ ็อย่านั้น~~” อ้อแอ้อบลับไปเพราะเริ่มไม่ไ้สิ
“ั้นไปำหนัระหม่อมนะพะยะ่ะ” ฮยอแประอยูฮยอนให้ลุึ้นอย่าทุลัทุเล
“ีวอนมา่วย้าแบฝ่าบาทไปหน่อย” ฮยอแหันมาสั่อรัษ์หนุ่ม
“พะยะ่ะ”
รับำ่อนะ่วยแบร่ายูฮยอนออไป เหลือพระสนมอมินที่มอามไปอย่าเป็นห่ว
“แล้วพระสนมะเอายัไ่อีพะยะ่ะ”เยอหันไปถามพระสนมอมินบ้า
“เี๋ยว้า็ะลับำหนัแล้วเ่นัน”
“พะยะ่ะ เี๋ยวระหม่อมุ้มรอพระสนมเอ”
*******************************************************
ความคิดเห็น