ลำดับตอนที่ #3
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : โจทวินส์ - แฟนเก่า2
ผมที่ำลัะเินเ้าไปในห้อ้อหยุฝีเท้าลเมื่อไ้ยินเสียหัวเราะที่ัมาาห้ออวัมิน ทำให้ผมเินรไปที่ห้ออวัมินมือเรียวเปิประูเ้าไปทันที ภาพที่ผมเห็นือภาพที่ผู้หินนั้นำลันั่บนัวัมินที่ำลัี้เอวเธออยู่ มีทัู้่เห็นผมทัู้่็หยุเล่นแล้วหันมามอทาผม แที่ไม่ไ้รับเิ
"มีไรหรือป่าวยอ" ปาพูับผมแ่มือ็ยัโอบเอวผู้หินนั้นอยู่
"เมื้อี้นายทิ้ันไว้้าล่า" ยอมินฝืนอบไป แ่ในใวนี้มันำลัสั่นไหว วาที่ายแววปวร้าวำลัสั่นไปพร้อมับใวน้อยๆๆๆและผม็ิว่าถ้าผมอยู่นานว่านี้ผม้อร้อไห้ออมาแน่ และเาสอนสมเพผมแน่ๆๆๆ
"อ้าว ! เหรอ" นายอบไ้แ่นี้เหรอวั - ิในใ(ยอ)
"โทษทีนะ" นายะอโทษทำไมในเมื่อในายไม่ไ้ิแบบนั้นริๆๆ ทำไมนายไม่ปล่อยให้ยัยนั้นลุาันายละ และยัโอบเอวยัยนั้นอี
"ันอยาไปื้ออใ้ในวันพรุ่นี้นะ นาย่วยพาันไปหน่อยนะ" ผมมั่นใว่าเสียผมมัน้อสั่นมาๆๆๆแน่ ผมอยาออไปารนี้ให้ไลแ่ไหน็ไลไ้ ผมไม่อยาเอนใร้ายยันาย โวัมิน แ่ทำไหมเท้าไม่ยอมถอยออมาะยืนมอให้้ำใาย่อนหรือไ
"ไม่ไ้หรอยอ พรุ่นี้ผมะ้อพาโบราไปื้ออวัน่ะ นายไปนเียวไ้มั้ย ถ้าไปไม่ไ้็โทรไปวนมินวู็ไ้นิเห็นไปเที่ยว้วยันบ่อย"นั้นไวันายเปลี่ยนไปริๆๆ้วย
"วัอาาาาาา พรุ่นี้ยอไปเที่ยวับมินวูนะ "
"ไม่ไ้นะยอ นายไปเที่ยว้วยไม่มีผมไม่ไ้นะ "
"ทำไหมอะ็นายะออไปะฮยอฮยอไม่ใ่เหรอ ยอ็อยาไปะมินวูสอนเหมือนันนะ"
"ไม่.... ไม่... ไม่ไ้ ผมห่ว"
"็ไ้ ิ "
เมื่อ่อนันอนาย อ้อนนายให้าย นาย็ไม่ยอมให้ไป แ่อนนี้ันอนาย นาย็ยอมให้ันไป หรือว่านายลัวไม่ไ้สวิะยัยนั้น
"อืม" ผมอบไ้แ่นั้น มันมีอะไรบาอย่าุอยู่ที่อ พอผมหมุนัวลับออมาารนั้น็เป็นอย่าที่ผมิริๆๆๆๆน้ำาที่ผมอลั้น็ไหลทำลัออมาาสอาู่สวยวนั้นอย่าไม่าสาย ถ้าวัเห็นอนนี้เา้อสมเพผมแน่ๆๆๆ ผมเินลับมาที่ห้อพร้อมับปาน้ำาที่บัาอยู่ออให้หม ยิ่ปายิ่ไหล ปายัไ็ไม่หมสัที ยอมินล้มัวนอนบนเียนุ่มที่เาและวัมินเยนอนอัน
"วั ปล่อยันไ้แล้วนายะอันอีนานไหม มันอือันะ"
"ไม่ปล่อย ัวยอนุ่มัหอม้วย "
"ยอวันหน้านายะอนอื่นเหมือนที่นายอันไหม นายะหมรัันไหม? นายะมีนอื่นไหม?"
"ไม่ว่าวันนี้หรือวันหน้าผม็ยัะอยอ ะรัยอและรัลอไป้วย เราเิมาู่ันนะเรา็้ออยู่้วยันลอไปิ ผมรัยอมาที่สุ รัยอมาว่าใรในโลนะ โ วัมิน รั โ ยอมิน"
"โ ยอมิน ็รั โ วัมินที่สุเหมือนัน"
ารที่นอนโยไม่มีนายมันอ้าว้ามาเลยนะวั ันิถึออมออนาย ันิถึนาย นายะิเหมือนันไหมนะ ไม่ินะอนนี้นายมีวามสุับยัยนั้นอยู่ละิ นอนิัท้อัวเอร้อให้นันหล้าพล็อยหลับไป
"มีไรหรือป่าวยอ" ปาพูับผมแ่มือ็ยัโอบเอวผู้หินนั้นอยู่
"เมื้อี้นายทิ้ันไว้้าล่า" ยอมินฝืนอบไป แ่ในใวนี้มันำลัสั่นไหว วาที่ายแววปวร้าวำลัสั่นไปพร้อมับใวน้อยๆๆๆและผม็ิว่าถ้าผมอยู่นานว่านี้ผม้อร้อไห้ออมาแน่ และเาสอนสมเพผมแน่ๆๆๆ
"อ้าว ! เหรอ" นายอบไ้แ่นี้เหรอวั - ิในใ(ยอ)
"โทษทีนะ" นายะอโทษทำไมในเมื่อในายไม่ไ้ิแบบนั้นริๆๆ ทำไมนายไม่ปล่อยให้ยัยนั้นลุาันายละ และยัโอบเอวยัยนั้นอี
"ันอยาไปื้ออใ้ในวันพรุ่นี้นะ นาย่วยพาันไปหน่อยนะ" ผมมั่นใว่าเสียผมมัน้อสั่นมาๆๆๆแน่ ผมอยาออไปารนี้ให้ไลแ่ไหน็ไลไ้ ผมไม่อยาเอนใร้ายยันาย โวัมิน แ่ทำไหมเท้าไม่ยอมถอยออมาะยืนมอให้้ำใาย่อนหรือไ
"ไม่ไ้หรอยอ พรุ่นี้ผมะ้อพาโบราไปื้ออวัน่ะ นายไปนเียวไ้มั้ย ถ้าไปไม่ไ้็โทรไปวนมินวู็ไ้นิเห็นไปเที่ยว้วยันบ่อย"นั้นไวันายเปลี่ยนไปริๆๆ้วย
"วัอาาาาาา พรุ่นี้ยอไปเที่ยวับมินวูนะ "
"ไม่ไ้นะยอ นายไปเที่ยว้วยไม่มีผมไม่ไ้นะ "
"ทำไหมอะ็นายะออไปะฮยอฮยอไม่ใ่เหรอ ยอ็อยาไปะมินวูสอนเหมือนันนะ"
"ไม่.... ไม่... ไม่ไ้ ผมห่ว"
"็ไ้ ิ "
เมื่อ่อนันอนาย อ้อนนายให้าย นาย็ไม่ยอมให้ไป แ่อนนี้ันอนาย นาย็ยอมให้ันไป หรือว่านายลัวไม่ไ้สวิะยัยนั้น
"อืม" ผมอบไ้แ่นั้น มันมีอะไรบาอย่าุอยู่ที่อ พอผมหมุนัวลับออมาารนั้น็เป็นอย่าที่ผมิริๆๆๆๆน้ำาที่ผมอลั้น็ไหลทำลัออมาาสอาู่สวยวนั้นอย่าไม่าสาย ถ้าวัเห็นอนนี้เา้อสมเพผมแน่ๆๆๆ ผมเินลับมาที่ห้อพร้อมับปาน้ำาที่บัาอยู่ออให้หม ยิ่ปายิ่ไหล ปายัไ็ไม่หมสัที ยอมินล้มัวนอนบนเียนุ่มที่เาและวัมินเยนอนอัน
"วั ปล่อยันไ้แล้วนายะอันอีนานไหม มันอือันะ"
"ไม่ปล่อย ัวยอนุ่มัหอม้วย "
"ยอวันหน้านายะอนอื่นเหมือนที่นายอันไหม นายะหมรัันไหม? นายะมีนอื่นไหม?"
"ไม่ว่าวันนี้หรือวันหน้าผม็ยัะอยอ ะรัยอและรัลอไป้วย เราเิมาู่ันนะเรา็้ออยู่้วยันลอไปิ ผมรัยอมาที่สุ รัยอมาว่าใรในโลนะ โ วัมิน รั โ ยอมิน"
"โ ยอมิน ็รั โ วัมินที่สุเหมือนัน"
ารที่นอนโยไม่มีนายมันอ้าว้ามาเลยนะวั ันิถึออมออนาย ันิถึนาย นายะิเหมือนันไหมนะ ไม่ินะอนนี้นายมีวามสุับยัยนั้นอยู่ละิ นอนิัท้อัวเอร้อให้นันหล้าพล็อยหลับไป
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น