ลำดับตอนที่ #3
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : Sweet Lover3>>ขอโทษก้ได้ฟระ
ในที่สุดฉันก้เดินไปโต๊ะรินหน้าต่าง ใบหน้าของฉันถูกรีดจนตึงเป๊ะ
จึ๊กๆ ไม่ต้องคิดไปไกลนะว่าเสียงอะไร มันเป็นเสียงนิ้วชี้อันเรียวงามของฉันสะกิดไหล่นายสเตฟานหน่ะ
หวาย...ทำไมนายนี่ต้องทำหน้าขรึมด้วยนะ น่ากลัวชะมัด ไม่เห็นเหมือนทุกทีเลย ฉันเรียกหรือสะกิดทีไรก้ต้องหันมาทำหน้าทะเล้น
\" อะไร \"
\" .................. \"
ไม่กล้าพูดอ่ะ อาย
สเตฟานขมวดคิ้วเเล้วหันหน้าหล่อๆมา
\" ฉันถามว่าเทอมีอะไร \"
\" อ่ะ เอ่อ \"
อย่าจ้องเเบบนี้เด้ ตอนนายขรึมมันหล่อมากเลยรู้มั้ย!!
\" ชั้นจะมาบอกว่า \"
\" ว่า? \"
นายนั่นทวนคำ พร้อมทั้งขมวดคิ้วมากกว่าเดิม
\" โทษที \"
\" เรื่องอะไร \"
\" ก้เรื่องนั้นเเหละ ไปเเระนะ \"
ฉันหันหลัง กำลังจะเดินกลับโต๊ะ
\" ฉันไม่ได้โกรธเทอซะหน่อย ยัยเบ๊อะ \"
นายนั่นหลุดขำออกมานิดนึง
\" ก้เเค่หงุดหงิดเพราะหิวเเค่นั้นเอง เเต่ไม่น่าเชื่อเลยนะว่าคนอย่างเทอก้ขอโทษคนอื่นเปนด้วย \"
สเตฟานอมยิ้มหน้าทะเล้น ชิส์ เกลียดนักหน้าเเบบเนี้ยะ ขรึมๆเเบบเมื่อเกี้ยะยังจะหล่อกว่าเล้ย
\" อ่อหรอ รู้งี้ไม่น่ามาขอโทษนายเลย เสียเวลาซะเปล่า เอาเวลาไปนั่งมองพี่เฟรนด์ยังจะดีซะกว่า \"
\" เรื่องของเทอ \"
เขาตอบห้วนๆ เเล้วหันกลับไป
เป็นอะไรของมันฟะ เดี๋ยวดีเดี๋ยวร้าย เเล้วนี่หงุดหงิดเรื่องอะไรอีกหล่ะ เเต่ฉันก้ไม่ได้คิดอะไรมาก เอาเวลาที่คิดเรื่องสเตฟานไปคิดถึงพี่เฟรนด์ดีกว่าเย้อออ
\" นี่นังเเคล์ เเกทำอังกิดเสดยังวะ \"
\" ห๊ะ \"
ฉันหันขวับไปทางปลายเพื่อนผู้หวังดี หลังจากที่นั่งเพ่งมองพี่เฟรนด์ตั้งนานสองนาน
\" ก้ที่นังเหี่ยวกรกตสั่งอ่ะดิ อย่าบอกนะว่าเเกยังไม่ได้ทำ \"
ฉันเริ่มนึกขึ้นได้เเล้ว ว่าเจ้เหี่ยวสั่งตั้งเเต่อาทิตย์ที่เเล้วเเละกำหนดส่งก้คือวันนี้ ไม่น้าาาาา ฉันต้องโดนเจ้เเกฆ่าด้วยสายตาเเน่ๆเลย ฮือๆ เเค่คิดก้ขนพองสยองเกล้าเเล้ว
\" เชื่อเลยนะเเคล์ มันมีตั้งเปนสิบข้อเเต่เเกยังไม่ได้ทำเลยซักข้อ \"
\" โว้ยยยยย อย่าเพิ่งมาซ้ำเติมกันได้ม้ายยยย ไม่เหนรึไงยะว่าชั้นเครียด \"
ฉันพูดพร้อมเอามือจับผมขยี้ไปขยี้มาด้วยความบ้าคลั่ง ดูเหมือนพวกซีเรียสสุดๆ
ตุบ...สมุดใครหว่า
Mr.Stefan Keereeswadskun
สมุดภาษาอังกิดของสเตฟาน?
\" รียๆลอกสิ เดี๋ยวก้โดนหรอก \"
เขาพูดด้วยน้ำเสียงยียวนกวนตรีนเหมือนเคย เเต่คราวนี้ฉันไม่ค่อยหมั่นไส้เเล้วสิ ฉันกลับคิดว่าทำไมนายถึงดีกับฉันขนาดนี้นะ ถึงจะกวนประสาทในบางเวลาก้เหอะ
เเล้ววิชาภาษาอังกิดของมิสกรกตก้ผ่านไปด้วยดี เเละฉันก้ไม่ถูกฆาตกรรมทางสายตาจากยัยหนังเหี่ยวด้วย เพราะฉันปั่นการบ้านด้วยความเร็วสูง เสร็จข้อสุดท้ายก้ตอนที่เจ้กรกตเดินเข้าห้องพอดี เรียกได้ว่ารอดตายเเบบเส้นยาเเดงผ่าเเปดเลยหล่ะ
ฉันไม่ลืมที่จะขอบคุณสเตฟาน
\" นี่สเตฟาน ขอบคุณนะที่ให้ชั้นยืมลอกของนายหน่ะ \"
ฉันพูดพลางยื่นสมุดคืน
\" อืม ไม่เปนไร...เเต่ \"
\" เเต่อะไร \"
นายนี่จะเรียกร้องอะไรอีกหล่ะ
\" เลี้ยงเค้กฉันเปนการตอบเเทนได้มะ \"
สเตฟานช้อนตาขึ้นมามองด้วยเเววตาอ้อนวอนสุดๆ ทำเอาฉันต้องกลืนน้ำลายดังเอื๊อก นายอย่ามาน่ารักเเถวนี้ได้ม้ายยยย
\" ก...ก้ได้ \"
ฉันหันไปมองทางอื่นอย่างเขินๆ อย่าหาว่าฉันใจอ่อนเลยนะ เเต่เเววตาเมื่อเกี้ยะไม่ว่าผู้หยิงคนไหนเหนก้ไม่สามารถปฏิเสธได้ เเม้เเต่ผู้ชายก้เหอะ
\" ยิปปี้ \"
สเตฟานเเกล้งดัดเสียงเล็กๆให้เหมือนเด็ก น่ารักซะไม่มีอ่ะ
จึ๊กๆ ไม่ต้องคิดไปไกลนะว่าเสียงอะไร มันเป็นเสียงนิ้วชี้อันเรียวงามของฉันสะกิดไหล่นายสเตฟานหน่ะ
หวาย...ทำไมนายนี่ต้องทำหน้าขรึมด้วยนะ น่ากลัวชะมัด ไม่เห็นเหมือนทุกทีเลย ฉันเรียกหรือสะกิดทีไรก้ต้องหันมาทำหน้าทะเล้น
\" อะไร \"
\" .................. \"
ไม่กล้าพูดอ่ะ อาย
สเตฟานขมวดคิ้วเเล้วหันหน้าหล่อๆมา
\" ฉันถามว่าเทอมีอะไร \"
\" อ่ะ เอ่อ \"
อย่าจ้องเเบบนี้เด้ ตอนนายขรึมมันหล่อมากเลยรู้มั้ย!!
\" ชั้นจะมาบอกว่า \"
\" ว่า? \"
นายนั่นทวนคำ พร้อมทั้งขมวดคิ้วมากกว่าเดิม
\" โทษที \"
\" เรื่องอะไร \"
\" ก้เรื่องนั้นเเหละ ไปเเระนะ \"
ฉันหันหลัง กำลังจะเดินกลับโต๊ะ
\" ฉันไม่ได้โกรธเทอซะหน่อย ยัยเบ๊อะ \"
นายนั่นหลุดขำออกมานิดนึง
\" ก้เเค่หงุดหงิดเพราะหิวเเค่นั้นเอง เเต่ไม่น่าเชื่อเลยนะว่าคนอย่างเทอก้ขอโทษคนอื่นเปนด้วย \"
สเตฟานอมยิ้มหน้าทะเล้น ชิส์ เกลียดนักหน้าเเบบเนี้ยะ ขรึมๆเเบบเมื่อเกี้ยะยังจะหล่อกว่าเล้ย
\" อ่อหรอ รู้งี้ไม่น่ามาขอโทษนายเลย เสียเวลาซะเปล่า เอาเวลาไปนั่งมองพี่เฟรนด์ยังจะดีซะกว่า \"
\" เรื่องของเทอ \"
เขาตอบห้วนๆ เเล้วหันกลับไป
เป็นอะไรของมันฟะ เดี๋ยวดีเดี๋ยวร้าย เเล้วนี่หงุดหงิดเรื่องอะไรอีกหล่ะ เเต่ฉันก้ไม่ได้คิดอะไรมาก เอาเวลาที่คิดเรื่องสเตฟานไปคิดถึงพี่เฟรนด์ดีกว่าเย้อออ
\" นี่นังเเคล์ เเกทำอังกิดเสดยังวะ \"
\" ห๊ะ \"
ฉันหันขวับไปทางปลายเพื่อนผู้หวังดี หลังจากที่นั่งเพ่งมองพี่เฟรนด์ตั้งนานสองนาน
\" ก้ที่นังเหี่ยวกรกตสั่งอ่ะดิ อย่าบอกนะว่าเเกยังไม่ได้ทำ \"
ฉันเริ่มนึกขึ้นได้เเล้ว ว่าเจ้เหี่ยวสั่งตั้งเเต่อาทิตย์ที่เเล้วเเละกำหนดส่งก้คือวันนี้ ไม่น้าาาาา ฉันต้องโดนเจ้เเกฆ่าด้วยสายตาเเน่ๆเลย ฮือๆ เเค่คิดก้ขนพองสยองเกล้าเเล้ว
\" เชื่อเลยนะเเคล์ มันมีตั้งเปนสิบข้อเเต่เเกยังไม่ได้ทำเลยซักข้อ \"
\" โว้ยยยยย อย่าเพิ่งมาซ้ำเติมกันได้ม้ายยยย ไม่เหนรึไงยะว่าชั้นเครียด \"
ฉันพูดพร้อมเอามือจับผมขยี้ไปขยี้มาด้วยความบ้าคลั่ง ดูเหมือนพวกซีเรียสสุดๆ
ตุบ...สมุดใครหว่า
Mr.Stefan Keereeswadskun
สมุดภาษาอังกิดของสเตฟาน?
\" รียๆลอกสิ เดี๋ยวก้โดนหรอก \"
เขาพูดด้วยน้ำเสียงยียวนกวนตรีนเหมือนเคย เเต่คราวนี้ฉันไม่ค่อยหมั่นไส้เเล้วสิ ฉันกลับคิดว่าทำไมนายถึงดีกับฉันขนาดนี้นะ ถึงจะกวนประสาทในบางเวลาก้เหอะ
เเล้ววิชาภาษาอังกิดของมิสกรกตก้ผ่านไปด้วยดี เเละฉันก้ไม่ถูกฆาตกรรมทางสายตาจากยัยหนังเหี่ยวด้วย เพราะฉันปั่นการบ้านด้วยความเร็วสูง เสร็จข้อสุดท้ายก้ตอนที่เจ้กรกตเดินเข้าห้องพอดี เรียกได้ว่ารอดตายเเบบเส้นยาเเดงผ่าเเปดเลยหล่ะ
ฉันไม่ลืมที่จะขอบคุณสเตฟาน
\" นี่สเตฟาน ขอบคุณนะที่ให้ชั้นยืมลอกของนายหน่ะ \"
ฉันพูดพลางยื่นสมุดคืน
\" อืม ไม่เปนไร...เเต่ \"
\" เเต่อะไร \"
นายนี่จะเรียกร้องอะไรอีกหล่ะ
\" เลี้ยงเค้กฉันเปนการตอบเเทนได้มะ \"
สเตฟานช้อนตาขึ้นมามองด้วยเเววตาอ้อนวอนสุดๆ ทำเอาฉันต้องกลืนน้ำลายดังเอื๊อก นายอย่ามาน่ารักเเถวนี้ได้ม้ายยยย
\" ก...ก้ได้ \"
ฉันหันไปมองทางอื่นอย่างเขินๆ อย่าหาว่าฉันใจอ่อนเลยนะ เเต่เเววตาเมื่อเกี้ยะไม่ว่าผู้หยิงคนไหนเหนก้ไม่สามารถปฏิเสธได้ เเม้เเต่ผู้ชายก้เหอะ
\" ยิปปี้ \"
สเตฟานเเกล้งดัดเสียงเล็กๆให้เหมือนเด็ก น่ารักซะไม่มีอ่ะ
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น