คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : ทำไมต้องย้าย?
ปัง!ปัง!ปัง!
“แม่ครับ แม่เปิดประตูนะ”
“ไม่เปิด เปิดให้โง่สิ แบร่ -U- ”แม่เราน่ารักจริงๆเลย แลบลิ้นด้วย -_- แต่ทำอย่างนี้ได้ยังไง
“ทำไมแม่ต้องส่งคอร์เน็ทไปร.ร. ประจำด้วย”
“คอร์เน็ทลูก แม่อยากให้ลูกไปพบกับโลกที่กว้างใหญ่ มีผู้คนมากมาย*0* ไม่ใช่วันๆเอาแต่เล่นเกมส์นะลูกที่รัก”
“ทำไมแม่ทำอย่างงี้T^T ลูกตัวน้อยน่ารักคนนี้หัวใจจะวาย เงอะT^T”
“ตัวโตเป็นควายแล้วนะลูก พูดอะไรตัวน้อย ไม่ดูสภาพตัวเองเลย- -+”
“-O-”
“- -”
“แม่ว่าเค้าง่ะ แม่ใจร้ายT^T ไม่รักแม่แล้ว แง”
“ทำตัวเป็นเด็กไปได้”
“แม่ว่าเค้าอีกล่ะ ง่ะ-O- แม่ไม่ต้องเปลี่ยนเรื่องเลย คอร์เน็ทไม่เรียนร.ร.ประจำชายล้วนด้วย ไม่เอา ไม่มีผู้หญิงสักคน”
“แต่มีผู้ชายนี่” แม่นึกว่าผมเป็นเกย์เหรอเนี่ย ถึงได้บอกว่ามีผู้ชาย
“ผมไม่นิยมเพศเดียวกัน” ใครจะไปชอบว่ะ
“แน่ใจ ไม่ใช่อยู่ๆไปลูกเป็นเกย์ขึ้นมาล่ะ” แม่นะแม่ อยากให้ลูกเป็นเกย์ใช่ไหม หึ - -^
“ถ้าผมไปอยู่ แล้วไม่เป็นเกย์ล่ะ แม่จะให้อะไรผม”
“ลูกอยากได้อะไรแม่ก็จะให้”
“ถ้าผมเข้าร.ร.ชายล้วน แล้วผมไม่เป็นเกย์ ภายใน 1 ปี แม่ต้องให้ผมย้ายออกจากร.ร.นั้น แล้วซื้อเครื่องเกมส์ใหม่ให้ผม”
“แม่รับคำท้า แต่ถ้าลูกแพ้ ลูกต้องเรียนร.ร.นั้นต่อไป ว่ะฮะฮ่ะ” นี่หรือคือแม่เรา - -^
สุดท้ายก็หลงกลแม่จนได้ ไม่น่าท้าเลย ไม่อยากเรียนร.ร.ชายล้วน แถมเป็นร.ร. ประจำอีก มีเกย์เพียบแน่ หวังว่าความบริสุทธิ์จะอยู่กับเราอีกนาน นาน และนานนะT^T
ก่อนวันเปิดเทอม 1 อาทิตย์
“ลูกเตรียมของครบแล้วใช่ไหมลูก^^” เหมือนแม่จะมีความสุขมากนะเนี่ย เห็นแล้วหมั่นไส้
“ครับ งั้นผมไปก่อนนะ”
“ซื้อของมาฝากด้วยนะ พี่คอร์” นี่ผมจะไปร.ร. หรือไปพิพิธภัณฑ์กันแน่ ถึงได้หยิบของออกมาได้(นั้น เค้าเรียกขโมยรึเปล่า ไม่ใช่หยิบ) ยัยเปียโนก็พูดบ้าๆ มีน้องสาวทั้งคน แต่ไม่น่ารักเลย ชั่งต่างจากพี่ชายคนนี้จริงๆ(หลงตัวเอง)
“ฮึ”
“บาย ตั้งใจเรียนนะลูก”
บรืน~
ในที่สุดก็ถึงหอพัก ร้อนก็ร้อน รถก็ติด เฮ้อ อยากอยู่ร.ร.เก่าอ่ะ อย่างน้อยก็มีเพื่อนบ้าง
โครม!
“นี่เป็นอะไรรึเปล่า นี่นาย”
“ไม่เป็นไรครับ” โอยเจ็บ ชนใครเข้าละเนี่ย ดีนะที่เค้ามีน้ำใจช่วยเราไว้
“ดึงมือผมสิ” เขายื่นมือมาให้ ผมก็จับแล้วดึงตัวเองให้ลุกขึ้น
“ขอโทษนะที่ไม่ระวัง ไม่เป็นไรแน่นะ”
“ครับ ผมต่างหากที่ควรขอโท..ษ” โอ๊ย หัวใจผมเป็นอะไรทำไมถึงได้เต้นแรงนัก หรือว่าหวั่นไหวกับผู้ชายคนนี้ ไม่ได้นะ เราไม่ได้เป็นเกย์ >//< เห็นหน้าแล้วหล่ออ่ะ -.,-
“น้อง พึ่งย้ายร.ร.มาใช่ไหม”
“ครับ”
“มา เดี๋ยวพี่พาไปหอพัก”
“ครับ” แล้วนี่พี่ชื่ออะไร อยู่ๆมาจับไม้จับมือ รู้มั้ยเค้าหวงนะตัวเอง (-*-)
หน้าหอพัก
“โอ้ ใหญ่จัง”(อย่าคิดลึก) ผมยืนตลึง เมื่อมาเห็นหอพักที่แสนหรู แถมยังใหญ่โตมาด้วย”
“เข้าไปข้างในสิ” พี่นิวพูดเมื่อเห็นผมยืนตลึงอยู่นานแล้ว พึ่งถามชื่อพี่เมื่อกี้เอง เป็นรุ่นพี่เรา 1 ปี พี่นิวอยู่ ม.5 เราอยู่ม.4
“อื้ม”
“เป็นไงข้างในสวยไหม” พี่นิวถามเมื่อเราเดินเข้ามาข้างใน ไม่รู้เลยนะเนี่ยว่าจะสวยอย่างงี้ ถ้ารู้คงมาอยู่นานล่ะ ^^ สวยอ่ะ อากาศดีด้วย
“ครับ สวยมาก”
“ตอนแรกน้องคอร์เน็ทคงไม่อยากเข้าร.ร.นี่ใช่ไหมล่ะ” รู้ได้ไงO-o “ทำหน้าอย่างนี้แปลว่า ใช่ ตอนแรกพี่ก็ไม่อยากมาเพราะมันเป็นร.ร.ประจำและชายล้วนด้วย ไม่มีอาหารตาให้ดู แต่อยู่ไปเรื่อยๆ ก็สนุกดี จะทำอะไรก็ได้ จะแก้ผ้าในห้องเรียนเวลาจารย์ไม่อยู่ก็ได้ ไม่มีผู้หญิง ก็สบายใจดีนะ^^”
“ผมคงต้องพยายามหน่อยละ เพราะร.ร. เก่ามีแต่ผู้หญิงสวยๆ ว้าเสียดายจัง”
“ฮ่าๆ ไม่ต้องพยายามก็ได้มั้ง นั้นไงคนนั้นก็สวยนะ”
“-*- นั้นนะเหรอ” สวยตรงไหนเนี่ย กะเทยชัดๆ หน้าอย่างกับคางคกผสมพื้นผิวดวงจันทร์ เรียบเนียนซะไม่มี
“ไปเก็บกระเป๋าได้ล่ะ พี่ไปก่อนนะ พี่มีธุระ บาย” พูดกันได้ไม่นาน ก็เริ่มสนิทกันแล้ว พี่นิวนี่มนุษยสัมพันธ์คงจะดีกับทุกคนล่ะนะ
“บาย”
ชีวิตในร.ร.ของเราจะเป็นยังไงเนี่ย เฮ้อ ถ้ามีความสุขก็คงดี
เรื่องนี้อาจจะไม่ใช่เรื่องแรกของไรเตอร์
เพราะเรื่องแรกโดนแบน และลบไปแล้ว- -
เรื่องนี้เป็นแนวสบายๆ อาจจะไม่มีNC
หรือมีก็ไม่แน่ใจ เพราะขี้เกียจแก้แบน
หวังว่าจะเข้าใจ^^ รักนะเด็กฉลาด
ความคิดเห็น