คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #6 : 기밀 유지 형제 ความลับของน้องชาย
เช้าวันใหม่
บนเตียงสีขาวละเอียด ร่างเล็กนอนกอดเสื้อสีดำเอาไว้ แดดอ่อนยามเช้า ส่องกระทบใบหน้าขาว
"อื้อ"เสียงครางเบาๆของซึงริ ลุกขึ้นมาขยี้ตา ทั้งที่ยังกำเสื้อตัวเดิมไว้
ซึงริเปิดประตูเดินลงไปข้างล่าง ตรงไปยังห้องครัว พอใกล้ถึงก็หยุดเพราะได้ยินเสียงบางอย่าง
"พอแล้วน่า ยูชอน เมือ่วานไม่พอรึไง เดี๋ยวคนอื่นมาเห็นเข้า" ร่างเล็กจึงแอบดู เห็นยูชอนกำลังยืนคร่อมจุนซูที่อยู่บนโต๊ะกินข้าว
"ไม่มีใครเห็นหรอก ยังเช้าอยู่เลย ไอ้ชางมินก็ไม่ตื่นง่ายๆหรอก ยุนโฮเหมือนกัน" (ไม่มีใครเห็นหรอกคร้าบพี่แต่ผมเห็นครับTOT:ซึงริ)
ทันใดนั้นยูชอนก็ประกบปากจุนซูทันมที ซึงริรีบหันหน้าหนีทันที ใบหน้าขาวเริ่มแดงระเรื่อ
'ทำไรกันเนี่ย พี่จุนซู พี่ยูชอน>\\\<'ซึงริคิด
"ดูอะไรอยู่น่ะ ซึงริ" ยุนโฮโผล่มาไม่ให้ซุ่มให้เสียง
"ดูเอาสิฮะ"ซึงริปิดตา
ยุนโฮเดินเข้าไปดู ก็เจอภาพนั้นทันที
"เฮ้ย พวกแกทำอะไรให้น้องฉันดูว่ะ" ยุนโฮตะโกนบอก
"เห้ย น้้องแกเห็นเหรอว่ะ"ยูชอนพูด
"บอกแล้วไงเดี๋ยวมีคนมาเห็น ปล่อยฉันได้แล้ว" จุนซูตีแขนยูชอนเบาๆ
"ทำกันแต่เช้าเลย"ยุนโฮพึมพำ
หลงัจากซึงริกินข้าวเช้าเสร็จ ก็ขึ้นไปอาบน้ำ
ลงมาด้วยเสื้อสีดำ พิมพ์ว่า SEUNGRI อักษรสีขาวตัดกับเสื้อ กางเกงสีครีมเลยเข่ามานิดนึง
"ว้าว น่ารักมากเลย สมแล้วที่พี่สั่งตัดให้" ยุนโฮชม
"ไม่ๆ ผมต้องหล่อสิครับพี่"ร่างเล็กค้อนใส่
"ได้ไงเล่า ตากลมๆ ตัวเล็กๆ ผิวขาวๆ เนี่ยจะหล่อได้ไง" ยุนโฮเถียง
"....."(เถียงไม่ออกครับ มันเรื่องจริงนี่>O<:ซึงริ)
"เถียงไม่ออกน่ะสิ พี่บอกแล้ว" ยุนโฮพูด แล้วยิ้มมุมปาก
"ชิ"ร่างเล็กจิปาก
++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++
seungri talk
โมโหเว้ย! พี่ยุนโฮนะพี่ยุนโฮ หาว่าผมไม่หล่อ ไม่จริง ผมไม่ได้น่ารัก (มันเป็นความจริงแล้ว:ไรเตอร์)
ผมเดินเตะทรายออกมาข้างนอก เดินไปเรื่อยๆๆๆ
แล้วผมอยู่ไหนล่ะตอนนี้!!!! ผมเดินออกมาไกลจากบ้านพักผมมากเลย สงสัยอยู่ตรงที่ผมเถียงกับพี่ยุนโฮเมื่อวาน ผมเห็นบ้านพักผมลางๆนะ
แต่โชคดีมีบ้านพักตากอากาศของใครไม่รู้ เข้าไปทำความรู้จักดีกว่า(ไม่กลัวโดนฉุดเข้าบ้านเขาเหรอลูก:ไรเตอร์)
"อ๊อดๆๆ" เสียงออดได้ใจมากครับ-__-
และแล้วก็มีผู้ชายตัวเท่าๆผมเดินออกมาเปิดประตูให้ น่าตาน่ารักมากเลย
"คุณเป็นใครเหรอครับ"คนคนนั้นถามผม
"ผม ลี ซึงฮยอน เรียกว่า ซึงรินะฮะ เดินเล่นมา อยากรู้จักกับพวกคุณน่ะฮะ" ผมพูด
"อ่อ เหรอฮะoOo;;"เค้าทำหน้าเหมือนไม่ไว้ใจผมเลย
"จียงนายคุยกับใครอยู่น่ะ" เสียงคุ้นๆนะผมว่า เค้าตะโกนออกมาจากข้างใน
"พี่ซึงฮยอน ใครไม่รู้ น่าตาน่ารักๆ ชื่อ ซึงริ บอกอยากรู้จักเรา" ซึงฮยอน ชื่อเหมือนพี่ซึงฮยอนเลย คงไม่ใช่หรอกมั้ง
"พี่เดินมาดูหน่อยจิ" คนที่ชื่อ จียง ตะโกนกลับเข้าไปข้างใน
และแล้วร่างสูงเดินออกมาดู ในชุดเสื้อสีขาว กางเกงขายาวสีขาว ใส่แล้วอาจจะดูจืดๆ แต่คนๆนี้ใส่แล้ว หล่อสุดๆ สายตาคม ปะทะ เข้ากับ ตากลมใสนั่น
"อ้ะ พี่ซึงฮยอน o[]o!!" ตกใจอ่ะ เป็นไปได้ไง
"อือ" ร่างสูงตอบ
choi seunghyun
ผมตกใจอยู่นะ ที่คนตัวเล็กนี่ อยู่ๆก็มาอยู่หน้าบ้านผม เรือนร่างเล็ก เสื้อสีดำ กางเกงสีครีมดูยั่วนิดๆ แต่ผมเป็นคนเก็บอาการ ไม่แสดงออกทางสีหน้า
คนตัวเล็กนี่ ชื่อ ซึงริ ลี ซึงฮยอน ชื่อเดียวกันกับผมเลย อายุ 18 ปี ผมนึกว่าอยู่มัธยมต้ม
"ฮยองแจจุงอ่ะ ชนะอีกแล้ว" เสียงเล็กเอ่ย
"นายนี่เล่นห่วยจริงๆ" ซึงริสนิทกับพวกนี้เร็วดี คนตัวเล็กนี่ชักทำให้ผมหวั่นไหวเล็กน้อยนะ ชอบยื่นหน้าเข้ามาใกล้ อยากโดนจูบอีกเหรอ
"ใช่ๆ มาลงโทษกันหน่อยดีกว่า"จียงพูด
"อืม"ยองเบพูด
seungri
พวกพี่แกล้งผมตลอดเลย ทั้งวันนี้นี่แหละ ผมเดินกลับมาบ้านแล้ว พี่ยุนโฮ บ่นผมชุดใหญ่เลย
ผมต้องโกหกอีกแล้วเรื่องไปไหนมา ไม่อยากให้รู้นี่ ผมได้ทั้งเบอร์พี่จียง พี่ยองเบ พี่แจจุง พี่ซึงฮยอน พวกพี่คนอื่นดูอึ้งๆเนอะ ที่พี่ซึงฮยอนให้เบอร์ผมแปลกเหรอ
"พรุ่งนี้ ต้องกลับแล้วเสียดายจัง" ผมพูดมาลอยๆ
"เดี๋ยวมาอีกก็ได้ ถ้า...."พี่ยุนโฮพูดปลอบ
"ถ้า พี่ว่าง พี่งานยุ่งจะตาย ผมช่วยพี่ก็บอกไม่ต้อง" ผมรู้นะ
"รู้ดีนี่"
"ทำไมจะไม่รู้ล่ะ พี่เป็นคนที่ผมรักที่สุดหนิ" ผมรักพี่ที่สุดรองจากพ่อกับแม่อ่ะนะ ผมสวมกอดพี่ผม พี่ผมก็กอดตอบ แล้วลูบหัวผมเบาๆ
"แต่อีกไม่นานจะมีคนที่ผมรักรองจากพี่" พี่ซึงฮยอนไง>W<
"ใคร" ผมชอบน้ำเสียงนี้จัง เหมือนพี่รักผม ห่วงผม เหมือนกัน
"ไม่บอกหรอก" ผมเตรียมหนีดีกว่า
"ไม่บอกใช่มั้ย" หนีดีกว่า
"แบร่ แน่จริงจับให้ได้ดิ"
++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++
ช่วยเม้นเยอะๆหน่อยสิ โหวตด้วย มันท้อนะที่มีคนอ่านเยอะแต่ไม่มีคนเม้นบวกโหวต
ช่วงนี้คงไม่ได้อัพ เตรียมตัวสอบเข้ามอหนึ่ง อย่าลืมสิ
ช่วยๆกันน้า~>O<
ความคิดเห็น