FIC Y BIGBANG ONLY LOOK AT ME

ลำดับตอนที่ #6 : ยั่วไม่รู้ตัว

Seungri  

 

“ซึงริ>O<” มินจี สาวน้อยผมบ็อบเท ทันสมัย เป็นเพื่อนสนิทเพียงคนเดียวของซึงริ เพราะ ผู้ชายไม่กล้าเป็นเพื่อนด้วย ซึงริดูเหมือนจะอ่อนแอ เปราะบาง เมื่อรู้ว่าซึงริเป็นแฟนกับท็อป ผู้หญิงจึงไม่ค่อยชอบซึงริ

 

“อะไรเหรอ มินจี” ซึงรินั่งข้างมินจี แถวหน้าสุด ติดหน้าต่าง

 

“นี่ๆ พักเที่ยงแล้ว ไปกินข้าวกัน” มินจีเขย่าแขนซึงริเบาๆ

 

“อื้ม ไปกินที่สวนไหม ร่มๆ สงบด้วย V^U^V” ซึงริชูสองนิ้วขึ้นประจำตัวของเค้า

 

ณ สวนกั้นฝั่ง

 

“หิวแล้วอ่ะ มินจีTOT” ร่างเล็กเริ่มงอแง กระตุกเสื้อร่างเพรียวเบาๆ

 

“น่านะ ทนอีกหน่อย ใกล้ถึงแล้ว” ร่างเพรียวพูด

 

“ชิ” ร่างเล็กทำแก้มตุ๊บป่อง  น่าหยิก

 

“นี่ซึงริดูนั่น O[]o!!!” ร่างเพรียวดึงซึงริมาหลบหลังพุ่มไม้

 

“อะไร อุ๊บ” มือเรียวของมินจี ตะปบปากร่างเล็ก ชี้ไปตรงสองร่างใต้พุ่มไม้

 

‘ท็อปนี่ แล้วนั่นใครอ่ะ’

 

ท็อปกำลังป้อนข้าวสลับกับผู้หญิงอีกคนนึง สวีทกันมากๆ มัน

เป็นภาพบาดตากับซึงริมากๆ เหมือนกำลังเฉือนหัวใจดวงน้อยๆ ให้หยุดเต้น น้ำสีใสเริ่มเอ่อล้นมาที่ขอบตาร่างเล็ก แต่มือเรียวของมินจียัง ปิดปากซึงริไว้อยู่ น้ำสีใสเริ่มไหลลงมาอาบแก้มใส ร่างเล็กพยายามกลั้นเสียงสะอื้นเอาไว้ แต่เหมือนยิ่งกลั้นเท่าไหร่มันยิ่งออกมามากเท่านั้น

 

“ซ...ซึงริ” มินจีเรียกซึงริเบาๆ จากนั้นซึงริก็หันเข้าไปกอดมินจี

 

“ฮึกๆ” เสียงสะอื้นของซึงริ มินจีกอดซึงริตอบ อ้อมกอดของมินจีเหมือนกำลังปลอบประโลมซึงริอยู่

 

“เราไปกินข้าวที่อื่นดีกว่าเนอะ” ร่างเพรียวรีบออกจากสถานที่นั้นทันที พอออกมาได้ซักพัก ร่างเล็กก็หยุดร้องไห้ แต่ตากับจมูกยังแดงอยู่เล็กน้อย

 

“.....มินจี” ร่างเล็กเรียกร่างเพรียวเบาๆ

 

“อะไรเหรอOoO” ร่างเพรียวหันมาตามเสียงเรียก

 

“หิว....อีกไกลมั้ยอ่ะT^T” ตอนนี้ร่างเล็กพยายามทำตัวเหมือนเดิม เพื่อไม่ให้ร่างเพรียวเป็นห่วง แต่หัวใจมันเจ็บเหลือเกิน

 

“โต๊ะใต้ร่มไม้นั้นน่ะ” ร่างเพรียวชี้ให้ดูเป็นโต๊ะใต้ร่มไม้ใหญ่ ข้างสนามบาสเก็ตบอล ร่างเล็กวิ่งแจ้นเป็นเด็กไปที่โต๊ะนั้น

 

‘เด็กหนอเด็ก’ ร่างเพรียวอมยิ้มเมื่อเห็นร่างเล็กกลับมาเป็นเหมือนเดิม

 

“มินจี ยืนทำอะไรอยู่ มากินข้าวสิ” ร่างเล็กเรียก

 

“จ้า จะไปเดี๋ยวนี้แหละ^O^”

 

ณ โต๊ะกินข้าว

 

“อิ่มจัง^__^” ซึงริยิ้มแก้มป่อง พร้อมตบท้องตัวเองเบาๆ ทำเอาหัวใจหนุ่มเล่นบาสที่มองร่างเล็กอยู่ในสนามละลายไปเลย

“หว่านเสน่ห์อีกแล้วนะเรา” ร่างเพรียวว่าพลาง ลูบหัวซึงริเบาๆ

 

“ง่วงแล้วอ่ะ” ร่างเล็กไม่ใส่ใจคำพูดร่างเพรียว แล้วยังงอแงอีกรอบ

ร่างเพรียวส่ายหัวเบาๆกับกริยาเหมือนเด็กๆของร่างเล็ก

 

“ไม่ได้นะห้ามนอน ไปล้างหน้าไป หรือไม่ก็ไปเล่นบาสสิ”

ร่างเพรียวห้าม

 

“ก็ได้ ชิ” ร่างเล็กจิปาก

 

ร่างเล็กวิ่งเตาะแตะไปที่สนามบาส

 

·       พวกนักศึกษารุ่นพี่มหาลัยพึนเอ จะมาเล่นบาสที่นี่

 

 

“พี่ฮะ เล่นบาสด้วยได้ไหมฮะ” ร่างเล็กอ้อนพี่คนนึงน่าตาดีมากท่าทางจะชื่อ อีชอง ด้วยสายตาเว้าวอน+เสียงอ้อนนิดๆ

 

“น..น้องเล่นเป็นเหรอ” เมื่อกี้ร่างเล็กทำเค้าแทบเคลิ้ม

 

“ไม่เป็นอ่ะ แต่พี่สอนเล่นได้มั้ยครับ”  

 

“อืม ลองถามเพื่อนพี่ดูก่อนนะ” อีชองพูด

 

“เฮ้ย คังอิน น้องซึงริเค้าอยากฝึกเล่นบาส แกช่วยฝึกให้เขาหน่อยได้มั้ยวะ”  อีชองตะโกนถามเพื่อนเขาไป หลังจากได้ยินว่าซึงริ ทุกคนต่างหันมามองซึงริแป็นจุดเดียวกัน เพราะ ซึงริป็อปมากใน ม.ปลาย

 

“อืม ก็ได้” คังอินตอบสั้นๆ

 

“ได้ครับน้องซึง^U^” อีชองตอบ

 

“เย้ ขอบคุณครับ” ซึงริกระโดดกอดอีชอง อีชองตกใจนิดหน่อยแต่ก็กอดตอบ

 

‘ซึงริตัวนุ่มนิ่มจังเลยแฮะ อิจฉาไอ้ท็อปว่ะคงได้กอดซึงริทุกวัน’ อีชองคิด

 

อีชองผลักซึงริออกเบาๆ

 

“ไปหายองอุนนู่น”  อียองชี้ไปที่ร่างใหญ่ที่กำลังนั่งพักอยู่ ซึงริรีบวิ่งไปหา คิม ยองอุน หรือ คังอิน

 

“พี่คังอินครับ ผมอยากเล่นบาสเป็น>U<” ซึงริรีบบอกจุดประสงค์

 

“อื้มเหรอ ก็ได้เดี๋ยวดูพี่นะ” คังอินกำลังจะลุกไป แต่โทรศัพท์ดังซะก่อน

 

‘หมีคังมารับด่วน นางฟ้าโทรมา รีบรับด่วน’

 

“ฮัลโหลที่รัก ขอตัวนะไปซ้อมกับคนอื่นดีกว่า” คังอินมีแฟนชื่อ ลีทึก สวยเหมือนนางฟ้าเลยแหละ

 

Seungri talk

 

“พี่ฮะ*O*สอนผมเล่นบาสหน่อยสิ” ผมเดินเข้าไปหาพี่ผู้ชายในสนามบาสคนนึง หล่อด้วย ท่าทางพี่เขาชื่อโพลฮึน

 

“อ้าว น้องซึงรีแฟนไอ้ท็อปนี่ ไม่ไปอยู่กับไอ้ท็อปเหรอ?” อย่าพูดชื่อคนๆนั้นได้มั้ย คนที่ทำให้ผมเจ็บ

 

“...พี่สอนผมเล่นเหอะน่า พี่โพลฮึน”

 

“ว้าว รู้จักชื่อพี่ด้วย ลองชู๊ตบาสให้พี่ดูหน่อยสิ”  พี่เขาโยนลูกบาสให้ผม ลูกบาสกลมๆ เย้ๆ

 

“ครับ>U<” ชู๊ตบาสๆ

 

 

“ฟึ่บๆๆๆ” อ้าก ทำไมอ่ะ ชู้ตไม่เข้าสักที ร้อนก็ร้อน

 

ซึงริพยายาม ชู้ตลูกบาสให้เข้า แต่มันไม่มีท่าทีจะเข้าซักที

 

เหงื่อเริ่มไหลเต็มเสื้อนักเรียนขาวๆ บางๆนั่น

 

“อ๊าก อยากตาย ผู้ชายใส่เสื้อบาง” ผู้หญิงผมยาวป่ะหลัง ตาโต ผิวขาว ตัวออกสูงๆยืนเกาะตาแกรงสนามพละอย่างกระหาย ทุกๆ
วันเธอจะมามองสนามบาสที่คนหน้าดีๆมารวมตัวกันเพื่อเล่นบาส

 

...นักเรียนแลกเปลี่ยนจากไทยที่ไม่ขอบอกชื่อ(ป.ล.ไม่ช่ายไรเตอร์แน่นอนจร้า^^)

 

MINGEE

 

ดีค่ะ มินจีได้พูดซักที>O< ซึงริเนี่ยเป็นเหมือนแพนด้าตัวเล็กๆของมินจีเลย คนอะไรน่ารักแถมอินโนเซนต์อีก อยู่กับซึงริทีไร เหมือนเป็นแม่ซึงริเลย แก่ๆๆๆๆๆ เดินคู่กับมันน่าแก่ทุกที

 

“lolli lolli pop~” อ้ะใครโทรมาเนี่ย

 

“ฮันโหล”

 

(มินจี พี่เอง พี่ซีแอล)

 

“พี่ซีแอลเหรอ พี่ซีแอลมินคิดถึงจัง” ไม่ต้องสงสัย ซีแอลคือใคร?

พี่ของมินเอง อายุเท่าพี่ซึงฮยอนเลย กรี้ดคิดชื่อนี้แล้วหงุดหงิด

 

(พี่กลับมาจากอเมริกาแล้ว อยู่มหา’ลัยพึนเยเนี่ย)

 

“อ้ะ จริงเหรอ”

 

(เดี๋ยวก็ได้กลับแล้ว เป็นแค่ตัวแทนมาดู )

 

“เหรอ ว้า แย่จัง”