คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #25 : แลกคนละหมัด
“วิทย์พอ่อน่ะ าา” มเอ่ยปาห้ามหลัาหนุ่มหล่อเหมือนะระโนเ้าหาเธออีรั้ นานเลยแหละว่าะไ้หยุพั พอไ้พัม็เินหายเ้าไปในห้อน้ำเลย
“นิหนึ่รับ ยัไม่เที่ยเลยลุไม่ึ้นเลยรับ าสั่น” วิทย์ะโนบอให้นสวยในห้อน้ำรู้
“ไม่้อมายิ้มเลย ออมาอย่าเยอะเลย” ม้มหน้าอายๆ บอออมา
“แบบนี้แหละ นมันฟินส์มัน็ะพุ่แรนิหนึ่เมียเ่” วิทย์บอ่อนะอ้าแนออ้อมอาสาวสวย ม็รีบยับเ้าไปอทันที
“มีวามสุัเลย่ะ” มเยหน้าบอ่อนะยับึ้นมาหอมแ้ม
“เป็นอะไรทำไมเอะอะหอม เอะอะอ” วิทย์สสัย็เลยถามออมา
“็บอว่าิถึวิทย์ไ่ะ” มลาเสียยาวบอออมา ทั้ที่ในใลึๆ ไม่ใ่เลยมีใรสันั้ใแท็ไอีมาหาเธอ ึ่เธอเอ็ำลัั้รับอยู่ว่าอะไรยัไันเพราะหนุ่มหล่อ็ูปิี เธอเอ็เลยไม่รู้ะยัไ อนนี้็อมัใาย่อนแล้วัน ถ้าวัน้าหน้ามันะเิอะไรึ้น็่ามัน แ่วันนี้มีวามสุ็พอ นอย่าเราะฝันอะไรมามาย มบอับัวเอในใ่อนะยับมาอบหนุ่มหล่อที่เหมือนะเพลียนหลับไปแล้ว
“ไปื้ออไหมรับ อยาไปไหนไหม” วิทย์ื่นึ้นมา็เอ่ยถาม
“ไม่อยาไปไหน่ะ อยาอยู่ับวิทย์” มบอ่อนะยับมานั่บนัอหนุ่มหล่อ
“ท่านี้โรี ปิมไม่่อยนั่ั” วิทย์หันมาลูบสะโพสาวสวยพร้อมับยิ้มบอออมา มเอ็ไม่น้อยหน้าวันนี้มีแรเท่าไรใส่ให้ไม่ยั้
“ายแล้วเราฟัันเือบทั้วันเลย” มื่นึ้นมาเพราะหิวพอเห็นเวลา็บ่นออมาเสียหลเลย
“ิน้าไ้ทั้ัวเลยรับ อแบบ่วนๆ” วิทย์บอ่อนะลุึ้นมาหาาเใส่ พอเรียบร้อย็เินามสาวสวยออมา
“ทำไมอยู่ับมเวลาเินเร็วั ะ 5 โมแล้ว้อลับบ้านแล้ว” วิทย์ถามออมา้วยรอยยิ้มหลัาิน้าวอิ่มแล้ว็มาเอนหลัอยู่บนเียเหมือนเิม
“นั้นนะสิ่ะ เรามีวามสุไ่ะเวลา็เลยเินเร็ว วิทย์ลุึ้นแ่ัวเลย่ะเี๋ยวถึบ้าน้า เี๋ยวุแม่บ่นม่ะ ลุนะะนีอม” มบอ่อนะลุึ้นมา่วยหยิบับพอเรียบร้อยหนุ่มหล่อ็อัวลับบ้าน
“วิทย์ พรุ่นี้สรุปอนเย็นพามไปูรอเท้าเหมือนเิมไหมะ ถ้าไม่ว่ามไปเอไ้นะะ นั่รถเมล์ไปแปบเียว่ะ” มเอ่ยถามอีรั้่อนที่หนุ่มหล่อะออาร้าน
“ริ้วยรับ ลืมเลยโอเรับเอาสับ่าย 3 นิๆ นะรับเสร็แล้วะไ้ลับบ้านทันรับ” วิทย์หันมาบอ่อนึ้นรถ ม็ยิ้มเลยสิเพราะเห็นไอีอใรบานโพสว่าพรุ่นี้บ่ายๆ ผู้ะมารับไปิน้าว วิทย์นะเลิบ่าย 3 นอย่าวิทย์นะไม่าเรียนหรอ เอาสิเรามาลอันสัั้ โพสเลยีว่า
//“พรุ่นี้มีนใีพาไปเลือรอเท้าอนบ่ายๆ ลู้ามาูอใหม่ไ้มะรืนนะ๊ะ เที่ยๆ อ็น่าะมาส่แล้ว”// มโพส้อวามนี้ลในไอี สาวอีนที่เฝ้ามอวามเลื่อนไหวลอ็เ้นเป็นเ้าเ้าเลย แ่ยัไม่ทำอะไรเพราะเวลาแบบนี้ไม่ใ่เวลาที่เธอะโทรศัพท์หาหนุ่มหล่อไ้ แ่แหม่ิถึอยู่พอีโทรศัพท์มาหาะแหละ
//“่ะวิทย์ ะโทรมาอนเฟิร์มพรุ่นี้เหรอะ เพรียวะหิ้วท้อรอเลย่ะ วิทย์ยัไม่เยพาไปิน้าวเลยสัมื้อ เพรียวเลือุไว้แล้ว่ะ วิทย์้ออบ”// เพรียวทำเสียให้เป็นปิที่สุแล้ว็ยัพูถึนัในวันพรุ่นี้อัวเอ
//“วิทย์มีนัหลัเลิเรียนนะรับ ลืมลในารา วันมะรืนนะรับถ้ามะรืนมื้อเที่ยเพราะวิทย์เลิเรียนเที่ย”// วิทย์บอออมา้วยน้ำเสียแสนะปิ
//“ั้น็ไ้่ะ เพรียวอุส่าห์อวเพื่อนว่าแฟนเพรียวะมารับไปิน้าว แ่ไม่เป็นไร่ะ วิทย์มีธุระ เพรียวไม่อแเี๋ยววิทย์ไม่รั”// เพรียวอ้อนบอออมา
//“อบุรับ เี๋ยวึๆ ่อยุยันใหม่นะรับ วิทย์ำลัลับบ้านรับ”// วิทย์บอออมาามร
//“ไ้เลย่ะ”// เพรียวบอ่อนะวาสายไป ะทำอะไรไ้หละอนนี้็้อทำเพียรอูท่าทีไป่อนเพราะหนุ่มหล่อ็ูะเอนเอียไปทานโน้นมาว่าเธอนี้น๊า ถ้าเธอโวยวายรึว่าเรียร้อมาเินไปรับรอนอย่าวิทย์ไม่เอาเธอไว้แน่นอน
//“วิทย์ำลัะถึร้านแล้วนะรับ”// วิทย์โทรศัพท์หามหลัาที่ัวเอเลิเรียนแล้ว
//“ไ้เลย่ะ มรออยู่ปิร้านเลยนะะ บอลู้าแล้วว่าะไปเลืออใหม่มาล่ะ”// มบอ่อนะปิร้าน พอหนุ่มหล่อโทรศัพท์มาัวเอ็ออเินทาไ้ทันที
“มลหน้าร้านเลยรับ เี๋ยววิทย์วนหาที่อเอแล้วะเินมาหารับ” วิทย์หันมาบอ
“ไปพร้อมัน็ไ้่ะ มเินลับมาไ้” มหันมาบอเพราะแ่หนุ่มหล่อพามา็เรใะแย่
“ลเถอะรับะเินร้อนทำไมรับ” วิทย์โยหัวไปมาบอับสาวสวย
“วิทย์น่ารั” มพึมพำบอ่อนะลรถามที่หนุ่มหล่อ้อาร วิทย์เอ็วนหาที่ออยู่พัให่เหมือนันว่าะเินลับมานะ
“เลือไ้หลายแบบเลย่ะ เี๋ยวพรุ่นี้เาไปส่ที่ร้าน่ะ อริับในภาพไม่่อยเหมือนันเท่าไร บาอันอริสวยว่าเยอะเลย่ะ” มหันมาวนุยะรอทาร้านัอให้ัวเอ
“ายเ่นะเรานะ วิทย์พามาูทุเือนเลย ูอบายอมา” วิทย์บอออมา่อนะเินูอไปเรื่อยเพื่อรอเวลา พอเรียบร้อย็พาสาวสวยมาส่ที่ร้านแล้วัวเอ็ลับบ้านเลย เวลา็ล่วเลยมาเรื่อยๆ ส่วนวามสัมพันธ์ที่ลุมเรือแบบนี้ำเนินไปอย่าเียบๆ
นระทั่่วลาเทอมอปี 4 เทอมสุท้าย เพรียว็ทำพิษะแล้วทั้ทีอนนี้วิทย์เอ็เหมือนะลิับเพรียวนอนนี้ไปไหนมาไหนันบ่อย ถึแม้วามสัมพันธ์ทาายไม่่อยะืบหน้าเพราะวิทย์เอ็ูะระแวระวััวไม่ให้เหมือนับรั้แรๆ ที่เอสาวประิัว แ่็มีบ้าแหละที่ามใสาวนะ
“ิบหายแหละ อะไรเ้าสิวะ เพรียวแม่ลรูปโรเยอะ” วิทย์ถามออมาเสียหลหลัาเห็นว่าใรแท็ัวเอมา
“สรุปมึยัไวะ” แมนหันมาถามเพื่อนพร้อมับยื่นโทรศัพท์ใหู้
“สาวูทำพิษแหละ อะไรเ้าสิไม่รู้ เี๋ยวูโทรหาม่อน แม่อยู่นิ่ๆ มานาน มาแผลฤทธิ์อะไรเอาอนนี้วะ ูหละปวหัว อีเือนว่าๆ ู็ะบ ะเอาทะเบียนสมรสว่าั้น อนบันอนแร็รู้ว่าูมีม” วิทย์บอ่อนะโทรศัพท์หามทันที อนนี้ยัิอะไรไม่ออโทรศัพท์หาม่อนแหละันส่วนเพรียวนะเอาไว้ัารทีหลั รายนั้นัารไม่ยา
//“มทำอะไรอยู่รับ ุยไ้ไหมรับ วิทย์พึ่ะเรียนเสร็”// วิทย์เสียหวานถามออมา
//“นัู่เฟสอยู่่ะ”// มเอ็รู้ีว่าวิทย์โทรศัพท์มาเรื่ออะไร็บอออมาามร ไอ้รู้นะรู้มาสัพัแล้วแหละ แ่หนุ่มหล่อ็ูะไม่มีอะไรเธอ็เลยไม่ิอะไรมาอยู่แบบทุวันนี้็ลุมเรือมาพอแล้วในเมื่อหนุ่มหล่อถามออมารๆ เธอ็พร้อมะุยและพร้อมะยอมรับผลารัสินใอหนุ่มหล่อ
ความคิดเห็น