คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #22 : เสร็จโจร
//“วิทย์อย่าเ็เลย่ะ วันนี้สอบเสร็รถ็เสีย อุส่าห์ีใว่ารอปี 4 เทอมแรมาไ้แล้ว ลับมารถเสียอนนี้ศูนย์มาลารถไปแล้ว่ะ วิทย์มารับหน่อยไ้ไหมะ อนนี้เพรียวอยู่ที่มหาลัย”// เพรียวเอ่ยปาอร้อ
//“ไ้รับ วิทย์็สอบเสร็แล้ว เี๋ยวไปรับ ถึแล้วะโทรหาว่าเพรียวรออยู่ที่ไหนนะรับ”// วิทย์เห็นว่ายัมีเวลา็น่าะไปหามทันเพราะ็แ่วนรถไปรับแล้ว็ไปส่เพรียวที่อนโ็ไม่น่ามีอะไร
“ไหนๆ ็รบวนแล้ว ฝาึ้นไปเปลี่ยนหลอไฟให้หน่อยไ้ไหมะ เอาให้มันแบบสุๆ วนที็ให้มันบทุเรื่อไปเลย เพรียวไม่ล้าให้่าึ้นไปทำให้ นมันสวยนะะ็เลยลัว” เพรียวยิ้มอายๆ อออมา
“ไ้สิรับ เปลี่ยนแปบเียวแหละรับหลอไฟนะ” วิทย์เอ็มอว่าไม่ใ่เรื่อยาอะไร็เลยวนหาที่อรถ พอเรียบร้อยสาวสวย็พาึ้นห้อ
“วิทย์” แ่ประูลลอน สาวสวย็เ้ามาลุวในทันที
“เพรียวใเย็นๆ รับ วิทย์มีมแล้ว” วิทย์เอ่ยปาห้ามออมารๆ
“เธอ็อยู่อเธอ เพรียว็อยู่อเพรียว่ะ เพรียวไม่วุ่นวายอยู่แล้ว วิทย์็รู้ว่าเพรียวรู้สึยัไ เราุยันนานเินไปแล้วนะะ อนนี้เพรียวไม่ไหวแล้ว เพรียวอยามีวามสุแบบเพื่อนๆ” เพรียวเอ่ยบอออมาทั้ที่ยัลอเลียอยู่ที่อออหนุ่มหล่อ
“เพรียวไม่เอารับ” วิทย์แม้ะเอ่ยปาห้ามแ่็อื่นเ้นไม่ไ้ที่ถูสาวสวยเริ่ม่อนแบบนี้
“ถ้าวิทย์ยัไม่พร้อมไม่เป็นไร่ะ แ่เพรียวอยามีวามสุ วิทย์ทำให้เพรียวหน่อยนะะ” เพรียวเอ่ยอออมา่อนะเปิระเป๋าเพื่อหยิบปราารป้อันมาให้หนุ่มหล่อ วิทย์เออนนี้มือไม้อ่อนไปหมไม่เยโนแบบนี้ โนทีถึับไปไม่เป็นเลย
“เี๋ยวเพรียวถอนให้นะะ เี๋ยวเพรียวทำเอวิทย์แ่ให้วามร่วมมือ็พอ” เพรียว้มลไปถอระโปร ่อ้วยเสื้อนอนนี้บนร่าอเธอไม่มีอะไรเหลือไว้ห่อายสัิ้น
“ทำให้เพรียวหน่อยนะะ เพรียวรู้ว่าเพรียวมาทีหลั เพรียวไม่เรียร้ออะไรหรอ่ะ” เพรียวบอ่อนะยับมานั่เบียหนุ่มหล่อพร้อมับ่อยๆ ถอเสื้อทีละิ้น ทีละิ้นนอนนี้ทั้สอน่าไม่มีอะไรห่อหุ้มาย
“ะ…ึ้นเอเลยเหรอรับ” วิทย์เอ่ยถามออมา้วยน้ำเสียะุะัเพราะหลัาสาวสวยให้ปาบารูปราารป้อันใส่ให้เาแล้ว อนนี้เธอ็ำลัะึ้นย่มเา
“็บอแล้วไ่ะ เี๋ยวเพรียวทำเอ วิทย์แ่ให้วามร่วมมือ็พอ เพรียวะบมหาลัยแล้วนะะ เพรียวยัไม่เยเลย เพรียวอยาทำ” เพรียวบอ่อนะ่อยๆ ร่าบาเ้าหาัวอหนุ่มหล่อให้ท่อนลำ่อยๆ ลืนินลีบุหลาบาม
“มันีัเลย่ะ” เพรียวบอ่อนะับมือหนามาสัมผัสอูมอัวเอ
“วิทย์ับให้หน่อยนะะ เาบอว่ามันะเสียวมาเลยถ้าถูบีบ” เพรียวบอ่อนะับมือหนาสาละวนอยู่ที่ออวบอัวเอ
“วิทย์ เพรียวเสียวัเลย่ะ มันีมาเลย่ะ” เพรียวยัย้ายส่ายสะโพไปามวาม้อารอัวเอ ส่วนหนุ่มหล่อแม้ะื่นเ้นับประสบาร์ใหม่แ่็ยันอนนิ่ไม่ไ้รุล้ำไปมาว่าที่สาวสวยทำให้เาอยู่
“วิทย์ เพรียวะเสร็แล้ว มันมีวามสุแบบนี้นี่เอ ไม่ไหวแล้ว่ะ อ่าววววว” สาวสวยัววามสุ้วยัวเออยู่นานว่าะร้อราออมาอย่าสุสม
“วิทย์อยาให้เพรียวทำยัไะ เพรียวอบ” เพรียวเอ่ยถามะลอเลียอยู่ที่หน้าออหนุ่มหล่อ
“วิทย์ว่าวิทย์น่าะไม่เสร็ แ่ถ้าไม่เอาออโรทรมาน เพรียวใ้มือให้หน่อยไ้ไหมรับ” วิทย์เอ็เอ่ยปาอออมารๆ
“ทำไมะไม่ไ้หละ่ะ” เพรียวบอ่อนะ้มลไปลอเลีย
“อโทษรับ” วิทย์บอ่อนะผลัร่าบาให้พ้นัว วิทย์บอออมา้วยน้ำเสียเรียๆ หลัาไฟราะไ้มอไหม้ลแล้ว
“เี๋ยววิทย์ลับ่อนนะรับ” วิทย์บอ่อนะว้าเสื้อผ้าแล้วเินเ้าห้อน้ำไป เสียอาบน้ำัออมา เพรียว็เลย้อรีบหาผ้านหนูให้
“วิทย์ลับนะรับ” วิทย์หันมายิ้มบอับสาวสวย
“ยัไม่ให้ลับ่ะ ้อหอมแ้ม แล้ว็อเพรียว่อน” เพรียวับมือไว้พร้อมเอ่ยบอออมา
“วิทย์ะไปหาม่อรับ ไม่เอารับ” วิทย์บอออมาามร
“็ไ้่ะ พรุ่นี้เพรียวสอบเสร็อเทอมนี้แล้วนะะ ว่ามา เผื่อวิทย์อยาะรู้” เพรียวยิ้มบอออมาอย่าอายๆ ่อนะเินมาเปิประูให้ สาวสวยำลัะเอี้ยวัวมาหอมแ่วิทย์ยับหนีะ่อน
“รอบหน้าอยู วิทย์ะ้อมีวามสุมา” เพรียวแล้บ่นออมา่อนะยับถอยให้หนุ่มหล่อไ้เินออมา
“เป็นไ ันไ้มาแล้ว เราเสมอันม อย่าน้อย็ึ้นื่อว่าเป็นเมียวิทย์ทัู้่” เพรียวบอับัวเออย่ามีวามสุ ส่วนหนุ่มหล่อนี้สิับรถมึนๆ แ่็ไปถึร้านมนไ้
“วิทย์” มเห็นหน้าาอหนุ่มหล่อ็เรียหาทันที พอเรียหาแล้วหนุ่มหล่อทำเพียยิ้มให้ เธอ็เลยเินไปปิประูร้าน อาารแบบนี้ไม่้อายแล้วรอเท้านะ
“ปิร้านทำไมรับ” วิทย์เินเ้ามาหอมแ้มนที่เินามเาเ้ามาให้ห้อ
“วิทย์มีเรื่อเรีย่ะ อาารแบบนี้นะ มอแน่นๆ แล้ววิทย์ะหายเรีย วันนี้ทำ้อสอบไม่ไ้เหรอะ สอบเสร็ั้แ่เที่ยแล้ว ม็รออยู่ว่าแล้วทำไมยัไม่มา นั่ปลอยู่ับเพื่อนๆ แน่เลย สอบ็มีอีเทอมให้แ้ัว่ะไม่้อเรียนะะ” มบอ่อนะยับไปอุอีรอบ
“อนอนอหน่อยนะรับ” วิทย์บอ่อนูมือสาวสวยมาอุอัวเอ วิทย์นอนนิ่ๆ ไม่พูอะไรเลยสัำ
“วิทย์ะ 5 โมแล้ว่ะ วิทย์้อลับบ้านแล้ว่ะ” มมอเวลา็บอับหนุ่มหล่อ
“วิทย์ออยู่้วยอีนินะรับ” วิทย์บอ่อนะโทรศัพท์หานเป็นแม่
//“ุแม่รับ น้อวิทย์ยัทำธุระไม่เสร็รับ ลับบ้าน้าหน่อยนะรับ ุแม่เหลือับ้าวไว้ให้้วยนะรับ เี๋ยวลับไปินรับ”// วิทย์บอหลัาแม่อเารับสาย
//“ลับึไหมะ สอบอีทีมะรืนเลย”// ไวล์เห็นอาารอลูาย็เป็นห่วถามออมา
//“ไม่ึมารับ เี๋ยวออแล้วะโทรบอรับ”// วิทย์บอับแม่ัวเอเสียเนือยๆ
//“ไ้่ะ ับรถีๆ นะะ”// ไวล์พอรับรู้แล้ว็วาสายไป
“ุพ่อสสัยน้อวิทย์ะทำ้อสอบไม่ไ้ ไม่ยอมลับบ้านเลย่ะ เห็นบ่นว่าวิานี้ยาั้แ่อนอ่านหนัสือแล้ว หนู็เลยไม่ล้าถามลู ว่าเป็นอะไรแ่หนูว่า้อเรื่อนี้แน่เลย่ะ” ไวล์หันมาทำเสียเศร้าบอับสามี
“เี๋ยวพีุ่ยับลูเอรับ ุแม่ไม่้อห่วรอลูลับมา่อน” อาทิย์บอับภรรยาเพราะาน้ำเสียแล้วภรรยาน่าะัวลใอยู่ไม่น้อย
“อบุ่ะ ั้นเี๋ยวหนูไปั้โ๊ะนะะ” ไวล์พอบอให้สามีรับรู้แล้วัวเอ็สบายใึ้นมานิหนึ่ แ่หนุ่มหล่อนี้สิพอวาสายแล้ว็ยัอสาวสวยไว้แน่น
“วิทย์ะเรียเรื่ออะไรในโลนี้็ไ้ แ่ไม่้อเรียเรื่ออมนะะ มอยู่อมไ้่ะ มรอวิทย์ไ้ มะอยู่รนี้ อยู่ที่นี่ไม่ไปไหน วิทย์เรียเรื่อเรียน เรียเรื่อทำานมัน็หนัหนามาแล้ว เรื่ออมัไปไ้เลยนะะ รึว่าเินไม่พอใ้ ไม่้อให้ม็ไ้นะะ” มเอ่ยบอออมารๆ
ความคิดเห็น