คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #11 : ฝากท้อง
“ปู่ทว รัพี่ายน้อรีส มันรู้ใปู่ทว” ท่านหัวเราะอบใบอออมา รีสเอ็เลยเบาใับเหุาร์รหน้าไป้วย
“โปร็รัุปู่ทวรับ ไปรับพารีสไปหาหมอัน” โปรยิ้มบอออมา
“แล้วไม่รอิมแล้วรึไ” ท่านหันมาถาม
“ริ” โปรมอหน้าบอออมาทันที
“ไม่ล้ามาหรอ ปู่ทวล้อเล่น ไปลูพาน้อไปหาหมอ” ท่านเอ่ยบอออมา รีส็เลยเินมา้าๆ แม่อัวเอ
“โอเไหมลู” ไวล์หันมาถามลูสาว
“โอเ่ะ อนนี้นในท้อสำัที่สุ เรื่อพี่ิมให้พี่โปรัาร” รีสหันมาบอแม่อัวเอ
“อบใลู” ไวล์ลูบแ้มลูสาวบอออมาเพราะลูสาวหนัแน่นว่าที่ัวเอิไว้เยอะเลย เมื่อืน็เรียว่าะนอนหลับไ้
“ไม่รับแนะรับน้าไสว” ่อนออาบ้านโปร็ระบอ
“รับทราบรับ ุไมล์แ้รายละเอียหมแล้วรับ ีใบ้านนี้ะมีหลานอีแล้วรับไม่ทันมีใรไ้โห่าันเลย” ไสวยิ้มบอออมา
“อบุ่ะน้าไสว” รีสะโนบอออมา
“น้าะูแลน้อรีสเ็มที่รับ เ้าถึัวไม่ไ้แน่นอน” ไสวเอ่ยบอออมา
“อบุ่ะ” รีสยิ้มบออย่าไม่อาย อนนี้รถหลายันับามมาิๆ พอมาถึโรพยาบาลผู้อำนวยารโรพยาบาล็ยืนรออยู่แล้ว
“มาทำไม” ท่านยิ้มถามับุหมอประำัว
“มารอท่านรับ อารม์ีนะรับะไ้เหลนอีนนะรับ” ผู้อำนวยารโรพยาบาลยิ้มบอออมา
“แน่นอน ันมันนมีบุ ทำบุับนไว้เยอะโเลยเ้า้า” ท่านยิ้มบอออมา
“ั้นเิ้าในรับ ุหมอรอแล้วแ่รอบนี้มีุหมอ 2 นนะรับน้อรีส อีนหมอฝึหัรับ ไม่่อยรู้เรื่อรู้ราว เอามาเรียนรู้านรับ” ผู้อำนวยารยิ้มบอออมา
“่ะ” สาวสวยยิ้มรับอย่าเร็ๆ ่อนะเินามรถเ็นปู่ทวัวเอไป
“ุน้า” เสียหนุ่มหล่อเรียใรสัน สมาิในบ้าน็เลยหันมามอ
“อ้าวเษมาทำอะไรรับ” อาทิย์ที่รู้ัหนุ่มหล่ออยู่นเียวยิ้มทัทายออมา
“สวัสีรับ” เษทัทาย่อนะหันมาสวัสีทุน
“ท่านวรุน์ เป็นอะไรรับ ไม่สบายเหรอรับ” เษถึับอึ้ที่วันนี้มีโอาสพบัวริอนที่ัวเอสรรเสริแ่พอั้สิไ้็เินลมานั่อยู่ไลๆ พร้อมับเอ่ยถามออมา
“ไม่ไ้เป็นอะไร พาลูสาวนโอทิย์มาฝารรภ์” ท่านเอ่ยถามออมา
“น้อรีสท้อเหรอรับ” เษเอ่ยถามย้ำออมา
“รู้ัันเหรอ” ท่านหันมาถาม
“ผมรู้ัน้อรับ เห็นในโเียลอุน้าอยู่บ่อยๆ แ่น้อไม่รู้ัผมรับ” เษยิ้มบอออมา สีหน้านี้สลลทันา
“ทำอะไรหละทำไมรู้ััน” ท่านหันมาถามหลานเย
“เษปลูผัอินทรีย์ายรับอยู่ที่ aaa ็เลยรู้ััน เาไปอเ่าพื้นที่ใ้บริษัทผม้วยรับ ผมเลยแนะนำให้มาลอเอามาวาายที่โรพยาบาลนี้รับ เห็นว่าายีอยู่” อาทิย์เินเ้ามาบอใล้ๆ
“ปลูผัปลูห้าอะไร ัวาวอย่าับเผือ หน้านี้ไม่มีริ้วรอยเลยเหมือนไม่เยเอแ” ท่านหันมาิ
“อาาศที่บ้านผมีรับ อาาศเย็นะส่วนให่” เษยิ้มบอออมา
“อยารู้ เมียันอบปลูผัยุ่ไหมหละอวามรู้หน่อยสิ” ท่านเอ่ยอออมา
“ไ้เลยรับ ผมอวามรู้ท่านมาเยอะแล้วรับ ถ้าไ้มีโอาสอบแทนผมยินีเลยรับ” เษยิ้มบอออมา
“ั้นไปเี๋ยวพาน้อรีสไปทำธุระ่อน่อยุยัน” ท่านยิ้มบอออมา
“รับ” เษบอแล้ว็ถอยห่าออมา
“พี่ีใ้วยนะรับ พี่ื่อเษรับ” เษหันมาบอ
“่ะ” รีสอบรับอย่าเร็ๆ อนนี้ับผู้ายที่ไม่ใ่นในรอบรัวเร็ไปหมทุนแหละ
“ใระพาน้อรีสเ้าไปลู” ท่านหันมาถาม
“น้อวิทย์ับน้อพรีสรับ ผม็ะเ้าไป้วย” พี่โปรหันมาบอ
“แะเ้าไปทำไมโปร ให้สอพี่น้อเาไปันแ่นั้น” ท่านหันมาบอ
“ผม็พี่ไอ้รีสนะรับุปู่ทว” พี่โปรหันมาบอ
“เี๋ยว้อเปิท้อ เี๋ยวน้ออายแอยู่ับปู่ทว” ท่านเอ่ยบอ พี่โปรเห็นะริามที่ผู้ให่บอ็เลยยอมนั่้าๆ
“เมียันอยาเหลือเิน อยาะปลูผัไอ้ที่ไม่้อใ้ินนะ มันปลูยัไ ินไ้ริไหม” ท่านหันมาอวามรู้ แหม่เ้าอสวนผัมาเอทำไมะอบไม่ไ้เษอบเป็นาๆ ม่านฟ้านี้นั่ฟั้วยวามสนใ
“ท่านะ ม่านอยาไ้ ะไ้มีอะไรทำ่ะ แถมเราไ้ินผัที่ปลอภัย้วยนะะ” ม่านฟ้าหันมาอสามี
“ทำให้ันหน่อยไ้ไหม รับทำไหม” ท่านเอ่ยถามออมา
“รับทำรบวรเลยรับ ายผัเอ ายอุปร์ ายเมล็พันธุ์ ายปุ๋ยมีหมรับ” เษยิ้มบอออมา
“ถ้าบอว่าเป็นเ็นอ็เื่อนะ ูหัวสมัยใหม่” ท่านหันมาบอ
“ผมบนอรับ เลยเอาวามรู้และเทโนโลยีมาผ่อนแรารทำสวนผัรับ ะไ้ปลูไ้เยอะๆ โยที่ไม่้อใ้แรานนเยอะรับ” เษยิ้มบอออมา
“เ่นยัไ” ท่านหันมาถาม้วยวามอยารู้
“มีเรื่อวัวามื้นอินรับ ถ้าวามื้นลระบบน้ำ็ะเิมให้อัโนมัิ” เษยิ้มบอออมา
“เมือนอเาถึทำสวนทำไร่ไ้ทีเยอะๆ เามีเทโนโลยีให้เรียนรู้เยอะ ั้นเี๋ยวัารสวนอที่บ้านให้หน่อย ไหนๆ ็ไหนแล้ว” ท่านยิ้มบอออมา่อนะวนุยอยู่นานสุท้าย็วนมาบ้านวันนี้เลย
“ไ้รับ เี๋ยวผมเ้าไปอวัพื้นที่อูทิศทาลม ทิศทาแ่อนไ้ไหมรับ” เษเอ่ยบอออมา
“ถ้าว่าไปวันนี้พร้อมันเลย” ท่านยิ้มบอออมา
“ั้นเี๋ยวผมอสั่านลูน้อแปบนะรับ” เษบอ่อนะอัวแยออมา พอแไปพี่ายอนสวย็ระแะเ้ามาใล้ๆ
“ท่านวรุน์ไม่ให้ใรเหยียบบ้านท่าน ใรๆ ็รู้้อนี้ี ุปู่ทวถึั้นวนผู้ายเ้าบ้านะหาพ่ออเหลนเหรอรับ” พี่โปรระแะถามออมา
“บ่ะ ไอ้โปรนี้มันน่าะเป็นลูอฝาย มาว่าลูอพระันทร์ มันวนีนเหมือนัน หนูม่านอเ็หน่อย” ท่านบอแล้ว็เอ่ยอเ็ ม่านฟ้า็หยิบให้แบบๆ
“่าอะไรรับุปู่ทว ุน้ารู้่าโปรายเลย ั้ล้านหนึ่” พี่โปรเอ่ยถามออมาอย่าๆ
“่าปิปา” ท่านลอยหน้าลอยาบอออมา
“ป่ะ ท่านวรุน์นี้ใป้ำริๆ ใรว่าท่านวรุน์ูยา ให้มาหาไอ้โปรนะรับุปู่ทว” พี่โปรราบอยู่ที่ัพร้อมับยิ้มบอออมา
“ปู่ทว รัแว่ะไอ้โปร าใับลูหลานไม่ล้า ว่ะโว้ย ับแ่าให้เ็มปาเ็มำี” ท่านเอ่ยบอออมา
“รับ โปร็มาเป็นที่รอรับอารม์ุปู่ทวอยู่บ่อยๆ แ่่วนี้น่าะมาบ่อยหน่อย ุปู่ทวไม่ลัวโนน้อรีส่าเหรอรับ” พี่โปรระิบถาม
“ฮือ ัใเอาเ็ืนมา” ท่านว้าเ็ืนามือหนุ่มหล่อ แ่โปรไวว่าสะบัมือหนีทัน
“โอเเี๋ยว่วยสแน” พี่โปรยิ้มบอออมา ท่าน็เลยนั่มอหนุ่มหล่อุยโทรศัพท์อยู่นานว่าะลับมาหาท่านอีรอบ
“รีบลับไหม ลูเมียรออยู่ไหม” ท่านยิ้มถามออมา
“แฟนยัไม่มีเลยรับท่าน ลับมาไทยไ้ 4-5 ปี็ลุยทำผัออแนิเลยรับ ไม่มีเวลาเลยรับ” เษบอออมาามร
“้อมีแอบปลื้มบ้าแหละนะ อายุไม่ใ่น้อยๆ แล้ว” ท่านเอ่ยถามออมา
“เรื่อปลื้มสาวนะมีรับแ่ไม่ล้าีบหรอรับ สูเินเอื้อม” เษบอแล้ว็มอไปที่ประูห้อรวรรภ์้วยแววาเศร้าสร้อย ท่านับพี่โปรหันมาสบาันทันที
“น้อรีสเธอโร้าย แฟนนอใมีนอื่นอยู่แล้ว แ่มาหลอบับเธอแล้วั้ใปล่อยให้เธอท้อหวัเรื่อเินทอนั้นแหละ นี้แฟนเธอ็ยัไม่รู้ แ่เลิันแล้ว ทาเรา็ไม่ิะให้ทาฝั่โน้นเารับรู้หรอว่าเธอท้อ พวเราูแลันไ้แ่ใันนะ ถ้ามีใรที่รัสอแม่ลู้วยใริ ไม่ิรัเียัน็พร้อมะเปิโอาสให้เา อยาให้มีนมาูแลน้อรีส ัน็แ่ลไปทุวัน” ท่านหันมาบอ แววาอนที่เศร้าสร้อยอยู่เป็นประายึ้นมาในพริบา
“รับท่าน” เษอบแ่นี้่อนะ้มหน้าปิบัรอยยิ้มที่มีวามสุอัวเอไว้
“เป็นยัไลู” ท่านเห็นสาวสวยออมาแล้ว็เลยยิ้มถามออมา
“เี๋ยวรอผลเลือ ผลปัสสาวะ่อน่ะ พี่วาร์ให้ไปรอบนห้อ” รีสยิ้มหวานบอออมา
“ไปเษ ไปุย่อบนห้อ” ท่านเอ่ยวนหนุ่มหล่อ็เลยเินามทุนเ้าลิฟ์ไป
“เินูทารับ นท้อ้อระวัรับ” เษรีบว้ามือไว้่อนที่สาวสวยะเินนน
“อโทษ่ะ” รีสเอ่ยบอออมา เษพอเห็นว่าปลอภัย็รีบปล่อยมือทันที
ความคิดเห็น